Xiph. Org Foundation uruchomiła kodek audio Opus 1.2, który zapewnia znaczne ulepszenia dźwięku w czasie rzeczywistym. Dowiedz się wszystkiego o tym, jak to się zmieniło!
Xiph. Fundacja Org właśnie ogłosiła najnowsze ulepszenie kodeka audio Opus wraz z wydaniem ich Koder libopus 1.2. Dzięki temu najnowszemu ulepszeniu Xiph. Orgowi udało się sprawić, że Opus będzie użyteczny do pełnopasmowego dźwięku stereo z szybkością zaledwie 32 kb/s, co będzie dobrze pasować do nadchodzącej wersji nieodpłatnej Format wideo AV1 w kontenerze WebM, aby zapewnić wyższą jakość dźwięku i obrazu przy wolniejszych połączeniach.
Dla tych z Was, którzy nie są zaznajomieni z tym formatem, Opus to standardowy kodek audio IETF, bezpłatny, który powstał w wyniku połączenia Xiph. Kodek CELT firmy Org Foundation i kodek SILK firmy Skype w celu stworzenia jednego, wolnego od tantiem formatu dla wszystkich stratnych plików audio. Został zaprojektowany tak, aby dobrze skalował się przy zmieniających się przepływnościach, wymagał wyjątkowo niskiej przepustowości i mógł być kodowany i dekodowany z bardzo dużą szybkością. niewielka moc obliczeniowa, z których wszystkie mają kluczowe znaczenie w zastosowaniach w wideokonferencjach, mobilnym przesyłaniu strumieniowym i wszelkich innych dźwiękach w czasie rzeczywistym Aplikacje. W ciągu 5 lat od standaryzacji Opus znalazł on już szerokie zastosowanie w Internecie, w tym w usługach przesyłania strumieniowego, telefonach IP, odtwarzaczach multimedialnych i innych.
Opus 1.2 niesie ze sobą trochę znaczne ulepszenia zarówno na jakość muzyki, jak i jakość mowy. Jak wspomniano powyżej, Opus osiągnął punkt, w którym można go używać pełnopasmowy dźwięk stereo z szybkością zaledwie 32 kb/scoś, co jeszcze kilka lat temu wydawało się nieosiągalne. Udoskonalenia wprowadzone w wersji libopus 1.2 umożliwiają użycie kodowania VBR z szybkością 32 kb/s, czego wcześniej unikano ze względu na błędne wrażenie, że pogorszyłoby to jakość dźwięku w obszarach o wyjątkowo niskiej przepływności, czego Opus jest w stanie uniknąć.
[ids listy odtwarzania="179434,179437,179435,179436,179438,179514"]
Opus 1.2 podnosi także jakość mowy do poziomu, w którym nadaje się do mowy pełnopasmowej przy prędkości zaledwie 14 kb/s, w porównaniu z 21 kb/s w Opus 1.1 i 29 kb/s w Opus 1,0. Dzieje się tak częściowo dzięki ulepszeniom trybu hybrydowego Opus, który wykorzystuje SILK dla częstotliwości poniżej 8 kHz i CELT dla częstotliwości od 8 kHz do 20 kHz. kHz. Strojenie wykonane w libopusie 1.2 pozwala na użycie zarówno CELT, jak i SILK w połączeniu przy przepływnościach tak niskich jak 16 kb/s, co stanowi połowę poprzedniego limitu wynoszącego 32 kb/s.
[ids listy odtwarzania="179445,179447,179446,179448,179444,179443,179442,179518"]
Warto zauważyć, że nie było jednej istotnej zmiany, której można by przypisać tę poprawę. Podczas gdy ulepszenia Opus 1.1 wynikały głównie z niewielkiej liczby zmian, Opus 1.2 jest wynikiem iteracyjnego rozwoju i mnóstwa drobnych poprawek, które złożyły się na ogromną poprawę.
Pomimo tych znacznych ulepszeń jakościowych, prace nad koderem doprowadziły do tego, że Opus wymagał jeszcze mniejszej mocy obliczeniowej niż poprzednio. Opus był już liderem na rynku pod względem zużycia mocy obliczeniowej, ale aktualizacja libopus do wersji 1.2 doprowadziła kodowanie do punktu, w którym można dekoduje pełnopasmową muzykę stereofoniczną 128 kb/s w czasie rzeczywistym przy mocy obliczeniowej zaledwie ~11 MHz na procesorze Intel Haswell w trybie zmiennoprzecinkowym (lub zaledwie ~33 MHz na procesorze ARM Cortex-A53 w trybie stałoprzecinkowym) i szerokopasmowa mowa monofoniczna 12 kb/s w zaledwie ~2 MHz na procesorze Intel Haswell w trybie zmiennoprzecinkowym (lub zaledwie ~6 MHz na ARM Cortex-A53 w tryb punktu stałego). Podobnie czas kodowania również uległ skróceniu w większości sytuacji, a niektóre z nich, bardziej ekstremalne, zostały skrócone o połowę (np. złożoność kodowania 5 dla Pełnopasmowa muzyka stereo o szybkości 128 kb/s na procesorze Intel Haswell w trybie zmiennoprzecinkowym, która spadła z ~40 MHz w przypadku libopus 1.0 do zaledwie ~21 MHz w przypadku libopus 1.2).
Ekscytujący jest ciągły rozwój Opus z libopusem 1.2 i miejmy nadzieję, że z biegiem czasu Opus będzie zyskiwał na popularności. Nieodpłatne kodeki mają kluczowe znaczenie dla rozwoju otwartego i interoperacyjnego Internetu. Są to jedyne kodeki, które można zaimplementować na wszystkich urządzeniach, ponieważ kodeki obciążone patentami często napotykają różne problemy zakłócające wyświetlanie, począwszy od dystrybutorów treści i usług przesyłania strumieniowego, którzy nie chcą płacić wygórowanych opłat licencyjnych, których niektórzy żądają, po oprogramowanie typu open source, które jest często udostępniane nie są w stanie zagwarantować odpowiedniego licencjonowania w imieniu swoich użytkowników, a nawet oprogramowanie całkowicie nie jest w stanie go zintegrować bez naruszenia własnych licencji warunki. Te problemy z kodekami obciążonymi patentami powodują fragmentację zamiast współpracy, ponieważ różne grupy tworzą i wdrażać własne kodeki, aby uniknąć opłat licencyjnych i różnych innych problemów, które kodeki obciążone patentami przynieść. Powoduje to, że grupy tworzą własne kodeki, które wymagają określonych przeglądarek, systemów operacyjnych i/lub sprzęt do użycia i który może całkowicie uniemożliwić dużej liczbie użytkowników korzystanie z niektórych treść. Jedynym sposobem na pojawienie się prawdziwie uniwersalnego kodeka jest uwolnienie go od opłat licencyjnych i powszechne jego przyjęcie kilka używanych kodeków ma kluczowe znaczenie dla sprawnego Internetu, do którego wszyscy użytkownicy mają dostęp treść. Otwarte standardy to jedyny sposób na zagwarantowanie spójnego doświadczenia użytkowników na całym rynku i fantastycznie jest, gdy opcja bezpłatna jest również najlepsza.