Sony Xperia 1 II jest zbyt droga dla większości ludzi. Sony celuje w twórców treści, ale czy wyświetlacz spełnia te wysokie standardy?
Mocno osadzona jako goliat w branży multimedialnej, Sony Corporation produkuje elektronikę, która jest szanowana na wielu różnych poziomach i kategoriach. Od konsumenckiego sprzętu audio po profesjonalne aparaty fotograficzne i profesjonalne monitory referencyjne — można by pomyśleć, że Sony potrafi zrobić bestię z telefonu, który łączy w sobie wiele dziedzin wiedzy firmy.
Niestety, tak nie było w przypadku ich ostatnich kilku telefonów. Chociaż Sony odniosło sukces w poszczególnych działach produktów, wydaje się, że brakuje koordynacji przy składaniu tego wszystkiego w telefonie. Ostatni rok, Sprawdziłem wyświetlacz w pierwszym urządzeniu Sony Xperia 1, telefon, który firma Sony przygotowała dla twórców treści. Chociaż sam wyświetlacz był wystarczająco przyzwoity dla większości konsumentów, byłem rozczarowany kierunkiem, w jakim Sony obrało swoją kalibrację. To nierozsądne, abym oczekiwał czegoś na tym samym poziomie, co Master Monitory Sony (z których czerpią inspirację), ale spodziewałem się przynajmniej pewnego podobieństwa do ich wysokiej klasy telewizorów. I byłem zawiedziony, gdy zobaczyłem, że po prostu nie było.
Dla tych, którzy nie czytali recenzja, wyświetlacz Sony Xperia 1 nie miał prawdziwego profilu kolorów zgodnego z sRGB; dostarczony tryb Creator nie został skalibrowany do punktu bieli D65 i (niespójnie) był ukierunkowany na moc gamma 2,4 dla całej zawartości. Chociaż nie oznacza to źle skalibrowanego wyświetlacza (wyświetlacze telefonu nie powinny na początku wskazywać mocy gamma 2,4), telefon nie może wyświetlać treści w ten sam standard kolorów, na który zgodził się Internet, więc urządzenia nie można porównać w tym samym standardzie, co inne urządzenia. Sony zauważyło ten problem i cieszę się, że udało się go rozwiązać w drugiej generacji urządzenia Xperia 1, Sony Xperia 1 II („Mark II”).
Najważniejsze informacje o przeglądzie wyświetlacza Sony Xperia 1 II
Zalety
- Najostrzejszy wyświetlacz bez śladu kolorowych obwódek
- Doskonała dokładność kolorów w „trybie twórcy” z ustawieniem wstępnym D65
- Dobre odtwarzanie HDR
- Dokładny i spójny kontrast w profilu „Standard”.
Cons
- Szczytowa jasność pozostaje w tyle za innymi telefonami w tym samym przedziale cenowym
- Płaski kontrast obrazu w trybie Creator
- Brak panelu o wysokiej częstotliwości odświeżania
- Spójność kolorów rozpada się w pobliżu minimalnej jasności
Wszystkie piksele
Sony Xperia 1 II nadal popiera wybór Sony polegający na umieszczeniu ultraszerokiego wyświetlacza 4K w swoim flagowym smartfonie. Przy wygodnej odległości oglądania i rozmiarze wyświetlacza różnica w oglądaniu treści 4K na panelu o rozdzielczości 4K jest subtelna w porównaniu z oglądaniem tej samej treści na panelu 1440p. W przypadku treści i aplikacji, które nie są natywne 4K, telefon renderuje w rozdzielczości 1440p, aby zachować trochę mocy obliczeniowej. Ze względu na malejące zwroty ze zwiększonej gęstości pikseli i wyższego poboru mocy 4K, nie jest to decyzja, którą osobiście podjąłbym, gdybym projektował dziś wyświetlacz smartfona. Rozumiem jednak, że Sony Xperia 1 II to niszowy produkt dla tych, którzy mogą spędzać dużo czasu na monitorowaniu treści 4K.
Redukcja rozmycia ruchu
Wraz z Xperią 1 II firma Sony dodała nową funkcję wyświetlania o nazwie „Redukcja rozmycia ruchu”, która pomaga zredukować efekt zjawy w szybko poruszających się treściach. Większość form efektywnej redukcji rozmycia ruchu uzyskuje się poprzez wstawienie czarnego obrazu pomiędzy klatki lub stroboskopowe podświetlenie wyświetlacza. Jednak wydaje się, że nie tak to działa w Sony Xperia 1 II. Sony powiedział Engadget Japonia że Xperia 1 II „z czasem zwiększy napięcie wraz z aktywacją pikseli OLED podczas wyświetlania obrazu” i że „nawet jeśli wysłanie instrukcji aktywacji piksela, przejście z czarnego na biały może zająć trochę czasu, co może spowodować, że piksel będzie wyglądał na szary.” YouTuber 忍の動画 załadował poręczny wideo który porównuje wyświetlacz Sony Xperia 1 II z włączoną i wyłączoną funkcją redukcji rozmycia ruchu:
Porównanie rozmycia ruchu / Źródło: 忍の動画
Chociaż nie otrzymaliśmy oficjalnego potwierdzenia, wydaje się, że funkcja Sony ma na celu poprawę czasu przejścia pikseli zamiast poprawy trwałości obrazu. Problem z tym kątem polega na tym, że czas przejścia (G2G) dla podświetlonych pikseli na OLED jest już bliski natychmiastowe, a trwałość (MPRT) jest główną przyczyną rozmycia ruchu, czego nie zapewnia funkcja Sony poprawić. Jednak czas przejścia dla czarnych lub prawie czarnych kolorów na podobne odcienie na OLED jest w rzeczywistości dość powolny. Czasami może to być postrzegane jako niebieski lub fioletowy ślad za ciemnymi ruchomymi elementami na wyświetlaczu i jest to konsekwencją wyświetlaczy OLED od samego początku. Nie mogłem się doczekać, aby zobaczyć, czy funkcja Sony w ogóle poprawiła spływ, ale z moich testów nie miało to żadnego znaczenia. Odkryłem, że redukcja rozmycia ruchu Sony jest mało inspirująca, nieskuteczna i tak naprawdę nie warta dalszych badań. Wdrożenie funkcji redukcji rozmycia ruchu, która jest faktycznie skuteczna, osłabiłoby jasność wyświetlacza, a Sony Xperia 1 II nie ma zbyt wiele wolnego miejsca. W każdym razie panel o wyższej częstotliwości odświeżania byłby za każdym razem lepszą ratą.
Panel wyświetlacza
Sprzęt wyświetlający w Sony Xperia 1 II wydaje się być panelem Samsunga starszej generacji. To wciąż 8-bitowy panel, który ma takie same możliwości wyjściowe jak zeszłoroczny. Typowa szczytowa jasność panelu wynosi około 550-650 nitów w zależności od APL, a jego gama kolorów rozciąga się tuż poza DCI-P3. To było uważane za high-end z paneli Samsunga w 2017 i 2018 roku, ale teraz przekroczyły to - około 750-900 nitów to to, czego można oczekiwać od dzisiejszych paneli. Wyobrażam sobie, że Sony zdecydowało się wstrzymać z nowszym panelem, być może dlatego, że Samsung nie produkuje jeszcze żadnego z rozdzielczością 4K.
Ekran nie wydaje się tak przyklejony do górnej części szkła, jak jego konkurenci. Chociaż ta cecha nie pojawia się w pomiarach, jest to coś, co można zauważyć subtelnie, zwłaszcza pod kątem. Kątowe przesunięcie kolorów panelu również nie jest tak niskie, jak nasze obecne flagowe OLED, chociaż w żadnym wypadku nie jest obraźliwe.
Profile kolorów
Sony upraszcza sprawę dzięki dwóm profilom kolorów. Domyślny profil „Standardowy” nasyca kolory nieco wyżej niż standard sRGB i znacznie obniża punkt bieli. Profil „Tryb twórcy” to profil wyświetlacza z dokładnymi kolorami, przeznaczony dla twórców treści, aby mogli wiernie oglądać swoją pracę. Wydaje się, że oba profile mają na celu tę samą moc gamma 2,20, ale jak oceniono później, rzeczywisty kontrast między dwoma profilami jest inny.
Profil „Standard” ma zimny punkt bieli 7800 K (prawdopodobnie skierowany na D75), którego kolory podstawowe znajdują się pomiędzy standardami kolorów sRGB i P3. W porównaniu z sRGB profil Standard jest do 21% większy. Jego czerwienie są do 13% większe, zauważalnie przechodząc w kierunku pomarańczy. Zieleń jest do 14% większa, zachowując ten sam odcień. Błękity są o około 9% większe, zabarwiając się lekko w kierunku magenty. Jak wspomniano wcześniej, mapowanie tonalne profilu jest podobne do tego w trybie Creator, który ma na celu standardową moc gamma 2,20.
„Tryb twórcy”, który miał być „dokładnym” profilem, początkowo nie trafia w punkt bieli. Domyślnie profil ma punkt bieli około 7100 K, czyli znacznie chłodniej niż standardowe 6504 K. W tym białym punkcie dokładność kolorów profilu jest niczym niezwykłym; wszystkie odcienie kolorów są przesunięte na niebiesko, jednak mieszanki kolorów wydają się być dobrze dopasowane do danego punktu bieli. Aby uzyskać najdokładniejszy obraz, balans bieli profilu musi być ustawiony na D65. Chociaż poprawia to dokładność kolorów, panel i profil wyświetlacza powinny być skalibrowane fabrycznie do D65, aby uzyskać maksymalną precyzję.
Oba profile pozwalają użytkownikowi dostosować punkt bieli i zastosować korekcję kolorów (PCC) do poszczególnych kanałów kolorów RGB. Sony zapewnia również wybór punktu bieli kanonicznych źródeł światła, a mianowicie D50, D55, D65, D75 i D93. To świetny dodatek, który inni producenci OEM powinni zapewnić jako opcję, aby umożliwić twórcom treści zobaczenie ich pracy w innych standardowych źródłach światła.
Metodologia zbierania danych
Jasność
Szczytowa jasność Sony Xperia 1 II jest w większości niezmieniona, jeśli nie nieco słabsza niż w przypadku oryginalnej Xperii 1. Powodem redukcji jest to, że Xperia 1 II wyrównuje teraz jasność wyświetlacza z APL na ekranie, co prawie nie powoduje percepcyjnej zmiany poziomu bieli wyświetlacza, gdy zmienia się zawartość. Pomaga to poprawić dokładność kontrastu w treści, ale poświęca jasność w niektórych warunkach. Jak zwykle w przypadku telefonów z Androidem, rzeczywista szczytowa jasność wyświetlacza jest dostępna tylko w trybie automatycznej jasności w jasnym świetle. W trybie ręcznym Sony Xperia 1 II jest ograniczona do około 350 nitów jasności na pełnym ekranie (100% APL).
Mediana 50% jasności APL w świetle słonecznym wynosi średnio około 600 nitów, w porównaniu do 630 na oryginalnej Xperii 1. W przypadku treści HDR wyświetlacz Xperia 1 II nieznacznie zwiększy jasność małych obszarów bieli, osiągając wartość maksymalną 710 nitów dla 20% APL. Te wartości są typowe dla paneli Samsunga generacji 2017-2018 i choć nadal są przyzwoite, nie są konkurencyjne dla urządzenia, które oferują 800-nitową jasność na pełnym ekranie i prawdziwe 1000-nitowe rozjaśnienia HDR, których powinniśmy oczekiwać od telefonu w tym cena.
Inną irytacją, jaką znalazłem w Xperii 1 II, jest to, że Sony nadal używa liniowej wartości jasności mapowania, powodując zauważalne skoki podczas dostosowywania jasności (ręcznej lub automatycznej) na niższą poziomy. Nie jest to zbyt ważne, ale pokazuje pewien brak dopracowania.
Mapowanie kontrastu i tonów
Największą różnicą w wyświetlaczu Xperia 1 II jest kontrast. Nowsza Sony Xperia 1 II domyślnie celuje teraz w standardową moc gamma 2,2, co jest mile widzianą zmianą. Oryginalna Xperia 1 miała moc gamma 2,4, która jest powszechnie stosowana w kalibracjach telewizorów w ciemniach. Może to być przydatne dla rzeczywistych filmowców (lub wypełniających niszę), ale nie nadaje się do innych warunków i większości treści oglądanych na smartfonie. W normalnych warunkach wyższa wartość gamma dawała bardziej stromy kontrast i ciemniejsze kolory. Oczywistą opcją jest tutaj pozostawienie użytkownikowi wyboru, czego Sony nie robi dla obu generacji urządzeń. Jednak podczas oglądania filmów w aplikacji odtwarzacza multimedialnego wyświetlacz odwzorowuje teraz tonację do mocy gamma 2,4. Byłoby nadal byłoby lepiej, gdyby zapewniono opcje, ale rozwiązanie Sony to solidny środek, który mnie złapał niespodzianka.
Jeśli chodzi o wydajność odtwarzania tonów, rzeczywisty kontrast w wyświetlaczu Sony Xperia 1 II jest bardzo problematyczny. Oceniając to w porównaniu ze stałym APL i stałymi wzorcami zasilania, zmierzyłem, że tryb Creator znacznie podniósł cienie, szczególnie przy wyższej jasności. Black crush nie stanowi dzięki temu problemu, ale powoduje, że zawartość wygląda na wyblakłą. Najbardziej odpowiednia moc gamma, która najlepiej opisuje funkcję transferu Xperii 1 II, byłaby bliska 1,90, czyli znacznie niższa niż standardowe 2,20. Z drugiej strony uniesione cienie mogą poprawić czytelność treści przy jaśniejszym oświetleniu, ale w typowym użyciu skutkuje to po prostu bardziej płaskim obrazem. Jeśli rozjaśnione cienie są rzeczywiście celowe dla czytelności w świetle słonecznym, to mapowanie tonalne powinno być funkcją oświetlenia otoczenia (mierzę wyświetlacze w ciemni), a nie tylko jasności wyświetlacza. Kontrast wyświetlacza Xperii 1 II to pełne 180 w stosunku do pierwszej generacji Xperii 1, która faktycznie miała zbyt wiele kontrast dla treści ogólnych. Niestety, nie udało mi się przetestować dokładności wyświetlacza o mocy gamma 2,40 w treści wideo.
Z drugiej strony tryb standardowy wydaje się mieć znacznie dokładniejszy i lepiej kontrolowany kontrast obrazu. Jest to sprzeczne, ponieważ tryb standardowy nie ma być dokładnym profilem kolorów, ale działa znacznie lepiej w podstawowej reprodukcji struktury treści. Nadal występuje nieznaczny wzrost przy niższej jasności i lekkie zmiażdżenie przy około 80% jasności PQ, ale ze względu na względny ton dokładność, zalecałbym używanie profilu Standard zamiast trybu Creator do mapowania tonów cieni, podczas monitorowania nasycenia kolorów za pomocą Tryb twórcy.
Precyzja balansu bieli i skali szarości
Odpowiednie średnie punkty bieli dla profilu Standard i trybu Twórca wynoszą odpowiednio 7800 K i 7100 K. Oba są znacznie zimniejsze niż standard D65 o temperaturze 6504 K. Biorąc pod uwagę, że tryb Creator ma być zgodny ze standardami kolorów dla twórców treści, nie ma sensu kalibrować tak zimnego punktu bieli, jak zrobiło to Sony. Jednak punkt bieli można regulować, a wybranie ustawienia wstępnego D65 przesuwa punkt bieli bliżej około 6600 K z mniejszym ogólnym błędem kolorów.
Podczas wyświetlania tego samego koloru przy różnych jasnościach systemowych nasza Sony Xperia 1 II wykazuje przeciętne dryfowanie kolorów, które jest wyższe niż to, co powinien wykazywać flagowy wyświetlacz. Oba profile mają odchylenie standardowe różnicy kolorów większe niż zauważalny próg (ΔmiTP > 3,0), co oznacza, że wiele kolorów leży poza średnią zmierzoną temperaturą barwową. Ciemniejsze odcienie kolorów przy niższej jasności sterują zasadniczo zielonymi, powodując, że cienie i ciemne elementy interfejsu wydają się płaskie i przekrzywione. Tolerancja produkcyjna odgrywa dużą rolę w precyzji ciemniejszych kolorów, a inne wyświetlacze Sony Xperia 1 II mogą wyglądać bardziej spójnie (lub gorzej). Jednak umiarkowany rozrzut nawet wśród jaśniejszych kolorów sugeruje, że można się tego spodziewać po kontroli jakości Sony.
Dokładność kolorów
Ponieważ punkt bieli D65 jest niezbędną podstawą naszych standardowych przestrzeni kolorów, zimniejsza kalibracja domyślnego punktu bieli w trybie Creator początkowo nie jest dokładna. W przypadku domyślnego punktu bieli profilu występuje średni błąd koloru ΔmiTP 3,9, czyli powyżej naszego zauważalnego progu ΔmiTP > 3,0. Wybranie ustawienia balansu bieli D65 znacznie poprawia pomiary i skutkuje niezwykłą kalibracją kolorów w większości warunków ze średnim błędem koloru ΔmiTP z 2,5. Zauważyłem jednak, że wokół minimalnej jasności występuje niedosycenie czerwieni, które zmywa wygląd wyświetlacza podczas oglądania w nocy. Moje wcześniejsze pomiary w skali szarości wykazały również przesunięcie kolorów w kierunku zieleni w przypadku ciemniejszych odcieni panelu, a także widzimy przesunięcie punktu bieli w kierunku zieleni w przypadku moich pomiarów o niższej jasności.
Odtwarzanie HDR
Ponieważ liczba tytułów HDR10 i Dolby Vision stale rośnie na naszych ulubionych platformach usług przesyłania strumieniowego, możemy coraz częściej wykorzystywać pełny potencjał naszych wysokiej klasy paneli wyświetlaczy. Odtwarzanie treści HDR jest obecnie najlepszą demonstracją możliwości wyjściowych wyświetlacza i może z łatwością być najbardziej imponującym doświadczeniem dla konsumenta. Wyświetlacz w Sony Xperia 1 II ma współczynnik proporcji zgodny z wieloma formatami kinowymi, dzięki czemu oglądanie filmów odbywa się bez ramki, eliminując konieczność tworzenia pasków. Może również nagrywać filmy w formacie HDR (choć w HLG), który, choć jesteśmy daleko od przyjęcia i normalizujący, jest jednak imponujący i daje nam natychmiastowy dostęp do treści, które prezentują wyświetlacz wydajność.
Sony Xperia 1 II ładnie i dokładnie odtwarza standardową krzywą HDR ST.2084, z wyjątkiem niewielkiego podbicia w prawie czarnych kolorach. Szczytowa typowa jasność Xperii 1 II w treściach HDR dochodzi do około 710 nitów, co nie do końca uderza standard 1000 nitów, ale wystarcza do zapewnienia przekonująco jasnych świateł w ciemnym otoczeniu. Dodatkowo, w przeciwieństwie do innych telefonów z Androidem, które testowałem, system zarządzania kolorami HDR firmy Sony wydaje się stosować mapowanie tonalne w kierunku szczytowej jasności do 75% poziomu sygnału PQ dla 1000-nitowego HDR treść; inne telefony z Androidem marnują zapas jasności, obniżając poziom sygnału PQ do 100%. Krótki przegląd nasycenia gamy P3 wyświetlacza w BT.2100 pokazuje, że jego dokładność kolorów HDR jest zadowalająca, choć tylko nieco niedosycona w czerwieni i zieleni. Zauważyłem również, że tryb wyświetlania HDR Sony nie jest zgodny ze standardowym systemem zarządzania kolorami Androida, a tylko kilka aplikacji z białej listy może poprawnie renderować filmy HDR (głównie Zdjęcia Google I Netflixa). Wiele innych odtwarzaczy multimedialnych, np VLC, nie obsługują prawidłowego odtwarzania HDR na Sony Xperia 1 II. Nie byłem w stanie przetestować wydajności ani kompatybilności Dolby Vision (chociaż mówiono, że pierwsza generacja go obsługuje), ale sądzę, że działa podobnie, wraz z HLG.
Wniosek
Za około 1200 USD wyświetlacz Sony Xperia 1 II po prostu nie zachwycił mnie na tyle, by poczuć, że można go stawić czoła takim firmom jak Samsung, OnePlus czy Apple. Reszta telefonu może być idealna, ale jeśli wyświetlacz nie jest dla mnie wystarczająco zniewalający, to jest to nierozruch. Biorąc pod uwagę problemy z mapowaniem tonów w trybie Creator, nie mogę powiedzieć, że z powodzeniem wypełnia swoją niszę jako mobilne narzędzie do monitorowania dla wszystkich twórców treści. Cienie mapowania tonalnego mogą być bardzo delikatne, a to, co widzisz na wyświetlaczu Xperii 1 II, jest po prostu zbyt jasne w porównaniu z tym, co wytworzyłby rzeczywisty monitor referencyjny. Niestety, nie zmierzyłem jego wyjściowego odtwarzania wideo Rec.709 (które powinno mieć moc gamma 2,40), ale jeśli jest to coś w rodzaju ogólnego mapowania tonów, byłoby bezużyteczne dla filmowców. Ponieważ kontrast jest dla mnie najważniejszym czynnikiem wpływającym na dokładność obrazu, mogę jedynie zalecić korzystanie z profilu Standard z balansem bieli ustawionym na D65 w tym telefonie, nawet z jego wzmocnionymi kolorami.
Mark II poprawił się w obszarach, które uniemożliwiły jego poprzednikowi uznanie go za jeden z najlepszych telefonów ostatnich roku, ale cofnął się o dwa kroki, cały rok później, kiedy technologia wyświetlania po raz kolejny zrobiła kolejny krok do przodu. Redukcja rozmycia ruchu nie ma absolutnie żadnych kotletów przetargowych w porównaniu z panelem o wyższej częstotliwości odświeżania, a rozdzielczości 4K można zapomnieć, chyba że często korzystasz z treści 4K na telefonie. Ci, którzy chcą monitorować zawartość HDR, mogą być również zdenerwowani, widząc, że brakuje prawie 300 nitów zapasu podświetlenia. Dla zwykłych użytkowników wyświetlacz jest przyzwoity, bez ofensywnych problemów w trybie standardowym, ale twórca treści, czy nie, nie sądzę warto FOMO (strach przed przegapieniem) za to, co jest warte, zwłaszcza gdy można dostać tańsze telefony z lepszymi wyświetlaczami.
Forum Sony Xperia 1 II
Sony Xperia 1 II
Dzięki Xperii 1 II Sony celuje w niszę twórców treści. Chociaż Sony zdecydowanie poprawiło jakość wyświetlania od zeszłorocznej Xperii 1, istnieją lepsze opcje dla twórców treści. Zwykli użytkownicy i fani telefonów Sony Xperia nie uznają jednak wyświetlacza za obraźliwy, dlatego też mogą uznać Xperia 1 II za warty zakupu.
Linki partnerskie- Amazonka
- Zobacz w Amazonie
Specyfikacja | Sony Xperia 1 II |
---|---|
Typ |
OLED Diamentowy piksel PenTile |
Producent | Samsung Display Co. |
Rozmiar |
6,0 cali na 2,6 cala Przekątna 6,5 cala 15,3 cala kwadratowego |
Rezolucja |
3840 × 1644 (natywna) 2560×1096 (renderowanie) Współczynnik proporcji pikseli 21:9 |
Zagęszczenie pikseli |
455 czerwonych subpikseli na cal 643 zielonych subpikseli na cal 455 niebieskich subpikseli na cal |
Odległość dla ostrości pikseliOdległości dla pikseli, które można łatwo rozdzielić z wizją 20/20. Typowa odległość oglądania smartfona wynosi około 12 cali |
<7,6 cala dla obrazu w pełnym kolorze <5,3 cala dla obrazu achromatycznego |
Czarny próg przycinaniaPoziomy sygnału do obcięcia na czarno |
<0,8% przy maksymalnej jasności <1,2% przy minimalnej jasności |
Specyfikacja | Tryb twórcy | Tryb standardowy |
---|---|---|
Jasność |
Minimum:1,9 nita Szczyt 100% APL:602 nitów Szczyt 50% APL:613 nitów Szczytowy HDR 20% APL:711 nitów |
Minimum:1,8 nita Szczyt 100% APL:556 nitów Szczyt 50% APL:564 nitów Szczytowy HDR 20% APL:711 nitów |
GammaStandard to prosta gamma 2,20 | 1,74–2,04 Średnio 1,92 | 1,99–2,25 Średnio 2,10 |
Biały punktNorma to 6504 K |
7067 KΔmiTP = 5.2 D65:6633 KΔmiTP = 1.2 |
7838 KΔmiTP = 8.8 |
Różnica barwΔmiTP wartości powyżej 10 są pozorneΔmiTP wartości poniżej 3,0 wydają się dokładneΔmiTP wartości poniżej 1,0 są nie do odróżnienia od doskonałych |
sRGB:Średnia ΔmiTP = 3.9 sRGB (D65):Średnia ΔmiTP = 2.5Doskonały |
21% większy gamę niż sRGB +13% nasycenia czerwienią, lekko przesunięty pomarańcz +14% nasycenia zielenią +9% nasycenia zieleni, lekko przesunięta magenta |