Ontdek of de toename van de beeldkwaliteit door de invoering van 1440p net zo belangrijk of merkbaar is als fabrikanten u willen laten denken.
Er is veel gespeculeerd over Sony’s halfjaarlijkse update van hun vlaggenschip Xperia Z-lijn. Sommige geruchten verschillen enorm van elkaar en suggereren radicaal andere hardware. Het gerucht gaat dat het volgende Xperia-vlaggenschip een 5,5 inch scherm, maar dan ook a 5.4 inch-scherm - en nu lijken ze genoegen te nemen met een meer traditioneel scherm 5.2 inches. Er is ook onduidelijke speculatie over de chipset, waarbij sommigen beweren dat het apparaat de Snapdragon 805 SoC zal gebruiken, terwijl de meer optimistische geruchten wijzen op het vlaggenschipkaliber Leeuwebek 810. Nu zien we een groter debat – een debat dat misschien relevanter is dan de andere: zal deze telefoon een Full HD-scherm hebben of een Quad HD-scherm?
Het debat tussen FHD versus QHD is sterk geweest binnen de gemeenschappen van mobiele enthousiastelingen. Terwijl veel mensen de nieuwste en beste displaytechnologie in handen willen krijgen, beweren anderen dat QHD de nadelen simpelweg niet waard is en dat FHD meer dan genoeg is. Waar moeten we op letten in onze telefoons? Dat zoeken we uit.
De eerste telefoon die werd aangekondigd met een QHD-scherm was de Oppo Find 7, die een resolutie had van 3.686.400 pixels gecomprimeerd op een 5,5-inch scherm - wat zorgt voor een enorme 538 PPI-pixeldichtheid. Ter vergelijking: de meeste 5-inch telefoons uit 2014 hadden een resolutie van 1080p, wat hen een totale PPI opleverde van 445, en de hoogste PPI van de 1080p-telefoons was die van de HTC One M7, die een indrukwekkende 469 PPI vanwege het bescheiden 4,7 inch scherm. En hoewel sommige telefoons uit 2014, met name de M8, werden geprezen om hun prachtige schermen ondanks dat ze 1080p zijn, zijn OEM's duidelijk van mening dat consumenten meer uit hun handsets willen halen.
De Oppo zag twee varianten, één met een QHD-display en één, genaamd Find 7a, met FHD. Hoewel ze andere specificaties hadden dan de resolutie (namelijk de processor erin), I denk persoonlijk dat dit iets is waar we meer van zouden moeten zien, maar misschien met een identieke verwerking pakketjes. Hierover later meer.
Onder gelijke, gestandaardiseerde en ideale omstandigheden zal het antwoord altijd ja zijn. Het weglaten van de andere weergavefactoren, zoals kleurreproductie, contrast, helderheid en andere technische details zoals light-bleed en burn-in, een QHD-scherm is beter, of zelfs maar een klein beetje, dan een FHD één. Maar de andere factoren bestaan ook in de echte wereld, dus resolutie zou niet het favoriete advertentienummer moeten zijn zoals nu het geval is. omdat een scherm met hoge resolutie zeer slechte kalibraties kan hebben, of er slechter uit kan zien dan zou moeten als gevolg van kunstmatige overscherpen… laat een belletje rinkelen?
Laten we het dus vanuit een meer praktisch oogpunt bekijken. We weten dat de voor de hand liggende verbetering is dat het scherm er scherper en duidelijker uit zal zien - je bent theoretisch in staat om meer details en kleinere details uit je media te halen. Het betekent ook scherpere lettertypen waarmee u kleinere tekst kunt lezen en de leesbaarheid ervan kunt verbeteren CJK karakters die afhankelijk zijn van precieze streken, zodat ze gemakkelijk kunnen worden geïnterpreteerd
Apple introduceerde de benaming ‘Retina’ voor schermen en prees het aan als het ultieme magische getal dat het punt zou impliceren waarop een verhoging van de PPI zou opleveren hoge afnemende opbrengsten die niet waarneembaar zijn voor het menselijk zicht - waardoor de absolute noodzaak wordt vermeden om iets veel hogers na te streven dan het juiste configuratie. Bij de introductie van de iPhone 4 verklaarde Steve Jobs dat ongeveer 300 PPI voldoende was voor een apparaat dat op een afstand van 10 tot 12 inch van je lichaam werd gehouden. oog, Deze eenheid kan worden uitgedrukt als “pixels per graad” (PPD), waarbij ook rekening wordt gehouden met de afstand waarop het apparaat zich bevindt. bekeken. De formule die voor PPD is geïntroduceerd, is 2dr bruinen (0,5*), met D zijnde de afstand en R zijnde de resolutie in pixels per lengte-eenheid. Met het door hem genoemde getal 300 begint Retina bij een waarde van 53 PPD, waarbij de grens zich uitstrekt tot 60 PPD.
Laten we aannemen dat wat hij zei geen marketingstunt was (wat het hoogstwaarschijnlijk wel was) – dat zou betekenen dat de Oppo Find 7, of de LG G3, anders zou elke Quad HD 5,5-inch telefoon een enorme 94 PPD. Nu kunnen we, net als alle overdrijvingen van deze OEM’s, die worden geconfronteerd met de kritiek van de miljoenen experts die deze opmerkingen horen, aannemen dat Jobs ‘Retina’ een zeker mate van geldigheid. De iPhone 4 heeft tenslotte een helder scherm, en elke telefoon daarna die de magische PPD overtreft, ziet er volgens mij behoorlijk helder uit. Maar je kunt altijd scherper gaan, en dat hoeft niet per se slecht te zijn. Gezien de lineair toenemende aard van de vergelijking voor Retina, weet ik echter niet zeker of een toename van 77,35% echt iets is waar we zo gek naar zouden moeten streven. Maar ik dwaal af, aangezien er waarschijnlijk geen echt magisch getal bestaat voor PPI, PPD of wat dan ook dat deze OEM's misschien nooit eerlijk en terecht naar ons zullen uitspugen; marketing zal daarin altijd een groot belang hebben. LG zegt dat bijvoorbeeld graag 550 PPI is zo ver als je moet gaan om mensen details uit een beeld te laten persen... dat komt opmerkelijk dicht in de buurt van de 538 PPI van hun eigen baanbrekende LG G3, nietwaar?
Ik denk wel dat de Retina-meting een stap in de goede richting is als het gaat om het bedenken van een mooie methodologie om daar achter te komen Deze drempels zijn echter groot, omdat de kijkafstand een zeer grote factor is waar eenvoudige PPI als scalaire eenheid geen rekening mee houdt. Dit wordt duidelijk als je een hele mooie tv hebt die je al van ver ziet en het levendige beeld je verrast - maar hoe dichter je bij de rand van het glas komt, hoe meer het beeld in kleine stukjes begint te diffunderen gloeilampen.
De menselijke gezichtsscherpte wordt gemeten in termen van de minimaal oplosbare afstand tussen kenmerken. De gekozen eenheid voor deze afstand is “boogminuten”, wat een 60ste graad is, omdat deze onafhankelijk is van lengte-eenheden
Mensen met 20/20 zicht kunnen de details van 1 boogminuut onderscheiden, oftewel het zestigste deel van een graad. Dit zou gelijk staan aan het onderscheiden van de details die aanwezig zijn in 0,00462% van een cirkel. Dat is zo goed als je kunt krijgen. Persoonlijk heb ik een slecht zicht (ik geef de schuld aan het feit dat ik een tech-liefhebber ben) en dit aantal verbaast me.
TelefoonArena heeft hier een analyse van gemaakt, en de resultaten van hun berekeningen (en ik benadruk dit woord) waren de volgende waarden waarbij iemand met perfect zicht pixels zou kunnen gaan onderscheiden:
- Typische 480p-telefoon (4”-scherm zoals Galaxy S III Mini): het oog begint pixels op te merken 14,73 inch (37,4 cm)
- Typische 720p-telefoon (4,7-inch scherm zoals Nexus 4): het oog begint pixels op te merken 11” (28cm)
- Typische 1080p-telefoon (5”-scherm zoals Galaxy S5): het oog begint pixels op te merken 7,8 inch (19,8 cm)
- Typische 1440p-telefoon (5,5-inch scherm zoals verwacht LG G3): het oog begint pixels op te merken 6,44 inch (16,4 cm)
Wat is er interessant aan die cijfers? Vanwege de manier waarop ze worden berekend (en de redelijke vergelijkbaarheid tussen het wiskundige model en de werkelijkheid), als je er rekening mee houdt de PPI van de “typische telefoons” en de verkregen afstanden, en als je ze in de Retina-vergelijking plaatst, krijg je dat ze allemaal neigen naar een begrenzing. Dus pakte ik de waarden van de afstanden verkregen door het Phone Arena-rapport en voerde ze erin in:
- Nexus 4 (typische 4,7-inch 720p-telefoon): 61.053 PPD
- Nexus 5 (typische 5-inch 1080p-telefoon): 60.581 PPD
- G3 (typische 5,5-inch 1440p-telefoon): 60.472 PPD
Zou 60 echt het magische getal kunnen zijn? Toch is er iets zeker. Als je Apple elk met dank aan Retina, je moet het ermee eens zijn dat deze telefoons dat magische getal van 53 PPD lijken te verslaan, en overeenkomen met de bovengrens van 60, op de afstanden gemeten door Phone Arena. En deze afstanden zijn, voor alle resoluties, lager dan de door Apple voorgestelde afstand van 12 inch. Deze metingen betekenen ook dat, tenzij je de G3 zo dichtbij houdt
(afgebeeld) naar uw gezicht gericht, zult u de pixels niet gaan zien, hoe goed uw zicht ook wordt verondersteld te zijn. Maar dit is van een meer theoretische kant.
Dus deze 60 bovengrens voor Retina (300 PPI bij 10-12 inch) en de waarden berekend door Phone Arena zijn schijnbaar gebaseerd op de boogminutenmeting van detailwaarneming bij mensen. Maar visie omvat meer dan dat. Volgens een verslag Volgens het Air Force Research-laboratorium kunnen mensen de scheiding van twee lijnen op ongeveer een halve boogminuut waarnemen, wat zich vertaalt naar 120 PPD. De ideale resolutie van het oog is ongeveer 0,4 boogminuten - een nog groter resultaat 150 PPD. Maar als je denkt dat dat op dit moment redelijk haalbaar is, is er nog één ding: het menselijke zicht is in staat de uitlijning van twee lijnen te bepalen met een resolutie van twee boogseconden, of... 1800 PPD… Schijnbaar onhaalbaar met de huidige technologie. Dit alles lijkt dus te impliceren dat, hoewel we misschien heel mooi ogende schermen hebben, er veel meer te doen is in de PPI-race dan alleen maar rekening houden met de onmiddellijk opvallende details.
Oké, dus we kunnen pleiten voor beide kanten van de PPI-race. Aan de ene kant bereiken we voortdurend mijlpalen met deze Retina PPD, of de “magazine print” PPI, en er valt nog meer te bespreken. Maar aan de andere kant zijn er technische beperkingen aan het gebruik van 1440p-panelen in telefoons. Kortom, we merken dat er nog een aantal dingen te bespreken zijn als het gaat om het bereiken van dat perfecte, absoluut ongerepte, levensechte imago waar OEM's ooit graag reclame voor zouden willen maken. We bereiken een aantal mooie mijlpalen, en op het gebied van de technologie is er nooit een doorslaggevende reden om te stoppen met verbeteren, vooral als dat louter consumentenconformisme zou zijn.
Maar laten we nu eens naar de markt kijken: ik herinner me CES 2013, en CES 2014 zelfs, waar ik trots de 4K-tv's liet zien die nu in grote aantallen bij ons thuis arriveren. Dit jaar zagen we dat veel 8K-tv’s werden tentoongesteld door veel van de grote vissen in de display-industrie. Laten we nu eens naar telefoons kijken. In 2012 zagen we 720p-telefoons, in 2013 zaten we al op 1080p, en kort nadat 2014 begon, werd de Find 7 al aangeprezen als het volgende grote ding. En nu verwachten we dat de eerste 4K-telefoon dit jaar uitkomt - een resolutie die hoger is dan die van de meeste tv's, op een scherm van minder dan 6 inch.
Het analyseren of de levensduur en prestaties van de batterij, en zelfs zaken als hitte (laten we de G3 nog eens onthouden), deze stijgingen kunnen bijhouden, is een onderwerp we reserveren voor een ander, diepgaander artikel, maar we kunnen gerust zeggen dat er tastbare gevolgen zijn geweest bij het adopteren van deze nieuwe technologieën voor nu. Met name de batterijtechnologie heeft de displayrace niet kunnen bijhouden, en met software-optimalisatie kom je maar tot nu toe. Een mooi voorbeeld van wat lijkt te zijn “1440p goed gedaan” is de Opmerking 4, die een echt energiezuinig scherm ondanks alle extra LED's moet hij opstarten. Of de chips die uitkomen deze nieuwe resoluties efficiënt kunnen ondersteunen, moet nog blijken Als we besloten hebben, weten we zeker dat de stress van dergelijke sprongen in het aantal pixels behoorlijk belastend kan zijn op mobiel GPU's.
Persoonlijk denk ik dat het display een van de belangrijkste onderdelen van een telefoon is, aangezien ik het zie als de hardware-interface voor de software-interface. En dit impliceert ook een zekere mate van symbiose tussen hen, aangezien de GUI, waarvan iedereen weet, enorm is onderdeel van de software van tegenwoordig, is direct afhankelijk van de mogelijkheden die de betrouwbaarheid van de software biedt weergave. En dus ook de gebruikerservaring. Material Design zou immers niet veel nut hebben op het scherm van een gameboy. En toen ik het display van de Note 4 voor het eerst zag, was ik absoluut onder de indruk. Ik denk wel dat 1440p een verschil maakt, zij het een veel kleiner verschil dan 1080p met 720p. Het zou de eerder genoemde drempel voor afnemende meeropbrengsten in actie kunnen zijn. Desondanks denk ik dat we 1440p nodig hebben nu? Niet echt, niet voordat de rest van de technologie er efficiënt in kan voorzien. Ik kan prima overweg met 1080p.
Nou, er gaan nu weer geruchten over deze Z4-telefoon, zeggen dat Sony zowel een FHD- als een QHD-versie zal aanbieden. Hoewel dit slechts geruchten zijn, denk ik dat het voor consumenten een hele mooie trend zou kunnen zijn. Meer keuze in de mobiele wereld is geen slechte zaak (en het is zelfs de slogan van Android geworden, dus waarom niet?). Wil je dat ongerepte 1440p-beeld op je telefoon? Of heb je liever een betere batterijduur en betere prestaties (zoals de Z3 en Z3 compact deden door vol te houden). resoluties die lager zijn dan de standaard*) door zich te conformeren aan de toch al geweldige resolutie van het voorgaande jaar, model, of segment? Het is absoluut een interessant voorstel, en ik hoop dat het opgemerkt en aangenomen wordt, zodat OEM’s tegemoet kunnen komen aan de vraag naar een betere levensduur van de batterij waar de nieuwere resoluties rechtstreeks tegen lijken te pleiten.
*standaard: deze veranderen. 1080 is fantastisch, maar de ‘standaard’ voor vlaggenschepen bevindt zich nu in een raar stadium tussen 1080p en 1440p, en ik vermoed dat dit vanaf nu alleen maar zal stijgen. Ik zeg dus absoluut niet dat FHD slecht is, want dat is het niet. Maar naarmate de technologie vordert, geldt dat ook voor wat is standaard mits.