Ga mee terwijl we aan tafel zitten met Scotty Allen, een voormalige Google-medewerker die zijn eigen iPhone 6s wilde bouwen en viraal succesvol was.
Iets meer dan twee weken geleden ging een YouTube-video van een man die naar China reisde om zijn eigen iPhone te bouwen viraal. Het doel van zijn project was om een volledig functionerende iPhone 6s samen te stellen uit lokaal geproduceerde onderdelen die op de Chinese componentenmarkt waren gekocht. Zou het mogelijk zijn om alles samen te stellen wat nodig is om je eigen mobiele apparaat te bouwen?
Het antwoord is ja.
Ontmoeten Scotty Allen van Vreemde delen - een voormalige software-ingenieur die zichzelf uitdaagde om zijn eigen iPhone in elkaar te zetten!
Hoewel Scotty's prestatie om je eigen smartphone te bouwen werd bereikt met de iPhone, is het echte verhaal achter zijn reis is hoe vergelijkbaar het bouwen van een smartphone is met het bouwen van je eigen pc - als je over de juiste onderdelen en wat lef beschikt. De enorme Chinese markt voor elektronicacomponenten maakt dit allemaal mogelijk, maar het was Scotty die honderden van zijn eigen dollars en meerdere dagen werk erin stak om deze prestatie te verwezenlijken.
Scotty's avontuur en de bijbehorende video gaven een goed inzicht in wat er gebeurt als je op zoek gaat naar componenten om te proberen je eigen apparaat te bouwen. Met ongeveer 3,8 miljoen views en met meer dan 69.000 abonnees met slechts één video, volgde de wereld zijn reis zeker graag.
XDA-Developers hoofdredacteur, Mario Serrafero, sprak met Scotty Allen voor een interview met de met de bedoeling meer te leren over deze fascinerende markten van China en zijn hele ervaring ermee hen:
Mario:Je hebt een nieuw YouTube-kanaal. Er is niet veel andere context dan deze geweldige video die viraal ging. Er is geen introductie, er is “gewoon jij” die plotseling opduikt, met je enthousiaste persoonlijkheid, en we springen gewoon meteen in de video. Er is dus veel context die we missen. Hoe ben je begonnen? Waarom heb je deze video gemaakt? Wat is je achtergrond? Waar werk je? Wat deden we in China?
Scotty: Sommige kijkers hebben zelfs geloofd dat ik niet de waarheid vertel over wat ik heb gedaan, omdat ze nog nooit van mij hebben gehoord... zoals wie is deze man en hoe is dit mogelijk? Dus mijn achtergrond: ik ben een professionele software engineer. Ik ging naar de school voor informatica. Kreeg een baan na school bij Google als software-ingenieur. Ik heb een tijdje rondgezworven in Silicon Valley, dus ik heb een paar jaar bij Google gewerkt en een paar jaar bij een paar andere startups. Toen ging ik weg om mijn ding te doen. Ik heb de afgelopen zes jaar mijn eigen bedrijf geleid.
Ongeveer drie jaar geleden werd ik een fulltime nomade, dus gaf ik mijn appartement in San Francisco op. Ik reis dus fulltime, een tijdje bracht ik 50% van mijn tijd door in San Francisco, maar nu is het minder geworden. De twee belangrijkste “centra van mijn banen” zijn nu Shenzhen en San Francisco, maar ik breng in het algemeen veel tijd door in Azië.
Ongeveer twee jaar geleden heb ik mezelf ontslagen, dus ik werk nu ongeveer een halve dag per week en de rest van mijn tijd doe ik wat ik wil. Ik heb hier in Shenzhen veel tijd doorgebracht en geleerd over de productie van elektronica, het elektronica-ecosysteem, toeleveringsketens en mobiele telefoons.
Mario:Interessant. Dus ik neem aan dat we dit later ook zullen bespreken. Ben je van plan meer te doen met Stranger Parts?
Scotty: Absoluut! Ja. Ik ben zeker van plan om meer video's te maken, en ik wil absoluut meer coole dingen maken. Ik zie het echt als een plek voor mij om de wereld te verkennen en het onontdekte te ontdekken, en dat denk ik Ik heb het aan mensen beschreven, zoals twee delen Anthony Bourdain, twee delen MythBusters en één deel Zonde. Het is dus een soort kruispunt van avontuur, reisblog en technologie, met een soort scherpe invalshoek, van echt eronder duiken aan de oppervlakte komen en dingen ontdekken waar nog niet echt over gesproken wordt en waar ik nog niets van weet, en mensen meenemen op de reis.
Mario: Ja, dat is geweldig. En ik ben het helemaal met je eens, met de twee delen Anthony, twee delen MythBusters en een deel Vice, met die blogstijl. Dat is geweldig, je bereikt je doel.
Scotty: Ja, ik had een beetje het idee dat dit een pakkend verhaal was, maar ik had meer zoiets van: misschien zouden honderdduizend views een geweldig resultaat zijn. het is meer dan wat dan ook dan ik dacht.
Mario: Ja dus, de markt. De echte hoofdrolspeler van je video zou de markt zijn, toch? Hoe zou u de algehele koopervaring omschrijven? Hoe anders is het dan een traditioneel westers tech-winkelcentrum? Was de markt geheel gewijd aan technologie? Wat kochten mensen daar eigenlijk? Kochten ze ook onderdelen? Wat waren ze aan het doen?
Scotty: De markten zijn een aantal verschillende gebouwen in een heel deel van de stad. Het deel van de stad is dus Huaqiangbei, de Futian-district Dat is een soort binnenstad, het lijkt nu op de wolkenkrabbers in de binnenstad. Ik denk niet dat dit altijd zo was, er zijn talloze kantoren en gebouwen eromheen. Het is niet in de buitenwijken en in de fabrieken. De fabrieken zijn verdreven naar de stadsgrenzen, ongeveer 45 minuten of een uur rijden met de auto. Deze markten zijn oorspronkelijk ontstaan om de fabrieken te bedienen, en dit is aan het veranderen. Het gebied is dramatisch aan het veranderen, ze zijn begonnen als groothandelsmarkt voor componenten voor fabrieken om reclame te maken voor wat ze maken om aan andere fabrikanten verderop in de voedselketen te leveren. En het was ook een plek voor contractfabrikanten en eindassemblagefabrikanten om reclame te maken voor hun diensten. Dus het leek er een beetje op een ontmoetingsplaats voor alle productie, zoals een verrekenkantoor, voor het verkrijgen van onderdelen, voor het vinden van diensten, voor het vinden van contracten fabrikanten. In de loop van de tijd is het veel meer verschoven naar productie op een hoger niveau, het is gegaan van een gewone levering van componenten naar zoiets, er zijn daar nu heel veel contractfabrikanten.
Nu de westerse wereld en de westerse nerdwereld het echt ontdekken, wordt het steeds meer een soort plek voor consumenten en hobbyisten. Verschillende gebouwen hebben verschillende specialiteiten, en het is allemaal nogal chaotisch; je vindt tot op zekere hoogte overal een beetje van alles. Er is niet heel veel strikte organisatie. Cabines bewegen de hele tijd - er zijn cabines in de video die niet meer bestaan, en de video is allemaal in de afgelopen vijf maanden opgenomen. Er zijn dus mensen die er niet meer zijn en iemand anders is in hun plaats, en dat is vrij normaal. Zoals ik zelfs zou zeggen, misschien wel de helft van de verkopers, ik heb in de paar keer dat ik er ben geweest niet dezelfde persoon op de stand gezien. De toolleverancier die de video opent, alsof ik hem niet meer kan vinden. Ik ben verschillende keren op en neer gelopen en ik weet precies waar hij was, alsof ik niet weet welke kraam het precies is, maar ik weet waar hij was, maar ik kan hem niet vinden.
In de paar keren dat ik er ben geweest, heb ik niet dezelfde persoon bij de stand gezien.
Er is een heel heldere verdeling, zoals die er is Shennan-boulevard, wat een hoofdweg is voor Shenzhen die van oost naar west loopt, en boven Shennan is het vooral een algemene componentenmarkt, algemene elektronica assemblage, en net als bij steeds meer consumptiegoederen, kun je net als bij drones ook mobiele telefoons en smartwatches voor de detailhandel kopen, en dat soort dingen spullen. Er is een LED-gebouw met vloeren van LED-monteurs en soortgelijke winkelverlichting. Onder Shannon staan voornamelijk mobiele telefoons en vooral mobiele telefoonreparaties. Dus de componentenmarkten, telefoonreparatie, reparatietools - dus alles wat je nodig hebt voor het delamineren en opnieuw lamineren van schermen, al je soldeerwerk. En dan zijn er ook een heleboel reparatiecabines, die lijken op een soort consument die binnenkomt en zijn telefoon gerepareerd moet hebben, en er zullen ook cabines zijn waar er zo'n 8 zijn aan 12 jongens die meer reparaties aan de lopende band gaan doen, waarbij ze bulktelefoons meenemen en repareren - kapotte telefoons in bulk omzetten in werkende telefoons opnieuw.
Mario:Zoals de video bewijst, kun je daar in ieder geval alles kopen wat je nodig hebt om een iPhone te maken.
Scotty: Het andere dat ik je kan vertellen is wat de omvang van de markten is. Ik weet het niet precies, maar ik vermoed dat sommige zijn tussen de 10 en 20 gebouwen die de grootte van een winkelcentrum hebben en elk tussen de 3 en 9 verdiepingen hebben, afhankelijk van de gebouw. Het is behoorlijk massief. Er zijn gebouwen die ik helemaal niet echt heb verkend.
Mario:We gaan verder naar een ander belangrijk deel van de markt: de mensen daar. Het lijkt erop dat je behoorlijk wat hulp krijgt van de mensen daar op de markt. Het lijkt bijna alsof ze alles over de iPhone wisten, alsof ze de binnenkant van de iPhone kenden en hoe alles in elkaar zat. Denk je dat mensen daar ervaring hebben? Wat denk je dat mensen naar dit vakgebied trekt? Is het alleen maar omdat het een gemakkelijk beschikbare baan is, of hebben de mensen daar daadwerkelijk interesse in? Het is een groot bereik, dus ik neem aan dat er van alles in zit.
Scotty: Het is een mengsel. Veel mensen doen het omdat het een baan is, en het kan behoorlijk lucratief zijn. Ik zou zeggen dat dit waarschijnlijk een van de centra van de toeleveringsketen voor reparatieonderdelen voor mobiele telefoons ter wereld is. Ik zie mensen van over de hele wereld komen en in de groothandel reparatieonderdelen kopen voor hun reparatiecabines in hun thuisland. Er komen dus allerlei soorten mensen uit het Midden-Oosten, er komen hier allerlei soorten westerlingen. Dus ik zou zeggen dat het grootste deel van de markt alleen maar uit zakenmensen bestaat: zakenman of zakenvrouw die een bedrijf runt. Het zijn in wezen handelaren, en ze kennen hun ruimte heel goed, dus wat ze ook verkopen, of het nu kabels of batterijen of printplaten zijn of wat dan ook, ze weten dat heel goed en ze weten ongeveer wat er in de mobiele telefoon zit, ze hebben er veel over geleerd Dat. Er zullen mensen zijn die alleen iPhone-onderdelen maken, dus ze zullen iPhones heel goed kennen en niets van Android weten. Er zijn mensen die echt gepassioneerd zijn, en de meest gepassioneerde mensen die ik heb gevonden zijn de reparateurs die echt houden van wat ze doen.
Maar ik heb een aantal mensen ontmoet die echte Apple-fans zijn en zeker in aanmerking komen als Apple-fanboys en er gewoon super in geïnteresseerd zijn, ze vinden het supercool en zijn helemaal nerds. Een goed voorbeeld is Wymen in de video, de man die ik ga interviewen op de reparatieschool voor mobiele telefoons. Naar mijn mening is hij waarschijnlijk een van de beste reparatietechnici ter wereld voor mobiele telefoons en voor reparaties op microniveau.
Wymen is een echte nerd. Ik vroeg Wymen waarom je dit doet toen hij het mij liet zien tijdens het interview: is het winstgevend? En hij zei gewoon: "Nee, ik ben er gepassioneerd over, het geld zal volgen. Ik volg gewoon wat ik denk dat interessant is". Zijn leerling David, die de vertaling in de video heeft gemaakt, is jong, heeft heldere ogen en is super gepassioneerd. Hij is een totale Apple-fanboy, hij weet alles. Hij komt af en toe langs om te winkelen, dus ik ging op een dag met hem winkelen op de markt, en hij wilde gewoon alles kopen wat hij zag, dus ja, hij is er helemaal in geïnteresseerd.
Mario:Ik denk dat er iets heel interessants is: het eerste derde deel van de video is gewijd aan de behuizing, het scherm. Ik vond het echt gaaf hoe ze het scherm in elkaar zetten, dat was verbluffend. Natuurlijk heb je zo'n tool nodig, maar ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht en hoe het werkte en het is echt gaaf om te zien dat je dat in een workshop kunt doen.
Dat eerste derde deel is het scherm, de behuizing. Dan is er het moederbord en de chipset en al dat soort dingen. Het is als een moeilijkheidsgraad, toch. Dus hoe moeilijk was het precies om alle kleine componenten te bemachtigen en uit te zoeken hoe ze samengaan? Welke middelen heb je gebruikt? Je hebt duidelijk veel tijd besteed aan het nadenken, nadenken en plannen. En zelfs dan geeft het versnellen van de video ons geen idee hoe frustrerend, moeilijk en ingewikkeld het zou kunnen zijn.
Scotty: In totaal heb ik veel tijd besteed aan het bekijken van eerdere online bronnen. ik repareer het was een van de groten waar ik naar keek.
Mario:Ik wist het!
Scotty: Ze produceren geweldige inhoud en deze is zeer toegankelijk vanuit een Engelssprekend perspectief.
Mario:Maak jij ook gebruik van hun tools?
Scotty: Nee, ik kan al dat spul op de markt kopen. Ik koop gewoon wat de reparateurs van mobiele telefoons hier gebruiken. De man die helemaal aan het begin van de video met me sprak, zoals de koude opening van de video, is de gereedschapskraam waar ik de meeste van mijn onderdelen kocht. En de dag dat ik daarheen ging om een heteluchtreflowstation te kopen om te proberen mijn eigen printplaat te solderen, dacht ik dat ik gewoon het heteluchtreflowstation ging kopen en hij besteedde ongeveer 15 minuten aan het zeggen van "Heb je dit nodig?", "Hoe zit dit, heb je dit nodig?", "Heb je dit nodig?", En ik dacht allemaal: "Nee, nee nee nee nononono, Nee... oh ja, dat heb ik nodig”. Op alle dingen waar ik nee tegen zei, ging ik uiteindelijk terug en kocht het - het bleek dat hij precies wist wat ik nodig had. Omdat hij zei: "Oh, je koopt dat, je zult deze dingen ook nodig hebben". Dus ja, de tools waren hier zeer toegankelijk en veel goedkoper dan in de westerse wereld. Door gewoon naar de reparatiecabines te gaan kijken, leer je wat de lokale jongens wel en niet gebruiken. En ze gebruiken niet alles wat de westerse wereld zou gebruiken, dus het is best interessant.
Op alle dingen waar ik nee tegen zei, ging ik uiteindelijk terug en kocht het - het bleek dat hij precies wist wat ik nodig had.
Mario:Ja, ik kan me voorstellen dat ze hun eigen slimme manieren vinden om bepaalde dingen in elkaar te zetten en te demonteren.
Scotty: Ik zal je een grappig voorbeeld geven. Je zult nooit een spudger zien in een Chinese reparatiecabine voor mobiele telefoons. In plaats daarvan heeft iedereen één lange cola-spijker aan zijn pink die ze laten uitgroeien, en die gebruiken ze om alle connectoren en dergelijke los te wrikken. Het is best geweldig.
Iedereen heeft een lange cola-spijker aan zijn pink die hij laat uitgroeien, en die gebruiken ze om alle connectoren en dergelijke los te wrikken.
Mario:Dat is een natuurlijke oplossing!
Scotty: Je kunt een spudger kopen, maar je ziet hem nooit in de reparatiecabines.
Mario:Verdomd, dat is slim. Slim, een beetje smerig, maar het is slim, dat zal ik ze nageven. Verderop: hoe groot was de taalbarrière, en wie heeft je geholpen?
Scotty: Taal is een enorme barrière, toch. Dat is waarschijnlijk de grootste barrière voor dit project, het is het feit dat ik niet zo goed Chinees spreek. Ik weet genoeg om op de markten rond te komen, maar mijn Chinees bevindt zich op een niveau waarop het niet gemoedelijk is. Als iemand mij op straat benadert en een vraag stelt, ben ik de lul. Het beste dat ik kan antwoorden is... er is een Chinese uitdrukking, er zijn twee manieren om te zeggen dat ik het niet begrijp. De eerste is als "Ik begrijp het niet" en heeft de implicatie als "Kun je het herhalen, en dan kan ik het misschien begrijpen?". De tweede is: “Ik begrijp het niet, en dat zal ik ook nooit doen, dus stop met proberen”.
Mario:Ja, dat maakt de zaken eenvoudiger.
Scotty: Vroeger gebeurde dat veel! "Nou, ik ben hier alleen en ik kan op geen enkele manier begrijpen wat je me probeert te vertellen". Mijn Chinese niveau is als: ik kan vragen: “Hoeveel is iets?”, “Daar wil ik naar kijken”, “Ik wil dat”, “Ik wil dat niet”. Ik heb nu een paar kleuren, maar een paar, zoals zwart, rood, wit, zilver, grijs... dat soort dingen. En ik kan me verplaatsen in taxi's en eten bestellen. De rest van de tijd, als de zaken ingewikkelder worden, zal een van ons een vertaalapp tevoorschijn halen. Het is meestal alleen maar het typen van vertalingen, ik begin met stemvertalingen en mensen gaan daar niet echt mee aan de slag. De Chinese apps hebben het, maar veel mensen weten er gewoon niets van omdat ze het niet dagelijks nodig hebben. Soms gebruik ik de visuele vertaling, zoals de cameravertaling, zowel de live-vertaling als degene waarbij je een foto maakt en deze over dingen heen schrijft. Ik heb de neiging om dat niet zoveel te gebruiken op de markt, omdat er niet veel is geschreven. De meeste dingen zijn uit, dus zolang ik weet hoe het ding dat ik zoek eruit ziet, kan ik het gewoon doen loop rond de stands en zoek naar wat ik wil en praat dan met degene die het tentoonstelt en dat is mooi normaal.
Wat de hulp van vrienden betreft, kun je in de video zien dat ik hulp kreeg van Frank en Helen met de meer complexe delen van het scherm en het moederbord. Dat waren de twee dingen waar ik me echt zorgen over maakte en die veel complicaties met zich meebrachten. Het was meer dan alleen maar: “Oh, ik wil dat ding, hoeveel kost het?”, het was meer dan dat, alsof er er waren garanties bij betrokken, en met het scherm moesten we naar de reparatiecabine gaan en uitleggen wat we wilden Doen. Alsof wat ik wilde doen totaal niet normaal is voor mensen op de markten, toch. Dus meestal was ik alleen, behalve wat je op de camera ziet.
Ik kreeg hulp van mensen op een paar belangrijke momenten op de markten. De grote is degene die in de video verschijnt, waar ik de volumeknoppen niet aan de praat kon krijgen, alsof ik een klein metaalfilmpje miste en ik er vier uur aan besteedde. Ik had zoiets van: "Er is hier iets mis" en ik kom er niet achter door online naar foto's op iFixit te kijken. Alsof mij niets wordt uitgelegd over wat ik mis, lijkt het correct. Maar hij klikt gewoon niet, alsof hij geen klikgeluid maakt en niet volledig contact maakt met de knop.
Ik heb begrepen dat wanneer je een van die knoppen ontwerpt, de reisafstand daartussen enorm groot is verschil in termen van hoe de knoppen aanvoelen en zeer microscopische veranderingen in die afstand zijn van belang in termen van knop gevoel. Ik denk dat toen Apple dat ontwierp, ze pas toen ze gingen produceren wisten wat die afstand zou moeten zijn, en dat ze die wilden kunnen aanpassen. Dus plaatsten ze er een soort metalen vulring in die ze gemakkelijk konden verwisselen en die gemakkelijk te vervaardigen was. En misschien kunnen ze wisselen, afhankelijk van de productiekwaliteit van de knoppen die er doorheen komen, en kunnen ze precies het klikgevoel krijgen dat ze willen. Ik wed dat er ergens bij Apple een verzameling is van zo'n 25 verschillende vulplaatjes die allemaal verschillende klikken opleveren. Weet je, die Johnny Ive of iemand anders daar heeft gezeten en op knoppen heeft geklikt en zei: "Niet die, niet die".
Mario:Weet je wat, als er een stokpaardje is dat ik heb, dan zijn het wel knoppen. Zoals ik dit vermeld in al mijn recensies, hoofdartikelen en podcasts. En ik, net als het eerste wat je weet als ik een nieuw recensie-apparaat krijg of wat dan ook, vraagt mijn baas me altijd: "Dus, wat vind je ervan?" En het eerste dat ik review, zijn de knoppen. Ik zeg tegen hem: "Knoppen zijn waardeloos", en als de knoppen slecht zijn, zal het voor mij heel pijnlijk zijn om dagelijks met die telefoon te rijden.
Scotty: Er staan nog een heleboel dingen op. Er zit een soort rubberen pakking die rond de buitenkant loopt en die volgens mij zowel voor wrijving als voor waterdichtheid zorgt. En dan ook zoals dit vork-down-bar-apparaat aan de achterkant waarvan ik denk dat het ervoor zorgt dat de knop niet wiebelt, zoals op deze manier draaien. En er zijn veel dingen die ik waarschijnlijk niet begrijp. Ze hebben duidelijk veel ontwerptijd besteed aan precies datgene waar je het over hebt. Er is absoluut een heel team dat zich alleen met componenten bezighoudt.
Mario:Het verbaast je, nietwaar. Jij specifiek, ik zou zeggen dat je een speciaal soort kennis hebt verworven waarvan ik denk dat zelfs de genieën bij iFixit dat niet hebben specifiek verworven, wat niet neerkomt op het demonteren en niet weer in elkaar zetten, maar het opbouwen van onderdelen van verschillende bronnen plaatsen. Ik weet niet of het ooit eerder is gedaan, om eerlijk te zijn, tenminste niet dat ik weet.
Scotty: Ik heb nog niet echt iemand gevonden die zo'n beetje helemaal opnieuw is begonnen als ik. Wat echter interessant is, is dat wat ik heb gedaan niet bijzonder nieuw is als je erover nadenkt, toch. Er zijn genoeg mensen die iPhones hebben afgebroken om de schaal te vervangen, terwijl ze een nieuwe schaal hebben gekregen en hun iPhone hebben afgebroken. Om dat te doen, moet je alles eruit halen, toch. En dit is iets wat reparateurs voortdurend doen, toch? Het is dus niet zo dat ik deze monumentale menselijke prestatie heb geleverd die niemand ooit eerder heeft gedaan. Maar ik denk dat, zoals ik het nu presenteer, omdat ik niet begon met een volledig gevormde telefoon, ik alle onderdelen van verschillende leveranciers kreeg. Dit is iets dat je waarschijnlijk op eBay zou kunnen doen, maar het zou moeilijker zijn. Dingen kunnen aanraken en met mensen kunnen praten helpt zeker, toch. Het idee om dit allemaal uit onderdelen te halen is echt overtuigend. Naar een stand gaan waar alleen maar knoppen worden verkocht, is een stuk aantrekkelijker dan het kopen van een paar telefoons die kapot zijn.
Wat ik heb gedaan is niet bijzonder nieuw als je erover nadenkt.
Mario:Je zou een eBay-boodschappenlijstje kunnen maken. Vind alle onderdelen om een iPhone te maken en plaats daar een handleiding, of verkoop een 'Bouw je eigen iPhone'-kit.
Scotty: Ja, ik ben daar niet zo in geïnteresseerd. Ik weet zeker dat iemand dat ooit zal doen, maar ik ben daar niet zo in geïnteresseerd. Ik denk dat een van de reacties die ik kreeg, die ik niet had verwacht, net als de belangrijkste vraag die mensen mij stellen is: "Hoeveel heeft dit gekost?"
Mario:Ja, daar kwam ik op af!
Dit is het einde van deel 1 van ons interview. Deel 2 van het interview onderzoekt de kosten van zijn project, de software op zijn product, de ongeschreven regels van de Chinese markten, China's fascinatie voor Apple, en meer! Blijf kijken!
Wat vind je van de reis van Scotty Allen om zijn eigen iPhone in elkaar te zetten? Welk deel van de reis was voor jou het meest fascinerend? Laat ons uw mening weten in de reacties hieronder!