Osborne Computer was in opkomst, maar het gebrek aan vooruitziendheid van het bedrijf leidde tot zijn vroegtijdige ondergang en bedacht de term "Osborne-effect".
De geschiedenis is gevuld met verhalen over bedrijven die ten onder gingen door een duidelijk gebrek aan vooruitziendheid, maar niet veel mislukkingen zijn zo herkenbaar als die van Osborne Computer Corporation. Misschien heb je wel eens gehoord van het ‘Osborne-effect’, verwijzend naar hoe snel een bedrijf kan crashen en verbranden door klanten te interesseren voor een product dat nog niet bestaat. Die term werd zo’n veertig jaar geleden bedacht, nadat Osborne Computer op 13 september 1983 het faillissement had aangevraagd.
Osborne Computer was in opkomst
Osborne Computer Corporation werd slechts een paar jaar vóór zijn ondergang opgericht, in 1980. Adam Osborne en Lee Felsenstein richtten het bedrijf op met als doel een betaalbare draagbare computer te lanceren, en daar zijn ze in geslaagd met de Osborne 1. De computer had een 5-inch scherm, een Zilog Z80-microprocessor en 64 KB RAM, maar werd ook geleverd met veel software: inclusief WordStar en SuperCalc voor tekstverwerking en het maken van spreadsheets - waardoor het aanzienlijk nuttiger werd doos.
Het zou genereus zijn om het "draagbaar" te noemen vergeleken met vandaag beste laptops (en zelfs de ergste), maar hij had een enigszins compact ontwerp en werd geleverd met een draaggreep, dus de term was technisch correct.
De Osborne 1 was ongelooflijk succesvol: er werden in de eerste acht maanden 11.000 exemplaren van verkocht, terwijl er nog eens 50.000 in nabestelling stonden. het bedrijf had moeite om op een relatief laag niveau te voldoen aan de vraag die werd gecreëerd door de aantrekkelijke bundel hardware en software prijs. Op een gegeven moment verkocht Osborne 10.000 eenheden per maand, en het bedrijf ging in slechts één jaar tijd van twee werknemers naar 3.000. Hoewel het bedrijf enkele bezuinigingen deed om aan de vraag te voldoen, leek het een enorm succes te worden.
Het Osborne-effect
Met het enorme succes van de Osborne 1 begon het bedrijf te werken aan een opvolger die dat wel zou doen bouwt uiteraard voort op het origineel en levert tegelijkertijd verbeteringen op, zoals een groter en verbeterd scherm prestatie. Oprichter Adam Osborne maakte echter de cruciale fout door deze machine van de volgende generatie te onthullen: de Osborne Executive – samen met prototypes zoals de Osborne Vixen ruim vóór hun geplande lancering, vroeg in de ochtend 1983.
Terwijl het bedrijf de nieuwe producten voor het grote publiek verborgen wilde houden tot dichter bij de lancering, hoorden klanten van de aankomende machine. capaciteiten en annuleerden massaal hun bestellingen van de bestaande Osborne 1, waardoor het bedrijf met een overvloed aan aandelen achterbleef, ondanks het herhaaldelijk verlagen van de prijs van de machine. In juli 1983 werd de Osborne 1 verkocht voor $ 1.295, maar de maand daarop was dat gedaald tot $ 995, en zelfs dat deed niet genoeg om de verkoop weer op gang te brengen.
Het bedrijf zou uiteindelijk in september van dat jaar het faillissement aanvragen, waardoor de term "Osborne Effect" ontstond. Zoals perfect geïllustreerd door het bedrijf, is dit wat er gebeurt als de aankondiging van een toekomstige generatie van een product, dat nog niet beschikbaar is, veroorzaakt een dramatische afname van de belangstelling voor het product dat momenteel beschikbaar is, waardoor de verkoop wordt geschaad en het bedrijf mogelijk ten onder gaat Het. Dat is de reden waarom wanneer je zoiets als een iPhone-aankondiging ziet, dit meestal slechts een paar weken gebeurt voordat het nieuwe product beschikbaar is.
We hebben andere voorbeelden van het Osborne-effect gezien in de technische wereld, zoals Sega die slechts twee jaar na de lancering van de Saturn over zijn Dreamcast-console begon te praten, of Stephen Elop van Nokia. Erkennend dat het Symbian-platform gedoemd was te verdwijnen in een wereld die wordt gedomineerd door ecosystemen als Android en iOS, wat een verschuiving naar Windows Phone aangeeft die slechts vele maanden zou plaatsvinden later. Natuurlijk gingen de problemen in beide gevallen verder dan alleen vroege aankondigingen, maar ze speelden zeker een grote rol.
Het was niet allemaal een kwestie van slechte planning
Ondanks dat het Osborne-effect een belangrijke rol speelde bij het schaden van de omzet van het bedrijf, waren er andere factoren die bijdroegen aan de slechte financiële prestaties die tot de ondergang ervan leidden. Osborne kreeg te maken met grote concurrentie van rivalen als Kaypro, die de KayPro II aanbood met verder vergelijkbare specificaties, maar a veel groter 9-inch display en tegen een veel lagere prijs dan die van de Osborne Executive, die nog maar een 7-inch scherm had scherm.
Bovendien maakte Apple al furore met de Apple II, en IBM had ook de pc geïntroduceerd, dat merkbaar snellere prestaties leverde en veel grip kreeg bij softwareontwikkelaars, wat betekende dat er veel software voor werd gemaakt. Dit alles droeg bij aan de dalende omzet van Osborne, ook al speelde het Osborne-effect een grote rol. Het is interessant om na te denken over hoe snel het bedrijf beroemd werd en hoe snel het uit de gratie raakte vanwege zijn gretigheid om een nieuw product te introduceren. Zelfs enkele van de De ergste technologie faalt in de geschiedenis leidde niet noodzakelijkerwijs tot de ondergang van een bedrijf, maar Osborne had geen tijd om voldoende kapitaal op te bouwen om zo'n rampzalige omzetdaling te overleven.