Als je media digitaal koopt, heb je eigenlijk alleen maar een licentie gekocht om het te consumeren, en dat is een probleem.
De digitale wereld is er een van gemak, en dat is de grootste aantrekkingskracht ervan. We hebben de mogelijkheid om alle gewenste media binnen enkele seconden binnen handbereik te hebben - muziek, films, games, tv-programma's - allemaal gedigitaliseerd en slechts enkele seconden verwijderd als je een internetverbinding hebt die snel genoeg is. Er is echter een groot probleem met digitaal eigendom: dat is het niet WAAR eigendom. Erger nog, je kunt er niet veel aan doen.
Wanneer u online een film of tv-programma koopt, krijgt u doorgaans geen toegang tot een bestand dat u voor altijd kunt opslaan en bewaren. U krijgt toegang tot een service die uw toegang tot dat product bewaakt om er zeker van te zijn dat u ervoor heeft betaald. Soms laten services je die bestanden in de cache op een apparaat opslaan, maar daar kunnen beperkingen aan verbonden zijn, en je moet nog steeds een eigen applicatie gebruiken om er toegang toe te krijgen.
Dit alles werd onlangs benadrukt door de recente sluiting van de digitale winkels van de Nintendo 3DS en Wii U eShop. Potentieel zullen binnenkort wel 1.000 digitale games volledig verloren gaan, wat de grootste tekortkoming van dit spel benadrukt digitaal eigendom: het is van jou, maar alleen totdat het bedrijf dat het host, besluit dat het dat niet wil meer.
Digitaal eigendom is een verkoopmodel dat overal wordt gebruikt
Wanneer u een game koopt, waar koopt u deze dan? Als je een pc-gamer bent, koop je het vrijwel zeker op Steam. Als je op een van de populairste consoles speelt, heb je de mogelijkheid om een fysiek exemplaar te krijgen, maar veel mensen kopen hun games liever digitaal. Hoe zit het met muziek? Luister je naar muziek op een streamingdienst zoals Spotify of YouTube Music? Voor tv-programma's en films is dit waarschijnlijk Netflix of Disney+.
Wat er ook gebeurt, het is zeer waarschijnlijk dat u bepaalde media digitaal "bezit". Als die diensten er niet meer zijn, verlies je de toegang tot die media, en dat is voor veel mensen een probleem. Het is een probleem voor natuurbeschermers, het is een probleem voor consumenten die op een dag de toegang tot hun natuur kunnen verliezen inhoud, en het is een probleem voor makers die hun werk niet langer in de toekomst. U betaalt niet om de inhoud te bezitten, u betaalt voor een licentie om deze legaal te consumeren.
Naarmate er meer digitale eigendomsmedia worden gelanceerd, zullen we ongetwijfeld meer verhalen lezen over mensen die geen toegang meer hebben tot hun accounts en honderden of zelfs duizenden hebben uitgegeven aan digitale producten.
Als argument voor digitaal eigendom geldt dat de totale verwijdering van inhoud en het voorkomen van het opnieuw downloaden ervan niet het geval is Echt gebeurde nog. Je kunt vandaag de dag zelfs nog steeds je oudere gekochte titels downloaden via het Wii-winkelkanaal (hoewel er een paar maanden downtime was), en je kunt games downloaden in de 3DS en de Wii U eShop. Zelfs wanneer Alan Wake is verwijderd uit Steam vanwege problemen met de muzieklicenties, je kunt de game nog steeds downloaden als je deze in je bibliotheek had.
Geen van bovenstaande zijn echter garanties, en vooral in het geval van gameconsoles kost het onderhoud van de digitale infrastructuur tijd en geld. Het zal moeilijk worden om consolefabrikanten ervan te overtuigen die oudere infrastructuur te behouden, en als dat zo is Als er nog maar weinig gebruikers over zijn, is het voor het bedrijf waarschijnlijk niet langer commercieel haalbaar om te blijven betalen voor het onderhoud Het.
Digitaal eigendom is een natuurlijk fenomeen, maar de toekomst ziet er somber uit
Als je bedenkt dat digitaal eigendom in de eerste plaats is ontstaan als een vorm van gemak, is het niet verrassend hoe populair het is. Media online kopen en er onmiddellijk toegang toe krijgen is ongelooflijk gemakkelijk. Voor een oudere generatie is het niets minder dan magie. Het probleem is dat omdat het zo is nieuwhebben we nog niet de impact gezien van hoe het totale digitale eigendom er werkelijk uitziet.
Diensten die dit soort eigendom bieden, zijn allemaal relatief recent, en het kan tientallen jaren duren voordat we iets werkelijk catastrofaals zien. Google Stadia gaf ons een korte glimp van hoe die toekomst eruit kan zien, en op zijn minst: Googlen deed elke aankoop terugbetalen gemaakt toen het eerder dit jaar werd gesloten. Het is een enigszins duistere vraag of het bedrijf wel of niet verplicht zou zijn geweest om restituties te verlenen, maar het is duidelijk dat het bedrijf er absoluut voor had kunnen kiezen om dit niet te doen en vervolgens had kunnen proberen ertegen te vechten.
Stel je bijvoorbeeld voor dat Valve failliet gaat en zowel Steam als de Stoomdek waren niet meer functioneel. Stel je voor dat je niet kunt spelen iets in je gamebibliotheek. Dat is een uiterst onwaarschijnlijk scenario, maar als de gedachte daaraan je zorgen baart, moet je weten dat angst wordt veroorzaakt door digitaal eigendom als concept. En het kan nog steeds; het schenden van de Servicevoorwaarden van Valve betekent dat het bedrijf niet alleen de toegang tot uw Steam-account kan intrekken, maar ook tot uw Steam-account elk spel dat je bezit.
En denk eens aan het idee van videostreamingdiensten zoals HBO Max (nu Max) verwijdert hele shows. Sommigen van hen zijn op concurrerende platforms terechtgekomen, maar zonder dat zouden velen overal, buiten de piraterij, kunnen verdwijnen.
Maar wat kunnen we doen?
Wat we er daadwerkelijk aan kunnen doen, is moeilijk te zeggen. Het is duidelijk dat digitaal eigendom in veel situaties simpelweg superieur is. Echter, het bezitten van een licentie om een van je te spelen geweldige Steam Deck-spellen of de films bekijken die u hebt gekocht (en niet het daadwerkelijke eigendom van het product zelf) is ontmoedigend, vooral omdat die toegang op elk moment kan worden ingetrokken.
Dit probleem zal in de loop van de jaren alleen maar groter worden, en naarmate er meer digitale eigendomsmedia op de markt komen, zullen we dit ongetwijfeld lezen meer verhalen over mensen die geen toegang meer hebben tot hun accounts terwijl ze honderden of zelfs duizenden aan digitale uitgaven hebben uitgegeven producten. Erger nog, het is niet echt duidelijk wat de oplossing zou zijn – als die er al is.