გამოქვეყნდა მიერ მელ ჰოთორნი
Z39.50 არის პროტოკოლი, რომელიც პასუხისმგებელია ბიბლიოგრაფიული მონაცემების მოძიებაზე ქსელის საშუალებით. იგი შემუშავებულია ეროვნული საინფორმაციო სტანდარტების ორგანიზაციის ან NISO-ს მიერ. ეს პროტოკოლი საშუალებას აძლევს მომხმარებელს, გააკეთოს ინფორმაციის მოთხოვნა იმავე ქსელის სხვა კომპიუტერებზე, მაშინაც კი, თუ მათ ჰყავთ განსხვავებული მწარმოებელი და არ იყენებენ ზუსტად იგივე პროტოკოლებს, შეუძლიათ დაუკავშირდეს.
Technipages განმარტავს Z39.50
სანამ ორივე კომპიუტერი დაკავშირებულია ქსელთან, ნებისმიერ მომხმარებელს შეუძლია გამოიყენოს პროტოკოლი მოთხოვნის გარჩევის მიზნით. ეს მოთხოვნა შემდეგ იგზავნება სხვა კომპიუტერზე, სადაც ხდება ინფორმაციის მოძიება და გაგზავნა იმ პირს, ვინც ითხოვს. ეს მოითხოვს აპლიკაციის გამოყენებას, რომელიც თავსებადია Z39.50 პროტოკოლთან. აღნიშნული პროტოკოლი სპეციალურად შექმნილია იმისთვის, რომ შეძლოს მოთხოვნების ფორმულირება ისე, რომ ისინი გადაიტანონ მეორე მანქანაში და იქ მოიპოვონ ინფორმაცია.
აღსანიშნავია, რომ ეს ეხება მხოლოდ ერთ ტიპის ინფორმაციას - მონაცემთა ბაზაში შენახულ ბიბლიოგრაფიულ ინფორმაციას. ეს შეიძლება იყოს საჯარო ბიბლიოთეკის საბიბლიოთეკო ბარათების კატალოგის მსგავსი, მაგრამ ეს ასე არ არის - ყველაფერი, რაც მსგავსი ფორმატის მიმდევარია, გააკეთებს. თავდაპირველად, Z39.50 პროტოკოლი შემუშავდა იმისთვის, რომ ინტერნეტ აპებს მისცემოდა მონაცემების მოძიება IBM-ის ძირითადი კომპიუტერები, რომლებიც იმ დროისთვის ერთადერთი იყო, რომელსაც შეეძლო მონაცემთა ბაზების განთავსება ტიპი.
Z39.50-ის საერთო გამოყენება
- Z39.50 არის პროტოკოლი, რომელიც შექმნილია 1998 წელს და მხარდაჭერილია NISO-ს მიერ, რომელმაც შექმნა იგი.
- Z39.50 პროტოკოლი ჯერ კიდევ გამოიყენება - მას იყენებს და ინახავს კონგრესის ბიბლიოთეკა თავისი სისტემებისთვის.
- Z39.50 განიხილება წინასწარ ვებ ტექნოლოგიად და სანამ მას სჭირდება ქსელი იმუშაოს, ინტერნეტთან კავშირი არ არის საჭირო იმისათვის, რომ იმუშაოს.
Z39.50-ის ჩვეულებრივი ბოროტად გამოყენება
- Z39.50 არის პროტოკოლის ტიპი, რომელიც გამოიყენება www-ის საშუალებით კომუნიკაციისთვის.