W świecie programowania komputerów do wyboru są setki języków programowania. Dwa bardzo popularne języki, które nowicjusze mogą łatwo pomylić, to Java i JavaScript. Pomimo podobnej nazwy oba języki są ze sobą bardzo luźno powiązane.
Java została opracowana w Sun Microsystems w 1995 roku i szybko stała się popularna jako język programowania. Kilka miesięcy później Netscape stworzył pierwszy język skryptowy do tworzenia interaktywnych stron internetowych o składni opartej na języku Java i nazwał go LiveScript. Zaledwie trzy miesiące po wydaniu LiveScript, Netscape zmienił jego nazwę na JavaScript, chwyt marketingowy mający na celu wzbudzenie zainteresowania językiem poprzez zamieszanie z Javą.
Java to samodzielny język programowania, w którym kod jest kompilowany przez programistę, zanim zostanie wyświetlony przez użytkownika. Jednym z kluczowych punktów Javy jest to, że jest ona zgodna z projektem WORA (Write Once, Run Anywhere) schemat, co oznacza, że każdy skompilowany kod Java może działać na dowolnym systemie z JVM (Java Virtual Maszyna). JVM to wyspecjalizowana maszyna wirtualna zaprojektowana do wykonywania skompilowanego kodu bajtowego Java. Aplikacje Java są zwykle używane w Internecie po stronie serwera, chociaż istnieje wiele samodzielnych aplikacji Java skierowanych do użytkowników.
JavaScript to język skryptowy, który wymaga implementacji w kontekście innego frameworka. Zazwyczaj JavaScript jest zawarty na stronie internetowej, a tym samym w strukturze HTML, ale niektóre niezależne struktury, takie jak Node.js, stwarzają inne możliwości wykorzystania JavaScript. Kod JavaScript nie musi być kompilowany, a zamiast tego jest interpretowany podczas wykonywania. Kod JavaScript jest zazwyczaj ładowany po stronie klienta i wykonywany w przeglądarce.
Jako język skryptowy JavaScript jest bardzo elastyczny i oferuje wiele różnych sposobów wykonywania tego samego zadania. Ta elastyczność sprawia, że JavaScript jest łatwy do nauczenia się używać, ale pozostawia wiele możliwości nieefektywności. Jeśli nie zadba się o to, aby uniknąć nieefektywności, większe projekty mogą stać się niezwykle złożone i trudne w utrzymaniu.
Java jest znacznie bardziej sztywna dzięki regułom dotyczącym sposobu, w jaki zmienne mogą przechowywać tylko określony typ danych. Java jest zatem bardziej ustrukturyzowana, ale to zwiększa złożoność tworzenia prostego kodu, ponieważ potrzeba dużo schematu, aby wszystko poprawnie zadeklarować. Sztywność ułatwia jednak koordynację z innymi programistami podczas współpracy nad projektem, ponieważ istnieje ograniczona liczba sposobów wykonywania zadań w ramach struktury.