Als u wilt dat twee of meer computers kunnen communiceren, moet u ze op de een of andere manier met elkaar verbinden. Met twee apparaten heb je niet echt veel keuzes. Een point-to-point link is de beste, en eigenlijk enige, keuze. Als je meer dan twee computers met elkaar wilt verbinden, wordt het iets ingewikkelder omdat je veel meer opties hebt. Een mogelijke netwerktopologie is de mesh-topologie.
Mesh-topologie
In een mesh-topologie zijn apparaten onderling verbonden met meerdere mogelijke routes. Er zijn twee varianten van de mesh-topologie, de gedeeltelijk verbonden mesh en de volledig verbonden mesh.
In een volledig verbonden mesh is elk apparaat verbonden met elk ander apparaat. Dit biedt uitstekende connectiviteit, maar kan duur en complex zijn om op te schalen. In een gedeeltelijk verbonden mesh hebben veel, maar niet alle, apparaten meerdere verbindingen. Deze variant biedt de meeste voordelen van een volledige mesh, maar met instelbare niveaus van complexiteit en bijbehorende kosten op basis van risicotolerantie.
Voordelen:
Elke vorm van mesh-netwerk biedt meer connectiviteit. Dit biedt extra potentiële bandbreedte, wat handig kan zijn voor pieken in de activiteit die een enkele link zouden hebben overweldigd. Het belangrijkste voordeel van verhoogde connectiviteit is de aanwezigheid van redundante routes. In combinatie met een netwerkrouteringsprotocol dat verbindingsproblemen in het netwerk kan detecteren en on-the-fly aanpassen, een mesh-netwerk kan mogelijk meerdere storingen hebben en toch bijna alles onderhouden werkzaamheid.
Het exacte vermogen van een netwerk om nominale functionaliteit te blijven bieden, hangt af van de specifieke storing of storingen. Als een netwerkkabel wordt doorgesneden, breekt of per ongeluk wordt losgekoppeld, zolang er maar een andere omslachtige route is. Er zou slechts minimale verstoring zijn tussen de twee - nu losgekoppelde - apparaten. Het netwerk identificeert daarentegen dat de link niet beschikbaar is en leidt het verkeer op een andere manier. De situatie is iets anders als een echte computer of server crasht of is uitgeschakeld. In dit geval is dat apparaat uiteraard volledig ontoegankelijk. De rest van het netwerk kan dit echter wel herkennen en het verkeer over alternatieve verbindingen routeren.
Het toevoegen van een apparaat aan het netwerk brengt geen downtime met zich mee, hoewel het enige tijd kan duren voordat het netwerk wordt gebruikt als een route om gegevens te transporteren. Het verwijderen van een apparaat kan enige impact hebben als het plotseling wordt gedaan. Het is echter ook mogelijk om een apparaat netjes van het netwerk te verwijderen als er wat planning bij komt kijken. De fouttolerantie in een mesh-netwerk kan het ook relatief eenvoudig maken om problemen op afstand te diagnosticeren. Voor het probleem kan echter nog steeds iemand ter plaatse nodig zijn om het probleem op te lossen.
nadelen
De kosten zijn het belangrijkste nadeel van mesh-topologie, vooral voor volledig verbonden meshes. Zelfs op relatief kleine schaal wordt het aantal benodigde netwerkkabels en interfaces belachelijk. In een netwerk met vijf apparaten heeft elk apparaat bijvoorbeeld vier ethernetpoorten nodig en hebt u in totaal negen ethernetkabels nodig. Met tien apparaten zou elk apparaat negen ethernetpoorten en een capaciteit van vijfenveertig ethernetkabels moeten hebben. Qua connectiviteit is dit te ingewikkeld voor kabel en kost het veel.
De connectiviteitskosten en complexiteit kunnen worden beheerd in een gedeeltelijke mesh, waardoor redundante connectiviteit mogelijk is tegen veel redelijkere kosten. Het kan bijvoorbeeld veel redelijker zijn om ervoor te zorgen dat alle eindpunten, zoals servers en computers, twee onafhankelijke verbindingen met het netwerk hebben. De backbone-routers hebben daarentegen een complexere en completere mesh.
Hoezeer verbindingsredundantie ook uitstekend is, het is ook een kost die niet opvalt. Het is een beetje zoals verzekeren. Als je het hebt en het nodig hebt, is het uitstekend; als je het nodig hebt maar het niet hebt, is het verschrikkelijk. Redundantie hebben en deze niet nodig hebben, kan echter een uitdaging zijn om te verkopen, vooral in sommige krappe bedrijfsomgevingen. Veel bedrijven die mesh-netwerken implementeren voor redundantie, kunnen nog steeds worden geconfronteerd met single points of failure als het gaat om een daadwerkelijke verbinding met het bredere internet. Dit is hetzelfde probleem met redundantie die geld kost zonder het grootste deel van de tijd te worden gebruikt.
Een ander probleem dat sommige bedrijven kunnen hebben, is het gedistribueerde karakter van verbindingen. Dit kan de algehele netwerkbewaking complexer maken, vooral bij het uitvoeren van taken zoals 'deep packet inspection'.
Conclusie
Een mesh-topologie is een netwerk van computers waar veel, maar niet alle, apparaten meerdere netwerkverbindingen hebben. Deze redundantie in de netwerktopologie maakt mesh-netwerken fouttolerant, maar draagt ook bij aan hoge kosten.
In combinatie met een geschikt netwerkrouteringsprotocol dat de linkstatus verifieert, kan een mesh-netwerk zichzelf herstellen en een minimaal verlies van connectiviteit lijden in het geval van een incident. Mesh-topologieën worden doorgaans niet gebruikt voor apparaten van eindgebruikers. Toch hebben ze in plaats daarvan de voorkeur voor backend-connectiviteit, zoals connectiviteit met servers en tussen routers.