Nowoczesne komputery muszą mieć zainstalowaną pamięć RAM na pendrive'ach. Te kije nazywane są DIMM, ponieważ wszystkie styki elektryczne są w jednej linii i są ich dwie linie, co prowadzi do akronimu Dual In-line Memory Module. Jednak nie zawsze tak było, ponieważ moduły DIMM zostały wynalezione w latach 90. XX wieku.
Historia DRAM
Naprawdę wcześnie w rozwoju komputerów chipy RAM były instalowane bezpośrednio na płytach głównych jako układy scalone za pomocą gniazd DIP. Ponieważ potrzebnych było wiele żetonów, zajęto dużo miejsca. The Pojedynczy wbudowany moduł pamięci lub SIMM został zaprojektowany, aby zwolnić większość tej przestrzeni. Układy pamięci zostały zainstalowane na osobnej płytce drukowanej i wpięte do płyty głównej pod kątem prostym.
Pierwsza generacja modułów SIMM wykorzystywała piny elektryczne, które wchodziły do gniazd jak duży układ SIP. Ta konstrukcja była jednak podatna na zginanie kołków, a kołki były najdroższą częścią SIMM. Aby obniżyć koszty i zwiększyć integralność złączy, styki zostały przeprojektowane na złącza krawędziowe. Te złącza krawędziowe są nadal używane w nowoczesnych modułach DIMM, choć z pewnymi modyfikacjami.
Rzecz w tych nowych złączach krawędziowych polegała na tym, że przechodziły przez całą dolną krawędź. Każda podkładka złącza biegła po przedniej, dolnej i tylnej części modułu SIMM. Ogólna liczba złączy się nie zmieniła, tylko typ. To jest kluczowa różnica między modułami SIMM i DIMM. W modułach SIMM złącza są nadmiarowe po obu stronach, ponieważ tak naprawdę są jednym pinem. Złącza na modułach DIMM są różne z każdej strony, podwajając liczbę pinów bez dodatkowego wysiłku.
Notatka: Nieco mylące, te złącza krawędziowe są nadal ogólnie określane jako szpilki.
Zwiększona liczba pinów
Każdy pin może przesyłać tylko jedną z dwóch potencjalnych wartości w każdym cyklu zegara, włącz lub wyłącz, binarną 1 lub 0. Dodanie większej liczby pinów oznacza, że w jednym cyklu zegara można przesłać więcej danych, zwiększając przepustowość. Nie wszystkie piny poprawiają rzeczywistą przepustowość I/O modułu SIMM. Szereg pinów służy również do wydawania poleceń do pamięci RAM.
Gdy procesory przetwarzają dane, muszą one znajdować się w pamięci podręcznej procesora. Ta pamięć podręczna jest znacznie szybsza niż pamięć RAM, ale znacznie droższa, więc nie ma jej zbyt wiele. Tak więc dane są przechowywane w pamięci RAM, a następnie kopiowane do pamięci podręcznej w razie potrzeby. Aby to zrobić wydajnie, magistrala pamięci została zaprojektowana tak, aby była szeroka, ponieważ ma jak najwięcej połączeń. Oznacza to, że w jednym cyklu zegara można przesłać jak najwięcej bitów. Współczesne komputery mają 64-bitową szynę pamięci, ale na początku lat 80., kiedy wynaleziono SIMM, szyna pamięci miała szerokość 8 bitów. 8 pinów służyło do przesyłania danych na cykl zegara, podczas gdy pozostałe 30 pinów na SIMM służyło do wysyłania poleceń.
W miarę rozwoju procesora szerokość magistrali pamięci została zwiększona do 16 bitów. Problem polega na tym, że przy zaledwie 8 pinach danych można przesłać tylko 8 bitów danych na cykl zegara. Moduły SIMM zostały sparowane, aby obejść ten problem, zapewniając 16 pinów danych do wypełnienia magistrali pamięci. Oczywiście rozwój procesora na tym się nie skończył i wkrótce pojawiła się 32-bitowa magistrala pamięci. Podczas gdy niektóre systemy pozwalają na cztery 30-stykowe moduły SIMM, nowy standard został wydany z 72-stykowym modułem SIMM z 32 pinami danych.
Przegrywanie z DIMM
Wraz z pojawieniem się i szybką akceptacją na rynku Intel Pentium P5 z 64-bitową magistralą pamięci w 1993 roku i procesorami z 64-bitowymi magistralami pamięci, trzeba było grać w tę samą grę. Podczas gdy niektóre systemy obsługiwały podwójne 72-pinowe moduły SIMM, prym wiódł nowy format, DIMM. Dzięki dwukrotnie większej liczbie pinów na jednym kiju pamięci RAM, moduły DIMM były tańsze (przynajmniej w porównaniu z dwoma modułami SIMM) i zużył mniej miejsca na płycie głównej.
Ostatecznie format DIMM stał się standardem i moduł SIMM wypadł z użycia. W zasadzie nic nie używa teraz SIMM. Rzeczywiście nie ma nowego sprzętu. Jednak prawie na pewno istnieją starsze urządzenia, które nadal go gdzieś uruchamiają. DIMM jest nadal używany i jest mało prawdopodobne, aby wkrótce nigdzie się nie pojawił.
Wniosek
SIMM był oryginalną formą karty pamięci. Ułatwili modernizację lub instalację pamięci RAM, czyniąc ją jednym procesem, zamiast konieczności ręcznego podłączania 8 układów DRAM. Używanie pinów, a następnie utrzymywanie złączy krawędziowych jako pojedynczych, ciągłych pinów ostatecznie doprowadziło do zastąpienia ich modułami DIMM na początku lat 90-tych.
To podwoiło liczbę pinów złącza, oddzielając piny po obu stronach pamięci RAM. Moduły SIMM zostały zasadniczo całkowicie zastąpione przez moduły DIMM bez nowych produktów od około ćwierć wieku. Jakie są twoje przemyślenia na ten temat? Podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzach poniżej.