NEC lanceerde de originele TurboGrafx-16 eind jaren ’80 in de VS, maar door de marktdominantie door de SNES en de SEGA Genesis, slaagde de NEC-console er net niet in om zijn positie als huishoudelijke console te versterken. Nu met emulators van verschillende klassiekers die de afgelopen jaren zijn uitgebracht, heeft Hudson Soft de TurboGrafx-16 mini als antwoord op de oorspronkelijke fans, en hier is de recensie.
Prijs
Aangezien deze console slechts een kleinere versie is van de oudere TurboGrafx-16 uit de jaren '80, is de marktprijs behoorlijk hoog op $ 100. Deze console is gericht op een zeer nichegroep mensen die genoten hebben van de originele console of die nostalgisch zijn naar retro-games (omdat het alleen games uit het 16-bits tijdperk kan emuleren) en je kunt waarschijnlijk een gebruikte PS4 of Xbox One krijgen in plaats daarvan. Maar als u ernaar verlangt om de ervaring van de oudere console te hebben, moet u deze misschien voor deze prijs kopen.
Ontwerp
Het ontwerp doet denken aan de oudere TurboGrafx-16, maar is ongeveer half zo groot als zijn grote broer. Dus als je fan was van dit ontwerp, dan zal je niet veel missen, en dat vind ik leuk. Het heeft een harde plastic schaal met daarop het label TurboGrafx 16 gedrukt. Om meer details toe te voegen, voegden ze de gleuf toe waar de gamekaart zou komen, ook al dient deze geen enkel doel. Ze hebben ook een verwijderbare plastic extensie toegevoegd die de HDMI-poort en de micro-USB-kabel verbergt, waardoor het kabelbeheer beter wordt. De voorkant bestaat uit twee USB-poorten voor twee controllers, wat geweldig is omdat de originele console maar één poort had.
Er wordt slechts één controller meegeleverd met de console, en deze bestaat uit twee gezichtsknoppen, een D-pad voor richting, een paar start- en selectieknoppen en twee turbovuurschakelaars boven de gezichtsknoppen. Het bevat een kabel van 10 voet, wat handig is. De bouwkwaliteit is gemiddeld, aangezien hij van plastic is gemaakt en erg licht is. Het is teleurstellend, want voor deze prijs hadden ze twee controllers bij de console moeten hebben. Als je een tweede controller wilt aanschaffen, kost dat $ 24,99, en dat is nogal frustrerend.
Gebruikersomgeving
De aandacht voor detail in de gebruikersinterface is opmerkelijk. Wanneer je de console opstart, maak je voor het eerst kennis met het TurboGrafx-menu met een selectie van games tot je beschikking. Terwijl je door ze bladert, kun je het aantal extra spelers zien dat ermee compatibel is. Als je naar de rechterhoek gaat, heb je drie opties om uit te kiezen: instellingen, titels sorteren en de optie om te navigeren tussen TurboGrafx en de PC Engine-console. Er is een animatie van een oude tv die uitschakelt bij het wisselen tussen consoles, wat de ervaring een nostalgische kick geeft. Ze hebben deze unieke functie toegevoegd, waarbij als je een originele cartridge of cd-game kiest, deze de animatie en het geluid zal afspelen effecten van dat formaat zoals het draaien van een cd of het plaatsen van de cartridge, wat een functie is die de fans zeker zullen op prijs stellen.
Uitvoering
De console werkt en presteert zoals elke andere moderne emulator die de afgelopen jaren is uitgebracht. Het kan de games op de opslag aan boord dragen en in tegenstelling tot de oudere versie heeft het HDMI-connectiviteit, zodat je kunt genieten van je favoriete retro-games op een televisie met hoge resolutie. De console kan alle meegeleverde games met gemak spelen zonder enige hapering tijdens het spelen.
En de controller reageert erg goed. Het geeft je ook de mogelijkheid om te kiezen uit vijf verschillende weergave-instellingen, niet de minste daarvan is het turbo express-scherm dat een oude TurboGrafx 16 emuleert met een klein ingebouwd scherm. Maar deze modus wordt niet aanbevolen omdat het spel besluiteloos klein en moeilijk te zien wordt. Het is niettemin nog steeds een geweldig element.
Spellen
Deze console wordt geleverd met 57 titels verspreid over zowel TurboGrafx-16 als PC Engine. Het bevat publieksfavorieten zoals Bomberman '93, Neutopia I & II, Ys Book I & II, die geweldig waren om te spelen, samen met nog 20 andere titels. Maar hier is een probleem. De meeste titels komen uit de PC Engine en zijn niet vertaald uit het Japans. Het kan fans vervreemden, waardoor ze niet in deze games kunnen duiken, maar je kunt nog steeds van de games genieten als de taal geen barrière vormt.
Conclusie
Uiteindelijk is deze console een eerbetoon aan de oudere editie. Zelfs als het een beetje prijzig is, zou ik het toch aanraden voor mensen die hun dagen willen herbeleven met het spelen van de oude retro console en voor degenen die op zoek zijn naar iets anders dan de typische, high-grafische titels die beschikbaar zijn vandaag.