Een korte geschiedenis van de Apple Store en waar het naartoe gaat in de toekomst

In 1997 ving Apple eindelijk een pauze. Steve Jobs kwam terug, net toen het bedrijf op het punt stond failliet te gaan. Michael Dell, de oprichter van Dell Computers, had een interview.

Dell werd gevraagd wat hij zou doen in de functie van Jobs. Zijn reactie? "Ik zou het afsluiten en het geld teruggeven aan de aandeelhouders." Daar werd Jobs niet blij van.

Storing door derden

Het citaat van Dell maakte Jobs op meerdere niveaus boos. NExT, het bedrijf dat Jobs oprichtte nadat hij Apple had verlaten en dat net was overgenomen, had de online winkelervaring van Dell gecreëerd, die al snel hun aanwezigheid in de detailhandel overnam. Jobs gaf een team de opdracht om een ​​online winkel te maken "die in alle opzichten beter was dan die van Dell." Op 10 november 1997 kondigde hij de Apple Online Store aan. Hij voegde er ook aan toe: "Ik denk dat we je willen vertellen, Michael, dat we met onze nieuwe producten en onze nieuwe winkel en onze nieuwe build-to-order productie achter je aan komen, vriend."

Voordat Jobs in 1997 terugkeerde naar Apple, en zelfs na de lancering van zijn online winkel, verkocht Apple zijn computers het meest via externe partners en grote winkels. Dit leidt tot een duidelijk probleem. Deze winkels hadden slecht opgeleide verkoopmedewerkers, in een winkel met honderd Windows-machines en twee Macs. Ze waren zelden bedreven in het gebruik van Macs en gaven de voorkeur aan Windows-machines. Deze winkels zouden zelfs vaak in-house pc's maken, voor aanzienlijk minder voor de koper, maar een veel hogere winst.

Banden verbreken

In 1998 trad Tim Cook in dienst bij Apple als Senior Vice President van Worldwide Operations, waar hij onmiddellijk enkele van deze zorgen uitte. Kort daarna liet Jobs hem de banden verbreken met meer dan de helft van zijn 20.000 retailpartners, waaronder alle big-box-winkels. Jobs instrueerde Cook dat het doel was om Dell te targeten en hun voorraden en toeleveringsketen te evenaren en te overtreffen.

Jobs begon het idee van een zelfstandige winkel te onderzoeken. Hij had 34 'winkel in een winkel'-tests in Japan. Jobs besloot om samen met retailpartners naar deze winkels te streven, waarbij CompUSA een van de weinigen was die doorging. Ze kwamen overeen om ten minste 15% van hun winkel op te zetten met een 'Apple Store', evenals een hogere parttime Apple-vertegenwoordiger. Het experiment leek te mislukken, waarbij de president van CompUSA een jaar later werd verwijderd, gedeeltelijk vanwege zijn steun aan het project. Desondanks stegen de Mac-verkopen in CompUSA en sloot Jobs een nieuwe deal met Best Buy.

Apple Store

Jobs realiseerde zich dat dit allemaal niet werkte. Het hele product van Apple ging over een ecosysteem, en hij realiseerde zich dat het bedrijf het ecosysteem nodig had om in de winkel te beginnen, niet als je eenmaal thuis was, om machines te verkopen. Dus besloot hij te kijken naar het maken van een Apple Store.

In 1999 kreeg Jobs Milliard Drexler, de voormalige CEO van Gap, om toe te treden tot de raad van bestuur van Apple, kort daarna gevolgd door Ron Johnson, de CEO van Target, om de detailhandel te leiden. Jobs begon architecten en ontwerpteams in te huren om Apple Stores te bouwen in magazijnen in de buurt van het hoofdkantoor van Apple.

In mei 2001 opende Apple zijn eerste twee winkels. De eerste bevindt zich in Fairfax County, Virginia, en de tweede in Glendale, Californië.

Pers- en industrie-experts dachten dat het idee gedoemd was te mislukken. De eerste winkels waren echter zeer succesvol en bereikten in de eerste drie jaar een omzet van meer dan een miljard dollar, de eerste winkel in de geschiedenis die dit deed.

De iPod verkopen

Hoewel Apple Stores potentieel hadden, waren ze niet wijdverbreid, en Apple moest nog steeds aanwezig zijn in de detailhandel om producten te verkopen. Toen Apple in 2001 de iPod uitbracht, werd deze alleen door Apple verkocht en was alleen compatibel met Macs. Het leiderschap van Apple probeerde Jobs te overtuigen om deze twee dingen lange tijd niet te doen, en in 2003 hadden ze hem overtuigd.

Het maken van een iTunes voor Windows was het makkelijke gedeelte, het op machines krijgen was moeilijk. Bovendien had Jobs in de jaren 90 al hun relaties met de grote dozen verbroken, dus hoe konden ze de iPod terug in de detailhandel krijgen? Jobs bedacht een plan om beide problemen op te lossen.

HP

Steve Jobs had onlangs HP-CEO Carly Fiorina ontmoet, die bewondering had voor Jobs en nieuwe en innovatieve producten wilde maken in dezelfde geest als Apple. Dus Jobs kwam naar haar toe met een deal. Apple zou HP toestaan ​​een HP iPod te maken, met zowel een HP- als een Apple-logo op de achterkant. Ze zouden een deel van de winst krijgen, en in ruil daarvoor zou HP a) Apple toegang geven tot zijn toeleveringsketen en detailhandel partnerschappen, b) installeer iTunes vooraf op alle computers, en c) maak geen mp3-speler tijdens de deal, die zou eindigen in 2006. HP ging akkoord en op CES 2004 onthulde Carly Fiorina de HP+iPod.

Tijdens het evenement besprak ze hoeveel haar bedrijf om innovatie geeft. Dus achteraf vroeg een verslaggever haar waarom haar bedrijf besloot de uitvinding van iemand anders door te verkopen in plaats van er zelf een te maken. Ze zei dat dit hun eigen kleur was, omdat ze de kleur mocht kiezen, HP-blauw. De verslaggever belde meteen Jobs en vroeg of HP de iPod in het blauw zou mogen uitbrengen, hij antwoordde: 'We zullen zien.'

De HP+iPod faalde, kwam niet in het blauw, maar gaf Apple nieuwe relaties met retailpartners.

Uitbreiding van winkels

Apple begon steeds meer winkels te bouwen, de meeste in winkelcentra, maar sommige op zichzelf staande winkels, vooral bekend om hun unieke architectuur. Deze omvatten winkels in Grand Central Station, New York City en Union Square.

Een ongewoon verhaal, in 2012 opende Apple een nieuwe flagshipstore in Palo Alto. De winkel kreeg een compleet nieuw ontwerp en moest de standaard worden voor de toekomst van Apple Stores. Een verandering was een gebogen plafond, dat het geluid door de kamer moest helpen verplaatsen. In plaats daarvan had het het tegenovergestelde effect. Het gebouw was verkeerd ontworpen en had geresulteerd in een plek waar het geluid niet kon ontsnappen en dat in de loop van de tijd steeds luider werd. Verslaggevers gingen wekelijks met decibellezers naar binnen en zagen het elke week langzaam vijf punten stijgen.

Terwijl de Palo Alto-winkel een kleine misstap was, bloeien Apple Stores, zowel qua verkoop als qua ontwerp. Het bedrijf heeft nu 498 winkels in 22 landen.

Copycats

Het succes van Apple Stores heeft geleid tot aanzienlijke veranderingen in andere winkels. Omdat Apple-medewerkers niet in opdracht werkten, hadden ze geen prikkel om een ​​machine te verkopen, alleen maar om mensen te helpen die een Apple-product wilden. De oprichting van een Apple Store zorgde ervoor dat de pc-verkoop aanzienlijk daalde en hielp de Mac weer tot leven te brengen en toekomstige producten zoals iPod en iPhone mogelijk te maken.

De meest opvallende ripoff van de Apple Store kwam van de Microsoft Store, die voor het eerst werd geopend in 2009. Microsoft merkte hoe succesvol Apple was in de detailhandel en besloot een ruimte te creëren voor Windows-machines en Xboxen in een Apple-achtige omgeving. Deze winkels werden jarenlang alleen naast Apple Stores geplaatst en haalden niet het succes van Apple.

De toekomst

In mei 2016 opende Apple een nieuwe 'flagship store' op Union Square, San Fransisco. De winkel is bedoeld om de toekomst van Apple Stores te laten zien en heroverweegt veel ideeën achter het oorspronkelijke concept.

De eerste hiervan heet 'The Avenue'. The Avenue bevat interactieve 'vensters' die de nieuwste producten van het bedrijf en accessoires van derden weergeven. Dit gedeelte bevat ook nieuwe 'Creative Pro's' die gebruikers helpen met hun ideeën en de mogelijkheden van hun apparaten uitbreiden.

De tweede is de Genius Grove, ter vervanging van de Genius Bar. Hoewel het conceptueel hetzelfde is, een gebied waar een Apple-medewerker je helpt met je product, bevindt het zich in plaats daarvan onder grote binnenbomen met mooie tafels.

De derde heet 'Het Forum'. Dit is een grote gemeenschappelijke ruimte met een enorm 6K-scherm van theaterformaat. Het primaire doel is om het nieuwe 'Today at Apple'-programma te ondersteunen, dat creatievelingen uit de hele omgeving aantrekt om op te treden. Het bevat ook lessen om uw kennis over uw apparaten te leren of uit te breiden.

De vierde heet 'The Plaza' en zal alleen te zien zijn in de grootste winkels van Apple. De Plaza is 24/7 geopend en beschikt over wifi en zitplaatsen, evenals extra optredens van lokale artiesten.

De laatste heet 'The Boardroom', een plek waar Apple-vertegenwoordigers hands-on en training kunnen geven aan 'ondernemers, ontwikkelaars en andere kleine en middelgrote zakelijke klanten'.

Apple is van plan deze functies de komende jaren uit te breiden naar toekomstige winkels. Ze zijn ook begonnen met het renoveren van bestaande winkels om deze toevoegingen op te nemen.

Vorige maand opende Apple hun nieuwe flagshipstore aan de rivieroever van Chicago. Dit is Apple's eerste winkelconcept voor stadspleinen en zal worden gevolgd door andere soortgelijke grote winkels in veel steden over de hele wereld.

“Toen Apple in 2003 opende op North Michigan Avenue, was het onze eerste flagshipstore, en nu zijn we terug in Chicago en openen de eerste in een nieuwe generatie van de belangrijkste wereldwijde winkellocaties van Apple”, zegt Angela Ahrendts, senior vice president van Apple Kleinhandel.

Wat kan er veranderen?

Het enige dat ik graag zou willen veranderen dat niet in de nieuwste flagshipstore is, zijn Genius-lijnen. Als je een walk-in bent, kun je meestal binnen 10-15 minuten hulp krijgen, wat goed is. Als u echter een afspraak heeft, wacht u nog steeds diezelfde 10-15 minuten. Ik hoop dat dit in de toekomst wordt aangepakt.

De winkels van Apple blijven de meest winstgevende ter wereld. Het bedrijf lijkt goede ideeën te hebben voor de toekomst. En mensen zijn nog steeds geïnteresseerd in het uitproberen van dingen voordat ze kopen, wat niet online kan.