W grach wideo stosunkowo powszechnym ustawieniem graficznym jest „Głębia ostrości”. Niestety, wiele gier nie oferuje żadnego wyjaśnienia, co faktycznie robi każde ustawienie graficzne, więc ludzie po prostu włączają lub wyłączają ustawienia, nie rozumiejąc, co robią.
Kiedy twoje oczy skupiają się na przedmiocie, on i wszystko w tej samej odległości jest w centrum uwagi. Jeśli jednak chcesz spojrzeć na bliższy lub dalszy obiekt, twoje oczy muszą skupić się na nowej odległości. Wszystko, co znajduje się poza tą ogniskową, będzie stopniowo stawało się coraz bardziej nieostre. Taka jest natura działania obiektywów, w tym tych w twoich oczach i soczewek w aparatach.
Jednak w grach wideo w proces wyświetlania obrazu na monitorze nie jest zaangażowany obiektyw. Dzięki temu cały obraz jest idealnie wyostrzony. To, czy to dobrze, czy nie, jest kwestią osobistej opinii.
Korzyści
Głębia ostrości może być wykorzystana do przyciągnięcia uwagi do określonej części sceny, na przykład postaci w rozmowie, przy jednoczesnym zmniejszeniu koncentracji na wydarzeniach w tle. Niektórzy uważają, że głębia ostrości zwiększa kinowy wygląd gry.
Wady
W scenariuszach, w których gracz kontroluje kamerę, filtry głębi ostrości wykorzystują celownik lub środek ekranu jako punkt centralny. Filtr rozmycia jest stosowany do obiektów znajdujących się zarówno bliżej, jak i dalej od gracza, aby dopasować sposób, w jaki Twoje oczy działają w świecie rzeczywistym. Niestety gracze nie zawsze chcą patrzeć dokładnie na środek ekranu i mogą chcieć patrzeć lub zauważać szczegóły w tle. Przy włączonej głębi ostrości w tym scenariuszu gracze nie są w stanie zmienić odległości ogniskowania bez fizycznego przesunięcia kamery. Wiele osób uważa również, że zmiana odległości ogniskowania rozprasza i zmniejsza ogólną wierność graficzną gry. W związku z tym wielu graczy decyduje się na aktywne wyłączenie głębi ostrości, gdy tylko jest to możliwe.
Włączenie głębi ostrości tworzy filtr, który należy zastosować do każdej wyświetlanej klatki, co może mieć wpływ na wydajność. Chociaż dokładna wielkość utraty wydajności może się różnić, jest ona generalnie stosunkowo niska, rzędu kilku klatek na sekundę.