Afkorting voor Open Systems Interconnect Reference Model. Een internationale standaard voor het conceptualiseren van de architectuur van computernetwerken, vastgesteld door de International Organization for Standardization (ISO) en het Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE), dat het netwerk verbetert flexibiliteit. Het hanteert een verdeel-en-heersbenadering, waarbij netwerkfuncties zijn onderverdeeld in zeven categorieën, worden lagen genoemd, en er zijn communicatiestandaarden vastgesteld om de overdracht van gegevens van de ene laag naar de een ander. Binnen elke laag worden protocollen ontwikkeld die zich richten op die laagfuncties, en niet op andere.
Binnen een computer die op het netwerk is aangesloten, gaan uitgaande berichten naar een protocolstack, waarbij ze achtereenvolgens worden getransformeerd totdat de gegevens klaar zijn om via het fysieke netwerk te worden verzonden. Aan de ontvangende kant gaan de gegevens omhoog in de stapel en ondergaan ze het spiegelbeeld van de transformatie proces totdat de gegevens klaar zijn om door een applicatie te worden weergegeven - de oproepen voor in totaal zeven lagen. Van de bovenkant van de stapel tot de onderkant zijn dit: applicatielaag, presentatielaag, sessielaag, transportlaag, netwerklaag, datalinklaag en fysieke laag. Zie de applicatielaag, datalinklaag, netwerklaag, fysieke laag, presentatielaag, sessielaag, transportlaag.
Technipages legt Osi-referentiemodel uit
OSI-referentiemodel is een weergave om te begrijpen hoe applicaties op een netwerk communiceren. IT-professionals kunnen via het model in kaart brengen hoe gegevens worden verzonden of ontvangen. Wat het OSI-referentiemodel doet, is om de gegevensoverdracht over zeven lagen te laten gaan, elk van de zeven lagen heeft hun onderscheidende rollen. Beter gezegd, elke communicatie tussen mensen van twee kanten kan worden teruggebracht tot zeven lagen.
Elk van de lagen heeft zijn; elke functie en dat is alles wat de laag doet. Alle zeven lagen worden aangedreven door hardware die ervoor zorgt dat een signaal over het netwerk wordt verzonden. Van de bovenkant van de stapel lagen tot de onderkant zijn dit: applicatielaag, presentatielaag, sessielaag, transportlaag, netwerklaag, datalinklaag en fysieke laag.
Het model maakt gebruik van lagen om te begrijpen wat er in een bepaald systeem gebeurt. Als er een probleem zou zijn, helpt het de IT-professional om de oorzaak van het probleem te achterhalen.
Het OSI-referentiemodel is in 1984 aangenomen door de International Standards Organization (ISO). Daarvoor werd het in 1983 ontwikkeld door een computer- en telecommunicatiebedrijf. Toen het model werd ontwikkeld, was het doel om een reeks ontwerpnormen te bieden voor apparatuurhardware die ze konden communiceren.
Veelvoorkomend gebruik van het Osi-referentiemodel
- Voor IT-professionals verwijzen de zeven lagen naar de Open Systeem Interconnectie (OSI) model, dat een conceptueel kader is.
- Het grootste deel van de beschrijving van de OSI referentiemodel gaan van boven naar beneden, met de nummers aflopend van laag 7 tot de volgende laag 1.
- OSI referentiemodel is gebaseerd op een voorstel ontwikkeld door de International Standards Organization
Veelvoorkomend misbruik van het Osi-referentiemodel
- De OSI referentiemodellen waren niet bedoeld als basis voor het ontwikkelen van een universeel geaccepteerd netwerkprotocol.
- OSI referentiemodellen hebben het equivalent van IP en TCP