Tor of The Onion Router is een privacynetwerk dat werkt volgens hetzelfde principe als een VPN, maar het gaat veel verder.
Een VPN creëert een veilige communicatieverbinding tussen uw apparaat en de VPN-server, uw netwerkverkeer wordt verzonden via die link en de VPN-server stuurt het naar internet alsof het de originele bron is, in plaats van jouw apparaat. Dit beschermt uw gegevens tegen nieuwsgierige blikken en verbergt uw IP-adres en locatie voor de website waarmee u verbinding maakt.
Tor daarentegen maakt verbinding via drie VPN-servers, willekeurig gekozen uit een pool van entry-, relay- en exit-knooppunten. Voor elk knooppunt is er een aparte coderingslaag, vandaar de "ui". De bedoeling hierachter is dat de entry- en exit-nodes alleen je IP-adres of de webserver kennen waarmee u verbinding maakt, terwijl het relaisknooppunt verhindert dat de andere twee servers rechtstreeks kunnen communiceren. Dit proces maakt het nog moeilijker om uw browse-activiteit te de-anonimiseren en aan u te koppelen.
Tip: Sommige VPN-aanbieders bieden een dubbele VPN-service aan die op dit idee is gebaseerd.
Een groot verschil tussen Tor en een VPN is dat de infrastructuur van VPN's centraal wordt beheerd door een bedrijf, terwijl Tor een gedistribueerd netwerk is dat vaak wordt beheerd door enthousiastelingen.
Het Tor-netwerk wordt voornamelijk benaderd door de Tor-browser. Het is ontworpen om veel bruikbaarheidsfuncties en prestatieverbeteringen weg te nemen in naam van privacy, het bevat ook een aantal op privacy gerichte extensies.
Standaard gaat de Tor-browser via het Tor-netwerk om toegang te krijgen tot internet. Eenmaal verbonden, kan het naar elke normale website bladeren, maar het kan ook een ander protocol gebruiken om toegang te krijgen tot verborgen "ui-services" met behulp van het ".onion" TLD.
Tip: TLD of een Top Level Domain, is het achtervoegsel van een domeinnaam, de meest bekende is “.com” maar er zijn er nog veel meer. ".onion" wordt uitsluitend gebruikt voor uienservices en wordt door de meeste browsers niet begrepen.
Ui-services zijn een ander belangrijk onderdeel van Tor, deze services zijn vergelijkbaar met websites, maar u maakt er geen verbinding mee door een DNS-verzoek uit te voeren om het IP-adres van de server op te zoeken. In plaats daarvan vraagt de browser een gedistribueerde database om verbindingsdetails. Deze verbindingsgegevens bevatten niet het IP-adres van de uienservice, wat betekent dat de ware identiteit van een uienservice privé blijft.
Conclusie
Verbinding maken met het Tor-netwerk gebruikt een soortgelijk concept als VPN's. Maar er zijn zoveel verschillen dat je Tor niet echt een VPN kunt noemen. Tor doet geen pretenties dat het niet is ontworpen voor bruikbaarheid of prestaties zoals een VPN zou zijn. Tor is in plaats daarvan puur ontworpen voor zoveel mogelijk privacy.
Een VPN en Tor kunnen elkaar namelijk aanvullen. Het gebruik van Tor is iets dat kan worden opgemerkt door en kan worden geblokkeerd door uw ISP of door systeembeheerders. Een VPN kan je helpen deze beperkingen te omzeilen door te verbergen dat je verbinding maakt met Tor. Als je tegelijkertijd een VPN en Tor gebruikt, onthoud dan dat je altijd verbinding moet maken met de VPN en niet met Tor, en niet andersom. Op deze manier gaat uw Tor-verkeer via de VPN, in plaats van uw VPN-verkeer via Tor.