Een groot computercluster op zee kan grote gevolgen hebben voor de AI-wetgeving

Belangrijkste leerpunten

• Het BlueSea Frontier Compute Cluster (BSFCC) is een drijvend datacenter met meer dan 10.000 Nvidia H100 GPU's, ontworpen om onafhankelijk te opereren als een "soevereine natiestaat" in internationale wateren.
• Del Complex, het bedrijf achter het project, wil AI-regulering bestrijden en biedt bescherming tegen wat volgens het bedrijf draconisch toezicht is. De BSFCC heeft echter mogelijk landsteun nodig voor essentiële hulpbronnen zoals voedsel, water en internetconnectiviteit.
• Het offshoren van datacenters om aan de regelgeving te ontsnappen is niet nieuw, zoals blijkt uit het vorstendom Zeeland. De elektriciteitscentrale van de BSFCC beschikt over gasturbines, zonnepanelen en een batterijopslagsysteem, maar kan voor uitdagingen komen te staan ​​bij het leveren van voldoende wattage voor het rekencluster.

Het BlueSea Frontier Compute Cluster (BSFCC) is een drijvend datacenter aangekondigd op X (voorheen Twitter) door het in Nevada gevestigde onderzoeksbureau Del Complex. Een ogenschijnlijk eenvoudig concept dat meer dan een paar serieuze uitdagingen met zich meebrengt: dit zwevende rekencluster zal “meer dan 10.000 Nvidia H100 GPU’s” bevatten op wat in feite een schip boordevol technologie is.

De BSFCC is ontworpen om onafhankelijk in internationale wateren te opereren als een ‘soevereine natiestaat’ en bevat faciliteiten voor koeling, meerdere energiebronnen en woonruimte voor de permanente menselijke aanwezigheid waarvan Del Complex beweert dat deze zal blijven bestaan bord. Del Complex probeert mogelijk te profiteren van een recente golf van AI-vooruitgang, met grote aantallen krachtige GPU's nodig om de modellen te trainen die nu alles kunnen code schrijven om overtuigende fotorealistische beelden te genereren. We zullen de details van dit ambitieuze idee onderzoeken en uitleggen waarom een ​​drijvend datacenter wellicht praktischer is dan u denkt.

Wie is DelComplex?

Het bedrijf achter zijn zwevende kolos, Del Complex, is een ‘alternatieve realiteitsbedrijf’ dat zich richt op onderzoek in geavanceerde technologische gebieden, waaronder kunstmatige algemene intelligentie (AGI), neurale protheses, robotica en schoon energie. Op de website van Del Complex staat dat het wordt gefinancierd door een combinatie van durfkapitaal en door de overheid gesteunde onderzoekssubsidies en dat het verschillende faciliteiten in de Verenigde Staten exploiteert. Het is niet duidelijk hoe ver het BSFCC-project is gevorderd, of de bouw is begonnen en of de financiering zeker is gesteld.

Offshoring van AI

Het bestrijden van vertragingsgedrag is een belangrijk doel van de BSFCC, waarbij het bedrijf zich openlijk uitspreekt tegen een toekomst van AI-regulering. Del Complex beweert dat de BSFCC bescherming biedt tegen “voortdurende draconische AI-regelgeving en toezicht.” Dit komt als president Joe Biden een uitvoeringsbesluit ondertekend het introduceren van nieuwe vereisten voor AI-ontwikkelaars om de federale overheid op de hoogte te stellen van potentieel gevaarlijke AI-tools, en om de resultaten van de veiligheidstests van het rode team te delen.

Del Complex lijkt te beweren dat de BSFCC in aanmerking zou komen voor een internationale staatsstatus, en gaat zelfs zo ver dat hij op de lijst staat de vereisten voor een staat onder het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee en de Montevideo Conventie. Ze beweren dat permanente inwoners van de BSFCC onderworpen zouden zijn aan de regering op grond van een handvest, gecreëerd en gewijzigd als een “levend document” door zowel de bewoners van de BSFCC als haar zakelijke partners. Het is belangrijk op te merken dat de vereisten voor een internationale staat weliswaar technisch van aard kunnen zijn voldaan, betekent dit niet dat andere natiestaten de BSFCC moeten erkennen of er open relaties mee moeten hebben hen.

Zou het kunnen werken?

Door de BSFCC in internationale wateren te verankeren, kan Del Complex in theorie het directe regelgevende bereik van natiestaten ontwijken. Dit is echter slechts de helft van het verhaal. Het vermogen van de BSFCC om te opereren heeft waarschijnlijk een zekere mate van steun vanaf de wal nodig – de BSFCC beschikt daar niet over de middelen het voorzien in zijn eigen voedsel en drinkwater (Del Complex maakt geen melding van ontzilting), of internetverbinding. Hoewel er een satellietverbinding tot stand zou kunnen worden gebracht, is het onwaarschijnlijk dat dit de bandbreedte kan opleveren vereist om eenvoudig de grote hoeveelheden gegevens te verplaatsen die nodig zijn voor de AI-gebruikssituaties die Del Complex is gericht op.

De implicatie hier is dan dat de BSFCC relatief dicht bij een land verankerd zal moeten worden pro-AI/deregulerend beleid, of op zijn minst een beleid dat bereid is de ondersteunende diensten van Del Complex te tolereren hun oevers. Dit lijkt een weerspiegeling te zijn van de veiligheidsclaims van Del Complex over de BSFCC, waarbij de beveiliging wordt geboden door een particuliere aannemer, Xio Sky, en door ‘partnerstaten’.

Ook al zijn de natiestaten misschien niet in staat om regelgeving te bewerkstelligen voor AI-bedrijven die rechtstreeks vanuit de BSFCC opereren, ze zouden het hen wel moeilijk kunnen maken om handel te drijven op hun markten, bijvoorbeeld door binnenlandse bedrijven te verbieden met hen handel te drijven, of door sancties op te leggen aan de landen die deze gedereguleerde onderzoek. De Verenigde Staten hebben onlangs een dergelijk beleid tegen China gevoerd en Nvidia opgedragen dat te doen stop met het exporteren van geavanceerde AI-chips onmiddellijk naar China. Een soortgelijk beleid tegen de BSFCC zou het voor hen moeilijk kunnen maken om toegang te krijgen tot de Amerikaanse markt, of om toegang te krijgen tot in de VS gefabriceerde hardware en bedrijfsondersteuning. Nvidia is marktleider op het gebied van het aanbieden van grafische kaarten voor datacenters van de afgelopen jaren, waarbij zowel geprofiteerd werd van de explosie van cryptocurrencies als van AI.

Dit is al eerder gedaan

Het is niet verwonderlijk dat dit niet de eerste keer is dat exploitanten van datacenters proberen hun middelen te offshoren om aan de regelgeving te ontsnappen. Een bekend voorbeeld is de vorstendom Zeeland, bezet sinds 1967, 11 kilometer van de kust van Groot-Brittannië op een verlaten fort uit de Tweede Wereldoorlog. Sealand begon als een piratenradiostation voordat het in 1975 de soevereiniteit uitriep. Begin jaren 2000 werd Sealand gebruikt als datacentrum voor Havenco, dat drie jaar lang fungeerde als serverhost en datahaven met een uiterst liberaal acceptabel gebruiksbeleid.

Een drijvend datacenter is wellicht ook praktischer dan u denkt. Microsoft heeft met succes betrouwbare tests uitgevoerd onderwater datacenters op de Schotse Orkney-eilanden. Het Project Natick-team van Microsoft werd voor het eerst onder water gezet in 2018 en dompelde 864 servers onder in een capsule gevuld met een atmosfeer van droge stikstof. Het onderwatersysteem was voor de koeling van de warmte-uitwisseling afhankelijk van het omringende water en kwam na twee jaar onder water met succes boven water. Microsoft beweert dat ze een hardwarestoringspercentage hebben waargenomen van “een achtste van wat [ze] op het land zien.”

Het is al gebruikelijk dat datacenters worden gebouwd in de buurt van grote waterbronnen voor koeling door middel van warmte-uitwisseling. In de haven afgemeerde datacenters zijn ook al ingezet, waarbij het in Californië gevestigde bedrijf Nautilus al een aantal walstroomcentra exploiteert drijvende datacenters. Deze zijn afhankelijk van ingebouwde pompen om wateronafhankelijke koelcircuits naar een warmtewisselaar te laten circuleren, die op zijn beurt wordt gebruikt om een ​​afzonderlijk circuit in het vacuümdichte datacenter te koelen. Dit open/gesloten systeem betekent dat er geen schadelijke chemicaliën nodig zijn (zeewater kan veilig als koelmiddel worden gebruikt) en dat er geen risico bestaat op waterverontreiniging voor het milieu.

Een drijvende krachtpatser

De gecombineerde energiecentrale van de BCFCC zal beschikken over twee gasturbinegeneratoren, een enkele stoomturbine en op het dak gemonteerde zonnepanelen die het hoofdstroomsysteem kunnen aanvullen. Als Del Complex het geclaimde aantal GPU's (10.000 Nvidia H100's) haalt, zouden ze alleen al voor GPU-vermogen een energierekening van enkele megawatts kunnen verwachten, laat staan ​​de bijbehorende koeling en andere hardware.

Het is onwaarschijnlijk dat de zonnepanelen op het dak van de BSFCC zelfs maar in de buurt van het vereiste wattage zouden kunnen komen om zo’n grote computercapaciteit te laten draaien. cluster (een enkele megawatt aan zonne-energie vereist doorgaans enkele hectares dichte zonnepanelen, afhankelijk van de klimaatomstandigheden.) Het lijkt erop Het is daarom waarschijnlijk dat de zonnepanelen er zijn om aanvullende, milieuvriendelijke energie te leveren en tegelijkertijd als back-up voor een bepaalde kern te fungeren systemen. Del Complex stelt ook dat er een "batterij-energieopslagsysteem" aan boord zal zijn.

De tijd zal het leren

De BSFCC is een ambitieus project en een gedurfd statement in het licht van de AI-regulering, maar dat is slechts één kant van dit verhaal. Ideeën rond offshoring en energie-efficiënte datacenters zijn serieus onderzoek, en onderwaterkoeling is misschien niet zo gedurfd als het lijkt. Uiteindelijk zal de tijd leren of de BSFCC ooit een realistische ontsnapping aan de regelgeving zal vertegenwoordigen, of zelfs ooit de volle zee zal betreden.