Universal Control werd aangekondigd als het hoogtepunt van de continuïteitsmagie van Apple, maar het was niet wat ik had verwacht. Sterker nog, ik heb het uitgeschakeld.
Toen Apple voor het eerst een voorbeeld bekeek Universele controle Lang geleden op WWDC 2021 dacht ik, net als vele anderen, dat het een game-changer zou zijn op het gebied van continuïteit. Apple is het beste geweest in het ontwikkelen van een ecosysteem dat zo sterk is dat het logisch is om meer dan één van de producten van het bedrijf te kopen. Zeker, Apple maakt het misschien niet beste smartphone of computer, maar het zorgt wel voor de beste koppeling tussen een smartphone en een computer.
Universal Control is het toppunt van dat uitgangspunt, waardoor je een iPad kunt besturen met het toetsenbord en de muis van een Mac in de buurt, en omgekeerd. Je kunt zelfs bestanden en koppelingen slepen en neerzetten tussen een iPad en Mac. Waarom zou u uw vingertoppen van het toetsenbord op uw Mac halen om het scherm van uw iPad aan te raken als u beide apparaten kunt bedienen via het toetsenbord en het trackpad van uw Mac?
En in theorie ben ik de doelgroep van de functie. Ik bezit zowel een MacBook Air en een 12,9-inch iPad Pro, en ik koppel de tablet aan een Magic Keyboard. Bovendien werk ik vaak met beide apparaten uit coffeeshops, en gebruik ik iPad en Macs graag samen om efficiënter te zijn. Maar het blijkt dat Universal Control niet de beste manier is om productief te zijn als je zowel een iPad als een Mac gebruikt.
iPadOS is software die in de eerste plaats is ontworpen voor aanraking
De iPad is ontworpen voor aanraking, waarbij de Apple Pencil werkt als een fijnere methode voor secundaire invoer. Het is niet noodzakelijkerwijs bedoeld voor een traditioneel toetsenbord en muis. Toen het bedrijf volledige toetsenbord- en muisondersteuning naar de iPad bracht, werd niet alleen de bestaande gebruikersinterface van macOS geport. In plaats daarvan past de cursor zich aan verschillende UI-elementen in iPadOS aan, net zoals een vinger dat zou doen. De software kan het beste worden gebruikt met aanraking of een Apple Pencil, en de keuzes van Apple tot nu toe weerspiegelen dat.
Dit concept maakt de bruikbaarheid van Universal Control nog verwarrender. Waarom zou je je iPad via deze functie willen bedienen? De ervaring zou beter zijn als je je vinger of een Apple Pencil zou gebruiken, aangezien de software voor die invoermethoden is ontworpen. Universal Control bespaart in theorie een paar seconden, maar vechten tegen iPadOS met een Mac-toetsenbord en -muis zal waarschijnlijk meer tijd toevoegen dan alleen maar je vinger rechtstreeks naar je iPad brengen.
Universal Control bespaart in theorie een paar seconden, maar vechten tegen iPadOS met een toetsenbord en muis zal waarschijnlijk meer tijd toevoegen dan alleen maar je vinger rechtstreeks naar je iPad brengen.
Apple introduceerde muisondersteuning eerst als toegankelijkheidsfunctie, en dat was duidelijk voor iedereen die er gebruik van maakte. Aanwijzerondersteuning functioneerde letterlijk als een vinger, dus je moest je muis net als elke andere multi-touch-invoer gebruiken. Dit werd een stuk beter toen Apple echte muis- en trackpad-ondersteuning introduceerde met iPadOS 13, maar het bedrijf heeft niet echt functies toegevoegd aan de bestaande functionaliteit in de bijna vier softwareversies die zijn verschenen sinds.
Apple heeft nieuwe gebruikersinterface- en workflow-elementen geïntroduceerd, zoals Stage Manager, maar geen nieuwe functies toegevoegd aan de muisondersteuning op iPadOS. Zelfs de beste iPads kan geen toetsenborden en muizen gebruiken zoals een MacBook dat kan, en aangezien beide producten dezelfde Apple siliciumchips gebruiken, is het een softwarebeperking en geen hardwarebeperking.
Universal Control is niet eens de beste manier om iPad en Mac samen te gebruiken
Foto: Brady Snyder
Een deel van de reden waarom Universal Control mijn workflow niet heeft opgeschud, is dat het niet eens de beste manier is om de iPad en Mac te koppelen. Deze prestatie behoort tot de schermspiegelingfunctie van Apple, Zijspan, waarmee u het bureaublad van uw Mac kunt uitbreiden naar een nabijgelegen iPad. Wanneer ik Sidecar gebruik met mijn iPad Pro en MacBook Air, kan ik mijn beschikbare schermruimte feitelijk verdubbelen terwijl ik macOS nog steeds op beide apparaten gebruik. Ja, in deze configuratie is mijn iPad in wezen slechts een extern beeldscherm voor mijn MacBook Air, maar dat is alles wat nodig is. Mijn MacBook Air zonder ventilator kan met gemak een externe monitor van stroom voorzien, en macOS is nog steeds een krachtiger besturingssysteem dan iPadOS.
Universal Control is voor sommige professionals nog steeds geweldig
Bron: Appel
Niets van dit alles doet afbreuk aan de sterke punten van Universal Control, die een grote impact hebben op sommige workflows. De mogelijkheid om bijvoorbeeld iets op je iPad te tekenen en het naar een Keynote-presentatie op je Mac te slepen, zou op geen enkel ander platform onmogelijk zijn. Alleen al om die reden is Universal Control geweldig voor mensen zoals grafisch ontwerpers en kunstenaars, die zowel de precisie van de Apple Pencil als de kracht van macOS nodig hebben. Universal Control is nog steeds een grote vooruitgang, het is alleen niet een functie die mijn workflow heeft opgeschud zoals velen dachten.
Als schrijver en oud-student gebeurt het meeste van mijn werk in een webbrowser of in een tekstverwerker. De meest energievretende taken die ik voltooi zijn lichte fotobewerking en grafisch ontwerp, wat ik doe met Pixelmator Pro op mijn MacBook Air. Zoals ik inmiddels heb geleerd, is dit niet de workflow die Universal Control naar een hoger niveau kan tillen. Maar mijn workflow is ook vergelijkbaar met die van de meeste mensen, die hun laptop niet voor meer dan webgebaseerde taken en het maken van documenten gebruiken. Dat betekent dat Universal Control voor het merendeel van de Apple-gebruikers niet de alledaagse game-changer is waarvoor het werd gefactureerd.
Ondanks jarenlang hard werken om van iPadOS een bruikbare laptopvervanger te maken, is het er nog steeds niet. Apple Silicon bevestigt vrijwel dat het software is die de iPad tegenhoudt, en niet hardware. Apple zou dus zijn tijd en energie moeten besteden aan het mogelijk maken dat mensen sindsdien macOS op een iPad kunnen draaien een touchscreen toevoegen aan een Mac zou een vreselijk idee zijn.
Wat de continuïteitsvoorzieningen betreft, heeft Apple al ontdekt hoe een universeel ecosysteem kan werken. Het is gewoon misleid met Universal Control. U kunt een foto maken op uw iPhone en deze onmiddellijk in een document op uw Mac laten invoegen. Je kunt iets op je iPad kopiëren en op je Mac plakken. En AirDrop is nog steeds de beste en snelste manier om bestanden tussen apparaten te delen. Als Apple zich concentreert op de kleine continuïteitskenmerken, zullen ze een grotere impact hebben dan flitsende zoals Universal Control.