De overgang naar ARM: een kijkje in de geschiedenis en toekomst van de Mac

Toen Apple in 1984 de Macintosh uitbracht, veranderde het de hele computerindustrie. Maar nadat Steve Jobs uit het bedrijf was verwijderd, kwam het in een neerwaartse spiraal terecht, waarbij een aanzienlijk marktaandeel verloren ging aan de concurrentie van IBM, Microsoft en andere pc-fabrikanten. De Mac verkeerde in een crisis. Het is de moeite waard om het adres van Steve Job uit WWDC 2005 te onthouden.

Laten we het hebben over overgangen. De Mac heeft in zijn geschiedenis tot nu toe twee belangrijke overgangen gehad. De eerste - 68k naar PowerPC. Die overgang vond ongeveer tien jaar geleden plaats, midden jaren 90. Ik was er toen niet, maar het team heeft geweldig werk geleverd door alles wat ik hoor [gelach in het publiek]. En de PowerPC maakte Apple klaar voor het volgende decennium; het was een goede zet.

De tweede grote transitie is echter nog groter geweest. En dat is de overgang van OS 9 naar OS X die we net een paar jaar geleden hebben voltooid; het begin van dit decennium. Dit was een hersentransplantatie. Hoewel deze besturingssystemen maar één van elkaar verschillen in naam, zijn ze qua technologie een wereld van verschil. OS X is het meest geavanceerde besturingssysteem ter wereld en het heeft Apple de weg gewezen voor de komende twintig jaar.

Vandaag is het tijd om aan de derde transitie te beginnen. We willen voortdurend de beste computers voor u en de rest van onze gebruikers maken. En dus is het tijd voor een derde transitie, en ja, het is waar. We gaan beginnen met de overgang van PowerPC naar Intel-processors. – Steve Jobs, WWDC 2005

Apple bevond zich in de moeilijkste positie ooit; het bedrijf was maanden verwijderd van faillissement. De raad van bestuur van Apple, grotendeels dezelfde uit het Steve Jobs-tijdperk, moest uitzoeken hoe het bedrijf te redden.

Nu, meer dan twintig jaar later, moet Apple de Mac opnieuw redden.

Overgang Vier staat voor de deur.

Overgang I: 68k naar PowerPC

De Mac verkeerde in een crisis. Hoewel de Macintosh revolutionair bleek te zijn, waren de tijd en de concurrentie niet gunstig geweest voor Apple. Windows van Microsoft heeft snel marktaandeel veroverd vanwege het 'open' karakter, waardoor elke fabrikant het platform kon gebruiken tegen een licentievergoeding. Apple had de Mac-verkopen met succes op peil gehouden met desktop publishing-software, maar de lancering van Windows 3.0 en Windows 95 bleek catastrofaal voor het eens zo visionaire computerbedrijf.

De productlijn van Apple was destijds ongelooflijk ingewikkeld geworden en bleef aanzienlijk duurder in vergelijking met de concurrentie. Om te kunnen concurreren met recente Windows-releases, lanceerde Apple Mac OS 7, dat virtueel geheugen en grotere multitasking-mogelijkheden introduceerde. Het is echter ook gebouwd om een ​​meer geavanceerde systeemarchitectuur aan te kunnen. Apple begon een alternatief voor zijn 68k-chips te onderzoeken en werd benaderd door Intel. Intel had snel de pc-industrie overgenomen met zijn 'Complex Instruction Set Computer'-architectuur en unieke end-to-end fabricageproces. Apple maakte zich echter zorgen over het hebben van een gedeelde architectuur met Windows-computers en het geven van alle marktaandeel aan één bedrijf, en vermoedde ook dat Intel's CISC-chips niet zouden kunnen concurreren met Motorola's aankomende 'Reduced Instruction Set Computer' architectuur.

In 1991 richtten Apple, IBM en Motorola de 'AIM-alliantie' op. IBM-president Jack Kuehler was ervan overtuigd dat een zakelijk partnerschap met Apple nodig was om: concurreren met de moesson van Windows OEM's, en Apple was niet in de positie om zoiets af te wijzen mogelijkheden. Hoewel de alliantie grotendeels een flop was, resulteerde het in de creatie van de PowerPC Motorola-processor, die OS 7 was gebouwd om te ondersteunen. Dit leidde tot een decennium van Apple-machines met uitsluitend PowerPC-chips, terwijl Intel jaarlijks bleef innoveren.

Banen Retourneren

De overgang naar PowerPC leidde uiteindelijk niet tot een stijging van de verkoopcijfers, en de AIM-alliantie hielp Apple of IBM weinig om te groeien. Dit zorgde ervoor dat Apple in een neerwaartse spiraal terechtkwam; sinds het verwijderen van Steve Jobs in 1995, werd het bedrijf overmand door het niet-innovatieve imago dat het ooit verafschuwde.

Steve daarentegen deed het vrij goed. Nadat hij was verwijderd uit het bedrijf dat hij had opgericht, nam hij enige tijd vrij voordat hij twee ondernemingen financierde. De eerste was Pixar, de inmiddels legendarische filmstudio die Jobs voor 25 miljoen dollar van George Lucas verwierf, en de eerste computeranimatiefilm Toy Story. De tweede was NeXT.

NeXT was gericht op het maken van hoogwaardige werkstations voor de onderwijsmarkt, waarvan sommige als eerste revolutionaire technologieën bevatten, zoals een optische schijf. Ondanks hun capaciteiten was de verkoop van hardware slecht. Het bedrijf stopte met de verkoop van machines in 1993, maar bleef werken aan het NeXTSTEP-besturingssysteem. Het besturingssysteem was gebaseerd op een implementatie van UNIX en was gebouwd bovenop de Objective-C-taal. Deze basis gaf NeXTSTEP de mogelijkheid om veel geavanceerder te zijn dan enig eerder consumentgericht besturingssysteem.

In 1996 besloot Apple dat het niet in staat was het Mac OS te herontwikkelen tot een niveau dat nodig was om te concurreren met Windows. De raad van bestuur ging op zoek naar acquisities om het probleem op te lossen, en NeXT was een belangrijk doelwit. In februari kondigde het bedrijf aan dat het NeXT zou overnemen voor $ 427 miljoen.

De toenmalige CEO van Apple, Gil Amelio, was een malloot. Hij deed een aantal beroemde slechte uitspraken en deed weinig om de financiële problemen van Apple op te lossen. In juli overtuigde Jobs het bestuur om Amelio te verwijderen. In september zou Steve de rol van interim-CEO op zich nemen.

Het staakt-het-vuren van Microsoft

Microsoft en Apple waren beruchte vijanden geworden sinds de release van Microsoft Windows. Destijds had Jobs het gevoel dat Bill Gates de grafische gebruikersinterface van Apple had geript nadat hij hem begin jaren 80 een demo had laten zien. Apple had onderdelen van de Mac GUI voor Windows 1.0 in licentie gegeven, maar Apple beweerde dat Microsoft begon met het kopiëren van Mac functies met Windows 2.0. Dit resulteerde in een jarenlange juridische zaak waardoor de bedrijven ruzie kregen rechtbank.

In 1992 betaalde Apple San Francisco Canyon Company om een ​​Windows-versie van Quicktime te maken. In 1993 nam Intel contact op met hetzelfde bedrijf en vroeg hen om de prestaties van Windows Video Player te helpen verbeteren. Apple vermoedde dat het bedrijf de code gebruikte die het had gemaakt terwijl het onder contract stond voor Microsoft en Intel en vervolgde de partijen. Dit leidde ertoe dat de rechtbanken Microsoft een straatverbod oplegden om te stoppen met het gebruik van code die bij de rechtszaak betrokken was, en het bedrijf draaide de wijzigingen terug.

Later werd onthuld dat gedurende deze tijd de juridische strijd van Apple en Microsoft een hoogtepunt bereikte. Apple geloofde dat het onweerlegbaar bewijs had gevonden dat Microsoft miljoenen regels code van Mac OS had gestolen, terwijl Bill Gates dreigde de Office-ondersteuning op de Mac stop te zetten als er een nieuwe rechtszaak zou worden ingediend.

Op de MacWorld Expo in januari 1997 bracht Jobs zijn eerste grote veranderingen aan bij Apple in zijn poging het bedrijf te herstellen. Ten eerste verving hij bijna de hele raad van bestuur en werd hij voorzitter. Ten tweede, en vooral, een deal met Microsoft. De deal maakte een einde aan alle juridische strijd, gaf de bedrijven wederzijdse patentlicenties, bracht Internet Explorer en Office terug naar de Mac en liet Microsoft $ 150 miljoen investeren in Apple-aandelen zonder stemrecht.

Overgang II: OS 9 naar OS X

Kort nadat hij de controle over Apple had overgenomen, onthulde Jobs de iMac. De pc, die in 1998 werd onthuld, was de grootste productlancering van het bedrijf sinds de originele Macintosh. Het apparaat was alles-in-één en had kleurrijke, doorschijnende behuizingen die gemakkelijk konden worden verplaatst met behulp van een ingebouwd handvat. Het apparaat was in hoge mate de personificatie van Jobs’ oorspronkelijke NeXT-ambities.

In 2000 introduceerde Apple formeel OS X, het nieuwe Mac-besturingssysteem dat bovenop NeXTSTEP is gebouwd. Apple begon de update langzaam uit te rollen naar apparaten en tegen het einde van 2003 werden alle Macs geleverd met OS X voorgeïnstalleerd. Toen het in 2001 voor consumenten werd gelanceerd, waren de recensies slecht. Hoewel het project ambitieus was, werkte het besturingssysteem verschrikkelijk op de huidige Mac-hardware. Sommige populaire Mac-ontwikkelaars weigerden aanvankelijk om de update te ondersteunen.

Apple begon een snelle upgradecyclus voor OS X, met jaarlijkse releases voor alle hardware. Toen OS 10.4 Tiger in 2005 werd gelanceerd, was Microsoft-manager naar verluidt verbijsterd over hoe snel het besturingssysteem een ​​concurrent was geworden.

Gedurende deze periode bleef Apple zijn hardware-assortiment vereenvoudigen en updaten. Steve Jobs introduceerde een nieuwe productstrategie en suggereerde dat het bedrijf slechts vier productlijnen zou moeten hebben: consumentendesktop, consumentenlaptop, professionele desktop en professionele laptop. Apple heeft een aantal succesvolle apparaten uitgebracht, waaronder de PowerBook en de Mac mini.

Overgang III: PowerPC naar Intel

Op WWDC 2005 deed Steve Jobs een schokkende aankondiging. Het bedrijf zou niet alleen beginnen met de overstap naar Intel-processors van PowerPC, maar was vanaf het begin in het geheim bezig met het co-compileren van Mac OS X om op Intel-chips te draaien. Dit betekende dat Apple geen nieuw besturingssysteem nodig zou hebben om de architectuurverandering te ondersteunen en in feite een dual-booting consumentgericht product had gemaakt.

Apple had Rosetta ontwikkeld, een tool om op PowerPC gebaseerde apps op Intel-chips te draaien. Hierdoor konden gebruikers alle Mac-software gebruiken, ongeacht de ondersteuning van ontwikkelaars. In 2007 had Apple de Mac-reeks volledig geüpdatet om op de nieuwste Intel-chipset te kunnen draaien. Bovendien maakte een Intel-gebaseerde het theoretisch mogelijk om Windows op Mac-hardware te draaien. Dit werd werkelijkheid met de lancering van Parallels Desktop in 2006 en Boot Camp.

Hoewel de overgang moeiteloos lijkt, was de verhuizing een van de belangrijkste in de geschiedenis van de industrie. Bill Gates zei dat het Jobs grootste technische prestatie was. Door de nieuwste Intel-chips te ondersteunen, kon Apple vanuit een machtsperspectief concurreren met Windows-concurrentie en begon het de prijzen te verlagen. Het bedrijf introduceerde apparaten zoals de MacBook, MacBook Pro en MacBook Air en begon langzaam marktaandeel terug te winnen.

iPhone en het post-pc-tijdperk

Op 9 januari 2007 deed Apple zijn grootste aankondiging tot nu toe: de iPhone. Het apparaat bevatte een nieuwe technologie genaamd multi-touch en was gekoppeld aan een nieuwe mobiele versie van OS X.

Hoewel de exacte details op dat moment onduidelijk waren, is de iPhone gebouwd op dezelfde UNIX-basis van OS X, waardoor het apparaat na verloop van tijd goed kan communiceren met Mac-apparaten. Het besturingssysteem werd uiteindelijk opnieuw geïdentificeerd als iPhone OS en vervolgens als iOS. Functies zoals Handoff zijn mogelijk dankzij de onderlinge compatibiliteit van de twee besturingssystemen.

In april 2010 lanceerde Apple de iPad, een tabletcomputer op basis van het iPhone-besturingssysteem met multi-touch. Hoewel Apple al vele jaren aan het apparaat werkte en varianten had met Mac OS, bedacht Jobs uiteindelijk dat het apparaat meer geschikt was voor iOS.

De lancering van deze en andere apparaten luidde het post-pc-tijdperk in; een lang voorspelde tijd waarin pc's niet het centrum zijn van het digitale leven van consumenten. Met deze verschuiving kwam er echter ook een schisma tussen de Mac en alle andere apparaten van Apple. Naarmate de tijd verstrijkt, blijft Apple apparaten met varianten van iOS onthullen, waaronder de Apple Watch, Apple TV, HomePod en andere. Hoewel de UNIX-kern van iOS en macOS hetzelfde blijft, blijven de architecturale verschillen een steeds groter wordende kloof tussen de platforms van Apple achterlaten. Bovendien heeft het succes van iOS-services zoals de App Store geen succes gevonden op het traditionele Mac-platform van het bedrijf.

De A-serie

Beginnend met de iPhone 4, begon Apple de iPhone-chipset in eigen huis te ontwikkelen. De eerste door Apple ontwikkelde chip, de A4, werd gepromoot als een functie van de iPhone 4. Jobs was er al lang van overtuigd dat Apple idealiter alle aspecten van hun apparaten zou creëren, van software naar hardware, en dit was nog niet mogelijk met de Mac vanwege de complexiteit van pc processorchips.

De iPhone was echter veel minder complex en Apple begon zijn chipreeks langzaam uit te breiden naar iOS-apparaten. Toen de Apple Watch in 2014 werd gelanceerd, onthulde het bedrijf de S1, het eerste systeem-op-een-chip van het bedrijf. De chip bevatte alle benodigdheden van een computer, inclusief de processor, RAM en flash-opslag.

Apple is de afgelopen jaren doorgegaan met het uitwerken van zijn chipcreatie. De AirPods zijn voorzien van de H1- of W1-chip, die zowel als een kleine computer fungeert als om de Bluetooth-mogelijkheden te verbeteren. De aankomende AirPower draadloze oplader van Apple zal een aangepaste chip gebruiken om de stroomverdeling tussen apparaten te beheren. Sinds de release van de iPhone 7 produceert Apple met zijn M-Line-serie GPU-chips naast CPU-chips.

In 2015 introduceerde Apple de nieuwe MacBook, de dunste en lichtste pc ooit van het bedrijf. De machine werd mogelijk gemaakt door Intel's nieuwe core-M-chipset, waardoor machines zonder ventilator konden draaien. Hoewel dit op papier leek alsof Apple nieuwe technologieën omarmde, was het bedrijf intern van plan het apparaat te gebruiken als springplank voor zijn eigen chipset.

Marsepein

De afgelopen twee jaar heeft Apple stilletjes een grote structurele verschuiving naar zijn hardware- en softwareplatforms gepland. Intern aangeduid als Marsepein, zal het initiatief alle producten van Apple opnieuw afstemmen op een nieuwe gedeelde structuur voor het volgende decennium van technologie.

We zagen de eerste blik op Marsepein eerder dit jaar met de lancering van Apple News, spraakmemo's en Stock in macOS Mojave op WWDC in juni. Al deze apps maken gebruik van een nieuw framework dat volgend jaar publiekelijk beschikbaar zal zijn. Het framework stelt ontwikkelaars van iOS-apps in staat om deze apps gemakkelijk over te zetten om op Mac-hardware te draaien en ze aan te passen om te profiteren van Mac-functies en invoerapparaten.

De tweede grote verandering die naar Marsepein komt, is een nieuw gedeeld UI-framework voor nieuwe apps, waardoor: apps om hypothetisch op alle Apple-platforms te draaien, terwijl ze elementen hebben die zich aanpassen aan de juiste koppel. Dat betekent dat een ontwikkelaar één codebase kan hebben die elementen tussen een Mac en een Apple TV op de juiste manier aanpast.

De derde grote verandering is een opnieuw ontworpen besturingssysteem. Zowel iOS als macOS zullen volgend jaar grote, bijpassende interface-revisies ondergaan. Apple hoopt de platforms binnen twee jaar te hebben gesynchroniseerd, functiewijzigingen gelijktijdig te lanceren en platformonafhankelijke Apps en Siri te introduceren.

De vierde grote verandering: de Mac overzetten van op Intel gebaseerde processors naar Apple's eigen A-Series-chips.

Overgang IV: Intel naar A-serie

Apple is van plan om in 2020 Mac-apparaten over te zetten naar A-Series-chips. Het bedrijf is van plan om eerst de verandering in de MacBook te introduceren en later dit jaar een nieuwe low-end Mac. Apple is al meer dan zeven jaar bezig met het co-compileren van macOS op zijn eigen chips. Het bedrijf hoopt deze wijziging uiterlijk in 2028 door te voeren in de hele Mac-line-up.

Om echt van Intel te migreren, heeft Apple GPU-chips nodig voor professionele machines. Het bedrijf heeft naar verluidt A-Series-chips die zullen werken met traditionele GPU's van AMD en Nvidia, evenals interne GPU's. Apple verwacht niet dat interne GPU's alternatieven van derden zullen vervangen voor minstens een half jaar decennium.

Apple is al een tijdje stilletjes aan het testen van zijn eigen chips op Macs. De TouchBar, die werd geïntroduceerd in de 2016 MacBook Pro, gebruikt een speciale T1-chip die communiceert met de Intel-chip en een aangepaste versie van watchOS uitvoert. Apple's 2018 MacBook Pro en iMac Pro hebben beide een T2-chip om de prestaties te verbeteren die verder gaan dan de mogelijkheden van Intel-chipsets.

De verhuizing zal uiteindelijk zorgen voor een harmonieus Apple-productassortiment. Met alle apps die zijn gebouwd om de A-line-up te ondersteunen, wordt de Mac onderdeel van een gedeelde basis. Deze stap zal eindelijk de grootste inconsistentie in de line-up van Apple oplossen en de weg vrijmaken voor het volgende grote ding van Apple: een nieuw computerplatform gebaseerd op de echte wereld met behulp van augmented reality.