Kort testrapport OnePlus 9 Pro Display: de nauwkeurigheid van het leerboek is niet genoeg om indruk te maken

Wat doen bedrijven om hun beeldschermen te onderscheiden van de rest, terwijl de prijs van ultra-premium smartphones blijft stijgen? Zijn er nog steeds gebieden die ze kunnen verbeteren zonder dat ze nieuwe displayhardware hoeven aan te passen?

Dit zijn vragen die onzekerder worden naarmate de kwaliteit van displaypanelen over het hele prijsspectrum onvermijdelijk toeneemt. In een poging de eerste vraag te beantwoorden, heeft OnePlus een verzameling enigszins unieke functies in zijn vlaggenschip opgenomen OnePlus 9 Pro-apparaat, zoals video-bewegingsinterpolatie, automatische witbalans van het display en SDR-naar-HDR-video conversie. Hoewel mijn twee openingsvragen rechtstreeks met elkaar verband houden, blijf ik erbij dat de beste manier om aan de eerste vraag te voldoen, is door we concentreren ons op de tweede vraag: nieuwe hardware is van nature voor elk bedrijf beschikbaar, maar niet elk bedrijf maakt goed gebruik van nieuwe hardware hardware. Hoe presteert de OnePlus 9 Pro?

Het OnePlus 9 Pro-toestel dat voor deze review is gebruikt, is door OnePlus aan ons uitgeleend. OnePlus heeft echter geen input of compensatie geleverd voor deze review.

OnePlus 9 Pro-schermspecificaties

OnePlus blijft hoogwaardige OLED's van Samsung Display betrekken voor zijn vlaggenschip. De OnePlus 9 Pro heeft een groot, superscherp 6,7-inch voorpaneel met 525 pixels per inch en ondersteunt een verversingssnelheid van 120 Hz voor vloeiendere bewegingen en interactie met de telefoon. Qua specificaties lijkt het erg op het vlaggenschipmodel van vorig jaar, maar de OnePlus 9 Pro gebruikt in feite bijgewerkte display-internals.

Voor de OLED wordt een nieuwe reeks luminescerende materialen met verbeterde emissie-efficiëntie gebruikt, en een nieuwe display-backplane-technologie genaamd LTPO is opgenomen om de energie-efficiëntie van de weergave. En tot slot ondersteunt de displaydriver-IC van de OnePlus 9 Pro nu standaard 10-bit kleurdiepte in plaats van toevlucht te nemen tot 8-bit + 2-bit FRC. Als deze specificaties bekend voorkomen, komt dat doordat het paneel dat OnePlus gebruikt feitelijk identiek is aan wat OPPO gebruikt in de Zoek X3 Pro.

De nieuwe hybride backplane maakt gebruik van IGZO-aansturingstransistors die minder stroom nodig hebben dan conventionele LTPS-transistors om dezelfde hoeveelheid licht uit te voeren. Bovendien hebben IGZO-transistoren een aanzienlijk lagere uitlekstroom dan LTPS-transistors, waardoor ze ze zijn meer geschikt voor het aansturen van weergavepanelen met lagere verversingsfrequenties, omdat ze hun lading kunnen vasthouden voldoende. De oxide-transistor is de katalysator voor een haalbare, echte variabele verversingssnelheid op hardwareniveau, en dat geldt ook voor betekent dat het paneel met hoge verversingssnelheid van de OnePlus 9 Pro veel minder batterijbelastend zou moeten zijn dan zijn scherm voorganger.

Subpixel-opstelling

Alle OLED-panelen voor smartphones van Samsung Display maken gebruik van een PenTile diamant-subpixelopstelling, inclusief die op de OnePlus 9 Pro. Ik dacht dat het interessant zou zijn om de subpixellay-out van OnePlus te vergelijken met een paar andere vlaggenschip-OLED's, en door dat te doen kunnen we duidelijke verschillen in subpixelverhoudingen zien; Het OLED-paneel van de iPhone 12 Pro Max heeft relatief veel grotere subpixels dan zowel de OLED-panelen in de OnePlus 9 Pro als de Samsung Galaxy Note20 Ultra, vooral wat betreft blauwe subpixels.

Zijn beweerd dat de OLED’s in iPhones grotere pixelvulfactoren hebben (het deel van het totale pixelgebied dat daadwerkelijk emitteert, ook wel bekend als diafragmaverhouding), en we hebben nu verificatie hiervan. Met behulp van microscoopfoto's (gemaakt door de OPPO Vind X3 Pro) als referentie heb ik grofweg berekend dat de iPhone 12 Pro Max een vulfactor van ongeveer 35-40% heeft, terwijl een typische Samsung Display OLED slechts ongeveer 25-30% meet.

Het belangrijkste voordeel van een hogere pixelvulfactor is een langere levensduur van de pixels. Grotere subpixels gaan langer mee (ervan uitgaande dat de helderheid genormaliseerd is), wat resulteert in een langzamere inbranding van het scherm. Een ander ding om op te merken is dat blauwe emitters in OLED’s veruit de kortste levensduur hebben, en dus het snelst degraderen. Dit is de reden waarom OLED's na verloop van tijd doorgaans naar geel kleuren, omdat de rood/groen/blauwe OLED-emitters met verschillende snelheden vervallen. In onze subpixelvergelijking bevat de iPhone 12 Pro Max blauwe subpixels die relatief zo’n 70% groter zijn dan die van OnePlus, en als Als resultaat zou het OLED-paneel van de iPhone 12 Pro Max langzamer moeten inbranden en na verloop van tijd minder vergeling vertonen dan een typisch Samsung-paneel OLED weergeven.

OnePlus 9 Pro-displayfuncties

Inbegrepen in de OnePlus 9 Pro zijn verschillende displayfuncties die het scherm of de media-inhoud die wordt afgespeeld kunnen aanpassen.

Motion Graphics vloeiend maken verhoogt de vloeiendheid van video-inhoud (in ondersteunde apps) door extra frames te interpoleren, waardoor video tot 60 frames per seconde wordt geconverteerd (of 120 FPS wanneer dit is ingeschakeld in het OnePlus Laboratory). Dit soort functie is te vinden in veel tv-toestellen, en hoewel bewegingen er vloeiender en duidelijker door kunnen worden weergegeven, hebben sommige mensen er een hekel aan, omdat de inhoud erdoor kan worden weergegeven. lijken op soapseries, of andere keren kan het gewoon Look fout. Het heeft ook het potentieel om ongewenste artefacten binnen de gegenereerde frames weer te geven. Uit mijn gebruik van deze functie op de OnePlus 9 Pro blijkt dat de bewegingsinterpolatie heel goed werkt bij het vloeiend maken van bewegingen zonder Er zijn aanzienlijke artefacten, hoewel het kleinere schermoppervlak van een smartphonescherm juist kan betekenen dat er minder artefacten zijn waarneembaar.

Comforttoon is functioneel identiek aan Apple's True Tone. Het past de witbalans van het scherm aan zodat deze beter aansluit bij die van uw kijkomgeving, wat kan helpen de consistentie van de weergave van wit te verbeteren. Het aanpassingsbereik voor de kleurtemperatuur van wit varieert van 5000 K tot 7400 K, en afhankelijk van mijn gebruik, de functie heeft de neiging om te warm te kleuren in vergelijking met de omgeving in vergelijking met True Toon. Tijdens overgangen verloopt de verschuiving zeer naadloos, waardoor u misschien niet eens merkt dat de functie helemaal niets doet. Dit betekent dat de functie goed werkt. Er bestaat controverse achter dit type functie, omdat wordt aangenomen dat dit de kleurnauwkeurigheid beïnvloedt In werkelijkheid veranderen de waargenomen kleuren op een scherm voortdurend door het omgevingslicht veranderingen; functies zoals automatische helderheid en automatische witbalans proberen enkele van de perceptuele verschuivingen tegen te gaan die optreden wanneer de kijkomgeving verandert. Het potentiële nut van deze functies hangt af van de vraag of de functie zelf naadloos werkt, en ik denk dat de Comfort-toon redelijk goed werkt.

Hypertouch is een instelling exclusief voor de OnePlus 9 Pro die de aanraakpollingfrequentie verhoogt van 240 Hz naar 360 Hz. Deze functie inschakelen zou moeten de aanraaklatentie verbeteren, maar ik kon geen enkel verschil ontdekken, ongeacht de game/applicatie, omdat de responstijd met uitgeschakelde functie al erg goed is. OnePlus merkt op dat dit in sommige scènes kleine flikkeringen kan veroorzaken, maar ik heb dat nog niet zien gebeuren. Uit nieuwsgierigheid heb ik kort getest om te zien of de functie de pixelresponstijd voor donkere pixels verbeterde, maar helaas was dezelfde hoeveelheid ghosting/"paarse vlek" aanwezig.

Levendig kleureffect Pro verhoogt het contrast en de verzadiging van video-inhoud, met de bedoeling de inhoud op te schalen van standaard dynamisch bereik naar hoog dynamisch bereik. Op het moment van schrijven lijkt deze functie ineffectief te zijn, aangezien ik er helemaal niet in ben geslaagd om hem werkend te krijgen, ondanks het wisselen van een tiental combinaties van de weergave-instellingen.

Ultrahoge videoresolutie is een AI-opschalingsfunctie die de scherpte van video-inhoud in ondersteunde apps verhoogt. Tot nu toe lijken er slechts drie apps te zijn die worden ondersteund: WeChat, Instagram en Snapchat.

Visiecomfort is OnePlus' versie van Night Light, die de uitstoot van blauw licht vermindert door het scherm warmer te maken. Deze functie is echter iets anders, omdat deze ook de verzadiging van het scherm kan verlagen, zodat het comfortabeler is om naar te kijken bij weinig licht.

Voor sommige van deze functies werkte OnePlus samen met Pixelworks, een bedrijf dat gespecialiseerd is in video- en beeldverwerking. In de OnePlus 9 Pro zit de visuele X5 Pro-processor van Pixelworks die de HDR-opschaling (Vibrant Color Effect Pro) en de bewegingsverwerking (Motion Graphics Smoothing) verzorgt. Twee MIPI-lanes voeden de Pixelworks-chip, die wordt gebruikt om de videostream en de Android-gebruikersinterface over afzonderlijke rijstroken te verzenden. De X5 Pro verwerkt de videostream onafhankelijk en stuurt vervolgens een samengesteld frame met de gebruikersinterface naar het scherm. Wij hebben gepubliceerd een apart artikel dat omvat wat de Pixelworks-chip nog meer kan doen. Pixelworks is ook verantwoordelijk voor de fabriekskleurkalibratie van het OnePlus 9 Pro-display. Enkele opvallende kenmerken die op de OnePlus 8 Pro aanwezig waren, lijken echter te ontbreken in het model van dit jaar, zoals DC-dimmen en de nachtmodus-schuifregelaar voor helderheid.

Voor meer informatie over de functies van de OnePlus 9 Pro, lees onze lanceringsverslaggeving. Voor onze subjectieve gedachten over deze schermfuncties en andere aspecten van de telefoon, lees onze volledige recensie. Lees verder voor onze datagestuurde analyse van het scherm van de OnePlus 9 Pro.

Kleurprofielen

Net als de meeste andere Android-telefoons biedt de OnePlus 9 Pro twee basiskleurprofielen die de kleureigenschappen van het scherm veranderen.

Het standaardprofiel van de telefoon is Levendig profiel, dat een lichte verhoging van de verzadiging en het contrast heeft met een kouder witpunt (~7000 K) dan standaard. Ongeacht de kleurruimte van de inhoud, brengt het Vivid-profiel kleuren in kaart in een kleurengamma dat iets groter is dan Display P3 in zijn groene en blauwe tinten.

De Natuurlijk profiel is het kleurnauwkeurige profiel dat voldoet aan de industriestandaarden en een gammasterkte van 2,2 en een D65-witpunt volgt. Het profiel richt zich standaard op de sRGB-kleurruimte met ondersteuning voor kleurbeheer om P3 weer te geven voor apps en inhoud die dit ondersteunen.

Er is een "Geavanceerde" instelling waarmee de gebruiker handmatig de sRGB- of Display P3-kleurruimte kan targeten, evenals een "AMOLED Wide Gamut" -instelling die zich richt op het oorspronkelijke gamma van de OLED van de OnePlus 9 Pro weergave. Als u een van deze opties selecteert, wordt er ook een schuifregelaar voor de kleurtemperatuur ingeschakeld die kan worden gebruikt om het witpunt van het scherm aan te passen; er is ook een extra groen/magenta tintschuifregelaar zichtbaar.

Schermhelderheid van de OnePlus 9 Pro

De OnePlus 9 Pro wordt net zo helder als de meeste andere high-end Samsung Display OLED’s, wat doorgaans een piek van ongeveer 800 nits is voor wit op volledig scherm (100% APL). Dit is voldoende helderheid voor een goede leesbaarheid van het scherm buitenshuis, en het biedt veel bruikbare output voor HDR-inhoud. Net als bij andere Android-apparaten wordt deze piekhelderheid alleen geactiveerd bij zeer fel licht wanneer automatische helderheid is ingeschakeld. Anders is de piekhelderheid beperkt tot 500 nits. Samsung maakt wel helderdere OLED’s die 1.000 nits kunnen halen bij 100% APL, maar tot nu toe zijn ze alleen gebruikt in de Galaxy Note20 Ultra, de Galaxy S21 Ultraen de Xiaomi Mi 11 Ultra.

Dankzij het Vivid-profiel kunnen lagere gemiddelde displayluminantieniveaus (ADL) voor helderdere witniveaus zorgen. Dit betekent dat apps met een licht thema, die hogere ADL-niveaus hebben, ongeveer een 800-nit zullen hebben witniveau voor de achtergrond, maar donkere apps met minder inhoudsgebied zorgen voor veel helderdere niveaus wit. De OnePlus 9 Pro kan bijvoorbeeld tot 1100 nits halen voor wit bij 10% ADL (geschatte ADL voor apps in de donkere modus). Dit gaat echter ten koste van donkerdere middentonen en schaduwen, wat invloed heeft op het contrast en de details van het beeld.

Het Natural-profiel handhaaft een piekwitniveau van 800 nit, onafhankelijk van ADL. Hoewel dit betekent dat het profiel in donkere apps geen wittinten kan weergeven die zo helder zijn als het Levendige profiel, heeft het Natuurlijke profiel een veel consistentere tooncontrole en beeldcontrast. Zoals we later zullen zien, geeft het Natural-profiel middentonen en schaduwen helderder weer dan het Vivid-profiel bij de maximale helderheid van het scherm. Hierdoor zal het profiel Natuurlijk in veel gevallen inhoud met betere details en leesbaarheid weergeven dan het profiel Levendig bij fel licht.

Aan de onderkant van de helderheidsschuifregelaar kan het minimale witniveau van de OnePlus 9 Pro slechts ongeveer 2,4 nits bedragen, terwijl de meeste andere OLED-schermen ongeveer 1,8-2,0 nits kunnen bereiken. En in tegenstelling tot sommige andere telefoons heeft de OnePlus 9 Pro geen features die dit verder kunnen verminderen helderheid, wat verbijsterend is omdat de laatste twee vlaggenschepen van OnePlus een dergelijke functie bevatten (d.w.z. Night modus). Wat nog vreemder is, is dat wanneer de donkere modus actief is, het witniveau van de minimale helderheid daadwerkelijk stijgt omhoog tot ongeveer 3,9 nits, wat kan resulteren in te heldere wittinten als u uw telefoon in een donkere omgeving bekijkt. Mijn veronderstelling is dat dit een hacky-aanpassing is die bedoeld is om een ​​deel van de zwarte clipping tegen te gaan die optreedt bij minimale helderheid, zodat de gebruikersinterface-elementen in de donkere modus niet volledig verdwijnen. De juiste manier om met deze situatie om te gaan is natuurlijk om de tooncurve direct aan te passen, zodat bijna-zwarte tonen niet worden afgekapt, in plaats van het minimale witniveau te beperken tot zo'n hoge waarde.

Contrast- en toonmapping

Zoals gewoonlijk is contrast het belangrijkste kenmerk van de weergavekwaliteit. Terwijl OLED-technologie de diepste mogelijk contrast door zelfuitstralende (zelfvernietigbare) pixels, tonaal nauwkeurigheid is net zo belangrijk, zo niet belangrijker; Toonnauwkeurigheid bepaalt het algehele uiterlijk van foto en video door rechtstreeks rekening te houden met beeldcontrast en kleurmengsels. Helaas zijn OLED-schermen doorgaans moeilijk te kalibreren, grotendeels vanwege het feit dat hun helderheid fluctueert met de inhoud van de APL (om precies te zijn: framegemiddeld lichtniveau). Gelukkig voor ons zijn de recente vlaggenschiptelefoons op dit gebied aanzienlijk verbeterd, maar op andere gebieden is er nog steeds werk nodig.

Tone mapping-grafiekenGemeten bij 40% APL (~27% beoogde ADL)

Volgens de standaardpraktijk kijken we eerst naar de 100-nit schermkalibratie (gele curve) voor de OnePlus 9 Pro. Uit mijn metingen blijkt dat beide profielen iets onder het gamma-2.2-referentiedoel liggen (en nog meer op het krachtigere Vivid-profiel). Het natuurlijke profiel ligt binnen het bereik van wat als nauwkeurig kan worden beschouwd, maar is afgestemd met iets steilere schaduwen die een gammavermogen benaderen dat dichter bij de 2,30 ligt. Ik beweer dat een gammavermogen van 2,20 over het algemeen een beter doelwit is voor een telefoonscherm, zodat schaduwdetails leesbaar kunnen blijven als je rekening houdt met verblindende schermverblinding. Ondanks de iets donkerdere output van het Natural-profiel van 100 nits, weet hij schaduwdetails rond dit witniveau heel goed te beheersen. Dit varieert echter aanzienlijk, afhankelijk van de helderheid van het scherm, wat we zo meteen zullen bespreken.

Ik test ook de schermkalibratie bij maximale helderheid (hoge helderheidsmodus), 400 nits witniveau, 20 nits witniveau en minimale helderheid. Merk op dat naarmate de helderheid van het scherm hoger wordt (waarbij de maximale helderheid wordt genegeerd), het Vivid-profiel het doel van 2,2 gamma ondermijnt. Dit is niet het geval voor het Natural-profiel, dat zijn 2,2 gamma-tracking behoudt. Dit komt omdat het Vivid-profiel de helderheid laat fluctueren met de inhoud van de APL, terwijl het Natural-profiel de helderheidsreactie normaliseert. Het regelen van de OLED-helderheidsrespons is noodzakelijk om een ​​nauwkeurige tonemapping-kalibratie te behouden, wat het Natural-profiel mogelijk maakt. Aan de andere kant zorgt het Vivid-profiel ervoor dat het wit iets helderder wordt, ten koste van donkerdere middentonen en schaduwen.

Bij maximale helderheid verhoogt de OnePlus 9 Pro de lichtheid van schaduwen en middentonen aanzienlijk om de leesbaarheid van het scherm bij fel licht te verbeteren. Dit is een zeer welkome keuze waar ik blij mee ben om te zien, en ik hoop dat meer OEM's dit voorbeeld zullen volgen in plaats van alleen maar te proberen de helderheid van wit te maximaliseren voor lagere APL's (bijvoorbeeld Samsung). Zoals we hebben besproken, heeft het Vivid-profiel iets helderdere wittinten, omdat het hierdoor een boost kan krijgen bij lagere APL's, maar als gevolg daarvan wordt het Vivid-profiel daadwerkelijk weergegeven donkerder schaduwen en middentonen dan het profiel Natuurlijk bij maximale helderheid. Dit betekent dat het Natural-profiel in veel gevallen het beter leesbare weergaveprofiel is bij hoge helderheid. Het Vivid-profiel zal echter waarschijnlijk resulteren in een nauwkeurigere kleurverzadiging bij intensief licht, omdat veel omgevingslicht tot desaturatie leidt.

Bij lagere helderheidsniveaus (20 nits en minimale helderheid) blijft de OnePlus 9 Pro een gammavermogen van 2,20 volgen, wat geen optimaal tooncurvedoel is bij lage helderheid. Dit komt omdat het resulteert in schaduwen die te donker zijn ten opzichte van hetzelfde gammadoel bij 100 nits. Sommige telefoons lossen dit op door zich te richten op een lager gammavermogen bij een lagere helderheid, waardoor het beeldcontrast wordt verminderd maar de helderheid in de schaduwen wordt verbeterd. Het goede nieuws is dat deze toonkalibraties een verbetering zijn de OnePlus 8 Pro, die sterke dalingen in de schaduwtinten had die veel erger waren.

We zien te vaak OLED-schermen die te langzaam oplopen in toonhelderheid in de buurt van zwart, wat we zouden kunnen zien en interpreteren als "black crush". Dit gebeurt ook wanneer de schaduwtinten van een beeldscherm zo donker zijn dat de verhullende schittering van de verlichting in uw omgeving de schaduwen verduistert. Hoewel het Natural-profiel bij 100 nits bijvoorbeeld een substantiële bijna-zwarte output levert tot #010101, kunnen de steilere schaduwen er nog steeds afgekapt uitzien, afhankelijk van de omgeving. We beweren echter niet dat de schaduwen ervan beslist zijn verpletterd omdat er een minder dan ideale omgeving voor nodig is om tot perceptuele clipping te leiden. Het is alleen problematisch als een scherm bijna-zwarte tinten lijkt te verpletteren wanneer het in een redelijke omgeving wordt bekeken weinig tot geen verblinding, wat helaas het geval is voor de OnePlus 9 Pro bij lage helderheid (en ook bij 400 nits, wat we later zullen zien zie straks).

Wat ik heb ontdekt is dat de OnePlus 9 Pro bij een lage helderheid en een witniveau van 400 nits wat te wensen overlaat als het gaat om schaduwdetails. Een ideaal beeldscherm zou bijna zwarte kleuren (tot en met zwart) duidelijk moeten kunnen onderscheiden wanneer er weinig tot geen verblindende schittering aanwezig is, wat het Natural-profiel mogelijk maakt bij een witniveau van 100 nits. Maar naarmate we naar een lagere helderheid toe bewegen, worden bijna-zwarte tonen donkerder en donkerder totdat ze perceptueel steeds sneller afknippen. Bij een witniveau van 20 nits verliest de OnePlus 9 Pro toonniveaus onder de 2,7% (#070707), en bij minimale helderheid loopt dit percentage op tot 3,9% van het bereik dat verloren gaat. Dit is een matig detailverlies bij een lagere helderheid, en het is teleurstellend om te zien dat OnePlus hier blijft falen vooral omdat de meeste van hun vorige telefoons (OnePlus 7 Pro en ouder) hierin behoorlijk goed presteerden categorie. Bij een hoger helderheidsniveau van 400 nits kan de OnePlus 9 Pro (naar verwachting) een output leveren tot #010101, maar bijna zwarte kleurtonen zijn op dit witniveau veel donkerder vergeleken met 100 nits. Combineer dit met het feit dat een 400-nits scherm doorgaans wordt bekeken in helderdere omstandigheden met een grotere verblinding op het scherm, en je krijgt perceptueel verpletterde zwarttinten, waar we het eerder over hadden.

Witbalans en grijswaardenprecisie

Ongeacht de witpuntkleurtemperatuur die u verkiest, moet de kleur wit consistent lijken op elk grijswaardenniveau, onafhankelijk van de helderheid van het scherm. De onderstaande grijswaardengrafieken geven de gemeten kleuren wit weer in de grijswaarden bij verschillende schermhelderheidsniveaus voor zowel de levendige als de natuurlijke weergaveprofielen op de OnePlus 9 Pro.

Grijswaardenplots voor Levendig profiel

Grijswaardenplots voor natuurlijk profiel

De gekalibreerde witpuntkleurtemperaturen van de OnePlus 9 Pro blijven de hele tijd consistent helderheidsbereik van het scherm, dat ongeveer 6900–7000 K bedraagt ​​voor het Vivid-profiel en 6500–6600 K voor het Natural profiel. Grijstinten zijn ook redelijk nauwkeurig, dus er zou weinig tot geen tint zichtbaar moeten zijn bij een bepaalde schermhelderheid. De ernst van de kleuring kan van eenheid tot eenheid variëren, hoewel kalibratietrends over het algemeen blijven bestaan. Deze metingen zijn enorme verbeteringen ten opzichte van de OnePlus 8 Pro, die een enorme mate van kleurtinten liet zien, vooral voor donkere kleuren bij een lagere helderheid.

Kleurnauwkeurigheid van de OnePlus 9 Pro

sRGB-kleurnauwkeurigheidsgrafieken voor natuurlijk profiel

Geef P3-kleurnauwkeurigheidsgrafieken weer voor het Natural/Display P3-profiel

Als het gaat om kleurnauwkeurigheid, behoort de OnePlus 9 Pro tot de beste die ik heb gemeten voor een smartphonescherm. Het Natural-profiel heeft een verbazingwekkend lage ΔE_TP kleurfouten voor sRGB en voor Display P3, waarbij geen kleuren een hogere Δ metenE_TP waarde dan 6,0. De uitzondering is bij minimale helderheid, waarbij kleuren gedempter lijken in vergelijking met het standaard 2.2-gamma (inclusief de rode primaire voor sRGB), hoewel het heel gebruikelijk is dat beeldschermen kleuren op helderheidsniveaus comprimeren laag.

Nauwkeurige weergave P3-kleurnauwkeurigheid is goed voor toekomstbestendigheid wanneer P3-inhoud overvloediger wordt, maar op het moment van schrijven is P3-inhoud nog steeds erg schaars in de Android-wereld. Sommige Android-telefoons zijn dat nu pas ondersteuning voor P3-foto-opname aannemen, maar helaas is de OnePlus 9 Pro daar niet een van.

Een interessant kenmerk van het Vivid-profiel is dat het scherm de verzadiging zal vergroten door uit te breiden naar het oorspronkelijke kleurengamma van het paneel in de hoge helderheidsmodus; dit wordt gedaan om een ​​deel van de desaturatie tegen te gaan die wordt veroorzaakt door veel omgevingslicht. Dit effect treedt niet op in het profiel Natuurlijk, maar zou dat naar mijn mening wel moeten doen, vooral wanneer het profiel Natuurlijk zelf helderdere middentonen en schaduwen heeft dan het profiel Levendig.

HDR10-weergave op de OnePlus 9 Pro

Gemeten op 200 nits framegemiddeld lichtniveau, 1000 nits inhoudslichtniveau, 100% schermhelderheid

Veel mediastreamingplatforms bieden nu een brede catalogus met HDR-inhoud in zowel HDR10 als Dolby Vision, en het blijkt dat de OLED-panelen op premiumtelefoons enkele van de meest capabele schermen zijn om af te spelen hen. Omdat de OnePlus 9 Pro Dolby Vision niet ondersteunt, kijken we uitsluitend naar de HDR10-afspeelmogelijkheden.

De meeste HDR10-inhoud die via streamingdiensten wordt geleverd, gaat uit van een maximaal potentieel inhoudslichtniveau ("MaxCLL": het maximum luminantie van een enkele pixel gedurende de hele film) van 1.000 nits of lager, aangezien zeer weinig consumentenschermen dit momenteel overtreffen specificatie. Een helderheidsafname via tonemapping is nodig wanneer de piekhelderheid van een beeldscherm niet kan voldoen aan de MaxCLL van de inhoud die wordt afgespeeld. Omdat de OnePlus 9 Pro meer dan 1.000 nits kan produceren bij redelijke APL's, zou hij geen toonkaart hoeven te gebruiken voor HDR-inhoud met een MaxCLL van 1.000 nits of lager, maar dat doet hij wel. Net als de meeste andere Android-telefoons negeert de OnePlus 9 Pro de MaxCLL voor HDR-inhoud, en deze lijkt altijd te vroeg af te rollen, waardoor een groot deel van de potentiële output van het scherm aan helderheid wordt verspild. Als gevolg hiervan kan de OnePlus 9 Pro slechts ~800 nits uitvoeren in het Vivid-profiel of ~600 nits in het Natural-profiel profiel voor HDR-inhoud met een MaxCLL van 1.000 nits of lager, terwijl het de volledige 1.000 nits zou moeten kunnen uitvoeren neten. Er zijn echter maar heel weinig titels die de 1.000 nits halen. Toch is het jammer om verloren potentieel te zien.

Het contrast voor de rest van het bereik ziet er redelijk goed uit in het Vivid-profiel, met slechts een lichte lift in de schaduwen en een knik in bijna-zwarte tinten die sommige details in zeer donkere scènes verplettert. Het Natural-profiel heeft daarentegen iets lichtere middentonen en zelfs lichtere schaduwen, wat resulteert in een lager contrast dan het HDR PQ-doel. Dit zijn teleurstellende prestaties voor wat het zou moeten zijn kleurnauwkeurig profiel, maar het laat zien dat OnePlus zich concentreerde op het kalibreren van HDR-inhoud in het Vivid-profiel, en het is het profiel dat moet worden gebruikt bij het bekijken van HDR-inhoud op de OnePlus 9 Pro.

Voor HDR-kleurnauwkeurigheid leunt de OnePlus 9 Pro merkbaar koud, met een kleurtemperatuur van ongeveer 7000 K voor diffuus wit (~203 nits) en voor middentoongrijs. De kleurprecisie is redelijk goed, maar middenschaduwen kunnen warmer lijken. De algehele koelte van de kalibratie is heel duidelijk zichtbaar in de kleurnauwkeurigheidsgrafieken, waar alles duidelijk naar blauw gekleurd is.

Over het algemeen is de HDR-ervaring op de OnePlus 9 Pro behoorlijk. De meeste beeldschermsets kalibreren HDR10 op maximale schermhelderheid, maar ik zou graag zien dat meer apparaten het kalibreren voor een lager helderheidsniveau van het scherm (bijvoorbeeld op 50% zoals Apple), zodat hogere helderheidsniveaus een helderdere HDR mogelijk maken instelling. Dit zou een nuttige wijziging zijn, aangezien het standaard HDR PQ-doel bedoeld is om te worden bekeken in een donkere omgeving (5 nits surround), en niet veel mensen doen dit ook daadwerkelijk, vooral niet op hun telefoon.

Conclusie

In de meeste omstandigheden is het scherm van de OnePlus 9 Pro werkelijk fantastisch. De kleurnauwkeurigheid in het Natural-profiel is een van de beste die ik heb gemeten, hoewel ik de kleurnauwkeurigheid de laatste tijd niet zo hoog waardeer aangezien de meeste telefoons het heel goed doen, zolang er maar geen buitengewone kleurfouten zijn, die er niet zijn in de OnePlus 9 Pro.

Het witte punt is de kleur waarin we het meest gevoelig zijn voor het opmerken van verschillen, en het is doorgaans te warm gekalibreerd in het nauwkeurige profiel van veel OLED's; Gelukkig meet onze OnePlus 9 Pro-eenheid een nauwkeurig D65-witpunt.

Bij gemiddelde helderheidsniveaus (~100 nits) vertoont het scherm geweldige schaduwdetails, zij het met een klein contrast. In de hoge helderheidsmodus is de beslissing om tonemap te gebruiken voor veel lichtere middentonen en schaduwen een welkome beslissing die details mogelijk maakt leesbaar zijn in zonlicht, en het vermogen van het Vivid-profiel om uit te breiden naar het oorspronkelijke kleurengamma helpt bij het behouden van de kleur verzadiging.

Het paneel met hoge verversingssnelheid is extreem soepel en werkt goed, maar ik zou er de voorkeur aan geven als het niet altijd terugloopt naar 60 FPS bij video-opnamen. inhoud is aanwezig omdat de gebruiker soms nog steeds wil scrollen; de verbeterde energie-efficiëntie van het displaypaneel zou dat moeten kunnen het veroorloven. Functies zoals Comfort Tone en Motion Graphics Smoothing zijn ook leuk om te hebben voor degenen die van hun nut kunnen genieten; veel van de andere functies zijn echter nogal flauw en worden in de meeste apps niet eens ondersteund.

OnePlus 9 Pro-forums

Alleen al op basis van de schermspecificaties lijkt het misschien gemakkelijk om ronduit te zeggen dat de OnePlus 9 Pro een van de beste schermen op de markt heeft. Helaas kan ik niet zeggen dat dit helemaal waar is. Weergaveprestaties met een lagere helderheid zijn een gebied waar veel smartphonebedrijven nog steeds last van hebben verwaarlozen, wat me verbaast, aangezien ik een groot deel van de tijd aan mijn telefoon doorbreng bij weinig licht voorwaarden. Hoewel de prestaties bij lage helderheid van de OnePlus 9 Pro op zichzelf niet "slecht" zijn, laat het schaduwdetails in foto's en video's achter. beetje te donker naar mijn smaak, en ik zou de helderheid van het scherm niet moeten verhogen om schaduwdetails in een donkere omgeving te kunnen zien kamer. Dit was niet iets waar ik in mijn eerdere beoordelingen teveel over lastig viel, aangezien er meestal andere zijn belangrijke kwesties, maar naarmate de algemene kwaliteit van OLED’s blijft stijgen, moeten ook onze normen voor oled’s toenemen hen. Eerlijk gezegd ben ik gewend geraakt aan de klankprestaties van iPhone OLED's, en recentelijk aan de Google Pixel5, maar ik blijf erbij dat hun weergave-ervaring bij lage helderheid nog steeds ongeëvenaard is. Zoals ik heb uiteengezet in mijn Contrast- en toonmapping Volgens de beschrijving is een gammakracht van 2,20 niet geschikt voor een lagere helderheid, en degenen die de leiding hebben over de kalibratie moet voorbij dat eenvoudige doel kijken, net zoals ze hebben laten zien met de hoge helderheidstoon in kaart brengen. Bovendien is het feit dat de OnePlus 9 Pro in de donkere modus slechts een witniveau van 3,9 nits kan halen, van groot belang teleurstellend als de concurrentie onder de 2 nits komt – dit is analoog aan het verschil tussen 400 nits en 600 neten. Over het geheel genomen was de OnePlus 9 Pro gewoon niet een telefoon die ik graag naast mijn bed gebruikte, terwijl ik in plaats daarvan mijn iPhone 12 Pro of Google Pixel 5 kon gebruiken, die beide 's nachts veel prettiger zijn om naar te kijken.

Hoe leuk het ook is om nieuwe specificaties en prestaties te hebben, zoals een hoge verversingssnelheid, interpolatie van videobewegingen of "perfecte" kleuren Nauwkeurigheid, wat mij uiteindelijk opvalt en waar ik om geef, zijn de dingen die mijn ervaring met de telefoon ondermaats maken. Onze telefoons zijn tenslotte een van de handigste hulpmiddelen die we bezitten, en we mogen een gemakkelijke en comfortabele ervaring verwachten. Voor veel smartphonefabrikanten is er sprake van een stilstand (soms een achteruitgang) op het gebied van de lage helderheid. Hoewel dit voor de meeste mensen waarschijnlijk geen dealbreaker zal zijn, zijn sommigen misschien van mening dat de leesbaarheid en het comfort bij weinig licht net zo belangrijk kunnen zijn als de zichtbaarheid buitenshuis. En soms lijkt het erop dat bedrijven zich zo veel hebben gefocust op het helderder maken van hun panelen, terwijl ze vergeten dat er nog steeds donkerdere diepten zijn om aan te pakken.