Duża część procesorów Intela oferuje funkcję o nazwie hyper-threading, która jest nazwą marki Intel dla jednoczesnego wielowątkowości lub SMT. Hyperthreading to proces, który może pozwolić na zwiększenie wydajności procesora w mocno wielowątkowych zadaniach.
Wskazówka: wątki to sekwencje instrukcji procesu. Jeśli proces jest podzielony na wiele mniejszych części, które można uruchomić jednocześnie, nazywa się to wielowątkowym.
Co to jest hiperwątkowość i jak działa?
Hyperthreading jest reklamowany jako narzędzie, które umożliwia jednemu rdzeniowi procesora uruchamianie dwóch procesów jednocześnie. W większości systemów operacyjnych rdzenie hiperwątkowe są wyświetlane jako drugi rdzeń logiczny obok głównego rdzenia fizycznego i mają to samo
To nie jest szczególnie realistyczne przedstawienie tego, jak faktycznie działa hiperwątkowość. W rzeczywistości hiperwątkowość to inteligentny proces planowania, który umożliwia rdzeniowi procesora kolejkowanie dwóch wątków. Jeśli pierwszy wątek utknie, na przykład, jeśli czeka na dane, drugi wątek można płynnie zamienić. Ten projekt pozwala drugiemu wątkowi wykorzystać czas bezczynności procesora, który w przeciwnym razie zostałby zmarnowany, do wykonania przydatnych obliczeń.
Jaki jest wpływ na wydajność?
W zależności od rodzaju obciążenia, na przykład w przypadku silnie wielowątkowych procesów, takich jak edycja wideo, wielowątkowość może zapewnić nawet 30% wzrost wydajności. Jednak w przypadku innych zadań, takich jak aplikacje jednowątkowe, hiperwątkowość może w ogóle nie skutkować wzrostem wydajności.
Hyperthreading oznacza, że procesor zużywa więcej energii i generuje więcej ciepła niż procesor bez hiperwątkowości. Jest to spowodowane wyższymi poziomami wykorzystania procesora.
Rdzenie hiperwątkowe a rdzenie fizyczne
W rzeczywistości hiperwątkowość jest miłym dodatkiem, zapewniającym nieco dodatkowej bezpłatnej wydajności dla zadań wielowątkowych. Fizyczne rdzenie procesora są jednak w stanie zapewnić znacznie większy wzrost wydajności w przypadku obciążeń wielowątkowych. Jeśli masz wybór między dwurdzeniowym procesorem z hiperwątkowością a czterordzeniowym procesorem bez hiperwątkowości, czterordzeniowy procesor przewyższa dwurdzeniowy hiperwątkowy. Fizyczna liczba rdzeni jest najważniejszą częścią wydajności wielowątkowej, a obsługa hiperwątkowości jest nieco przyspieszona.