Jak uruchomić Linuksa na Macu: przewodnik krok po kroku

W dzisiejszym poście omówimy coś dość technicznego. Jak zainstalować Linuksa na Macu.

Dla tych, którzy nie wiedzą, Linux to system operacyjny, taki jak macOS lub Windows. Tym, co go wyróżnia, jest jednak to, że jest to oprogramowanie typu open source. Oznacza to, że każdy może go pobrać za darmo i zainstalować na dowolnym komputerze. A kiedy już go zainstalują, mogą wejść do kodu Linuksa i zacząć go poprawiać według własnego uznania.

Wyzwaniem dla Linuksa jest jednak to, że nie ma żadnych komputerów z Linuksem czekających na zakup. Kiedy przejdziesz do lokalnego sklepu komputerowego, znajdziesz komputery Mac i komputery z systemem Windows, ale prawdopodobnie nie zobaczysz żadnych komputerów z systemem Linux. To dlatego, że od Ciebie zależy zainstalowanie Linuksa na istniejącym komputerze.

Innymi słowy, będziesz musiał zainstalować Linuksa na swoim komputerze, podobnie jak w przypadku aplikacji. Ale ten proces może być nieco trudny, więc przyjrzymy się, jak to zrobić.

To będzie trochę długi post, więc bez zbędnych ceregieli, przejdźmy do tego!

Wybór wersji Linuksa

Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić podczas instalowania Linuksa na Macu, jest wybranie wersji Linuksa. Ponownie, jest to coś, czego możesz nie znać.

W przeciwieństwie do Windowsa i macOS, które są mniej więcej takie, jakie są, Linux został zmodyfikowany przez użytkowników, aby istniał w różnych wersjach i formatach. Możesz więc wybrać wersję Linuksa, która ma funkcje i atrybuty projektowe, które najbardziej Ci się podobają.

Oto krótkie zestawienie niektórych z najpopularniejszych wersji Linuksa:

• Ubuntu: Pierwszą i najpopularniejszą dystrybucją Linuksa jest Ubuntu i istnieje duża szansa, że ​​to ta, o której słyszałeś. Jest zbudowany tak, aby był podobny do macOS i jest przeznaczony dla nowych użytkowników Linuksa. Więc jeśli chcesz tylko „podstawowego” doświadczenia z Linuksem, idź z Ubuntu.
• Mennica Linuksa: Dla tych, którzy szukają doświadczenia nieco bardziej podobnego do systemu Windows, jest Linux Mint. Ma podobne funkcje w porównaniu do Ubuntu, ale jego język projektowania naśladuje system Windows.
• Debian: Jeśli jesteś bardziej doświadczonym użytkownikiem Linuksa, programistą lub kimś, kto pracuje w IT, możesz rozważyć Debiana. Jest to bardziej techniczna, ale także bogata w funkcje dystrybucja Linuksa. To sprawia, że ​​​​używanie go jest nieco trudniejsze, ale jeśli możesz to przepracować, zyskasz więcej niż inne dystrybucje.

Oczywiście istnieje mnóstwo innych dystrybucji Linuksa. Wiele z nich jest świetnych, a wiele nie jest tak wspaniałych. Więc nie krępuj się odkrywać, wejdź na fora i zadawaj pytania, i znajdź to, które jest dla Ciebie odpowiednie.

A jeśli masz komputer Mac z serii M?

Innym pytaniem, jakie możesz mieć wokół Linuksa na Macu, jest to, czy możesz zainstalować Linuksa na Macu z serii M (Apple Silicon). Odkąd firma Apple przeniosła się (prawie) cała linia komputerów Mac do układów z serii M, wielu użytkowników Apple może obecnie mieć komputer Mac z układem M1 lub M2.

Cóż, jeśli to ty, to mam niefortunne wieści. Na razie nie ma żadnych niezawodnych sposobów na zainstalowanie Linuksa na komputerze Mac. O ile wiem, istnieje tylko jedna dystrybucja Linuksa, którą można zainstalować na komputerach Mac z procesorem ARM i wciąż jest w fazie alfa.

To powiedziawszy, nadal możesz używać Linuksa na swoim Macu. Po prostu nie możesz go zainstalować. Zamiast tego musisz użyć oprogramowania do wirtualizacji.

Instalowanie systemu Linux na komputerze Mac: korzystanie z oprogramowania do wirtualizacji

Oprogramowanie do wirtualizacji umożliwia uruchamianie systemu operacyjnego Linux w oknie na komputerze Mac. To wirtualne środowisko. Trudno to wyjaśnić, dopóki tego nie wypróbujesz, ale sednem jest to, że wirtualizacja pozwala uruchamiać Linuksa na komputerze Mac, tak jak każdą inną aplikację. Jest to w przeciwieństwie do instalowania go na dysku twardym i uruchamiania go stamtąd, tak jak zwykle w przypadku systemu operacyjnego.

Instalacja Linuksa na Macu w ten sposób ma pewne zalety i wady. Będziesz mieć większą kontrolę nad swoją dystrybucją poza bramą i zasadniczo możesz używać Linuksa i MacOS obok siebie. Z drugiej strony nie uzyskasz takiej samej wydajności z Linuksa, jak instalując go bezpośrednio na dysku.

Krótko mówiąc, korzystanie ze zwirtualizowanej wersji Linuksa jest lepsze do zabawy z Linuksem, tworzenia aplikacji i sprawdzania, czy lubisz korzystać z Linuksa. Jednak dla tych, którzy chcą faktycznie przejść z macOS na Linuksa, przekonasz się, że wirtualizacja jest tylko półśrodkiem.

Wybierz aplikację do wirtualizacji

Pierwszym krokiem do zainstalowania zwirtualizowanej wersji systemu Linux na komputerze Mac jest wybór wybranej aplikacji do wirtualizacji. Na szczęście wiele z nich jest bezpłatnych i nie ma między nimi zbyt wielu różnic. Oto kilka popularnych opcji do wyboru:

• UTM
• Równolegle
• Wirtualne pudełko

Niektóre z nich są bezpłatne, a inne dość drogie, więc poszukaj tego, który jest dla Ciebie odpowiedni! Korzystanie z aplikacji do wirtualizacji jest dość łatwe, a z tego, co mogę powiedzieć, nie ma zbyt wielu poważnych różnic między tymi aplikacjami.

Ogólnie zaleca się, aby zacząć od UTM. Jest całkowicie darmowy, bardzo łatwy w użyciu i pomoże Ci nauczyć się podstaw bez konieczności inwestowania w coś bardziej solidnego.

Wybierz swój plik ISO

Następnie musisz wybrać plik ISO. Plik ISO to obraz dysku. Zawiera dystrybucję Linuksa, której zdecydowałeś się użyć. Na przykład, jeśli chcesz używać Ubuntu, będziesz chciał pobrać plik ISO z ta strona.

Po znalezieniu pliku ISO, którego zamierzasz użyć do zainstalowania Linuksa na komputerze Mac, pobierz go. Następnie przenieś go w miejsce, gdzie będzie łatwo go znaleźć, na przykład na pulpit lub folder Pobrane. Niektóre programy do wirtualizacji, takie jak Parallels, automatycznie znajdą dla Ciebie plik ISO. Ale jeśli Twoja nie będzie, warto umieścić plik ISO w miejscu, które można łatwo znaleźć.

Po pobraniu pliku ISO możesz otworzyć aplikację VM i rozpocząć instalację systemu Linux na komputerze Mac. Śmiało otwórz wybraną aplikację do wirtualizacji, otwórz ją i wybierz opcję, która umożliwia utworzenie nowej maszyny do wirtualizacji.

Przejrzyj opcje konfiguracji, uważnie czytając opisy opcji, aby stworzyć wersję Linuksa, z której jesteś zadowolony. Nie martw się jednak, jeśli nie zrobisz tego dobrze za pierwszym razem. Ponieważ tworzymy wirtualną wersję Linuksa, łatwo będzie ją usunąć i zacząć od nowa, jeśli zmienisz zdanie.

W końcu powinieneś dojść do punktu, w którym aplikacja do wirtualizacji poprosi Cię o wybranie pliku ISO. Dlatego ważne jest, aby zapisać go w miejscu, które zapadnie w pamięć! Przejdź do pliku ISO i wybierz go.

Zapisz plik wirtualizacji i poczekaj na zakończenie instalacji

Teraz, po wybraniu pliku ISO, możesz jeszcze bardziej rozpocząć konfigurowanie swojej wersji Linuksa. Ponownie, będzie się to nieco różnić w zależności od wybranej aplikacji do wirtualizacji. Ale powinieneś mieć możliwość wyboru, ile pamięci będzie miała ta wersja Linuksa, na ile rdzeni będzie działać itp.

Ważne jest, aby wiedzieć, że kiedy wybierzesz, ile miejsca będzie mieć ta maszyna wirtualna z systemem Linux, Twój Mac zrezygnuje z takiej ilości miejsca na maszynie wirtualnej. Na przykład, jeśli wybierzesz 50 GB miejsca, Twój Mac straci 50 GB miejsca, aby maszyna wirtualna z systemem Linux mogła mieć to miejsce.

Po ustaleniu wszystkich tych ustawień w końcu zostaniesz zapytany, czy chcesz zapisać maszynę wirtualną z systemem Linux. Spowoduje to utworzenie pliku rozruchowego na komputerze Mac, którego możesz użyć do uruchomienia systemu Linux w aplikacji VM. Lub, mówiąc prościej, w tym miejscu utworzysz "aplikację na Linuksa", którą zamierzasz uruchomić później.

Może to zająć dużo czasu, ponieważ aplikacja VM zasadniczo buduje dystrybucję Linuksa za pomocą opcji konfiguracyjnych. Może to więc zająć od kilku minut do nawet kilku godzin.

Jednak po zakończeniu powinieneś być gotowy do uruchomienia Linuksa na komputerze Mac! Po prostu otwórz aplikację VM (tj. UTM lub Parallels), wybierz właśnie utworzoną maszynę wirtualną z systemem Linux, a następnie ją uruchom!

Pamiętaj, że przy pierwszym uruchomieniu tej maszyny wirtualnej z systemem Linux będzie to tak, jak przy pierwszym uruchomieniu komputera. Będziesz musiał utworzyć nazwę użytkownika i hasło, skonfigurować pulpit i wszystkie inne podstawowe rzeczy, które towarzyszą uruchomieniu nowego komputera.

I to wszystko! To wszystko, co trzeba wiedzieć o instalowaniu Linuksa na Macu za pomocą aplikacji do wirtualizacji. To najprostszy sposób, najmniej trwały sposób i metoda, która nie wiąże się z dużym ryzykiem.

Instalowanie Linuksa na Macu: zastąpienie macOS Linuksem

Następną metodą, której użyjemy do zainstalowania Linuksa na Macu, jest zastąpienie macOS Linuksem. Jest to opcja półstała, która zasadniczo zmieni sposób interakcji z komputerem Mac. Pod wieloma względami nie będzie to już nawet komputer Mac, ale komputer z systemem Linux na sprzęcie Mac.

Jeśli po raz pierwszy używasz Linuksa, zdecydowanie polecam nie przy użyciu tej metody. Zamiast tego wypróbuj najpierw Linuksa na maszynie wirtualnej, korzystając z metody, którą właśnie omówiliśmy. Sprawdź, czy Ci się to podoba, czy osiąga Twoje cele, a następnie przejdź do tej metody.

Kolejną wskazówką jest używanie starszego komputera Mac, którego nie używasz zbyt często. Na przykład, jeśli masz starego MacBooka, który zaczyna działać powoli i już go wymieniłeś, spróbuj przekształcić go w MacBooka z systemem Linux.

W większości przypadków powinieneś być w stanie powrócić do systemu macOS, ale może to być dość trudny i długotrwały proces. Więc upewnij się, że jesteś zaangażowany, zanim wypróbujesz tę metodę!

Zainstaluj Etcher na swoim Macu

Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, aby zastąpić macOS Linuksem, jest zainstalowanie Akwaforcista. Etcher to aplikacja, która umożliwia zainstalowanie oprogramowania systemu operacyjnego na dysku. Stamtąd możesz zainstalować system operacyjny na reszcie komputera Mac. Ale na początek będziemy musieli umieścić go na dysku rozruchowym, tj. dysku flash z wystarczającą ilością miejsca do przechowywania wybranego systemu operacyjnego Linux.

Ale trochę wyprzedzamy siebie! Najpierw pobierz Etcher. Po pobraniu zainstaluj go. Nie ma w tym nic więcej – powinna instalować się tak, jak każda inna aplikacja.

Krótko mówiąc, Etcher to bezpłatna aplikacja o otwartym kodzie źródłowym. Oznacza to, że każdy może edytować i współtworzyć swój kod źródłowy, więc możesz sam go sprawdzić, aby upewnić się, że jest bezpieczny. A jeśli ci się to wystarczająco podoba i umiesz pisać kod, to możesz nawet przyczynić się do jego rozwoju.

Pobierz wybrane ISO systemu Linux

Następnie zainstalujemy Linuksa na dysku rozruchowym. Nie martw się, jeśli brzmi to skomplikowanie – to całkiem proste. Dla tych, którzy nie wiedzą, „dysk rozruchowy” to po prostu dysk twardy, pendrive, dysk flash, SSD, jakkolwiek chcesz to nazwać. Powinieneś prawdopodobnie mieć taki, który ma co najmniej 50 GB, który możesz pobrać z Amazon za mniej niż 50 USD.

Będziesz także potrzebował pliku ISO dla wybranej dystrybucji Linuksa. Jeśli chcesz korzystać z Ubuntu, będziesz chciał pobrać plik ISO z ta strona. Ale stosunkowo łatwo jest znaleźć linki do pobierania wersji Linuksa, której chcesz użyć.

Podsumowując, powinieneś mieć:

• Pobrano i zainstalowano Etcher
• Dysk rozruchowy o pojemności około 50 GB lub więcej
• Pobrano wybrany plik ISO dystrybucji Linuksa

Upewnij się, że dysk jest podłączony do komputera Mac. Dodatkowo zapisz wszystkie cenne informacje znajdujące się na tym dysku, ponieważ zaraz je wyczyścimy. Zatem kreatywne projekty, rodzinne zdjęcia – przenieś je w bezpieczne miejsce.

Zainstaluj Linuksa na dysku rozruchowym

Teraz, gdy masz już wszystkie te rzeczy (i nic nie jest przechowywane na dysku flash), jesteś gotowy do zainstalowania Linuksa na dysku rozruchowym.

Aby to zrobić, otwórz Etchera. Kliknij Ustawienia w prawym górnym rogu okna, a następnie zaznacz Tryb niebezpieczny. Monit zapyta Cię, czy jesteś pewien; śmiało i wybierz TAk. Następnie kliknij Z powrotem.

Następnie idź dalej i kliknij Wybierz obraz. Przejdź do pobranego wcześniej pliku ISO (powinien wyglądać jak „ubuntu-16.04.1-desktop-amd64.iso” w zależności od pliku ISO, z którym poszedłeś) i wybierz go.

Włóż dysk flash do komputera Mac, jeśli jeszcze nie jest. Pod Wybierz Dysk, Kliknij Zmiana. Następnie wybierz swój dysk flash z dostępnych opcji. Jeśli nie masz pewności, który to jest, możesz odłączyć dysk flash, a następnie podłączyć go ponownie. Niezależnie od tego, która opcja zniknie, a następnie pojawi się ponownie, jest to twój dysk flash.

WAŻNA UWAGA: NIE wybieraj „/dev/disk0”. To jest dysk twardy twojego Maca. Jeśli go wybierzesz, wyczyścisz komputer Mac. Ponieważ wcześniej wybraliśmy tryb niebezpieczny, nie ma żadnego zabezpieczenia, które mogłoby Cię przed tym powstrzymać. Więc proszę, bądź ostrożny i nie wybieraj tej opcji. I upewnij się, że wybraną opcją jest twój dysk flash.

Na koniec idź dalej i kliknij Błysk!. Plik ISO rozpocznie się teraz kopiowanie na dysk flash. Po zakończeniu wyjmij dysk flash z komputera Mac.

Edycja wpisu rozruchowego

Teraz nadszedł czas na kolejny nieco stresujący krok, edycję wpisu rozruchowego. Twój wpis rozruchowy kontroluje sposób uruchamiania komputera Mac. Zamierzamy zmienić go z macOS i wszystkich jego domyślnych ustawień, aby zamiast tego obejmował uruchamianie z Linuksa. Dlatego proszę, postępuj zgodnie z tymi krokami i kontynuuj tylko wtedy, gdy masz pewność co do swoich umiejętności technicznych.

Wyłącz komputer Mac. Po wyłączeniu podłącz dysk flash, na którym jest teraz skopiowane ISO systemu Linux. Włącz ponownie komputer Mac, przytrzymując przycisk opcja klawisz na klawiaturze w dół.

Spowoduje to wyświetlenie kilku różnych opcji, których być może wcześniej nie widziałeś. W porządku – idź dalej i wybierz opcję rozruchu EFI, a następnie naciśnij zwrócić na klawiaturze.

Spowoduje to wyświetlenie czarno-białego ekranu z opcjami „Wypróbuj Ubuntu” i „Zainstaluj Ubuntu”, zakładając, że używasz systemu Ubuntu ISO. Jeśli wybrałeś inne ISO, mogą wyglądać trochę inaczej. Jeśli opcje nie wydają się podobne, poszukaj więcej informacji w Internecie, zanim przejdziesz dalej, ponieważ od teraz będziemy omawiać instalacje Ubuntu.

Nie wybieraj jeszcze żadnej z opcji na ekranie. Zamiast tego naciśnij klawisz „e” na klawiaturze. Ten klucz jest skrótem od "edytuj", co pozwoli ci edytować wpis rozruchowy komputera Mac.

Powinieneś zobaczyć wiersz kodu zaczynający się od słowa „linux“. W tym wierszu zastąp słowo „nomodeset" po "cichy plusk”. Gdy to zrobisz, cała linia powinna brzmieć: „linux /casper/vmlinuz.efi file=/cdrom/preseed/ubuntu.seed boot=casper cichy splash nomodeset –“.

Następnie naciśnij F10 na klawiaturze. To uruchomi Ubuntu w trybie próbnym.

Zainstaluj Linuksa na Macu

Kliknij dwukrotnie Zainstaluj Ubuntu Ikona. Wybierz swój język (przypuszczalnie angielski), a następnie kliknij Kontynuować.

Kliknij Zainstaluj to oprogramowanie innej firmy opcję, a następnie kliknij Kontynuować. Powinieneś otrzymać alert o treści „/dev/sdb”. Śmiało i wybierz TAk.

Na koniec będziesz chciał wybrać Wymaż dysk i zainstaluj Ubuntu a następnie kliknij Kontynuować jeszcze raz. Jak mówi ta opcja, wymażesz dysk komputera Mac. Oznacza to usunięcie macOS, wszystkich plików, wszystkiego. Będzie to zupełnie nowy komputer z systemem Linux.

Upewnij się, że wybrany jest główny dysk twardy komputera Mac, a następnie kliknij Zainstaluj teraz.

Z tego miejsca otrzymasz kilka podstawowych opcji konfiguracyjnych. Obejmuje to wprowadzanie lokalizacji, wybór układu klawiatury i tak dalej. Zostaniesz również poproszony o utworzenie nazwy użytkownika i hasła. Będzie to używane do logowania się na Twoje konto, w taki sam sposób, w jaki masz nazwę użytkownika i hasło w systemie macOS. Upewnij się, że nie zapomnisz swojej nazwy użytkownika i hasła!

Po wybraniu każdej z tych opcji konfiguracji i kliknięciu Kontynuować, zaczniesz instalować Linuksa na Macu!

Instalowanie Linuksa na Macu: Używanie podwójnego rozruchu z rEFIND

Teraz, gdy omówiliśmy, jak uruchomić Linuksa na Macu w środowisku wirtualnym i jak zastąpić macOS Linuksem, nadszedł czas na rozwiązanie kompromisowe. To jest podwójne uruchamianie. Dla tych, którzy nie wiedzą, podwójne uruchamianie to możliwość wyłączenia komputera Mac, a następnie, gdy się włącza, wybierz system operacyjny, którego chcesz użyć. Tak działa Bootcamp na komputerach Intel Mac i tak będzie działać kolejne rozwiązanie.

Chociaż nie jest to tak techniczne, jak poprzednie rozwiązanie, nadal będzie wymagało wielu kroków. Więc zapnij pasy i przygotuj się!

Zainstaluj rEFInd

Aby umożliwić podwójne uruchamianie z Linuksem na Macu, będziesz musiał użyć rEFInd. rEFInd to aplikacja, która pozwala na jednoczesną instalację systemu Windows, Linux, macOS i innych systemów operacyjnych na komputerze Mac.

Niestety, nie udało mi się znaleźć żadnych informacji na temat tego, czy rEFInd obsługuje komputery Mac z serii M. Więc w tym przewodniku założymy, że działa tylko na komputerach Intel Mac. Ale zachęcam do spróbowania samemu!

Możesz pobierz rEFInd tutaj oraz przeczytaj dokumentację tutaj. Dokumentacja obejmuje zasadniczo wszystko, co możesz chcieć wiedzieć o rEFInd, więc jest to świetne źródło, do którego można się zwrócić.

W każdym razie, śmiało pobierz rEFInd na komputer Mac.

WAŻNA UWAGA: Szyfrowanie całego dysku może czasami powodować problemy z rEFInd na Macu. Więc jeśli masz to włączone, wyłącz je.

Po pobraniu otwórz terminal komputera Mac. Możesz to zrobić, naciskając Komenda + spacja, wpisując „Terminal”, a następnie naciskając zwrócić.

Przeciągnij i upuść właśnie pobrany plik instalacyjny rEFInd (powinien znajdować się w folderze Pobrane, „refind-bin-[wersja].zip”) do okna Terminala. Następnie naciśnij zwrócić. Rozpocznie to proces instalacji dla rEFInd.

Podziel swojego Maca na partycje

Po zakończeniu instalacji rEFInd wyłącz komputer Mac. Ważne jest, aby całkowicie go wyłączyć. Nie uruchamiaj go po prostu ponownie.

Następnie ponownie włącz komputer Mac. Powinieneś zobaczyć ekran menedżera rozruchu rEFInd za każdym razem, gdy komputer Mac włącza się ponownie. To jest ekran, który zobaczysz od teraz po ponownym włączeniu komputera Mac, umożliwiając przełączanie się między systemami operacyjnymi.

Oczywiście w tej chwili nadal mamy tylko jeden system operacyjny na naszym Macu, a jest to macOS. Aby to zmienić, musisz zacząć od partycjonowania komputera Mac. Partycjonowanie komputera Mac oznacza po prostu odłożenie pewnej ilości miejsca na nowy system operacyjny, który zamierzasz zainstalować (w tym przypadku Linux).

Aby to zrobić, uruchom system macOS z ekranu rozruchowego rEFInd. Po ponownym zalogowaniu się na konto macOS musisz uzyskać dostęp do Narzędzia dyskowego. Ponownie możesz to zrobić, naciskając Komenda + spacja, wpisując „Narzędzie dyskowe” i naciskając zwrócić na klawiaturze.

Po otwarciu Narzędzia dyskowego wybierz dysk twardy komputera Mac z listy dysków po lewej stronie. Następnie wybierz Przegroda z paska narzędzi u góry okna.

Następnie musisz zmniejszyć rozmiar partycji macOS, aby zrobić miejsce na instalację systemu Linux na dysku twardym komputera Mac. Potrzebujesz co najmniej 5 GB, aby zainstalować Linuksa na Macu, ale to trochę go ogranicza. Polecam wszędzie od 20 GB do 50 GB, w zależności od tego, co możesz oszczędzić.

Pamiętaj, że partycjonowanie pamięci komputera Mac w ten sposób ograniczy ilość dostępnej pamięci w systemie macOS. Więc jeśli dasz 20 GB na Linuksa, będziesz miał 20 GB mniej na macOS.

Nie musisz tworzyć nowej partycji po zmniejszeniu rozmiaru partycji macOS. Na razie zostaw to dodatkowe miejsce puste, abyśmy mogli później zainstalować na nim Linuksa.

Zainstaluj i uruchom Linuksa

Wreszcie nadszedł czas, aby zainstalować i uruchomić Linuksa na Macu. Aby to zrobić, będziesz potrzebować dysku rozruchowego z zainstalowanym Linuksem. Możesz śledzić te wskazówki za to lub wróć do Zainstaluj Linuksa na dysku rozruchowym w tym artykule (ten, który właśnie czytasz).

Gdy już będziesz mieć dysk rozruchowy, podłącz go do komputera Mac. Następnie uruchom ponownie komputer Mac. Powinno to spowodować powrót do ekranu rEFInd, który widziałeś wcześniej.

Tym razem jednak powinieneś zobaczyć opcję rozruchu z utworzonego rozruchowego dysku Linux. Śmiało i wybierz go, a następnie uruchom go.

Następnie uruchom instalator dystrybucji Linuksa. Spowoduje to rozpoczęcie procesu instalacji – przejdź przez niego, korzystając z procesu krok po kroku, który zapewnia. W pewnym momencie natkniesz się na opcję, która mówi „Zainstaluj Ubuntu razem z Mac OS X“. Wybierz tę opcję!

Po zakończeniu procesu instalacji uruchom ponownie komputer Mac, aby ponownie stanąć przed ekranem rEFInd. Tym razem zamiast dysku startowego powinieneś zobaczyć Linuksa jako dostępną opcję. Możesz teraz uruchomić komputer Mac za pomocą systemu Linux lub macOS.

I to wszystko!

Linux na Macu: jak wrócić do macOS

Teraz, gdy omówiliśmy trzy najlepsze sposoby instalacji Linuksa na Macu, możesz się zastanawiać, jak wrócić do macOS. W końcu Linux nie jest dla wszystkich i może się okazać, że nie chcesz już z niego korzystać.

W takim przypadku oto, jak powrócić do systemu macOS.

Jeśli używasz aplikacji do wirtualizacji do korzystania z Linuksa na komputerze Mac, wszystko, co musisz zrobić, to przejść do tej aplikacji do wirtualizacji i usunąć utworzoną maszynę wirtualną z systemem Linux. Spowoduje to usunięcie Linuksa z komputera Mac i zwrócenie dowolnej ilości miejsca, które pierwotnie miałeś przeznaczone dla Linuksa.

Jeśli zastąpiłeś system macOS systemem Linux, co oznacza, że ​​nie masz już systemu macOS na komputerze Mac, masz dwie opcje przywrócenia systemu macOS. I szczerze mówiąc, oba są dość techniczne. Zasadniczo przejdziesz przez ten sam proces, którego użyłeś do zainstalowania Linuksa na swoim komputerze, z wyjątkiem tego czasu z macOS. Oto twoje opcje:

1. Uruchom komputer Mac w Tryb odzyskiwania i wybierz Zainstaluj ponownie macOS z dostępnych opcji. Są wskazówki na jak to zrobić tutaj.
2. Jeśli to nie zadziała, oznacza to, że wyczyściłeś partycję odzyskiwania podczas usuwania systemu macOS. Ale nie martw się! Nadal powinieneś być w stanie ponownie zainstalować macOS. Aby to zrobić, musisz utworzyć dysk rozruchowy. Tak jak omówiliśmy w tym poście, tworząc dysk rozruchowy systemu Linux, z wyjątkiem tego, że tym razem używa się systemu MacOS. W tym celu musisz pobrać instalator macOS, które znajdziesz tutaj. Następnie będziesz musiał utworzyć dysk rozruchowy/instalator, do których wskazówki znajdziesz tutaj. Ponownie, może to być trochę trudne, więc jeśli masz problemy, nie wahaj się skontaktować się z Obsługa klienta Apple.

Wreszcie, jeśli użyłeś rEFInd do zainstalowania Linuksa na Macu, możesz po prostu uruchomić system macOS i otworzyć Narzędzie dyskowe. Tutaj powinieneś być w stanie znaleźć swoje partycje Linux. Usuń je, a to skutecznie usunie Linuksa z twojego komputera, dając ci z powrotem miejsce, które początkowo zarezerwowałeś dla Linuksa.

Następnie, aby usunąć rEFInd, postępuj zgodnie z tymi oficjalnymi instrukcjami dezinstalacji.

Linux na Macu: czy to właściwy ruch?

I to wszystko! To wszystko, co musisz wiedzieć, aby zainstalować Linuksa na Macu, a także usunąć go, jeśli zmienisz zdanie. Ponownie, jest to jedna z najbardziej technicznych rzeczy, które możesz zrobić na komputerze Mac, więc zachowaj ostrożność.

Co do tego, czy ty? powinien zacznij używać Linuksa na Macu, to naprawdę zależy od Ciebie. Nigdy nie robiłem tego osobiście, ale słyszałem, że Linux działa lepiej na starszych komputerach Mac niż macOS. Jeśli więc masz starego Maca, który zaczyna pokazywać swój wiek, zastąpienie macOS Linuksem może być sposobem na płynne działanie przez kilka kolejnych lat.

Jeśli zacząłeś używać Linuksa przez macOS, chciałbym poznać Twoje przemyślenia! Daj mi znać w komentarzach poniżej, czy to kochasz, nienawidzisz, żałujesz, czy nigdy nie wrócisz.

Aby uzyskać więcej informacji, wiadomości i przewodników na temat wszystkich rzeczy Apple, sprawdź resztę bloga AppleToolBox.

Do zobaczenia następnym razem!