Apple iPhone 12 review: zo goed, ik kom in de verleiding om over te stappen van Android

Net als al mijn XDA-collega's is mijn favoriete mobiele besturingssysteem Android. Maar in tegenstelling tot de meeste van mijn technisch onderlegde XDA-collega's, kwam ik vrij laat in aanraking met Android, nadat ik de eerste zeven jaar van het smartphonetijdperk als iPhone-gebruiker had doorgebracht.

Ik kocht de originele iPhone op de eerste dag en heb elk jaar een upgrade uitgevoerd tot de iPhone 6 Plus in 2014. Dat was de eerste iPhone met een groter formaat en omdat ik altijd een groter scherm wilde voor inhoudsconsumptie, koos ik voor het Plus-model. Ik had er vrijwel meteen spijt van – het 5,5-inch scherm voelde log aan, dankzij de beeldverhouding van 16:9 (destijds standaard). dikke randen en iOS is niet met één hand te bedienen.

Een paar dagen later zag ik die van mijn vriend LG G3, die ook een 5,5-inch scherm bood, maar dan in een

veel kleiner vormfactor, ik was geïntrigeerd. Ik keek die avond rond en de volgende dag ruilde ik mijn iPhone 6 Plus in voor de G3. Ik werd meteen weggeblazen door de vrijheid die Android me gaf - wachten, I kan ik mijn apps overal op het startscherm plaatsen? En de pictogrammen kunnen van esthetiek of vorm veranderen? - en ben sindsdien een Android-gebruiker.

Naar mijn mening was er zeker een stuk rond 2014 tot 2017 toen de beste Android-smartphones waren objectief gezien beter dan de beste iPhones. De G-telefoons van LG hadden veel dunnere randen en een handige ultrabrede camera; De Galaxy-apparaten van Samsung boden OLED-schermen toen iPhones nog op LCD waren; Huawei gebruikte grotere beeldsensoren en had een batterijduur die twee keer zo lang meeging.

Apple, die zich misschien realiseerde dat de concurrentie was toegenomen, begon moeite te doen om de achterstand in te halen. De iPhone X liet eindelijk het tien jaar oude ontwerp van de cirkel-homeknop achterwege; de iPhone XS verlengde de batterijduur en de iPhone 11 voegde de ultrabrede camera toe. Vorig jaar hadden de beste Android-telefoons niet langer objectief gezien het betere scherm, de batterijduur of de cameraprestaties.

En die van dit jaar iPhone 12-serie verfijnt zo veel de toevoegingen van de afgelopen jaren - en pakt ook enkele van mijn langdurige problemen aan ergernissen met iOS - dat het voor het eerst in jaren is dat ik in de verleiding kom om mijn simkaart erin te bewaren voor de lange afstand.

Dit is waarom ik tot deze conclusie kwam nadat ik de iPhone 12 tien dagen had gebruikt.

Apple iPhone 12: specificaties

Hardware: design, look en feel

De iPhone 12 zet het ontwerp van de iPhone X voort, maar met genoeg veranderingen om hem fris te laten aanvoelen en de aandacht te trekken: de telefoon is nu agressief plat aan alle vier de zijden, met de aluminium reling die met opzet om de hele telefoon is gewikkeld als een bumper. In tegenstelling tot recente Android-smartphones, waarbij het vasthouden van de zijkanten meestal gepaard gaat met het aanraken van wat glas, voel je hier helemaal metaal. Het voelt veiliger en volwassener.

De iPhone 12 voelt volwassener en veiliger in de hand dan de meeste Android-telefoons

Het 6,1-inch OLED-paneel van de iPhone 12 heeft niet de meeste pixels of de hoogste verversingssnelheid, maar het is nog steeds een eersteklas paneel, met briljante kleuren en maximale helderheid die het beste van Samsung zijn. Dankzij de geweldige optimalisatie van iOS zien animaties er vloeiend uit ondanks de "slechts" vernieuwingsfrequentie van 60 Hz. Natuurlijk, een 120Hz-paneel dat is ontworpen voor snelheid zoals de OnePlus 8T's zullen er nog steeds sneller uitzien, maar de kloof voelt niet zo groot als de 120 vs 60 nummers suggereren. Met het risico te klinken als een Apple-fanboy, voelt het 60Hz-paneel van de iPhone 12 vloeiender aan dan bijvoorbeeld het 60Hz-paneel van een LG-vleugel of een Samsung uit 2019.

Bovenaan het paneel zit die inkeping en het begint erg verouderd aan te voelen. De inkeping voelt dit jaar bijzonder opdringerig aan, aangezien het ontwerp met perforatie-uitsparingen alomtegenwoordig is geworden in Android. Ja, ik weet dat de inkeping van Apple echte 3D-gezichtsscanning biedt die de meeste Android-telefoons niet bieden, maar in dit tijdperk van het dragen van maskers was Face ID een gedoe om te gebruiken. Ik vind het echt niet leuk hoeveel de inkeping in het scherm eet bij het bekijken van media op volledig scherm. Als er een versie van de iPhone 12 zou zijn met een vingerafdrukscanner en een kleinere inkeping, zou ik die in een oogwenk nemen.

Apple zou dit jaar het voorscherm hebben doordrenkt met stukjes keramiek, waarvan het bedrijf beweert dat het scherm vier keer harder wordt en minder snel breekt. Of dit waar is, staat nog ter discussie. Sommige onafhankelijke partijen hebben valtests uitgevoerd en geconcludeerd dat het iPhone 12-scherm duurzamer is, maar Zak nu'S Dat merkte Jaime Rivera op gewoon een andere telefoon bovenop het iPhone 12-scherm stapelen slaagde erin om het paneel te bekrassen.

Ik ben altijd heel goed geweest in het behandelen van mijn telefoons, dus mijn apparaat is nog steeds brandschoon.

De achterkant van de 12 heeft een matglazen afwerking die geen vingerafdrukken aantrekt, en een module met twee camera's waarin een paar 12 MP-sensoren zijn ondergebracht die de brede en ultrabrede brandpuntsafstanden dekken.

Hardware: de binnenkant

De iPhone 12-serie wordt allemaal aangedreven door Apple's A14 Bionic, een 5nm SoC die beter presteert dan de 7nm Snapdragon 865+ in vrijwel elke benchmark. Helaas draait mijn Huawei Mate 40 Pro nog steeds pre-productiesoftware die de meeste benchmarking-apps blokkeert, dus ik heb Huawei's 5nm Kirin 9000 niet kunnen testen tegen Apple's silicium.

De iPhone 12-serie ondersteunt dit jaar allemaal 5G, en de Amerikaanse modellen hebben meer 5G-banden dan welke andere telefoon dan ook, met ondersteuning van mmWave en alle Sub-6-banden over de hele wereld. (Mijn eenheid is een Hong Kong-eenheid, dus het heeft geen mmWave-banden).

Ik heb consistent verbinding kunnen maken met 5G in Hong Kong, maar de voordelen zijn klein: datasnelheden zijn meestal niet hoger dan 4G LTE, en de iPhone 12 warmt snel op als hij is aangesloten op 5G en redelijk zware taken uitvoert, zoals gamen of fotograferen video.

Verbinding maken met 5G schaadt ook de levensduur van de batterij, wat resulteert in een telefoon die het grootste deel van de dag kan werken, maar niet helemaal. Ik heb 5G uitgeschakeld en bleef na zes dagen gewoon bij 4G. Maar, zoals ik meende in een recent commentaar, is het nog steeds een goede zaak dat Apple 5G ondersteunt, omdat het telecombedrijven zou moeten aansporen om te streven naar betere 5G-prestaties.

Software: minder draconisch dan ooit

Een belangrijke reden waarom ik bij Android bleef na de overstap in 2014, was dat ik het geweldig vond dat Android eindeloos aanpasbaar was, terwijl iOS draconisch en beperkt aanvoelde. Apple heeft dat de afgelopen jaren verbeterd en iOS 14 brengt eindelijk een aantal nieuwe toevoegingen die de kloof verkleinen.

De grootste iOS-verbetering voor mij is dat we eindelijk widgets op het homescreen kunnen plaatsen. Ik weet het, ik weet het, Android-gebruikers spotten met het feit dat iOS er 13 jaar over deed om ons zoiets eenvoudigs te geven. Maar zoals het spreekwoord zegt, beter laat dan nooit.

Zoals veel werkende professionals gebruik ik mijn smartphone om mijn hele werk- en privéleven te plannen, en op mijn Android-apparaten kan ik heb altijd een agenda-widget bovenaan mijn startscherm gehad, zodat ik altijd mijn aanstaande afspraken, oproepen of termijnen. Ik vind het leuk op het startscherm omdat het er altijd is als een blijvende herinnering. Op die manier kan ik niet niet het zien.

Op iPhones vóór iOS 14 kon ik dit niet doen. Ik moest naar een bepaalde pagina vegen om mijn widgets te bekijken, en alleen al de noodzaak om een ​​bewust effect te hebben om de agenda-widget te zien, betekent dat het me er echt niet aan herinnert. Bovendien betekent het feit dat je verschillende widgets op het startscherm van een iPhone kunt plaatsen, dat er eindelijk een vorm van aanpassing is in plaats van alleen maar achtergronden te verwisselen. Het startscherm van mijn iPhone met iOS 14 kan er nu enigszins uniek voor mij uitzien, in plaats van zoals honderden miljoenen andere iPhones die er zijn. Natuurlijk is de mate waarin ik mijn homescreen op iOS 14 kan aanpassen nog beperkt in vergelijking met Android, maar het is een stap in de goede richting.

(Kunnen we, terwijl we hier zijn, het feit bespreken dat de Pixel-launcher van Google lijkt te evolueren naar een Apple-achtig draconisch startscherm? Waarom kan ik de Google-zoekbalk of de klokwidget niet verwijderen? Het is alsof Apple en Google naar elkaar toe bewegen in de UI-filosofie.)

De widgets van Apple werken grotendeels net als Android-widgets: het is een extensie of snelkoppeling naar een app op je startscherm. Maar op typische Apple-manier heeft het een aantal slimme manieren gevonden om een ​​al lang bestaand idee te implementeren. Een daarvan is 'Smart Stack', een widget die contextbewust is en probeert u een widget te tonen die relevant is voor het tijdstip van de dag. In de ochtend kan de widget bijvoorbeeld weer- en verkeersinformatie weergeven. 'S Middags kan het mijn aanstaande middagafspraken laten zien. Soms is het een snelkoppeling met één tik om mijn vriendin een bericht te sturen op WhatsApp. Als ik een Apple Watch draag en deze detecteert een training, dan zal de slimme widget me waarschijnlijk mijn hartslag en gezondheidsstatistieken laten zien.

En natuurlijk is er het feit dat veel widgets beter zijn ontworpen op iOS dan op Android - inclusief die van Google, zoals benadrukt door De Verge's Chris Welch.

Dan is er App Library, dat is Apple die eindelijk een soort app-lade implementeert. Het is vanaf het begin een steunpilaar van Android-apparaten geweest, en op typische Apple-manier moesten ze iets anders proberen. Met de app-bibliotheek kunt u apps van uw startscherm verwijderen en is deze toegankelijk aan de rechterkant van de laatst actieve pagina. U kunt ook hele pagina's van het startscherm uitschakelen, maar wees gewaarschuwd voordat u dit doet: App Library is onhandig in gebruik. De verzamelingen zijn automatisch, wat betekent dat u niet kunt aanpassen wat er in elke map wordt weergegeven, of de locatie ervan specifieke apps, maar gelukkig is er een lijstweergave waar je al je apps gewoon chronologisch kunt bekijken weergave. Dit is verreweg de gemakkelijkste manier om de app-bibliotheek te gebruiken, maar het is nog steeds een extra tik die eerlijk gezegd vrij overbodig is.

Met iOS 14 kan ik ook een toetsenbord of e-mailapp van derden als standaard instellen. Het bestandssysteem dat met iOS 13 is geïntroduceerd, is verder verfijnd, zodat ik mijn gedownloade bestanden nu kan beheren.

Over het algemeen is iOS zoveel meer gratis in vergelijking met een paar jaar geleden. Mijn enige grote probleem met iOS is dat het mijn apps nog steeds dwingt om van boven naar beneden en van links naar rechts te gaan. Ik wil mijn apps kunnen plaatsen waar ik maar wil.

En als je ondergedompeld bent in het ecosysteem van Apple, biedt iOS naadloze slimme connectiviteit die Android nog moet evenaren. Het is geweldig om binnen enkele seconden bestanden van een iPhone naar een iPad of Mac te kunnen sturen, of een iPhone te gebruiken als een afstandsbediening voor Apple TV, of reageer op al je meldingen door in je Apple te spreken Horloge.

Camera: onderhoudt video-lead, dicht het gat in foto's

De neiging van Apple om de voorkeur te geven aan warme tinten en volledig ongewijzigde huidtinten heeft iPhone-foto's een aparte uitstraling gegeven die verschilt van de meeste Android-tegenhangers. Vergeleken met foto's die zijn gemaakt met een Samsung, Huawei of Pixel, zijn iPhone-foto's consistent warmer, met minder tekenen van digitale verscherping of verwerking. Dit werkt geweldig voor opnames gedurende de dag. Maar zodra de zon ondergaat en de met neon doordrenkte stadsstraten van Hong Kong tot leven komen, geef ik de voorkeur aan de contrastrijke, coole, enigszins gedigitaliseerde look van de beeldverwerking van Samsung.

Fotovoorbeelden gemaakt door de hoofdcamera van de iPhone 12 en Samsung Galaxy Z Fold 2.

Voor portretfoto's van mensen behoudt de iPhone 12 overal een natuurlijke uitstraling met een natuurlijk ogende scherptediepte, hoewel de Pixel 5 een meer esthetisch bokeh-effect lijkt te produceren.

Voorbeelden van portretfoto's gemaakt door iPhone 12 en de Pixel 5 in de bovenste set, en iPhone 12 en Samsung Galaxy Z Fold 2 onderste set.

De ultragroothoekcamera van de iPhone heeft een van de breedste gezichtsvelden die er zijn, en dit jaar ondersteunt hij de nachtmodus, die de prestaties bij weinig licht drastisch verbetert. In de onderstaande nachtbeelden is de ultrabreedhoek van de iPhone 12 beter belicht en heeft hij minder last van ruis dan de ultrabreedhoek van de Galaxy S20 FE. Ik geef echter weer de voorkeur aan de koelere toon van Samsung's ultrabrede 's nachts.

Ultrabrede samples vastgelegd door de iPhone 12 en de S20 FE

Over het algemeen gebruikt de iPhone 12 de nachtmodus automatisch, en de resultaten zijn aangename foto's die veel beter zijn dan de middelmatige nachtopnamen die zijn gemaakt met de iPhone X en XS. In feite dichten de nachtopnamen van de iPhone 12 het gat op de Google Pixel 5 En Huawei Mate 40 Pro. Een paar jaar geleden zou een vlaggenschip van Google of Huawei kilometers beter zijn dan een iPhone als de scène donker was.

Vooral voor selfies produceert de iPhone zenuwslopend rauwe foto's die ons in onze exacte levensechte vorm laten zien, met onvolkomenheden en zo. De Google Pixel 5 doet ook een soortgelijk natuurlijk werk, maar het is de anomalie in Android. Vrijwel alle andere Android-merken, van Samsung tot Huawei, Xiaomi tot OnePlus, passen een of andere vorm van schoonheidsfilters toe om rimpels, vlekken en littekens te verminderen.

Ik heb altijd grapjes gemaakt dat knappe mensen de voorkeur geven aan iPhone-selfies, terwijl mensen met een slechte huid zoals ik de voorkeur geven aan bijgewerkte foto's gemaakt door een Android. En het is hier een beetje waar. Neem de reeks selfies hieronder: ik voel me een beetje ongemakkelijk bij hoe slecht (echt) mijn huid eruitziet in de iPhone 12-selfie. Als je dichtbij genoeg inzoomt, kun je al mijn acnelittekens en poriën zien. De Huawei Mate 40 Pro doet genoeg bijwerken om mijn ego een beetje beter te verlichten.

Maar of de beslissing van Apple om voor een meer natuurlijke, onbewerkte sfeer te gaan foto's beter maakt, is subjectief. Het doel is dat de iPhone 12 op het gebied van veelzijdigheid van de brandpuntsafstand ver achterblijft bij Android-rivalen. Het ontbreken van een telelens betekent dat elke zoomopname van de iPhone 12 digitaal is, en alles verder dan 2X zul je een aanzienlijk verlies aan details gaan zien. Maar hier is het punt, zelfs de 12 Pro, met een speciale telelens, verliest hoe dan ook zwaar van de Periscope-lens van een recente Huawei, dus Apple loopt hier net achter, punt uit.

Foto's met 5x zoom gemaakt door de iPhone 12, iPhone 12 Pro en de Huawei Mate 40 Pro.

Videoprestaties zijn waar de iPhone 12 behoorlijk overtuigend wint. Over het algemeen hebben iPhone 12-beelden een betere stabilisatie, en 's nachts, wanneer video's van Android-telefoons de neiging hebben last van micro-kriebels bij elke stap die ik zet, slaagt de iPhone 12 er nog steeds in om beelden relatief vast te houden zacht.

Dan is er de mogelijkheid om opnamen te maken in Dolby Vision, een HDR-standaard die videometadata on-the-fly dynamisch aanpast. Omdat Apple Apple is, is de Dolby Vision-opname met de iPhone 12 niet compatibel met elk scherm. Voor het grootste deel zullen alleen de eigen apparaten van Apple iPhone 12 Dolby Vision-video's correct weergeven. Maar gezien de alomtegenwoordigheid van de iPhone, ben ik er zeker van dat de meeste softwaretoepassingen en schermen zich te zijner tijd zullen aanpassen en het formaat van Apple zullen ondersteunen. Bekijk de onderstaande video voor een verzameling beelden die zijn gemaakt met de iPhone 12, inclusief enkele voorbeelden naast elkaar van de Huawei Mate 40 Pro, Google Pixel 5 en Galaxy S20 FE.

De performance over het geheel

Zoals ik eerder al zei, zijn de batterijduur en thermiek met de 12 niet geweldig als ik verbonden ben met 5G, maar zodra ik terugschakelde naar 4G, verbeterde de batterijduur om gemakkelijk een dag mee te gaan, en de telefoon werd niet zo warm als veel. Overal elders verliepen de prestaties soepel en zonder problemen.

De stereoluidsprekers van de iPhone 12 klinken hard, dus ik heb hem kunnen gebruiken voor wat video- en spraakoproepen zonder dat ik een koptelefoon op hoef te doen. Ik game niet veel, maar ik voel de verwerkingskracht van de A14 Bionic omdat ik korte videoclips bewerk voor mijn Instagram-verhalen en de iPhone 12 waarop LumaFusion draait, verwerken consistent 4K-video's razendsnel snelheden.

4 trends die de iPhone 12 zou kunnen zetten voor Android-telefoons in 2021

Het opladen van de telefoon kan wisselvallig zijn. De nieuwe, zwaar gehypte MagSafe-systeem is best handig -- Ik vind het fijn om de telefoon op te nemen om op sommige e-mails en sms'jes te reageren zonder de batterij te verliezen. Maar de algehele laadsnelheden voor de iPhone 12 zijn laag in vergelijking met wat ik gewend ben van de Oppo, Huawei, Xiaomi en OnePlus.

Ik zou ook willen dat de iPhone 12 USB-C zou gebruiken, omdat ik dan één kabel voor al mijn apparaten zou kunnen dragen.

Hoe de iPhone 12 zich verhoudt tot andere recent uitgebrachte Android-telefoons

Ik heb het geluk dat ik bijna alle nieuwe smartphones kan testen, dus de afgelopen weken ben ik overgestapt van een diverse reeks telefoons, van Samsung tot Huawei, Google tot OnePlus. En hier zijn enkele snelle afhaalrestaurants over hoe de iPhone 12 zich verhoudt tot alle andere.

iPhone 12 versus Samsung Galaxy Note 20 Ultra: de Note 20 Ultra is een veel grotere telefoon, met een beter scherm op alle gebieden die ertoe doen - hoger verversingssnelheid, een kleinere onderbreking voor de selfiecamera, en door groter te zijn ziet het er gewoon meer uit meeslepend. De Galaxy Note 20 Ultra heeft ook een veel beter zoomsysteem en de S-Pen, wat geen onmisbare tool is, maar een leuke bonus.

Maar de iPhone 12 Pro heeft een krachtigere processor, is veel gemakkelijker vast te houden en de hele dag door te gebruiken, en dat is hij ook veel goedkoper.

iPhone 12 versus Samsung Galaxy S20 FE: ik schreef een heel artikel gewijd aan deze vergelijking, en het is vrij dichtbij. De S20 FE wint in scherm- en cameraveelzijdigheid, maar de iPhone 12 voelt veel premiumer in de hand en heeft betere videoprestaties samen met een krachtigere chip.

iPhone 12 versus OnePlus 8T: de OnePlus 8T heeft merkbaar snellere animaties. Zaken als scrollen, apps openen/sluiten lijken allemaal op turbosnelheid te bewegen op de 8T. Een deel hiervan is gewoon bedrog – OnePlus maakt animaties extra snel om het gevoel van vloeiende gebruikersinterface op te roepen, maar het werkt. De 8T mist, net als de iPhone 12, ook een speciale zoomlens, maar hij produceert nog steeds een scherpere zoom omdat hij gegevens haalt uit de grotere, meer pixeldichte 48MP-sensor.

Maar de iPhone 12 heeft superieure videoprestaties, een betere bouwkwaliteit en een betere processor.

iPhone 12 versus Google Pixel 5: de Pixel 5 produceert naar mijn mening meer esthetisch aantrekkelijke bokeh-opnamen en kleurwetenschap. Ik ben ook dol op de voorkant van de telefoon, met uniforme randen en slechts een kleine uitsparing. Maar je kunt hier niet omheen: de Apple A14 Bionic stampt overal op de Snapdragon 765G.

iPhone 12 versus Huawei Mate 40 Pro: Het nieuwste van Huawei is een enorme en kromme telefoon die het tegenovergestelde is van de iPhone 12. Het heeft een camera die aantoonbaar beter is bij weinig licht en ontegensprekelijk beter bij zoomen. Hij gaat veel langer mee op een enkele lading dan de iPhone 12.

Maar de iPhone 12 heeft aanzienlijk betere videoprestaties en misschien wel de grootste overwinning van allemaal: de iPhone 12 kan zonder problemen belangrijke Google-apps zoals YouTube of Google Docs uitvoeren.

Conclusie: de iPhone 12 verhelpt veel klachten die ik had met eerdere iPhones

Zoals ik in het begin al zei, ben ik sinds 2014 een tevreden Android-gebruiker. Ik vind het geweldig om mijn Android precies zo aan te kunnen passen als ik wil, en ik ben een fan van de diverse vormfactoren en eigenzinnige innovaties. Ik krijg nog steeds een gevoel van opwinding bij eigenzinnige en vooruitstrevende Android-apparaten zoals de LG-vleugel met een draaibaar ontwerp, Royole FlexPai 2 met een buigbaar scherm, of een Vivo X50 met het cardanische camerasysteem, meer dan ik een nieuwe iPhone doe.

De iPhone 12 is zo goed, dat ik in de verleiding kom om over te stappen van Android

Ik kan echter ook niet ontkennen dat de iPhone een extra niveau van glans heeft die dezelfde eigenzinnige telefoons van LG, Royole en Vivo missen. Omdat ik lang geleden in Final Cut Pro ben gezogen, gebruik ik nog steeds een Mac als mijn hoofdcomputer. En de iPhone past gewoon zo goed bij een Mac. De mogelijkheid om bestanden over te zetten via AirDrop doet me verlangen naar iets soortgelijks op Android; het is hun verdienste dat Samsung en Huawei iets soortgelijks hebben gebouwd, maar ze werken niet zo naadloos.

Alle dingen die me in het verleden echt dwarszaten aan iOS zijn enigszins opgelost – widgets op het startscherm, een goed bestandssysteem – en het verouderde ontwerp van de iPhone circa 2015 tot 2017, of ondermaats en beperkt camerasysteem circa 2016 tot 2019 is recentelijk verholpen jaar. De voorsprong van Google op de iPhone op het gebied van computationele fotografie is verwaarloosbaar, en Apple begint te spelen het Huawei-spel om ook een grotere beeldsensor te gebruiken (hoewel dat is opgeslagen voor de iPhone 12 Pro maximaal).

Met andere woorden, de gebieden waarop Android in het verleden duidelijk won, zijn aanzienlijk kleiner geworden. Ik ben nu al een paar jaar bezig met het reviewen van iPhones, en meestal stop ik mijn simkaart terug in een Android zodra ik klaar ben met reviewen. Maar dit jaar kom ik in de verleiding om de simkaart er een tijdje in te laten. Omdat de iPhone 12 zo goed is.

Nog een laatste opmerking: als je de andere iPhone 12-varianten overweegt, zou ik zeggen: koop de 12 Pro niet. De Pro brengt niet genoeg verbeteringen ten opzichte van de 12 om de extra $ 200 te rechtvaardigen. In plaats daarvan wil je misschien de iPhone 12 Pro Max overwegen voor een nog beter camerasysteem of de iPhone 12 Mini voor de nieuwigheid van het gebruik van een kleine telefoon. Maar de iPhone 12 is waarschijnlijk de juiste iPhone voor de meeste mensen - die prijs van $ 800 voelt precies goed.