SRAM მოკლეა სტატიკური შემთხვევითი წვდომის მეხსიერება. ეს ეხება RAM-ს ან შემთხვევითი წვდომის მეხსიერებას, ზუსტად ისეთს, რომელიც იყენებს კონკრეტულ არქიტექტურას. SRAM იყენებს ჩამკეტ სქემებს, რომლებსაც ასევე უწოდებენ ფლიპ-ფლოპებს, მონაცემთა ბიტების შესანახად თავის უჯრედებში. SRAM, როგორიცაა DRAM, არის არასტაბილური მეხსიერების ტიპი, ასე რომ, შენახული მონაცემები იკარგება, თუ ენერგია ნებაყოფლობით არის (ან უნებურად) მოჭრა. DRAM-ისგან განსხვავებით, მას არ სჭირდება რეგულარულად განახლება მისი ინფორმაციის შესანახად.
DRAM-ისგან განსხვავებით, სადაც უჯრედებს აქვთ მხოლოდ ორი მდგომარეობა - 0 და 1 - SRAM-ს აქვს სამი ფორმა. ლოდინის რეჟიმი, კითხვა და წერა არის ის მდგომარეობები, რომელშიც ისინი შეიძლება იყვნენ. ლოდინის ან უმოქმედო რეჟიმის შემთხვევაში, ის აქტიურად არაფერს აკეთებს. კითხვის მდგომარეობაში, SRAM უჯრედი მიაწვდის თავის შიგთავსს ნებისმიერ პროცესს, რომელსაც ითხოვს. გასაკვირი არ არის, რომ ჩაწერის მდგომარეობაში ის ჩაიწერს მისთვის მიწოდებულ ინფორმაციას არსებულ ბიტ სივრცეში.
სად გამოიყენება?
უპირველეს ყოვლისა, თქვენ იპოვით SRAM-ს, რომელიც გამოიყენება კომპიუტერის პროცესორების ნაწილებში, როგორიცაა ქეში და შიდა რეგისტრები. მისი მაღალი სიჩქარე არის მთავარი ფაქტორი ამ გამოყენებისთვის კარგი არჩევანისთვის. იშვიათია SRAM-ის პოვნა, რომელიც გამოიყენება კომპიუტერის ძირითადი მეხსიერებისთვის (
SRAM-ის არქიტექტურა ოდნავ განსხვავდება DRAM-ისგან - სადაც DRAM მხოლოდ ორი ელემენტით სრულდება, SRAM-ს აქვს ექვსი ტრანზისტორი მეხსიერების უჯრედზე. ისინი მეტ ადგილს იკავებენ, ამიტომ მეხსიერების უჯრედები არ არის ისეთი მკვრივი კვადრატულ ინჩზე. რთულია SRAM უჯრედებიდან უფრო დიდი რაოდენობით ოპერატიული მეხსიერების შექმნა.
რა არის უპირატესობები და უარყოფითი მხარეები?
DRAM-ის მსგავსად, SRAM ასევე არის არასტაბილური მეხსიერების ტიპი. ინფორმაცია იკარგება ელექტროენერგიის დაფარვისას, თუმცა SRAM-ს მაინც შეუძლია შეინარჩუნოს გარკვეული ინფორმაცია - ამას მონაცემთა რემანენტია ეწოდება. ამან შეიძლება გამოიწვიოს მონაცემების დარჩენა წაშლის შემდეგაც კი (განზრახ თუ უნებლიეთ). თუმცა, ეს არის გვერდითი ეფექტი და არა სავარაუდო ფუნქცია. SRAM-ის ძირითადი ასპექტია მისი მარტივი მონაცემების წვდომა განახლების მიკროსქემის გარეშე.
მიუხედავად იმისა, რომ ეს უპირატესობაა, მთლიანობაში, SRAM უჯრედების დამზადება უფრო ძვირია – და, როგორც აღვნიშნეთ, მეტ ადგილს იკავებს. წაკითხვისა და ჩაწერის ოპერაციების დროს უჯრედები მოიხმარენ უფრო მეტ ენერგიას, ვიდრე სხვაგვარად - თუმცა ეს კომპენსირდება DRAM-ის განახლების სქემების ნაკლებობით.
დასკვნა
SRAM ნიშნავს სტატიკური შემთხვევითი წვდომის მეხსიერებას. RAM-ის სხვა ფორმების მსგავსად, SRAM არის არასტაბილური, რაც იმას ნიშნავს, რომ ის კარგავს მონაცემებს, რომელსაც ინახავს, როდესაც კარგავს ენერგიას. სახელში სიტყვა static მიუთითებს იმაზე, რომ SRAM არ საჭიროებს რეგულარულად განახლებას, როგორც ამას DRAM სჭირდება. SRAM ჩვეულებრივ გამოიყენება CPU ქეში. გაგვიზიარეთ თქვენი მოსაზრებები ქვემოთ მოცემულ კომენტარებში.