Samsung Galaxy Note 10 beeldschermrecensie

Samsung en Apple zijn de twee back-to-back kanshebbers "beste smartphonescherm", en soms wordt gedacht dat de titel toebehoort aan het bedrijf dat de nieuwste telefoon heeft uitgebracht. Omdat beide bedrijven hun beeldschermen echter bij Samsung Display betrekken, geloven velen dat dit de smartphones van Samsung zijn moeten hebben de betere displays. Deze opvatting is onjuist aangezien Samsung Display eigenlijk een apart bedrijf is van Samsung Mobile, dat de Galaxy-smartphones assembleert, en ook een klant is van Samsung Display. En net als elke andere klant is de OEM uiteindelijk verantwoordelijk voor de kleurkalibratie kwaliteiten die op de schermen van hun telefoons worden weergegeven, en de nieuwste panelen betekenen niet noodzakelijkerwijs de best gekalibreerd. In deze review kijken we uitgebreid naar de paneelkwaliteiten van de Samsung Galaxy Note 10 en hoe goed deze is gekalibreerd volgens industriestandaarden.

Samsung Galaxy Note 10 schermspecificaties

De Note-serie werd voorheen gezien als gigantische telefoons met extra grote schermen, maar Samsung schakelde dit over met de Galaxy Note 10 om qua formaat meer in lijn te zijn met hun telefoons uit de S-serie. De gewone Galaxy Note 10 lijkt qua formaat alleen erg op de Galaxy S10 lichtelijk groter: het scherm is ongeveer 0,2 inch breder en 0,1 inch groter. De camera aan de voorzijde is gehuisvest in een kleine uitgesneden cirkel midden bovenaan het scherm, die voorheen rechtsboven op de S10 zat. Persoonlijk vind ik dat het er in het midden mafer uitziet dan aan de rechterkant, maar eigenlijk is het meer uit de weg als je de telefoon, omdat er meestal toch niets in het midden van de statusbalk staat en de systeempictogrammen niet op een onhandige manier naar de links.

Het paneel is door Samsung "Dynamic AMOLED" genoemd, die zij vooral toeschrijven dankzij de HDR10+-mogelijkheden en de vermindering van schadelijk blauw licht. Naar mijn mening is dit de meeste Apple-zet die Samsung in een tijdje heeft gemaakt. Het scherm heeft een native resolutie van 2280 x 1080 pixels op het 6,3-inch scherm, oftewel 401 pixels per inch. Deze pixeldichtheid is absoluut middelmatig voor een telefoon van $ 950, vooral wanneer Samsung's "middenklasse" S10e een hogere pixeldichtheid heeft en zijn S10-tegenhanger een 1440p-scherm heeft. De lagere dichtheid valt mij meteen op bij het lezen van tekst, en 1080p-video's zien er absoluut niet zo scherp uit als 1440p-video's op de S10. Samsung was besluiteloos tussen weergave op 1080p of 1440p, zoals gesuggereerd door hun 1080p-weergaveresolutie op hun 1440p-panelen. Het lijkt erop dat Samsung baat zou hebben bij het volgen van Apple's aanpak om zich te richten op een specifieke pixeldichtheid daartussenin, en op maat gemaakte panelen met resoluties voor die pixeldichtheid voor beide formaten smartphones. Apple mikt op 458 pixels per inch voor hun OLED-iPhones, wat tussen 1080p en 1440p ligt voor hun respectievelijke afmetingen, en is, naar mijn mening, de goede plek tussen pixeldichtheid en energieverbruik zonder dat dat nodig is downsamplen. Ik kan me echter voorstellen dat het vervaardigen van panelen met deze specifieke resoluties feitelijk duurder is dan alleen het gebruik van het in massa geproduceerde 1440p-fabricageproces.

Samsung beweert dat hun beeldschermen, vanaf de S10, hulp tegen oogvermoeidheid door de hoeveelheid blauw licht binnen het ‘schadelijke bereik’ te verminderen. Ze bereiken dit door de golflengte van hun signaal te verschuiven blauwe OLED iets verder in het zichtbare spectrum, en het is geen schermfilter waar sommigen naar toe zijn geleid geloven. Omdat het aanpassen van de golflengte van een lichtbron de kleur van het licht verandert, moest Samsung hun panelen volledig opnieuw hebben gekalibreerd voor de nieuwe OLED. In één oogopslag lijkt Samsung er goed in te zijn geslaagd de kleur aan te passen aan hun vorige OLED's aangegeven door hun vergelijkbare (warme) witte punt, maar ik vraag me af of dit een reden is waarom zij zijn nog steeds zo warm gekalibreerd.

Weergaveprofielen en kleurengamma

Kleurengamma voor Samsung Galaxy Note10

De Galaxy Note 10 behoudt de twee standaard kleurprofielen, Natural en Vivid, voor Android-apparaten die het kleurbeheersysteem van Google gebruiken.

De Natuurlijk profiel was het standaard weergaveprofiel dat was ingesteld op mijn Amerikaanse Snapdragon-variant, en als Samsung gaat dezelfde trend volgen als op de S10is dit het standaardprofiel voor de VS en Europa, terwijl Levendig het standaardprofiel is voor Azië. Het is het kleurnauwkeurige weergaveprofiel, dat gebruik maakt van kleurbeheer om inhoud in de beoogde kleurruimte weer te geven, en is standaard ingesteld op sRGB. de standaardkleurruimte voor het hele internet, voor kleuren zonder context. De acceptatie van kleurbeheer in Android-apps is nog steeds erg laag, maar Samsung's Gallery-app en Google Foto's beide ondersteunen het bekijken van brede kleurenafbeeldingen. Zoals te zien is in de afbeelding van het Kleurengamma, lijkt het profiel niet de volledige verzadiging voor blauw te bereiken en is het iets warmer dan standaard.

De Levendig profiel breidt de kleurverzadiging van kleuren op het scherm uit en wijzigt het witpunt zodat het kouder is, wat verder kan worden aangepast met de beschikbare schuifregelaar voor kleurtemperatuur. Het kleurengamma is ongeveer 54% groter, met 22% meer rode tinten, 38% meer groene tinten en 28% meer blauwe tinten ten opzichte van het natuurlijke profiel. En hoewel het profiel de verzadiging vergroot, zijn de groene en blauwe tinten beide verschoven naar cyaan. Dit kan onwenselijk zijn voor degenen die een profiel willen gebruiken dat alleen de kleurverzadiging vergroot, maar niet de oorspronkelijk bedoelde kleurtint. Het profiel ondersteunt ook het kleurbeheersysteem van Android niet, wat schadelijk is voor inhoud die dezelfde relatieve artistieke intentie behoudt (als apps dit ondersteunen). Er zijn telefoons die zowel een kleurverzadiging-uitbreidend profiel bieden En kleurbeheer, zoals de OnePlus 7 Pro, wat de levensvatbaarheid van kleurverzadiging-uitbreidende profielen verbetert.

Helderheid: A

Referentiediagram voor telefoonhelderheid

Als het om de helderheid van het scherm gaat, zijn de mobiele OLED's van Samsung altijd het helderst geweest. De maximale schermhelderheid is een kwaliteit die vrijwel allemaal te danken is aan het meegeleverde paneel en de nominale energie-efficiëntie. Dit is waar Samsung schittert (!) omdat hun groepsrelatie met Samsung Display hen als eerste in de rij kan zeuren voor hun nieuwste schema's en panelen. De iPhone 11 Pro-telefoons van Apple kwamen echter niet lang daarna uit en gebruiken ook panelen van dezelfde generatie als de S10 en Note 10.

In het Natural-profiel varieert de handmatige helderheid van de Samsung Galaxy Note 10 van 1,85 nits op zijn minimum tot 377 nits op zijn maximum. Dit wordt gemeten bij 100% APL, wat een wit beeld op volledig scherm is en waarbij OLED's doorgaans het zwakst zijn. Bij 100% APL is het energiebeheer van het beeldschermstuurprogramma maximaal voor het specifieke witniveau (indien aanwezig) en wordt er geen helderheidsverhoging toegepast. Het Natural-profiel maakt geen gebruik van helderheidsversterking en lijkt niet veel helderheidsverlies te hebben als gevolg van energiebeheer. Sterker nog, de helderheid van het scherm lijkt enigszins te zijn afgenomen. toename met een hogere APL, het omgekeerde van wat er van OLED-schermen wordt verwacht. Zoals later uit onze grijswaardenmetingen blijkt, is er echter sprake van helderheidsverlies bij een hogere APL voor lagere kleurintensiteiten, en Samsung moet dit toepassen sommige een soort versterking om de witte helderheidsmetingen met 100% intensiteit vergelijkbaar (en iets hoger) te houden.

Voor het Vivid-profiel varieert de handmatige helderheid van 1,85 nits tot 380 nits bij 100% APL. In tegenstelling tot het Natural-profiel haalt Samsung zoveel mogelijk helderheid uit het Vivid-profiel, waardoor de helderheid tot 7% ​​per 100 nits gemiddelde schermluminantie wordt verhoogd. Als gevolg hiervan kan het Vivid-profiel tot 420 nits verhogen bij 50% APL, met een piek van 480 nits bij een lage APL van <1%.

Onder intens omgevingslicht komt de Galaxy Note 10 binnen hoge helderheidsmodus waarin het paneel extra stroom verbruikt, wat een boost geeft tot ongeveer 790 nits voor 100% APL voor beide weergaveprofielen. Extra versterking is ook mogelijk voor beide profielen bij lagere pixelniveaus van de inhoud bij veel omgevingslicht (waar deze versterking gewoonlijk plaatsvindt). uitgeschakeld voor het Natural-profiel), wat verder wordt verhoogd tot 915 nits voor 50% APL, en een limiet van 1115 nits voor een klein verlicht gebied van de scherm.

Kleurnauwkeurigheid en balans: B

Sectiebeschrijving ▼

Onze kleurnauwkeurigheidsgrafieken bieden lezers een visuele beoordeling van de kleurprestaties en kalibratietrends van een beeldscherm. Hieronder ziet u de basis voor de kleurnauwkeurigheidsdoelstellingen, uitgezet in de uniforme ITP-kleurruimte, waarbij de cirkels de doelkleuren vertegenwoordigen. Drive-saldo: De kleurtemperatuur van een witte lichtbron beschrijft hoe ‘warm’ of ‘koud’ het licht overkomt. Kleur heeft doorgaans ten minste twee punten nodig om te worden beschreven, terwijl de gecorreleerde kleurtemperatuur een eendimensionale descriptor is die voor de eenvoud essentiële informatie over de kleurkwaliteit weglaat. De sRGB-kleurruimte richt zich op een witpunt met een D65 (6504 K) kleurtemperatuur. Het targeten van een witpunt met D65-kleurtemperatuur is essentieel voor de kleurnauwkeurigheid, omdat het witpunt het uiterlijk van elk kleurmengsel beïnvloedt. Houd er echter rekening mee dat een witpunt met een gecorreleerde kleurtemperatuur die dichtbij 6504 K ligt, niet noodzakelijkerwijs accuraat hoeft te zijn! Er zijn veel kleurmengsels die dezelfde gecorreleerde kleurtemperatuur kunnen hebben (iso-CCT-lijnen genoemd) – sommige lijken niet eens wit. Daarom mag de kleurtemperatuur niet worden gebruikt als maatstaf voor de kleurnauwkeurigheid van het witpunt. In plaats daarvan gebruiken we het als een hulpmiddel om het ruwe uiterlijk van het witpunt van een beeldscherm weer te geven en hoe dit verschuift over de helderheid en grijstinten. Ongeacht de doelkleurtemperatuur van een beeldscherm, idealiter de gecorreleerde kleurtemperatuur van wit zou consistent moeten blijven op alle signaalniveaus, wat als een rechte lijn in onze kaart zou verschijnen onderstaand. De schijfbalansgrafieken laten zien hoe de intensiteiten van de individuele rode, groene en blauwe LED's variëren afhankelijk van de helderheid van het scherm. overlay met de gecorreleerde kleurtemperatuur van het scherm, namelijk wit, en ze onthullen de “strakheid” van de kleurkalibratie van de weergave. De grafieken tonen veel meer kleurinformatie dan de eendimensionale kleurtemperatuurgrafiek. Idealiter zouden de rode, groene en blauwe LED's zo consistent mogelijk moeten blijven over het gehele helderheidsbereik van het scherm.

Voorwoord:

Smartphoneschermen worden steeds beter. Heel goed. De beeldschermen op sommige van de nieuwste smartphones lijken tests op het gebied van kleurnauwkeurigheid te doorstaan. Wanneer ze echter worden vergeleken met monitoren van referentiekwaliteit, zijn ze er misschien nog lang niet. ΔE waarden uit patronen met een lagere breedte vertellen niet het hele verhaal. Beeldschermbeoordelingen moeten worden verbeterd om de genuanceerde prestaties van een beeldscherm beter weer te geven en om de kalibratiekenmerken ertussen beter te kunnen onderscheiden erg goed displays.

We zijn overgegaan op een nieuwe objectieve kleurverschilmetriek, ΔE_TP(ITU-RBT.2124), dat is een over het algemeen een betere maatstaf voor kleurverschillen dan ΔE₀₀ die wordt gebruikt in mijn eerdere recensies en wordt momenteel nog steeds gebruikt in de displayrecensies van veel andere sites. Degenen die nog steeds Δ gebruikenE₀₀ voor kleurfoutrapportage wordt aangeraden om Δ te gebruikenE_ITP, als wordt in een sessie uitgewerkt van de Society of Motion Picture and Television Engineers (SMPTE) en Portrait Displays (eigenaar van CalMan).

ΔE_TP waarden zijn ongeveer 3× de grootte van ΔE₀₀ waarden voor dezelfde kleur. De metriek gaat uit van de meest kritisch aangepaste kijkomstandigheden voor de waarnemer, en een gemeten ΔE_TP Een kleurverschilwaarde van 1,0 geeft een net merkbaar verschil voor de kleur aan, en een waarde kleiner dan 1,0 betekent dat de gemeten kleur niet van perfect te onderscheiden is. Voor onze beoordelingen is een ΔE_TP een waarde van minder dan 3,0 is een acceptabel nauwkeurigheidsniveau voor een referentiedisplay (voorgesteld uit ITU-R BT.2124 bijlage 4.2), en een ΔE_TP waarde groter dan 8,0 is in één oogopslag merkbaar (empirisch getest, en de waarde (8,0) komt ook mooi overeen met ongeveer een verandering in luminantie van 10%, wat doorgaans de verandering in percentage is die nodig is om een ​​verschil in helderheid op te merken bij a oogopslag).

We hebben ook een uitgebreidere reeks testpatronen samengesteld om de totale kleurnauwkeurigheid onder meer omstandigheden beter te kunnen beoordelen. Om deze redenen is de ΔE waarden die we voor deze beoordeling presenteren, kunnen niet rechtstreeks worden vergeleken met ΔE waarden gerapporteerd in eerdere beoordelingen, omdat zowel de metriek als de testpatronen verschillen, waarbij onze nieuwere beoordelingen een grotere algehele Δ rapporterenE waarden. De methodologie en testpatronen worden in een vorige sectie uitgelegd.

sRGB-kleurnauwkeurigheid voor Samsung Galaxy Note10 (natuurlijk profiel)

Zoals de traditie van Samsung is, is het witpunt te warm gekalibreerd, met een bijbehorende kleurtemperatuur van ongeveer 6215 K voor 100% wit. Gezien het feit dat OLED-schermen onderhevig zijn aan metamere fouten en warmer lijken voor dezelfde kleurmetingen dan hun transmissieve LCD-tegenhangers zorgt het meten van te warm ervoor dat de Galaxy-schermen nog verder verwijderd zijn van het industriestandaard wit punt. Een onnauwkeurig, warm witpunt is schadelijk voor het hele kleurengamma van de Note 10, waardoor alle kleuren naar rood verschuiven en de kleurnauwkeurigheid afneemt. Sommigen suggereren misschien dat dit te wijten is aan het adaptieve witpunt van Samsung dat deel uitmaakte van hun oude adaptieve weergaveprofiel, maar dat doet dat wel niet van toepassing op het Natural-profiel (en het lijkt ook niet te bestaan ​​in het Vivid-profiel), en de Note 10 werd gemeten in een bijna pikzwarte kleur kamer.

Gezien de veronderstelde suprematie van Samsung op het gebied van kleurnauwkeurigheid van het scherm, is onze evaluatie van de kleurnauwkeurigheid van de Galaxy Note 10 voor sRGB in zijn Natural-profiel eigenlijk enigszins teleurstellend. Het profiel heeft een gemiddeld kleurverschil ΔE_TP van 4,5 voor sRGB, met een standaardafwijking van 4,6 over het hele intensiteitsbereik. Dit betekent dat de sRGB-kleuren op de Samsung Galaxy Note 10 gemiddeld onvolmaakt zijn en boven de referentietolerantie liggen, hoewel het onwaarschijnlijk is dat veel daarvan worden opgemerkt, afgezien van de uitschieters. De hoge standaarddeviatie van 4,6 is te wijten aan de uitschieters met hoge fouten, en dit levert kleuren op die dat wel zijn niet van perfect te onderscheiden en kleurfouten die in één oogopslag waarneembaar zijn allemaal binnen één standaardafwijking het gemiddelde.

De Samsung Galaxy Note 10 is het meest nauwkeurig bij maximale stroomsterkte, met een gemiddeld kleurverschil ΔE_TP van 3,4, maar toch onderverzadigt het de rode en blauwe tinten enigszins. Naarmate de kleurintensiteit afneemt, neemt ook de kleurnauwkeurigheid van de Galaxy Note 10 af. Roodtinten met een hoge verzadiging raken radicaal oververzadigd, en bij de laagste intensiteiten is het hele spectrum oververzadigd. Bij een zeer lage intensiteit van 4% heeft het profiel een gemiddeld kleurverschil ΔE_TP van 10,3, wat onaangenaam kan lijken bij minimale helderheidsniveaus van het scherm en bij scènes met lage intensiteit in het algemeen. Het natuurlijke profiel van de Note 10 heeft een zeer hoge maximale fout van 30 voor sRGB-rood met lage intensiteit en maximale verzadiging. Het algemene gemiddelde omvat niet de ΔE_TP waarde voor deze zeer lage intensiteit, omdat kleurnauwkeurigheid bij deze luminantieniveaus niet zo belangrijk is en vaak afwijkend is op OLED-schermen.

Klik hier voor een link naar de referentiekaart voor kleurnauwkeurigheid van smartphones. Merk op dat de metingen in deze lijst de oude methodologie gebruiken en dat de Note 10* dienovereenkomstig is geschaald.

P3-kleurnauwkeurigheid voor Samsung Galaxy Note 10 (natuurlijk profiel)

Gelukkig reproduceert de Galaxy Note 10 P3-kleuren in zijn Natural-profiel iets beter dan sRGB-kleuren, hoewel de nauwkeurigheid van het sRGB-gamma beslist belangrijker is. Verzadigingsdoelen worden redelijk goed gevolgd voor P3-kleuren, en er zijn geen grove oververzadigingen bij lagere intensiteiten. Blauwtinten zijn echter nog steeds van kleur veranderd en enigszins oververzadigd bij lagere intensiteiten, net zoals bij sRGB-kleuren. Samsung lijkt een probleem te hebben met kleurmenging bij lagere intensiteiten, en de primaire kleurkleuren benaderen dat van het oorspronkelijke kleurengamma naarmate de huidige intensiteit wordt verminderd. Het Natural-profiel heeft een algemeen gemiddelde ΔE_TP van 4,2 voor P3-kleuren, met een veel lagere standaardafwijking van 2,9.

Drive-saldografieken voor de Samsung Galaxy Note 10

De RGB-drive-balans voor zowel het Natural-profiel als het Vivid-profiel blijft consistent over het hele intensiteitsbereik. De drie kleurkanalen blijven binnen 10% van de maximale intensiteit, zodat de kleur wit en grijs niet merkbaar te ver afwijkt. Met betrekking tot kleurverschuiving bij variërende APL vertoont het paneelgedrag van de Note 10 toenemende rode en blauwe tinten en licht afnemende groene tinten naarmate de weergave-emissie toeneemt. Dit resulteert in een paneel dat bij hogere APL's naar magenta verschuift en ernstiger wordt naarmate de helderheid van het scherm hoger is.

Contrast- en toonrespons: B

Gammaweegschaal voor Samsung Galaxy Note 10

Een gemiddeld pixelniveau (APL) van 50% is een typisch pixelniveau voor veel apps en hun inhoud. Met 50% APL heeft de Note 10 een hoger gamma dan de standaard van 2,20, met een waarde van ongeveer 2,35 voor zowel het natuurlijke als het levendige profiel. Dit heeft tot gevolg dat de Samsung Galaxy Note 10 doorgaans een beeld weergeeft met een hoger contrast dan standaard. Voor lage APL, die overeenkomen met donkere scènes en apps in de donkere modus, ligt het weergavegamma op beide profielen dichter bij de 2,20-standaard, hoewel het nog steeds enigszins hoog is. Dit wordt echter gecompenseerd doordat de lage APL-inhoud doorgaans wordt bekeken bij weinig/donker omgevingslicht, waarbij doorgaans een weergavegamma dichter bij 2,40 gewenst is. Voor lage schermhelderheid En lage inhoud APL versterkt de Note 10 de schaduwen, wat resulteert in een gamma van ongeveer 2,06 voor die superdonkere omstandigheden waarbij het paneel moeite kan hebben met het weergeven van donkere tinten. Desalniettemin zou het weergavegamma idealiter consistent en onafhankelijk moeten blijven van de inhoud-APL, en zou het alleen moeten worden gewijzigd door een verandering in het omgevingslicht of door externe tonemapping.

Beide profielen hebben dezelfde doeloverdrachtsfunctie, die verantwoordelijk is voor het beoogde contrast en gamma van het beeldscherm. In werkelijkheid verschilt het daadwerkelijke gamma tussen de twee profielen omdat het Vivid-profiel de helderheid verhoogt met een lagere APL-inhoud, terwijl het Natural-profiel dat niet doet. In theorie betekent de helderheidsverbetering van het Vivid-profiel dat het weergavegamma en het contrast zouden moeten toenemen met de helderheid van het scherm ten opzichte van het Natural-profiel, wat ook het geval is. Wanneer echter het gamma van de Galaxy Note 10 over het hele helderheidsbereik wordt gemiddeld, komen de twee profielen gemiddeld genomen erg op elkaar overeen. Dit is een beetje ongebruikelijk omdat het de bedoeling is dat het Natural-profiel vrijwel geen variatie in luminantie heeft APL, toch vertoont het profiel een aanzienlijke discrepantie in contrast tussen lage 1% APL en gemiddelde 50% APL. Dus hoewel het Natural-profiel geen helderheidsverbetering heeft, is het nog steeds onderhevig aan luminantieverlies door verhoogde weergave-emissie, en tinten met een lage intensiteit worden het meest beïnvloed. Dit resulteert in een groter weergavegamma van het Natural-profiel bij hogere weergave-emissies.

Over het algemeen zijn het gamma en het contrast van het Natural-profiel niet al te nauwkeurig en ook behoorlijk inconsistent. Ze variëren aanzienlijk met de helderheid en APL, variërend van 2,06 voor lage helderheid bij lage APL tot 2,47 voor gemiddelde helderheid bij 50% APL. Hoewel het Vivid-profiel niet serieus op nauwkeurigheid moet worden beoordeeld, moet een weergaveprofiel een consistent gamma behouden, als het niet een kleurweergavemodel volgt.

Op de Exynos Galaxy S10 heb ik eerder beoordeeld, merkte ik dat de weergave vreemd genoeg de sRGB-overdrachtsfunctie volgde in plaats van een rechtstreeks gammavermogen. Toen ontdekte ik echter dat de Leeuwebekvariant normaal gesproken een rechtstreeks gammavermogen van 2,20 volgde en dat de twee panelen verschillende kalibraties hadden. De Galaxy Note 10 die ik aan het reviewen ben, is een Snapdragon-variant, en hoewel ik geen Exynos Note 10 bezit, denk ik dat Samsung zich voor bepaalde varianten mogelijk nog steeds richt op de sRGB-overdrachtsfunctie. DisplayMate's intensiteitsschaal voor hun Note 10+ komt precies overeen met de intensiteitsschaal voor mijn Exynos S10 en de sRGB-overdrachtsfunctie, met hetzelfde gerapporteerde gamma. Ik vermoed dat Samsung nu RGB-triplets native decodeert met de sRGB-overdrachtsfunctie voor het Natural-profiel in de Exynos-displaypijplijn.

Met de Exynos S10 dacht ik dat Samsung dat eindelijk zou kunnen hebben vast hun problemen met zwart knippen. Hoewel de sRGB-overdrachtsfunctie niet zo krachtig is en niet zoveel contrast biedt als een gewone overdracht gamma-kracht had het het voordeel dat het vals speelde rond black crush door bijna-zwart aanzienlijk op te heffen tinten. Bij de Snapdragon Galaxy Note 10 vertoont het paneel nog steeds dezelfde hoeveelheid zwarte clipping als alle voorgaande Samsung Galaxy-displays (afgezien van de frauduleuze Exynos-varianten). Samsung blijft er niet in slagen de eerste vijf stappen van zijn 8-bit-intensiteiten weer te geven, en er is op dit moment absoluut geen reden voor, afgezien van nalatigheid.

De hoge helderheidsmodus op mijn vorige Exynos S10 zou ook het weergavegamma aanpassen voor veel omgevingslicht, waardoor het contrast aanzienlijk wordt verminderd en de schermkleuren lichter worden om de leesbaarheid in zonlicht en de waargenomen kleur te verbeteren nauwkeurigheid. Het lijkt erop dat dit bij de Samsung Galaxy Note 10 niet meer het geval is, tenzij die feature ook uniek is voor de Exynos-varianten. Als dat zo is, zou het een welkome aanvulling zijn op Snapdragon-apparaten.

HDR-videoweergave: D

Met de release van de Galaxy S10 begon Samsung aan te dringen op HDR10+, met de mogelijkheden van zijn nieuwste telefoons om video's in het nieuwe formaat op te nemen en af ​​te spelen. Het is eigenlijk best opmerkelijk dat telefoons dit nu kunnen ondersteunen. Maar hoe nauwkeurig kan een smartphone HDR-inhoud reproduceren? Voor onze beoordeling gebruiken we alleen 8-bits kleuren en statische metadata.

HDR PQ-reproductie voor Samsung Galaxy Note 10

De Samsung Galaxy Note 10 lijkt de absolute Perceptual Quantizer helaas niet zo goed te reproduceren. Schaduwen beginnen te donker en lopen te hoog op in helderheid, waardoor de hele scène overbelicht wordt. De piekhelderheid van 1000 nits voor 20% APL is echter geweldig, en Samsung rolt er correct in in plaats van te clippen zoals de Sony Xperia1. De Note 10 doet het ook niet zo goed in het reproduceren van HDR-kleuren en mist een groot deel van de rode en oranje tinten binnen het HDR sRGB-gamma. Oranje, roze en paarse tinten zijn volledig afwijkend in het HDR P3-gamma, waarschijnlijk doordat ze de basis-PQ-curve overschrijden. De kleurfouten voor deze referentiekleuren zijn behoorlijk hoog, en ze dekken niet eens een significant deel van het totale kleurvolume van de BT2100-kleurruimte.

Laatste gedachten

Ook al is de Galaxy Note 10 slechts bedoeld als een minuscule update van de Galaxy S10, toch ben ik een beetje teleurgesteld in de richting (of het gebrek daaraan) die Samsung lijkt te gaan. De resolutiedowngrade naar 1080p op de "basis" Note 10 is bijvoorbeeld niet nodig. Er zijn veel mensen, waaronder ikzelf, die de 401 pixels per inch van de Note 10 absoluut kunnen oplossen. OnePlus lag voortdurend onder vuur vanwege het handhaven van dezelfde 401 pixels per inch in hun beeldschermen, en Samsung mag niet in de steek worden gelaten. Die pixeldichtheid zweeft binnen de gezichtsscherpte van de meeste mensen bij typisch smartphone-kijken afstanden, en hij moet nog een flinke sprong verder maken om er comfortabel perfect scherp uit te zien meer mensen.

Kleurnauwkeurigheid en de fijne kneepjes ervan zijn een zeer nichekwestie. De meeste mensen geven niet noodzakelijkerwijs om een ​​perfecte kleurweergave, daarom heb ik de neiging om dit lager mee te tellen in mijn totaalcijfer. Maar degenen die echt om kleurnauwkeurigheid geven, moeten de volledige omvang van de kalibratiekwaliteiten kennen. Dit is waar de Note 10 – en de kalibraties van Samsung in het algemeen – niet zo goed presteert als de meeste verkooppunten beweren. DisplayMate wordt daar over het algemeen voor erkend, aangezien Samsung keer op keer de kleurnauwkeurigheidstests van DisplayMate lijkt te behalen. De meesten twijfelen er niet aan, omdat er veel kennis van het onderwerp nodig is om te begrijpen waar u naar kijkt als u kleurnauwkeurigheidsmetingen leest. Een van de problemen is dat DisplayMate bij maximale helderheid slechts 41 kleuren op het scherm meet. Dit zijn niet voldoende metingen bij voldoende weergaveomstandigheden om een ​​metriek te vormen die de algemene nauwkeurigheid van een display nauwkeurig beschrijft. Omdat, zoals uit mijn metingen blijkt, de kleurnauwkeurigheid van de Samsung Galaxy Note 10 snel achteruitgaat bij lagere kleurintensiteiten. Veel ingewikkelde details over de paneelkalibratie zijn weggelaten, inclusief black clipping, drive-variantie en correct gemiddeld gamma (aangezien gamma ook verandert met de totale emissie). Dit zijn allemaal zeer belangrijke kenmerken van een referentiemonitor, en een beeldschermbeoordeling zou licht op deze problemen moeten werpen.

Gezien de steeds toenemende alomtegenwoordigheid van smartphones en hun bruikbaarheid, zouden er eigenlijk meer onafhankelijke tests van smartphoneschermen moeten plaatsvinden die deze aan deze hogere normen kunnen houden.

Maar voor degenen die niets om kleurnauwkeurigheid geven: het is gewoon weer een helderder paneel, zonder andere verbeteringen, en met een vermindering van het aantal pixels. Andere panelen worden echter net zo helder en veel beeldschermen zijn ook al behoorlijk nauwkeurig, waarvan een groot aantal nauwkeuriger zijn dan de Galaxy Note 10. Dan zijn er degenen die nu panelen met een hogere verversingssnelheid bevatten, die een daadwerkelijk merkbare weergave opleveren uhm naar de weergave-ervaring van smartphones - an uhm dat is al een tijdje niet meer gevoeld (of gezien) in nieuwere toevoegingen aan de weergavefuncties. En deze factoren vervagen, naar mijn bescheiden oordeel, nu de grens die de Galaxy-reeks ondersteunt als leider op het gebied van smartphoneschermen. Dat is prima, want het is een gevolg van het feit dat de nieuwste smartphoneschermen net in opkomst zijn zo goed, en ze hebben dit extra onderzoek nodig om ze te kunnen onderscheiden.