De EU staat op het punt om ‘recht op reparatie’-wetten in te voeren die OEM’s ook kunnen dwingen om u uw smartphone zelf te laten updaten.
De EU heeft een hard standpunt ingenomen als het om klimaatverandering gaat, en heeft onder meer plannen om te stemmen over wetgeving die gestandaardiseerde heffingen zou invoeren over de hele linie als het om smartphones gaat. De EU heeft vandaag een nieuw actieplan voor de circulaire economie aangenomen, dat een aantal doelstellingen omvat waar de EU als geheel naar zal streven. Eén van die doelstellingen op die lijst is de invoering van het ‘recht op herstel’ voor EU-burgers. Bij het lezen van het Actieplan viel mij iets bijzonder interessants op.
Focus op elektronica en ICT als prioritaire sector voor de implementatie van het ‘recht op reparatie’, inclusief het recht om verouderde software te updaten.
Ten eerste de definitie van "recht op reparatie" kunnen anders zijn dan waarmee u vertrouwd bent. Het in dit document beschreven "recht op reparatie" heeft specifiek betrekking op de beschikbaarheid van onderdelen voor
professioneel vervanging - niet de vervanging door een gewone consument. Er is geen wetgeving verbonden aan dit document, en als zodanig zijn er momenteel ook geen bepalingen als tot hoe lang bedrijven onderdelen precies beschikbaar moeten stellen, op welke manier of voor welke soorten apparaten.Dit doel lijkt een uitbreiding te zijn van soortgelijke regels die in oktober vorig jaar werden geïntroduceerd en die betrekking hadden op diepvriezers, koelkasten en andere huishoudelijke apparaten. In het geval van huishoudelijke apparaten zullen fabrikanten ervoor moeten zorgen dat zij gedurende maximaal tien jaar reserveonderdelen voor dergelijke machines leveren. Nu smartphones zo snel en volatiel zijn als zij, kan het in deze sector misschien nog geen tien jaar duren.
Waarde gaat verloren wanneer volledig of gedeeltelijk functionele producten worden weggegooid omdat ze niet te repareren zijn, de batterij niet kan worden vervangen, de software wordt niet langer ondersteundof materialen die in apparaten zijn verwerkt, worden niet teruggewonnen. Ongeveer twee op de drie Europeanen zouden hun huidige digitale apparaten graag langer willen blijven gebruiken, op voorwaarde dat de prestaties er niet significant door worden beïnvloed.
Gezien het feit dat de Europese Unie aandringt op duurzaamheid en milieuvriendelijke praktijken, zal het geen verrassing zijn dat de De bijbehorende bijlage hoopt op wetgevende en niet-wetgevende maatregelen die een nieuw ‘recht op reparatie’ in het leven roepen 2021.
Het Actieplan van de EU is een herhaling van een eerder plan dat 54 doelstellingen had en in december 2015 tot stand werd gebracht. Al deze doelstellingen zijn inmiddels bereikt of worden momenteel geïmplementeerd. ‘Er is maar één planeet Aarde, maar in 2050 zal de wereld consumeren alsof er drie zijn’ is hoe het document begint. Hoewel sommige maatregelen misschien drastisch lijken, gelooft de EU niet dat dit het geval is, ook al verwachten ze tegenwicht van mondiale technologiereuzen.
Maar hoe kan het ‘recht op reparatie’ worden afgedwongen als het gaat om software-updates? Er lijkt eigenlijk maar één oplossing te zijn, en dat zou zijn om de bootloader-ontgrendeling van smartphones die in de EU zijn uitgebracht, mogelijk te maken. Vanwege de AVG-vereisten hebben veel fabrikanten, zoals OnePlus, al EER-varianten van hun software, dus dit zou geen fragmentatie introduceren die niet al bestaat. Toegegeven, ik kan voorzien dat fabrikanten dit zullen omzeilen door een update uit te brengen die de bootloader van een apparaat zou ontgrendelen bereikt EOL, wat uiteindelijk het probleem zou oplossen en tegelijkertijd tamelijk nutteloos zou blijven voor ontwikkelaars en smartphone-modders op onze forums.
Als u geïnteresseerd bent in het lezen van het EU-actieplan voor de circulaire economie, kunt u het hieronder bekijken. Het beschikt niet alleen over informatie die betrekking heeft op het recht om wetten te herstellen, maar ook op andere plannen waar de EU actie tegen zal proberen te ondernemen.
Bron: Europese Commissie