Wielu użytkowników komputerów zna pamięć RAM. Możesz nie wiedzieć, że pamięć RAM, o której myślisz, jest rodzajem pamięci DRAM. Twój komputer również ma w sobie trochę SRAM. Istnieje wiele różnic między tymi dwoma, ale z punktu widzenia użytkownika, najczęściej sprowadza się to do tego, że DRAM jest tańszy i dostępny w znacznie większych pojemnościach.
SRAM jest znacznie droższy, ale znacznie szybszy. Daje to początek ich dwóm różnym zastosowaniom. DRAM jest używany jako główna pamięć RAM systemu. Niski koszt i wysoka gęstość są pomocne, ponieważ w nowoczesnych komputerach potrzebne są gigabajty. SRAM jest używany jako pamięć podręczna procesora. Wysoka prędkość jest tutaj doskonała, ponieważ utrzymuje zasilanie procesora, ale możliwości są ograniczone, aby zapewnić przystępność procesorów.
Wyjaśnianie imion
SRAM oznacza statyczną pamięć o dostępie swobodnym, a DRAM oznacza dynamiczną pamięć o dostępie swobodnym. Powyższe różnice nie wyjaśniają jednak, dlaczego jedno jest uważane za statyczne, a drugie za dynamiczne.
Różnica polega na tym, jak działa komórka pamięci. Wystarczy zapisywać statyczną pamięć RAM. Zachowa dane, które przechowuje, bez dalszej interakcji, o ile będzie dostępne zasilanie. Dynamiczna pamięć RAM wymaga jednak, aby każda komórka pamięci była regularnie ładowana, w przeciwnym razie przechowywane w niej dane zostaną utracone, nawet przy stałym zasilaniu. Komórka DRAM jest ładowana poprzez odczytanie jej zawartości, a następnie zapisanie tych samych danych.
Notatka: Zarówno DRAM, jak i SRAM są pamięcią ulotną. Oba stracą wszelkie dane, które przechowują, jeśli stracą zasilanie. Dotyczy to również PSDRAM.
Oczywiście komputery nie pokazują, że twoja pamięć RAM stale zapisuje te same dane z powrotem do siebie. Byłoby to całkowicie niepotrzebne i mylące dla użytkowników. Mimo to procesor, a konkretnie kontroler pamięci, musi regularnie instruować komórki pamięci, aby wykonywały cykl odświeżania. Co zwiększa obciążenie kontrolera pamięci. SRAM nie musi tego robić. Każde ogniwo SRAM nie cierpi z powodu zaniku ładunku, więc ogniwa nigdy nie trzeba odświeżać.
Najlepsze z obu światów?
PSDRAM, również biorąc pod uwagę akronim PSRAM, oznacza Pseudostatyczna pamięć RAM. Jest to forma zmodyfikowanej pamięci DRAM, która sprawia, że bardziej przypomina SRAM. Poszczególne komórki pamięci są nadal wytwarzane w taki sam sposób jak DRAM, co czyni je tanimi.
Chociaż jest stosunkowo niedrogi, gęstość jest niższa niż w przypadku prawdziwej pamięci DRAM. Dzieje się tak, ponieważ PSDRAM wprowadza dodatkowe wewnętrzne obwody, które automatycznie odświeżają komórki pamięci. Podobnie jak SRAM, kontroler pamięci nie musi nic robić, aby zachować dane w PSDRAM. To po prostu działa.
Uproszczenie oznacza, że układ poleceń potrzebny do interakcji z PSDRAM jest mniej skomplikowany niż DRAM. Jedną z potencjalnych wad tego rozwiązania jest to, że procesor nie kontroluje, kiedy banki pamięci się dostają odświeżony, może wysłać żądanie danych zaraz po rozpoczęciu przez odpowiedni bank PSDRAM-u cykl odświeżania. Ten konkretny problem oznacza, że w niektórych przypadkach może wystąpić nieoczekiwanie duże opóźnienie pamięci.
Wniosek
PSDRAM to środek pośredni między DRAM a SRAM. Komórki pamięci muszą być regularnie odświeżane, ponieważ opierają się na tym samym procesie, co DRAM. Pamięć może być jednak prezentowana procesorowi podobnie jak SRAM, ponieważ wewnętrzne obwody dbają o automatyczne odświeżanie komórek pamięci. Jednak pod koniec dnia PSDRAM nie oferuje wielu szczególnych korzyści. W ogóle nie jest używany w standardowych komputerach.
Nie oznacza to, że PSDRAM jest zły, ponieważ z pewnością jest używany. Można go znaleźć w niektórych systemach samochodowych, przemysłowych systemach sterowania i systemach opartych na układach FPGA, w których przydatna jest zmniejszona złożoność sterowania. Ale PSDRAM nie ma dużego śladu rynkowego, co nie wydaje się, aby się zmieniło. Nie zapomnij podzielić się swoimi przemyśleniami na ten temat w komentarzach poniżej.