OnePlus heeft zijn wortels als enthousiast smartphonemerk, maar is afgedwaald van zijn oorsprong. Dit is de reden waarom ik ze nog steeds op een hoog niveau houd.
Waarschijnlijk een van de meest invloedrijke smartphonemakers op het gebied van technologieliefhebbers, OnePlus is de afgelopen maanden op de een of andere manier in ieders gedachten geweest. Nu Nord het internet stormenderhand verovert dankzij de niet-aflatende media-blitz van OnePlus, begin ik te beseffen waarom ik het gevoel heb dat ik soms overdreven kritisch ben geweest over het bedrijf. Ik kocht de OnePlus 3 en de OnePlus 6 met mijn eigen geld, en ik herinner me dat ik toen stukken moest doornemen die ik had geschreven om de zaken een beetje uit eigen beweging terug te draaien. In sommige opzichten was ik hard (soms overdreven) op een manier die ik niet zou zijn als ik het over andere fabrikanten van apparaten had.
Het eigen oorsprongsverhaal van OnePlus is verbonden met de XDA-geschiedenis Een plus een verzending met Cyanogen OS, een gecommercialiseerde versie van de
Zelfs tijdens deze hele beproeving was OnePlus nog steeds de favoriet van liefhebbers. Bootloader-ontgrendeling, software-images om je telefoon te repareren als deze kapot gaat, en in het geval van de OnePlus One, twee besturingssystemen waaruit je kon kiezen - dit was genoeg om mensen verslaafd te houden. Toen hun deal met Cyanogen mislukte, OnePlus begon te ontwikkelen wat zou gebeuren bekend worden als OxygenOS, en u kunt een van beide Android-varianten kiezen om op uw apparaat te flashen. XDA-forumgebruikers werden eindelijk rechtstreeks door een bedrijf bediend, iets dat nog niet eerder was gedaan vóór de Nexus-serie apparaten. Zelfs toen waren Nexus-smartphones in de eerste plaats gericht op ontwikkelaars, terwijl OnePlus zowel ontwikkelaars als enthousiastelingen probeerde te bedienen.
OnePlus heeft een lange en turbulente geschiedenis achter de rug, wat het vanuit het perspectief van een liefhebber zoals jij of ik in een vrij unieke positie plaatst.
De OnePlus 2 en de OnePlus X zetten het bedrijf flink op achterstand
Na het succes van de OnePlus One zat de OnePlus 2 op de top van grootsheid. Het lukte echter niet om de landing vast te houden. Op papier arriveerde het zonder NFC, wat leden van de enthousiaste gemeenschap aanzienlijk in woede bracht. Toen het echter arriveerde, ging het van kwaad tot erger. OnePlus noemde dit apparaat de "vlaggenschipmoordenaar van 2016", ondanks dat het in 2015 werd gelanceerd, en het kostte een behoorlijk beetje meer dan zijn voorganger. Het kwam ook met de nu beruchte Leeuwebek 810, hoewel het weliswaar een herziene versie was die niet zo heet werd. OxygenOS had wel een aantal coole functies, maar het kwam niet met de functies die de gebruikers wilden. Het drama bereikte uiteindelijk zijn hoogtepunt toen eindgebruikers ontdekten dat, ondanks de belofte van twee jaar updates, de "vlaggenschipmoordenaar uit 2016" niet de Android-versie uit 2016 zou krijgen: Android Nougat. Het bedrijf was teruggekomen op een van zijn aanvankelijke verkoopbeloften, en voor liefhebbers die graag smartphone-updates ontvangen, was dit een ernstige fout.
Na de release van de OnePlus 2 kwam het bedrijf weer op de markt met een andere smartphone: de OnePlus X. Met de Snapdragon 801 is hij ontworpen als een betaalbare middenklasser. De ondersteuning voor dit apparaat werd echter vrij snel stopgezet, en het was opnieuw een bewijs van hun gebrek aan bereidheid om hun apparaten te ondersteunen. Het zag er niet goed uit, en enthousiastelingen begonnen zich nog meer te ergeren omdat ze zich bedrogen voelden. Rond deze tijd begon het bedrijf met het device-seeding-programma, een programma waarmee ze gratis apparaten aan ontwikkelaars ter beschikking zouden stellen.
De redding van OnePlus: de OnePlus 3
De OnePlus 3 was misschien wel de eerste serieuze telefoon van het bedrijf, en na het ongelooflijke wanbeheer van de OnePlus 2 was het terug naar de tekentafel. Ze moesten een smartphone lanceren die kon concurreren met de besten, onder de vlag van 'vlaggenschipmoordenaar' zou vliegen en de enthousiaste gemeenschap de hele weg bij zou staan. Het werd gelanceerd met OxygenOS 3, bedraad opladen van 20 W, bekend als "Dash Charge", en NFC. Al deze drie dingen waren genoeg om de enthousiaste gemeenschap terug te trekken, en bovendien was er geen uitnodigingssysteem. Dit was de eerste smartphone van het bedrijf die ik me kon veroorloven, nadat ik mijn tijd met mijn Nexus 5 had afgewacht totdat ik hem niet langer kon vasthouden.
De OnePlus 3 markeerde een nieuw traject voor het bedrijf. Gegarandeerde updates, beloften rechtstreeks aan de ontwikkelingsgemeenschap en apparaten die naar aangepaste ROM-ontwikkelaars werden gestuurd, hielpen verbrande bruggen te herstellen. Eén van die beloften was de release van camera-blobs, zodat ontwikkelaars de OxygenOS-camera en de verwerkingsmogelijkheden ervan op aangepaste ROM's konden gebruiken. Hoewel dit niet expliciet werd vrijgegeven, ontwierp OnePlus het camerasysteem zo dat ontwikkelaars de camera-app, cameraverwerking, konden gebruiken bibliotheken en porteer ze naar aangepaste ROM's. Een van de enige grote kritiekpunten op de OnePlus 3 was de camera, hoewel de release van de Google Camera mod een jaar later steeg zijn populariteit enorm omdat het dit probleem grotendeels oploste. De OnePlus 3 had zelfs drie grote updates, die door velen werden gezien als een poging om de teleurstellingen van de OnePlus 2 goed te maken.
OxygenOS had zoveel meer kunnen zijn
Omdat de eigen OxygenOS van het bedrijf werd gemaakt bij gebrek aan wat in wezen een gecommercialiseerd aangepast ROM was, herinner ik me dat ik hoge verwachtingen had van OxygenOS. Ik wist dat ik ook niet de enige was: ik herinner me dat ik discussies op /r/Android zag waarin werd gesproken over hoe de OnePlus de goedkopere, betere Nexus-serie zou kunnen zijn voor zowel ontwikkelaars als enthousiastelingen. Met de enorme invloed van de custom ROM-gemeenschap denk ik dat velen visioenen hadden van een besturingssysteem in de buurt om Android op voorraad te hebben, maar wat ze destijds dachten te krijgen was zeker niet wat ze daadwerkelijk deden krijgen. Het duurde lang voordat OxygenOS goed was en het ontbrak aan functies die door enthousiastelingen als cruciaal werden beschouwd.
In het geval van de OnePlus 2 was er een compleet gebrek aan aanpassingsmogelijkheden, en die van de OnePlus One voelden zich bedrogen. Cyanogen OS zat boordevol functies en OxygenOS kwam net van de grond. Geplaagd door batterijproblemen en crashende apps (Facebook was een bijzonder slechte overtreder), redde de custom ROM-gemeenschap de dag voor velen die dit apparaat hadden. Een vriend van mij had tot voor kort nog steeds zijn eigen OnePlus 2 en hij vertelde me dat OxygenOS feitelijk onbruikbaar was. Het verbeterde langzaam in de loop van de tijd, hoewel OxygenOS op de OnePlus 5 werd betrapt op vals spelen in de benchmark:door ons op XDA. Een van de gemeenschappen waarop OnePlus had vertrouwd voor de steun van enthousiaste mensen, was op eigen nalatigheid betrapt.
Naarmate OxygenOS in de loop der jaren verbeterde, duurde het lang voordat zelfs de basisfuncties goed waren. Het bedrijf heeft pas onlangs een basisschakelaar voor de donkere modus toegevoegd in OxygenOS 11, naast een display dat altijd aan staat. Beide functies zijn al jaren beschikbaar op de telefoons van concurrenten. Enthousiastelingen houden van functies, en OnePlus heeft ze nauwelijks aangeboden. OxygenOS is een opgeblazen besturingssysteem, en niet op de manier waarvan je misschien denkt dat ik het heb. Er zijn nu vooraf geïnstalleerde apps van Facebook en Netflix, maar het is de zwelling die je niet kunt zien.
Onder de motorkap liggen de grootste problemen. Het meldingssysteem werkt al jaren niet meer op veel OnePlus-smartphones. Het was een probleem op de OnePlus 3, op de OnePlus 6, de OnePlus 7 serie, en het is nog steeds een probleem op de OnePlus 8 serie en de OnePlus Noord Vandaag. Mijn vriendinnen OnePlus 7 Pro heeft zelfs alarmen gemist, de mijne OnePlus 8Pro mist regelmatig berichten en e-mails, en mijn OnePlus Nord miste WhatsApp-berichten en e-mails. Deze problemen beperken zich ook niet tot mijn contactenbubbel:DontKillMyApp vermeldt Oneplus als de ergste overtreder ter wereld alle OEM's voor het doden van apps. Huawei, Xiaomi, OPPO? OnePlus is slechter dan alle drie, maar toch zijn dit de drie met de slechtste reputatie. Op de een of andere manier vliegt OnePlus vaak onder de radar. Apps worden gedood altijd op al mijn OnePlus-apparaten, in een mate die ik nog niet eerder heb gezien.
Met een vernieuwde merkidentiteit ging het bedrijf in 2020 van start ZuurstofOS 11, een van de grootste stilistische veranderingen die OxygenOS ooit heeft ondergaan. Velen hebben het een One UI-lookalike genoemd, en ik kan het eerlijk gezegd wel zien. Er wordt een grote nadruk gelegd op het verplaatsen van de inhoud waarmee u communiceert naar de onderste helft van de telefoon, zodat deze gemakkelijker met één hand te gebruiken is. Velen hebben hier een probleem mee, omdat ze het zien als een afwijking van de 'stock Android'-look waar OxygenOS bekend om stond, zelfs als ik zou beweren dat het nooit echt stock-Android was. OxygenOS 10 had zoveel veranderingen, niet alleen onder de motorkap, maar ook visueel.
Hoe OnePlus OxygenOS 11 heeft ontworpen om grotere telefoons gebruiksvriendelijker te maken
Het valt echter niet te ontkennen dat OxygenOS 11 een wereld apart is van OxygenOS 10. Ik vind het persoonlijk best leuk, maar het is wederom een beslissing waar liefhebbers niet zo dol op zijn. De commentaarthreads waarin deze update werd aangekondigd, stonden vol met kritiek, waarbij velen de koerswijziging van OnePlus in twijfel trokken. Het zijn niet alleen de hardware, prijzen en ontwikkelaarsgemeenschap van het bedrijf die zijn veranderd, maar zelfs hun software is zo drastisch veranderd dat velen voor hun liefhebber naar andere merken kijken repareren.
Wat OnePlus had kunnen zijn
Kijk OnePlus, ik begrijp het, de liefhebbersmarkt is niet de meest winstgevende. Liefhebbers willen alles zo goedkoop mogelijk zoals de OnePlus One. Ze willen betaalbare technologie tegen de juiste prijs. Ze willen geen smartphones die qua prijs kunnen wedijveren met de Samsung Galaxy S20, maar dat is allemaal langzaam geworden wat je bent geworden. Hoewel ik zou beweren dat de OnePlus 8 Pro een fantastische prijs-kwaliteitverhouding biedt in vergelijking met andere vlaggenschepen van een vergelijkbare prijs, is uw bedrijf ver verwijderd geraakt van zijn oorsprong. Ik ben dol op mijn OnePlus 8 Pro en ik wou dat ik hem had kunnen beoordelen, want het is een van mijn favoriete telefoons van dit jaar. Ik weet dat ik soms hard ben geweest, en de OnePlus 8 Pro zou de meest positieve recensie van een van je apparaten tot nu toe zijn geweest. Veel van de softwareproblemen die ik had met de OnePlus 7T Pro zijn opgelost, maar helaas is het nog steeds niet perfect. 'Never Settle' voelt nu aan als elke andere basisslogan van het bedrijf, en niet als een statement van uitmuntendheid dat moet worden aangeprezen als een teken van superioriteit ten opzichte van andere merken.
De OnePlus Nord is een goed voorbeeld van wat voelt als een exploitatie van de slogan ‘Never Settle’. Dit bedrijf is ontstaan uit toewijding aan liefhebbers, maar € 400 is een hoge vraag voor een smartphone uit het middensegment. Ik kan de ophalen POCO F2 Pro voor ergens tussen de € 400 en € 439 op Amazon in Europa, en het overtreft veruit de Nord. Er is geen 90Hz-scherm, maar al het andere is veel beter. De Realme X50 biedt zelfs dezelfde Snapdragon 765G en een 120Hz IPS-scherm, en dat kost ongeveer £ 70 minder. De Nord voelde zich ondermijnd op de markt voordat hij zelfs maar op de markt kwam, maar overleefde schijnbaar alleen dankzij hype en merkherkenning. Bij OnePlus ging het altijd om een hype, maar de Nord voelt als meer dan dat. Het voelt als een volledige afwijking van waar OnePlus ooit voor stond.
Over het algemeen kon ik de stijgende prijzen altijd excuseren, aangezien het bedrijf altijd meer te bieden had bij elke iteratie, en de OnePlus 8 Pro voelt in veel gevallen heel dicht bij een perfecte smartphone groeten. Het biedt een bijna perfecte smartphone-ervaring voor een prijs die nog steeds consistent lager is dan die van de allerbeste smartphones, en dat voelt nog steeds erg aan. OnePlus naar mij. Het bedrijf maakte in het begin gebruik van de enthousiaste gemeenschap om zijn status op te bouwen, en toch voelt veel van wat het nu doet als verwaarlozing voor diezelfde gemeenschap. OnePlus is op zichzelf gaan staan en voelt schijnbaar niet langer de behoefte om op het gebied van features met de concurrentie te concurreren. Het overleeft alleen op basis van merkherkenning, en die merkherkenning omvat de publieke perceptie dat OxygenOS een opgeblazen, schone, bijna-op-voorraad-ervaring is die het gewoon niet is.
En dan is er het recente nieuws waarmee medeoprichter Carl Pei het bedrijf heeft verlaten ambities om een nieuwe hardware-onderneming te starten. De andere medeoprichter van het bedrijf, Pete Lau, werkt nog steeds bij het bedrijf en bekleedt de functie van CEO. Echter, hij onlangs kreeg een extra rol als Senior Vice President en Chief Product Experience Officer van OPLUS, een investeringsmaatschappij die toezicht houdt op OnePlus, OPPO en mogelijk anderen. Waarom verliet Carl Pei het bedrijf zo snel na een grote productlancering? Wie kan het zeggen? Door het vertrek van het bedrijf op dit moment vroegen velen zich echter af wat de reden voor het vertrek van Pei was. Er gaan ook geruchten dat OnePlus gaat lanceren twee nieuwe betaalbare Nord-smartphones ook in de VS, dus het is duidelijk dat OnePlus het erg druk heeft gehad.
Er heeft een totale verschuiving plaatsgevonden in de merkidentiteit van OnePlus, en ik denk dat het vertrek van Pei daar het bewijs van is. OxygenOS is vanaf de basis opnieuw ontworpen en OnePlus als geheel maakt ook een enorme impuls met hun Nord-branding. Met een smartwatch aan de horizonis het duidelijk dat OnePlus niet langer het kleine, door liefhebbers gebouwde bedrijf is dat het ooit was. Ze hebben al een tv gemaakt, ze investeren zwaar in audio, en nu proberen ze ook het middensegment en het budgetsegment. Naarmate OnePlus zijn portfolio uitbreidt met steeds meer producten, zal het zijn merkidentiteit volledig veranderen.
Ik ben bijzonder hard voor OnePlus, omdat het nog steeds aanvoelt als het enthousiaste merk, maar bij elke nieuwe release voelt het alsof het steeds verder afdwaalt in de richting van gewoon een OEM.