Internet Explorer is dood

Na bijna 27 jaar maakt Microsoft een einde aan Internet Explorer, de interne webbrowser die nu het onderwerp is van memes en parodie op Twitter-accounts over hoe langzaam het is. Het is inderdaad een lange en hobbelige weg geweest voor de oudere browser, en het is een symbool van het bedrijf dat Microsoft vroeger was.

In plaats van zich te concentreren op webstandaarden, ontwikkelde Microsoft eigen technologie zoals VBScript en JScript, een alternatief voor JavaScript. Het was nooit de bedoeling om een ​​beter, open internet voor iedereen te creëren. Het zou het internet gaan domineren op dezelfde manier waarop de firma uit Redmond desktopsoftware had gedomineerd.

Een tijdje werkte het. Microsoft werd beroemd aangeklaagd wegens het bundelen van Internet Explorer met Windows en beweerde antitrustpraktijken. Hierdoor kon Microsoft het dominante gebruiksaandeel in webbrowsers hebben, ondanks dat Netscape in veel opzichten technologisch superieur was.

In 2003 had Internet Explorer een gebruiksaandeel van 95%, maar Mozilla Firefox werd gelanceerd in 2004 en Google Chrome werd gelanceerd in 2008.

Het bundelen van software met een besturingssysteem is inderdaad een geweldige manier om mensen die software te laten gebruiken. Je zou zelfs kunnen stellen dat je eigenlijk zou moeten proberen de meerderheid van de klanten zover te krijgen dat ze overstappen naar iets dat ze extern moeten aanschaffen. Dat is echter precies wat er gebeurde. Internet Explorer werd uiteindelijk bekend als het Google Chrome-installatieprogramma, want als je een nieuwe pc, het eerste wat je zou doen was IE openen, Chrome installeren en nooit meer die blauwe E aanraken opnieuw.

Internet Explorer 1

Internet Explorer was de creatie van Thomas Reardon en werd uitgebracht als onderdeel van Microsoft Plus! voor Windows 95, een softwarebundel van $ 49,99 met daarin de "Internet Jumpstart Kit", een spel genaamd Space Cadet-flipperkast, en enkele hulpprogramma's zoals DriveSpace 3 en Compression Agent. Het team bestond uit zes personen, wat geen verrassing is gezien de toestand van het internet op 16 augustus 1995, de datum waarop Microsoft Internet Explorer werd gelanceerd.

Kort daarna werd Internet Explorer 1.5 uitgebracht, met ondersteuning voor tabellen. Dit was ook het moment waarop Microsoft het begon te bundelen met Windows NT, wat betekende dat het geen licentiekosten hoefde te betalen aan een bedrijf waarvan Microsoft werd beschuldigd de broncode te hebben gestolen.

Internet Explorer2

De zaken gingen vrij snel toen Internet Explorer 2 op 22 november 1995 werd uitgebracht. In oktober was er zelfs een bètaversie van IE 2, dus dat was slechts een paar maanden nadat de originele versie uitkwam. Er zijn hier enkele opmerkelijke dingen. Terwijl de eerste versie alleen voor Windows 95 en later Windows NT was, voegde Internet Explorer 2 ondersteuning toe voor het oudere Windows 3.1 en Macintosh System 7.0.1.

Er zijn een paar belangrijke functies toegevoegd waar we tegenwoordig meer bekend mee zijn, zoals ondersteuning voor JavaScript, HTTP-cookies, SSL en meer. Het werd geüpgraded naar ondersteuning van HTML3 en u kon bladwijzers uit Netscape importeren.

Internet Explorer 2.1 kwam in april 1996 uit voor Mac en bood ondersteuning voor het insluiten van AVI-, QuickTime-, AIFF-, MIDI- en WAV-bestanden in webpagina's.

Internet Explorer3

Spoel vooruit naar 13 augustus 1996, want toen werd Internet Explorer 3 uitgebracht. Het was ook de eerste versie van de browser die ik persoonlijk gebruikte, hoewel dat specifieker Internet Explorer 3.02 was. Hoewel Internet Explorer 2 de eerste versie was die op Macs werd ondersteund, was dit de eerste versie gebundeld met Macs, en dat kwam met Mac OS 8.

Op dat moment probeerde IE nog steeds Netscape in te halen, en op dat moment begon de concurrentie tussen de twee toe te nemen. Eén ding dat in IE3 werd toegevoegd, was ondersteuning voor CSS of Cascading Stylesheets. Ook was er ondersteuning voor ActiveX en frames, zaken waar je eigenlijk niets meer over hoort. Frames was een manier om in feite twee webpagina's in één weer te geven, zodat je één frame als navigatie zou hebben balk en één frame voor inhoud, dus als u op een link in de navigatie klikte, hoefde alleen de inhoud te worden weergegeven laden.

Dit is ook het moment waarop Microsoft JScript introduceerde, zijn eigen versie van JavaScript die bijna precies dezelfde taal was.

Het was ook groot wat betreft gebundelde software. IE3 werd geleverd met Internet Mail en News, Windows Adresboek, Microsoft Comic Chat, RealPlayer, NetMeeting en Windows Media Player. Het is duidelijk dat de meeste daarvan niet meer bestaan.

Internet Explorer4

Internet Explorer, uitgebracht in september 1997 voor Windows, januari 1998 voor Mac en maart 1998 voor Unix, was het moment waarop de zogenaamde browseroorlogen echt begonnen op te warmen. Tegenwoordig zou het ondenkbaar zijn dat een besturingssysteem zonder webbrowser zou worden geleverd. Al onze software wordt immers gedownload. Zonder één zouden we verloren zijn. In 1998 haalde niemand de gigabitsnelheden die we nu zien. Toen hadden we nog een inbelverbinding. Ik weet nog dat ik wachtte afbeeldingen Laden. Vergeet het proberen om video te streamen of software te downloaden. Dat was een heel eind weg.

Ik probeer dat beeld te schetsen omdat het een heel ander landschap is. Natuurlijk kun je van sommige sites software downloaden en dat zou een eeuwigheid duren. We hadden tenslotte Napster toen. Maar het punt is dat het verkrijgen van software tijd en werk kostte. Het bundelen van een webbrowser met Windows 98 betekende dat mensen deze gingen gebruiken, omdat het alternatief was naar een winkel gaan en Netscape kopen, wat betekent dat je actie moest ondernemen en geld moest betalen.

Ik weet wat je denkt: hoe zit het met bloatware? De jaren 90 waren enorm voor bloatware. Niemand wist toen wat ze met hun computers moesten doen (nogmaals, mensen wisten nauwelijks wat internet was en AOL probeerde mensen zover te krijgen dat ze het internet gingen gebruiken trefwoorden omdat niemand URL's begreep), en softwareleveranciers wilden hun spullen op nieuwe pc's, dus elke nieuwe pc zou worden geleverd met heel veel software. Waarom heeft Netscape OEM's dan niet gewoon zover gekregen om hun browser met Windows te bundelen?

Microsoft had het niet. Het bedrijf uit Redmond stimuleerde OEM's sterk om Internet Explorer te helpen groeien, en probeerde dat ook actief voorkomen dat ze Netscape bundelen, en zelfs voorkomen dat ze het pictogram van een andere browser weergeven op de bureaublad.

Dit is waar het Amerikaanse ministerie van Justitie bij betrokken raakte. Eind 1999 werd feitelijk vastgesteld dat Microsoft als monopolie optrad. Het jaar daarop beval de rechtbank dat Microsoft in tweeën moest worden gesplitst: één bedrijf om Windows te maken, en een ander bedrijf om software te maken. Microsoft ging in beroep en in 2001 was het niet langer verplicht om uit elkaar te gaan.

Terug naar Internet Explorer 4 zelf: het voegde ondersteuning toe voor Active Desktop, waarmee HTML-inhoud aan het bureaublad kon worden toegevoegd. Rond deze tijd dacht Microsoft erover om overal HTML te gebruiken, hoewel dergelijke opmaaktalen pas later in apps verschenen. Het werd gebundeld met Microsoft Chat 2.0, Outlook Express, NetMeeting, FrontPage Express 2.0 en RealPlayer.

Dit is ook het moment waarop de Trident-engine debuteerde, en dat is de browser-engine die de rest van het leven van IE werd gebruikt.

Internet Explorer 5

Microsoft Internet Explorer 5 werd gelanceerd op 18 maart 1999. Omdat er veel nieuws was in Internet Explorer 4, zoals HTML4-ondersteuning, had veel IE5 te maken met het wegwerken van enkele knikken, zoals verbeterde CSS2-ondersteuning. Er waren echter nog steeds nieuwe functies, zoals AutoAanvullen, Hotmail-integratie, offline favorieten, de mogelijkheid om pagina's op te slaan als MHTML, een geschiedenisverkennerbalk en een zoekverkennerbalk.

Op Windows vereiste IE5 minimaal een Intel 486DX-processor, samen met 37 MB RAM. Voor Mac had je een PowerPC-processor en 8 MB RAM nodig; Dit was echter niet daadwerkelijk de versie die een einde maakte aan de ondersteuning voor 68k-processors. Dat kwam met Internet Explorer 4.5.

Internet Explorer6

Internet Explorer 6 werd uitgebracht op 24 augustus 2001, waardoor 2000 het eerste kalenderjaar was waarin er geen nieuwe versie van Internet Explorer uitkwam. Het was de laatste die we tot 2006 zouden zien. Het is ook de eerste die niet beschikbaar was voor Mac. De deal van Microsoft met Apple was afgelopen en het bedrijf uit Cupertino ging verder met zijn eigen Safari-browser.

IE6 kwam met een nieuw ontwerp, aangezien het kort voor Windows XP werd uitgebracht. Zoals we weten, had Windows XP een radicaal nieuw ontwerp, genaamd Luna. Zoals we hebben gezien bij andere OS UX-revisies, heeft software ook de neiging om een ​​nieuw uiterlijk te krijgen. Er waren ook verbeteringen aan dynamische HTML en CSS.

Dit tijdperk was het hoogtepunt van Internet Explorer. In de vijf jaar dat IE6 de huidige versie van de browser was, bereikte het een gebruiksaandeel van 90%, terwijl IE als geheel een gebruiksaandeel van 95% bereikte. Tegen die tijd was Netscape gekocht door AOL, hoewel er tot 2008 nog steeds browsers onder het merk Netscape bleven bestaan.

IE6 was de laatste versie van de browser die onafhankelijk van Windows werd aangeboden. In de toekomst zou Internet Explorer gewoon met Windows worden meegeleverd. Tegenwoordig zijn we eraan gewend dat onze browsers zichzelf updaten als we niet kijken. Het was toen een ander tijdperk en je moest ervoor kiezen om je browser bij te werken naar iets nieuwers, of je kon ervoor kiezen om dat niet te doen. Door het onderdeel te maken van Windows werd het proces van het upgraden van mensen gestroomlijnd.

Internet Explorer 7

Internet Explorer 7 werd uitgebracht op 18 oktober 2006 en Internet Explorer 6 was daarna nog een jaar lang de populairste versie van IE. Deze release was een mijlpaal, omdat het de eerste was die tabbladen introduceerde. Tegenwoordig is het moeilijk voor te stellen hoe een webbrowser eruit zou hebben gezien zonder tabbladen. Een andere belangrijke nieuwe functie was ondersteuning voor RSS. Het eerste besturingssysteem waarop het vooraf was geïnstalleerd, was Windows Vista.

De browser heeft ondersteuning toegevoegd voor alfa-transparantie per pixel in PNG. Ook is er het Phishing-filter toegevoegd, dat in wezen de website die u bezoekt controleert aan de hand van een lijst met sites die bekend staan ​​om phishing-aanvallen. Het was niet perfect, maar het was een stap in de richting van browserbeveiliging, een van de dingen waar Microsoft eigenlijk goed in is. Een andere beveiligingsfunctie is dat ActiveX-besturingselementen nu moeten worden toegestaan ​​voordat ze kunnen werken, en dat JavaScript niet op blanco pagina's kan werken.

Internet Explorer 8

IE8 werd gelanceerd op 19 maart 2009 en was vooraf geïnstalleerd op Windows 7 toen het besturingssysteem later dat jaar werd uitgebracht. Net als IE7 werd het al in Windows XP SP2 ondersteund, en als je je dat nog herinnert, was Windows XP de eerste versie van Windows die maar niet wilde verdwijnen. Het had een enorm marktaandeel en Microsoft had er moeite mee om het te doden toen de ondersteuning in 2014 eindigde. Er was nieuwe software nodig om dit te ondersteunen.

Dit was de eerste versie van Internet Explorer met InPrivate-browsen. Kortom, als u de InPrivate-modus gebruikt, komen de dingen die u doet niet in uw browsergeschiedenis terecht. Dit is iets dat tegenwoordig gebruikelijk is en het merk InPrivate bestaat nog steeds. Een andere introductie was SmartScreen. Terwijl Phishing Filter websites controleerde op basis van een lijst met bekende kwaadwillenden, controleerde SmartScreen Filter de website tegen een lijst met bekende welwillende sites, en als deze niet op de lijst stond, werd de site ernaartoe gestuurd Microsoft.

Ontwikkelaarstools debuteerden met IE8, en dat is opnieuw een voorbeeld van een functie die we van een moderne browser zouden verwachten. Bij oudere browsers praten we inderdaad over zaken als nieuwere versies van HTML en CSS, maar nu hebben we het over functies die nog steeds bestaan. Dev-tools konden in IE6 en IE7 als werkbalk worden gebruikt, maar in IE8 waren ze geïntegreerd met de app. Hiermee konden ontwikkelaars websites vanuit de browser debuggen.

Internet Explorer 9

In tegenstelling tot de drie meest recente voorgangers en de drie opvolgers viel de release van Internet Explorer 9 niet samen met een nieuwe versie van Windows. Het kwam uit op 14 maart 2011 en ondersteunt Windows Vista SP2, Windows 7 en Windows Phone 7.5.

Het meest opvallende kenmerk is de ondersteuning voor HTML5 en CSS3. Dit zijn de bouwstenen voor het moderne web. Hoewel HTML5 14 jaar geleden werd geïntroduceerd, wordt het nog steeds gebruikt.

Internet Explorer 10

IE10 werd uitgebracht op 4 september 2012, naast Windows 8. Het viel ook samen met de lancering van Microsoft's Surface PC-serie, inclusief de Surface RT en Surface Pro. Hoewel je het op Windows 7 kon krijgen, was de grootste verandering met Internet Explorer 10 dat het feitelijk twee afzonderlijke builds had in Windows 8. Er was de gewone desktop-Internet Explorer die we allemaal kenden en haatten, en dan was er een nieuwe Metro-app. Metro was de nieuwe ontwerpstijl voor Windows 8, maar laten we even teruggaan.

Laten we het over Windows 8 als geheel hebben, zodat je beter begrijpt wat Metro was. Microsoft maakte een einde aan het Startmenu, de manier waarop gebruikers sinds Windows 95 op hun pc navigeerden. Het verving het door een startscherm dat uit tegels bestond. Een van die tegels was een bureaubladpictogram, waarmee je terugging naar het bureaublad. Als je een traditionele Win32-app zou lanceren, zou deze op de desktop starten en zou hij precies werken zoals je zou verwachten. Wanneer je een Metro-app startte, die normaal gesproken uit de Windows Store zou komen, werd deze op volledig scherm geopend en moest je deze met gebaren beheren. Er was geen X meer om een ​​app met Metro af te sluiten; je moest gewoon weten dat je de app vanaf de bovenkant van het scherm naar beneden moest slepen.

Bovendien had je geen toegang tot Metro-apps vanuit de desktopomgeving. Deze twee dingen waren volledig gescheiden en volkomen schokkend. Maar toch had Microsoft de revolutie van Apple gezien met de iPhone en later de iPad. Het wist dat de toekomst nabij was, en koos gewoon voor een totaal verkeerde benadering.

Metro Internet Explorer was degene die zou starten als je het vanuit het startscherm zou openen. Als je het vanaf het bureaublad zou openen, zou je de klassieke Internet Explorer krijgen. Als dat stom klinkt, is dat omdat het zo was, maar dat is nog niet eens het ergste. Als u uw standaardbrowser zou wijzigen, zou u Metro Internet Explorer nooit meer zien. Zelfs als je het opent vanaf het startscherm, wordt de klassieke IE geopend. Het was totaal bizar.

IE10 was ook de eerste met Adobe Flash-integratie, in plaats van dat de gebruiker een add-on moest installeren. Het was ook de laatste met de Windows Internet Explorer-banding, die Microsoft sinds IE7 gebruikte. Vanaf IE11 heette het gewoon Internet Explorer.

Internet Explorer 11

Internet Explorer 11 werd gelanceerd op 17 oktober 2013 en werd meegeleverd met Windows 8.1. Tegen die tijd was het nog steeds zo vreemd gedrag van twee verschillende apps die kunnen worden gestart, afhankelijk van waar u ze hebt gestart en wat uw standaardbrowser is. Windows was echter veel veranderd. De poging in Windows 8.1 was om Windows 8 te repareren, dus werd de bekende X toegevoegd om Metro-apps te sluiten, de Start-knop werd weer toegevoegd om je terug te brengen naar het startscherm, en Metro-apps waren toegankelijk vanaf het bureaublad omgeving. Windowed Metro-apps kwamen pas op Windows 10.

De meeste nieuwe functies in IE11 waren verbeteringen, waarvan de belangrijkste de betere ondersteuning voor beeldschermen met hoge DPI was. Schermen met een hoge resolutie waren nieuw, en op veel verschillende gebieden kostte het Windows een tijdje om dat in te halen.

Microsoft Edge - Spartaans

Tijdens het tweede Windows 10-aankondigingsevenement van Microsoft werd Project Spartan aangekondigd, de volgende generatie webbrowser. Het zou een aantal innovatieve nieuwe functies bevatten, zoals de mogelijkheid om webpagina's met een pen te markeren en op te slaan. Er zou ook Cortana ingebouwd zijn, en het zou komen met een nieuwe leesweergave. Het zou ook sneller gaan.

Microsoft Edge werd op 29 juli 2015 gelanceerd als onderdeel van Windows 10. Windows 10 op zichzelf was een grote verandering in de manier waarop Windows werd ontwikkeld en gedistribueerd. Na het debacle van 2014, waarbij het bedrijf uit Redmond zoveel moeite had om Windows XP af te schaffen, besefte het dat het alleen maar met zichzelf concurreerde. Windows 10 werd aangekondigd als een gratis upgrade voor alle apparaten met Windows 7, Windows 8.1 en Windows Phone 8.1, hoewel uiteindelijk slechts een klein deel van de Windows Phones de upgrade kreeg, maar dat is een verhaal voor een ander tijd. Met Windows 10 zouden updates gratis zijn gedurende de levensduur van het apparaat. Natuurlijk kun je nog steeds een kant-en-klaar exemplaar van Windows kopen en betaal je nog steeds licentiekosten als je een pc koopt, maar als je een gelicentieerde versie van Windows upgradet, is dat altijd gratis.

Het hele idee achter deze fundamentele strategie was om niet langer met zichzelf te concurreren. Toen er een nieuwe versie van Windows uitkwam, concurreerde deze alleen met een oudere versie van het besturingssysteem. Nu wilde Microsoft dat iedereen Windows 10 zou gebruiken, dus dat zou nooit meer een probleem zijn. Hierdoor was Edge de eerste nieuwe browser van Microsoft die niet achterwaarts compatibel was met oudere versies van Windows. Het was exclusief voor Windows 10.

Toen Project Spartan Microsoft Edge werd, was het logo nog steeds een blauwe E, maar het werd gewijzigd. Edge had inderdaad Internet Explorer 12 kunnen zijn, maar een rebranding was nodig omdat de naam IE in de loop der jaren zo aangetast was. Het idee achter het nieuwe pictogram was om er anders uit te zien, maar toch bekend genoeg te zijn voor gebruikers die alleen weten hoe ze op de blauwe E moeten klikken om naar internet te gaan.

Microsoft Edge-Anaheim

Edge was niet op stoom gekomen zoals Microsoft had gehoopt. Het bleek dat mensen geen nieuwe functies gebruikten, zoals het markeren van webpagina's, en eerlijk gezegd is het internet gebouwd voor Chrome. In plaats van te proberen ze te verslaan, besloot de firma uit Redmond zich bij hen aan te sluiten. In december 2018 kondigde Microsoft het voornemen aan om Edge opnieuw op te bouwen vanuit Google's open-source Chromium, en kort daarna volgden openbare previews. De browser werd op 15 januari 2020 als algemeen beschikbaar beschouwd, hoewel er veel belangrijke functies ontbraken, zoals Arm64-ondersteuning, geschiedenissynchronisatie en extensiesynchronisatie.

Met de codenaam Anaheim markeerde Edge Chromium ook de terugkeer van Microsoft die een platformonafhankelijke browser maakte. De eerste was een terugkeer naar de Mac, maar deze is nu ook beschikbaar op Linux, samen met oudere versies van Windows die teruggaan naar Windows 7. De nieuwe Edge lost ook een belangrijk probleem op. Omdat het onafhankelijk is van het besturingssysteem, kan het vaker worden bijgewerkt. Met Edge Legacy had het een Windows-functie-update nodig, dus het kreeg elke zes maanden updates, terwijl Chrome elke zes weken updates kreeg.

---

Dat brengt ons bij vandaag. Windows 11 is de nieuwste versie van Windows, en zoals beloofd toen Windows 10 werd aangekondigd, was het een gratis upgrade. De systeemvereisten zijn veranderd, hoewel ze eerlijk gezegd niet meer zijn veranderd sinds Windows 7, een noodzaak om van Windows 10 een gratis upgrade te maken voor alle Windows 7- en 8.1-pc's.

Microsoft Edge is de browser die u moet gebruiken, en een van de belangrijkste functies daarin is de IE-modus. Ondanks het feit dat Microsoft ons al jaren waarschuwt voor het einde van IE, zijn sommige bedrijven nog steeds niet verder gegaan, omdat het geen triviale taak is. Microsoft gaat hier voorzichtig mee om en duwt mensen langzaam over naar de IE-modus, wat in feite een Internet Explorer-tabblad in Edge is.

Maar vanaf nu ontvangt Internet Explorer geen enkele vorm van beveiligingsupdates meer. De 25 jaar oude browser is in alle opzichten dood.