Recenzja OnePlus 2 XDA

OnePlus w końcu przyniósł nam kontynuację powszechnie uznanego OnePlus One. Teraz nadszedł czas, aby sprawdzić, czy OnePlus 2 ma to, czego potrzeba, aby ponownie rozpalić płomień i odzyskać niedrogą flagową koronę.

W tej recenzji szczegółowo przyjrzymy się OnePlus 2. Zamiast wymieniać specyfikacje i opowiadać o wrażeniach, ta funkcja stara się zapewnić dokładny wgląd w treści istotne dla naszej bazy czytelników. W XDA nasze recenzje nie mają na celu informowania użytkownika, czy warto kupić telefon, czy nie — zamiast tego staramy się pożyczyć Ci telefon naszymi słowami i pomóc Ci samodzielnie podjąć decyzję. Zanim zaczniemy, usuńmy arkusz specyfikacji:

Indeks

• Projekt
• Oprogramowanie – interfejs użytkownika
• Oprogramowanie — funkcje i UX
• Wydajność
• Procesor i system
• Karta graficzna i gry
• Pamięć
• Prawdziwy świat UX
• Kamera
• Wyświetlacz
• Żywotność baterii
• Audio
• Myśli o rozwoju
• Końcowe przemyślenia
• Wniosek
• Uwagi

Projekt

OnePlus 2 przełamuje schematy pod względem wzornictwa, ponieważ ma coś, co można określić jedynie jako szorstką obudowę, która stara się wyglądać solidnie, a nie krucho i mocno, a nie elegancko. OnePlus 2 jest w tym cudowny i uważam, że każdy, kto go trzyma, będzie zaskoczony, jak bardzo różni się od smartfona – w dobrym tego słowa znaczeniu. Zacznijmy od estetyki telefonu, a potem przejdziemy do wyczucia w dłoni.

[paragraf_lewy]

Przód urządzenia jest elegancki i czarny, a ramki są przeciętne i nie są ani za cienkie, ani za duże i pozwalają na dobrą, rozsądną obsługę ekranu urządzenia. Kształt urządzenia od frontu częściowo nawiązuje do Nexusa 5, a OnePlus lekko stonował łuk na górze i na dole urządzenia, aby zmniejszyć stosunek ekranu do obudowy i nadać urządzeniu nieco poważniejszy wygląd atrakcyjny. Czujnik linii papilarnych z przodu jest osadzony w dziwnym zagłębieniu przypominającym przycisk home, który w rzeczywistości nie służy żadnemu celowi, ponieważ nie można go nacisnąć, a klawisz jest pojemnościowy. Biorąc to pod uwagę, właściwie wolałem jego obecność niż życzyć sobie jego nieobecności po tygodniu użytkowania.[/paragraph_left]

Czujnik odcisków palców z przodu jest osadzony w dziwnym zagłębieniu przypominającym przycisk home, który w rzeczywistości nie służy żadnemu celowi

Czarny front może wydawać się nieco zbyt typowy i na pierwszy rzut oka nie pasuje do reszty urządzenia, ale za chwilę dowiem się, dlaczego jest to mądra decyzja. Krawędzie urządzenia wykonano z gładkiego i niewiarygodnie solidnego stopu magnezu, który po prostu krzyczy jakością, a przy tym naprawdę wygląda i sprawia wrażenie solidniejszego niż aluminiowe ramki innych telefonów. Nie chciałbym wystawiać tego na próbę, ale jeśli chodzi o wygląd, wzmacnia to niezłomny motyw telefonu. Coś, co absolutnie uwielbiam w metalowych krawędziach, to sposób, w jaki świecą w różnych warunkach oświetlenia warunkach, nadając urządzeniu bardzo wyrazisty wygląd i sprawiając, że krawędzie są zauważalne nawet przy niskim poziomie światło.

Przyciski są klikalne, ale brakuje im skoku i wysokości. Nie podoba mi się szczególnie decyzja OnePlus o umieszczeniu zarówno klawiszy głośności, jak i przycisku zasilania tak blisko i na wyłączonym po tej samej stronie i na określonej wysokości, na której je umieszczają, ale jest to coś, do czego można się przyzwyczaić po pewnym czasie. Suwak alertów sprawia wrażenie tak wysokiej jakości, jak miał się wydawać, z wyczuwalnym wzorem i satysfakcjonującymi kliknięciami. Na górze urządzenia znajduje się gniazdo słuchawkowe 3 mm i pojedynczy pasek antenowy, natomiast na dole – gniazdo słuchawkowe dwie i dwie maskownice głośników… ale stosując typowe sztuczki OEM, tylko ta właściwa faktycznie działa jako głośnik.

Prawdziwym widowiskiem jest tył z piaskowca, który w dotyku bardzo różni się od prawie wszystkiego tam

[paragraph_right] Z tyłu urządzenia robi się ciekawiej: metalowy akcent z tyłu jest odblaskowy krawędzie bardzo przypominają ramkę, a moduł aparatu jest umieszczony blisko środka, zamiast typowo u góry soczewki. Znajdziemy w nim laserowy autofokus oraz dwutonową lampę błyskową. Prawdziwym hitem jest tył z piaskowca, który w dotyku bardzo, bardzo różni się od wszystkiego poza oryginalnym OnePlus One. Tył jest mocniejszy i bardziej przypomina piaskowiec, który próbuje naśladować, nadając mu szorstkość w dotyku, co zapewnia doskonałą przyczepność. To zdecydowanie najważniejsza rzecz, na którą zwracają uwagę inni ludzie, widząc urządzenie w mojej dłoni, i zdecydowanie jest to coś, co każdy pokocha w telefonie. Jeśli jednak ci się to nie podoba, masz opcje. [/paragraph_right]

OnePlus 2 ma również inne opcje tylnej obudowy, reklamowane jako osłony Style Swap, które są dostępne w wersjach z bambusa, drewna, włókna węglowego i czarnego jesionu. Wszystko to dobrze pasuje do telefonu właśnie ze względu na jego konstrukcję: metalowe akcenty, krawędzie i czarne szkło Płyta dobrze przepływa z przodu, będzie obejmować wszystkie warianty i naprawdę wydaje się, że telefon został zaprojektowany z różnymi wzorami umysł. Rezultatem jest telefon o dużych możliwościach dostosowania i oferujący wiele stylowych funkcji. Tył jest również bardzo łatwy do usunięcia i ukazuje gniazdo dual SIM dla dwóch kart nano-SIM 4G LTE.

Jest jeszcze kilka rzeczy, o których chcę wspomnieć na temat projektu, pierwsza dotyczy ekranu. Od pierwszych testów miałem wrażenie, że OnePlus 2 jest bardziej rozmazany niż powinien i brakuje mu takiego samego skoku, jaki mają inne ekrany. Przypisuję to wybranym rozwiązaniom powłokowym. Klawisze pojemnościowe nie posiadające prawdziwej etykiety mogą działać w obie strony – miło, że OnePlus nie wymusza ludzie nawet z nich korzystają, a także dają możliwość modyfikowania układu, więc klawisze to robią praca. Ale nadanie im niebieskich kresek jest dziwne, zwłaszcza że możesz ustawić motyw telefonu tak, aby miał akcenty i wygląd zewnętrzny całkowicie niespójny z kolorem świateł, co jest najbardziej irytujące przy wyborze koloru czerwonego akcenty. Osobiście wyłączyłem podświetlenie klawiszy i przełączam się między nimi i klawiszami programowymi.

Na koniec należy podkreślić, że konstrukcja OnePlus 2 jest fenomenalna, a jego waga i ogólna konstrukcja sprawiają, że wydaje się on jednocześnie imponujący, mocny i najwyższej jakości. Rzadko zdarza się, aby producenci OEM budowali urządzenie, które jest nie tylko oryginalne w swojej konstrukcji, ale także drogie w dotyku I solidny. OnePlus 2 trafił we wszystkie te uwagi i naprawdę wydaje się pod tym względem wyjątkowy.

Oprogramowanie -- interfejs użytkownika ^

[paragraf_lewy]

OnePlus 2 obsługuje system Oxygen OS, co stanowi krok w nieco innym kierunku niż CyanogenMod S i obecnie popularny system Cyanogen OS w OnePlus One. Zespół odpowiedzialny za ten ROM – w skład którego wchodzą znani twórcy Paranoid Android – postawił sobie prosty cel: uczynić oprogramowanie szybkim, lekkim i dodawać tylko rozsądne dodatki. W większości im się to udało, a wszystko zaczyna się od skórki Androida… lub jej braku. [/paragraph_left]

Wszystko zaczyna się od skórki Androida… lub jej braku.

Oxygen OS jest pod wieloma względami bardzo zbliżony do standardowego Androida, w tym pod względem podstawowego wyglądu interfejsu użytkownika i większości ustawień oraz wszystkich kluczowych interfejsów nawigacyjnych. Jest kilka sensownych dodatków, jak pasek wyszukiwania i przycisk „zamknij wszystko” w menu wielozadaniowości. Kolejną częścią domyślnej oferty, w której znajdziesz różnice, jest Launcher, jako program uruchamiający Oxygen OS blisko stanu magazynowego, pozwala na lepszą zmianę układu przedmiotów, a także zawiera niewielkie motywy z wybranego przez Ciebie motywu globalnego telefon.

Możesz wybrać różne kolory akcentów interfejsu użytkownika, w tym przełączniki i suwak jasności paska stanu

W tym miejscu pojawia się motyw: chociaż interfejs użytkownika jest ogólnie taki, jakiego można oczekiwać od standardowego systemu Android, dostępne są niewielkie, ale schludne opcje dostosowywania, które pozwalają telefonowi lepiej dopasować się do Twoich preferencji. Pierwszy polega na wyborze motywu w całym systemie, ale ogranicza się on do zwykłego i ciemnego motywu. Chociaż nie jest to ogromny krok naprzód, wielu użytkowników uwielbia ciemne motywy, a to sięga do programu uruchamiającego i innych ważnych obszarów telefonu, ale nie do standardowych aplikacji, z których znane są inne ROMy. Poza tym możesz wybrać różne kolory akcentów interfejsu użytkownika, w tym przełączniki i suwak jasności paska stanu. To niewielka zmiana, ale naprawdę pomaga w dostosowaniu telefonu do stylu wymiany (jeśli istnieje) i wyboru ekranu głównego. Należy jednak zaznaczyć, że klawisze pojemnościowe mają statyczny kolor, przez co mogą kolidować z określonymi akcentami, a wybór akcentów działa tylko w przypadku ciemnego motywu.

Nie ma wiele więcej w zakresie motywów, ale możesz wybrać ikonę baterii i zmienić ją na okrąg lub tekst. Jednak coś, co pokochasz w dostosowywaniu interfejsu użytkownika, to klawisze nawigacyjne: OnePlus nie zmusza Cię do używania klawiszy pojemnościowych i podobnie jak w przypadku OnePlus One możesz zamiast tego wybrać klucze programowe. Co więcej, możesz dostosować kolejność klawiszy i ich działanie I działania długiego naciśnięcia. Dzięki temu przejście na OnePlus 2 z, powiedzmy, urządzenia Samsung, jest znacznie wygodniejsze. Możesz także wyłączyć podświetlenie klawiszy pojemnościowych i zawsze włączać przycisk Home nawet przy klawiszach pojemnościowych. Dostępna opcja przełączania ostatniej aplikacji do mapowania jest czymś, co miłośnicy niestandardowych pamięci ROM uznają za bardzo atrakcyjne.

Interfejs użytkownika OnePlus 2 nie oferuje wiele więcej i to wszystko dobra rzecz. Pozostaje blisko stanu magazynowego, a jednocześnie zapewnia kilka ciekawych opcji dostosowywania. Ci, którzy szukają skórek wymagających większej personalizacji lub uwielbiają silniki tematyczne i tym podobne, mogą teraz szukać gdzie indziej. Jeśli jednak chcesz zmienić tylko kilka rzeczy, Oxygen OS pozwoli Ci to zrobić doskonale.

Oprogramowanie — funkcje i UX ^

Podobnie jak w przypadku interfejsu użytkownika, Oxygen OS również minimalizuje dodatkowe funkcje. Ale to, co jest wspaniałe w tym podejściu, to nie to, że zmiany są małe, ale to, że są minimalne w tym sensie, że nie powodują bałaganu podczas ich wdrażania. Drobne rzeczy, takie jak zmiana układu przełączników, są intuicyjne i, jak wspomniano powyżej, wiele drobnych ulepszeń znacznie ułatwia nawigację i ogólną wielozadaniowość. Ale to nie wszystko: OnePlus dołożył wszelkich starań, aby uwzględnić różne funkcje, które nie są dostępne w większości ofert OEM Lollipop i nie staną się głównym nurtem do czasu premiery Androida Marshmallow.

Przede wszystkim masz tryb ciemny, który trafił do podglądu M Developer. Chociaż jest to niewielka funkcja, jest to coś, co szczególnie uwielbiają użytkownicy XDA i zwykle robią wszystko, co w ich mocy, aby uzyskać dostęp do swoich telefonów. Jest jeszcze jedna taka rzecz szczegółowa kontrola uprawnień. Możesz przełączać poszczególne uprawnienia aplikacji, a także zobaczyć, kiedy ostatnio uruchomiono dane uprawnienie. Wartość samej tej funkcji jest ogromna i może pomóc w oszczędzaniu baterii i zachowaniu prywatności bez konieczności korzystania z Xposed lub innych modów. Z tego, co testowałem, działa dobrze, a zapobieganie wybudzaniu telefonu przez aplikacje lub uzyskiwaniu dostępu do nagrywania dźwięku działało jak urok. Warto zaznaczyć, że z tej funkcji należy korzystać mądrze mógł złamać określoną funkcjonalność.

Kolejną funkcją, którą Marshmallow z pewnością spopularyzuje, jest skanowanie odcisków palców. OnePlus 2 ma szokująco szybki skaner linii papilarnych i z tego, co widziałem, jest szybszy niż Note5, jeśli chodzi o odblokowywanie telefonu od zera. Fakt, że nie jest to przycisk, który należy nacisnąć, faktycznie przemawia na korzyść niego i jego lokalizacji jako przycisku głównego. Zauważyłem jednak, że urządzenie wydaje się odblokowywać nieco wolniej w przypadku dodatkowych odcisków palców, o czym warto pamiętać. Placebo czy nie, nie wydaje się to dużą różnicą.

Kolejną rzeczą, którą kocham w OnePlus 2, jest jego 3-stopniowy „suwak alertów”. Umożliwia to szybkie wyciszenie telefonu bez konieczności obsługi interfejsu użytkownika za pośrednictwem ekranu. Na początku myślałem, że to będzie chwyt marketingowy, ale okazał się bardzo przydatny. Jeśli zazwyczaj wchodzisz do sal lekcyjnych lub w Twoim harmonogramie często włączasz wibrację telefonu, spodoba ci się to. Tak czy inaczej, jest to jedna z tych rzeczy, o których nie wiesz, że chcesz, dopóki tego nie spróbujesz. Uważam, że kolejność powinna być inna i to przesuwać w dół powinien wyciszyć telefon. Pomijając jednak te osobiste preferencje, jest to funkcja sprzętowa, którą chciałbym wdrożyć u większej liczby producentów OEM, a ze względu na jakość i wyczucie przycisku stał się moim ulubionym OP2 dostępnym wyłącznie na Androidzie funkcja. Na marginesie, wydaje się, że występuje błąd w połączeniu z ustawieniami powiadomień Wear, a zmiany w jednym mogą nie przekładać się na drugie. Sugeruję używanie wyłącznie suwaka alertów zamiast ustawień Wear i ostrożność, jeśli chcesz uniknąć powiadomień na zajęciach lub spotkaniach (mówię z doświadczenia).

Gesty poza ekranem również powróciły i są równie genialne jak zawsze. Otwieranie aparatu czy włączanie latarki są proste dzięki prostym przeciągnięciom, ale nawet odblokowanie ekranu dwukrotnym dotknięciem w celu wybudzenia jest przyjemnością. Działa również lepiej niż na innych urządzeniach, które testowałem z tą funkcją, takich jak ZenFone 2 i To w połączeniu z powiadomieniami Lollipopa na ekranie blokady sprawia, że ​​jest to przydatny dodatek do biur i biur sale lekcyjne.

OnePlus ma także funkcję „półki”, która w pewnym sensie zastępuje Google Now. Znajduje się w tym samym miejscu szuflady i jak dotąd jest bardzo prosty. Jest to głównie ekran główny widżetów z folderem z najczęściej używanymi aplikacjami, ulubionymi kontaktami, pogodą i tym podobnymi. Nie ma tu nic, czego nie dałoby się genialnie odtworzyć za pomocą rozwiązań firm trzecich, i to też nie działa zbyt dobrze. To jedyny aspekt, w którym moim zdaniem Oxygen OS starał się bardziej upodobnić do Samsunga niż Google i to widać. Na szczęście możesz po prostu zrezygnować. Co prawda usługa jest w toku i z czasem będzie coraz lepsza, ale w tej chwili nie ma nic, co czyniłoby ją szczególnie godną tego miejsca.

Ostatnią rzeczą, o której chcę wspomnieć, jest to, że chociaż Oxygen OS oferuje pewne możliwości dostosowywania, brakuje kilku podstawowych ustawień, które są obecne w niestandardowych ROMach, które próbuje emulować. Wygląda na to, że zespół programistów nie chciał naśladować CyanogenMod ani Cyanogen OS, w wyniku czego brakuje wielu ulubionych niestandardowych pamięci ROM, od motywu po ustawienia. Osobiście mam zastrzeżenia do Oxygen OS, że nie ma możliwości wyłączenia szybkiego rozwijania po prawej stronie - jest to coś, co powinno być oczywistym przełączeniem na każdym ROMie, który ma coś takiego.

Ogólnie rzecz biorąc, oprogramowanie OnePlus 2 jest przyjemne. Ekskluzywne funkcje, takie jak suwak alertów, sprawiają zaskakującą przyjemność w użyciu, a ogólnie rzecz biorąc, UX telefonu wydaje się być o krok lepszy od standardowych pod względem ogólnej funkcjonalności. Mam jednak wrażenie, że wiele jego dodatków nie trafia do codziennej rutyny, a jeśli już, to nie są one zbyt duże. Ale nawet wtedy, biorąc pod uwagę minimalny duch podejścia, oprogramowanie OnePlus 2 jest powiewem świeżego powietrza w morzu skórek ciężkich producentów. Jest jednak miejsce na ulepszenia optymalizacji, o czym napiszę poniżej.

Wydajność ^

OnePlus 2 wyposażony jest w niesławny Snapdragon 810, coś, co w momencie jego ujawnienia natychmiast zniechęciło entuzjastycznych fanów. W końcu OnePlus One był potęgą wydajnościową dzięki Snapdragonowi 801 i wydajnemu oprogramowaniu – a cena tylko go poprawiła. Mało tego, OnePlus One zazwyczaj radził sobie lepiej niż inne urządzenia ze Snapdragonem 801 zarówno pod względem wydajności rzeczywistej, jak i teoretycznej. Czego możemy się spodziewać po urządzeniu ze Snapdragonem 810, 4 GB pamięci RAM i standardową pamięcią ROM? I co najważniejsze, czy urządzenie się nagrzewa? Dowiedzmy się poniżej.

Procesor i system ^

Snapdragon 810 może brzmieć jak kompromis… i chociaż jest w stanie zapewnić dobrą wydajność, spójność nadal stanowi duży problem. OnePlus 2 również wprowadził modyfikacje w domyślnym zastosowaniu rzekomej wersji niesławnego chipa. Urządzenie jest taktowane na przykład z częstotliwością 1,8 GHz zamiast domyślnych 2 GHz. Jeśli chodzi o benchmarki, nie wydaje się to zbyt duże. Urządzenie nadal radzi sobie bardzo dobrze w większości testów porównawczych związanych z procesorem, a także wykazuje wydajność porównywalną z innymi urządzeniami ze Snapdragonem 810. W poniższym zestawie testów porównawczych skupionych na świecie rzeczywistym widać, że OnePlus 2 faktycznie konkuruje z czołówką stawki, wymieniając ciosy z flagowymi modelami Samsunga Galaxy Note5 i S6.

Nie jest to jednak rzadkość i wiele urządzeń z rocznymi procesorami może uzyskać tak przyzwoite wyniki w holistycznych testach. Tegoroczny ZenFone 2 również zbliżył się do testów PCMark i Basemark OS II, mimo że bardziej abstrakcyjne testy porównawcze zbliżały procesor do Snapdragona 801. Ta sama historia dzieje się z OnePlus 2, który oferuje wyniki GeekBench i AnTuTu porównywalne z wynikami innych urządzeń ze Snapdragonem 810. Nie jest to zaskoczeniem, a z punktu widzenia praktycznych korzyści niewiele znaczy. Byłoby znaczną ulgą, gdyby OnePlus 2 był tak stabilny jak niektóre z tych chipsetów, ale niestety tak nie jest.

OnePlus 2 nie przegrzewa się, ale z pewnością dławi. Kiedy tak się dzieje, następuje nagły spadek wyników testów porównawczych i coś podobnego dzieje się podczas grania (więcej na ten temat poniżej). Podczas rzeczywistego użytkowania systemu nie zdarza się to tak drastycznie i często, jak ma to miejsce w przypadku intensywnych zadań. Jeśli chodzi o ładowanie aplikacji, Snapdragon 810 oferuje wydajność porównywalną z ZenFone 2 i Note 4 (z lekką pamięcią CM ROM). Przekracza cięższe wersje TouchWiz zarówno w Note 3, jak i Note 4, ale nie w Note5 i jego szalonej szybkości otwierania aplikacji. Należy zauważyć, że aby zmaksymalizować czas otwierania aplikacji, należy użyć programu uruchamiającego innej firmy, ponieważ domyślny ma niewielkie opóźnienie przed uruchomieniem animacji aplikacji. Informacje na temat ciepła zostaną podane w sekcji GPU i gry.

Karta graficzna i gry ^

Adreno 430 to jeden z atutów OnePlus 2, ponieważ oferuje bardzo konkurencyjną wydajność i może walczyć z Mali-T760 Exynos w wynikach pozaekranowych i teoretycznych. Niższa rozdzielczość ekranu, w jaką wyposażony jest OnePlus 2, ułatwia mu wyprzedzenie konkurencji pod względem wyników na ekranie, a to urządzenie uzyskało średnio lepsze wyniki niż inne urządzenia ze Snapdragonem 810 w moim GFXBench testy. Zastanawiam się, jaka byłaby nie tylko wydajność OnePlus 2, ale także jego stabilność Jeśli musiało to udźwignąć dodatkowe obciążenie ekranu 1440p.

Testy porównawcze przekładają się również na rzeczywiste środowiska gier i zadania graficzne o wysokiej wydajności, ale tylko przez ograniczony czas. Podczas moich testów zauważyłem, że OnePlus 2 robi jedną z dwóch rzeczy: albo utrzymuje stabilną liczbę FPS, ale dość mocno się nagrzewa (najbardziej zauważalne na Asphalt 8) lub dochodzi do punktu, w którym urządzenie zaczyna się ograniczać, a liczba klatek na sekundę staje się różny. Poniżej znajdziesz kilka przykładów zarejestrowanych w Gamebench, wraz z odpowiednim przeglądem użycia procesora graficznego i procesora. Bardzo łatwo jest wykryć moment, w którym urządzenie zaczyna się dławić.

To prowadzi mnie do ogrzewania, które rozwinę również w części dotyczącej użytkowania w świecie rzeczywistym. Podczas grania temperatura urządzenia często przekracza 40 stopni Celsjusza, przy czym ciepło staje się zauważalne w dłoni. Gdy powierzchnia urządzenia osiągnie 43–44 stopnie Celsjusza, OnePlus 2 stanie się odrobinę niewygodny, ponieważ metal krawędzie i akcenty stają się znacznie cieplejsze niż reszta urządzenia, a góra staje się znacznie cieplejsza niż spód Dobrze. Poniżej kilka zdjęć opisujących temperaturę po 10-minutowej sesji z Dead Trigger 2.

Krótko mówiąc, poprzednie urządzenia, które recenzowałem w tym roku, były znacznie stabilniejsze w działaniu i skuteczniejsze w zarządzaniu temperaturą. Atom Z3850 w Zenfone 2 pozostał chłodny nawet po wielu testach porównawczych, a minimalne wydzielanie ciepła i wydajna dystrybucja w Note5 sprawiły, że go oznaczyłem „ciepła przyjemność, którą możesz utrzymać w dowolnym momencie”. OnePlus 2 nie jest niczym innym, a samo lekkie użycie może doprowadzić go do 38 stopni Celsjusza, co jest wartością najwyższą w przypadku bardziej wydajnych SoC. Biorąc to pod uwagę, rzadko staje się naprawdę znaczącą irytacją przy lekkich zadaniach i najczęściej osiąga punkt, w którym staje się niewygodny podczas ciężkich zadań, takich jak hazard.

Przechowywanie i pamięć ^

OnePlus 2 ma 16 GB lub 64 GB pamięci i odpowiednio 3 GB lub 4 GB pamięci RAM, w zależności od wybranego wariantu. Moja wersja to wariant 64 GB z 4 GB pamięci RAM, a po wyjęciu z pudełka telefon ma około 52,7 GB dostępnej pamięci (po aktualizacji do Oxygen OS v2.0.2). Pamięć tego urządzenia jest dość szybka, z prędkością większą niż w przypadku niektórych zeszłorocznych flagowców, takich jak Note 4. Poniżej znajdziesz wymienione prędkości i ich porównanie z Note 4 i Note5, dwoma większymi flagowcami do zabicia z 2014 i 2015 roku.

Jeśli chodzi o wielozadaniowość, OnePlus 2 doskonale radzi sobie z przechowywaniem aplikacji w pamięci i jest znacznie lepszy od innych telefony, które wyszły na rynek w tym roku – czy to dlatego, że mają 3 GB pamięci RAM, czy dlatego, że zastosowano w nich rozwiązania do zarządzania pamięcią wadliwy. Ten telefon konkuruje łeb w łeb z ZenFone 2 i oferuje niemal identyczne zarządzanie pamięcią podczas testowania trudnych aplikacji. Przerysowywanie rzadko, jeśli w ogóle, zdarza się podczas typowego użytkowania i nie można mieć żadnych skarg na zarządzanie pamięcią tego telefonu – przynajmniej podczas mojego użytkowania nic takiego nie wystąpiło.

UX w świecie rzeczywistym ^

OnePlus 2 to dziwna bestia pod względem UX w świecie rzeczywistym. Czasami można dostrzec pozory doskonałej wydajności, gdy urządzenie działa najlepiej. Jednakże, jak wspomniano powyżej, spójność wydajności nie jest czymś, czego można oczekiwać od OnePlus 2. Założę się, że w dużej mierze jest to spowodowane znajdującym się w środku Snapdragonem 810 i wprowadzonymi obejściami, które uniemożliwiają mu robienie tego, z czego jest najbardziej znany. Ale nie wszystko.

Na początek chciałbym ponownie poruszyć temat ogrzewania: urządzenia nie przegrzewa się, ale to nie znaczy, że nie jest gorąco. Ten telefon dość łatwo wpada w ciepłą atmosferę podczas codziennych zadań, w tym ciągłego korzystania z danych w tle, nawigacji i hotspotów. Łącznie wykonuję te wszystkie czynności przez co najmniej godzinę dziennie, więc zauważam, że podczas tych zadań temperatura na urządzeniu przekracza 38 stopni Celsjusza. Nie oznacza to, że wydajność w tych momentach spada. Powyżej pokazałem pewne poważne dławienie, ale nie jest to zjawisko codzienne w każdym przypadku użycia. Silne dławienie jest najbardziej zauważalne podczas wielozadaniowych gier 3D z dużym tłem i aktywnymi procesami.

Ale jest kilka rzeczy, które powstrzymują to urządzenie od doskonałej wydajności. Pomimo bardzo lekkiego interfejsu użytkownika, nie jest on tak płynny, jak mógłby być. Jeszcze raz chcę podkreślić różnicę pomiędzy szybko I gładki. Urządzenie dość szybko otwiera aplikacje, a nawet otwieranie aparatu przebiega szybciej niż przeciętnie. Jednak tu i ówdzie występują pewne zacięcia i wydaje się, że urządzenie wyłącza się z własną prędkością. Wydajność OnePlus One była najwyższa, ale wydajność OnePlus 2 nie jest szczególnie imponująca, zwłaszcza gdy w porównaniu z szybkością mocniejszych urządzeń, takich jak Note5 i płynnością słabszych wersji, takich jak ZenFone 2.

Biorąc to pod uwagę, jest coś, co OnePlus 2 robi bardzo dobrze, a mianowicie wielozadaniowość. Po oczyszczeniu urządzenie z łatwością widzi 2,6 GB wolnej pamięci RAM, co jest znacznie lepsze niż typowe 1,7–1,4 GB otwartej pamięci RAM w Note5 z kilkoma aplikacjami. Urządzenie jest wolne od oprogramowania typu bloatware, co znacząco wpływa na wydajność na co dzień. Wielozadaniowość na telefonie to rozkosz i z łatwością możesz pomieścić około 10 aplikacji, a nawet 5 lub 6 ciężkich gier (mogłem mieć wszystkie wyżej wymienione gry na raz bez żadnych problemów). Chociaż niektórzy twierdzą, że telefony 4 GB nie są koniecznością i że dodatkowy gigabajt pamięci RAM, jaki przyniosły telefony z 2015 r., to przesada, OnePlus 2 to zauważalna wygoda i powiew świeżości w porównaniu do iluzorycznych molochów pamięci z SAMSUNG.

Gdybym miał wytykać moje osobiste problemy z wydajnością OnePlus 2, zrzuciłbym winę na Snapdragon 810 podczas intensywnych gier i na Oxygen OS za drobne irytacje związane z oprogramowaniem. OnePlus 2 czasami pomija klatki podczas obniżania cienia powiadomień, a także wystąpiły pewne błędy w wydajności i niestabilność w aplikacjach innych firm, a nawet aplikacjach Google, takich jak Chrome. Chipset po prostu nie nadaje się do długotrwałych okresów intensywnego użytkowania (takich jak granie, intensywne przesyłanie strumieniowe i/lub wielozadaniowość), a gdy urządzenie zacznie się dławić, zauważysz to. A czasami urządzenie dostaje niewygodnie ciepło, zwłaszcza że ciepło koncentruje się w górnej części urządzenia i na jego bokach (jak pokazano powyżej). Urządzenie nagrzewa się codziennie do 38 stopni Celsjusza (temperatura zewnętrzna), podczas gdy bardziej wydajne urządzenia robią to rzadko przy podobnych lub większych obciążeniach, a osiągnięcie temperatury 44 stopni Celsjusza jest typowym skutkiem intensywnego użytkowania.

Ogólnie, i biorąc pod uwagę cenę, OnePlus 2 nie jest złym wykonawcą. Można jednak ulepszyć oprogramowanie domyślne (na przykład program uruchamiający ma zauważalne opóźnienia w uruchamianiu aplikacji). i wraca, ale możesz go wymienić), a jest to urządzenie, które najprawdopodobniej otrzyma to dzięki niestandardowej pamięci ROM rozwój. Więcej na ten temat napiszę w poniższej sekcji poświęconej rozwojowi, ale uważam, że OnePlus 2 będzie się dobrze rozwijał, a obecne niestandardowe oprogramowanie wygląda bardzo obiecująco.

Kamera ^

Główny aparat OnePlus 2 może nie jest zgodny z pozornie nowym standardem strzelanek 16 MP, ale zawsze wierzyłem, że 13 MP jest wystarczająco dobre. Jednak od razu rzuca się w oczy fakt, że przy tym ustawieniu obrazy mają współczynnik 4:3. Pomijając rozmiar i proporcje obrazu, sprzęt się na tym nie kończy – na pokładzie jest także OIS, a co jeszcze lepsze, obecny jest także laserowy autofokus. Te dwie rzeczy zazwyczaj tworzą pakiet, którym warto się ekscytować... ale niestety aparat OnePlus 2 nie robi z niego dobrego użytku.

Zacznijmy od aplikacji aparatu: interfejs wizjera OnePlus 2 jest prosty, ma kilka ustawień (w testowanej przeze mnie wersji nie było trybu ręcznego ani formatu RAW, ale rzekomo nadejdzie) i jest niezgrabny. Uważam, że jest to najlepszy sposób, aby to ująć, ponieważ przełączanie między filmem a zdjęciami wymaga szybkiego i powolnego przesunięcia, HDR jest również ukryty za przyciskiem, a galeria do podglądu jest po prostu okropna: domyślnie nie łączy się z żadną aplikacją, nie pozwala na powiększanie i ma tendencję do dodawania dziwnych artefaktów do obrazu podglądy.

Rzeczywiste możliwości OnePlus 2 w zakresie robienia zdjęć są dobre, ale przez możliwości mam na myśli potencjał... ogólnie zdjęcia z tego urządzenia odstają od większości konkurentów pod względem ekspozycji, kolorów i szumów. Więcej na ten temat poniżej. Kolejną kwestią, którą chcę poruszyć, jest robienie zdjęć: jest powolne, a poniższe filmy pokazują, dlaczego. Laserowy autofokus OnePlus 2 nadal nie zapewnia niezwykle szybkiego ustawiania ostrości, ekspozycja jest szalona Wizjer ma tendencję do pomijania klatek (szczególnie przy słabym oświetleniu) i robienia zdjęć samo jest powolny. Bardzo wolno. Zwłaszcza HDR – jest przytłaczająco powolny, ponieważ przetworzenie obrazu zajmuje co najmniej pełną sekundę. Najlepsze aparaty w smartfonach to potrafią wyświetla podgląd HDR w wizjerze, ale OnePlus 2 potrzebuje dużo czasu, aby uzyskać gorsze wyniki. Przegapiłem wiele świetnych zdjęć aparatem tego telefonu.

Szczegółowość aparatu w rzeczywistości nie jest zła i dobrze wykorzystuje 13 MP, które oferuje na swoich zdjęciach. Chcę powtórzyć, że potrafi robić bardzo dobre zdjęcia, choć nie tak łatwo, jak w przypadku innych telefonów. Ekspozycja zazwyczaj sprawia, że ​​zdjęcia wyglądają na rozmyte, a niektóre punkty ostrości zamieniają niebo w przytłaczające masy światła. Co więcej, zdarzały mi się zaskakująco niewyraźne zdjęcia i musiałem wyrobić sobie nawyk robienia wielu zdjęć tego samego obiektu – co jest denerwujące, biorąc pod uwagę szybkość aparatu, problem, który staje się poważniejszy po długich sesjach zdjęciowych i gdy urządzenie się ładuje ciepły. Na niektórych zdjęciach, które zrobiłem w biały dzień, pojawiają się również dziwne szumy, nawet na białym tle. Zdjęcia przy słabym świetle są strzałem w dziesiątkę, ale udało mi się wydobyć dobre szczegóły z kilku ujęć w pomieszczeniach. Kamera do selfie spełnia swoje zadanie w świetle dziennym, ale przy słabym oświetleniu widzi też brzydkie szumy.

Wideo to inna historia i naprawdę jestem zadowolony z tego, jak wideo 4K (niestety nie ma 60 kl./s w 1080p) wyszło na tym urządzeniu. Nadal występują pewne niespójności w ekspozycji, która pozornie dostosowuje się w niewłaściwym momencie. Ale poza tym szczegółowość jest dobra, a kolory wyglądają nieco lepiej niż na zwykłych zdjęciach.

Wyświetlacz ^

OnePlus 2 ma wyświetlacz 1080p w czasie, gdy większość producentów przynajmniej eksperymentowała z rozdzielczością 1440p. Choć dla niektórych jest to odważne posunięcie, myślę, że jest to rozsądne, biorąc pod uwagę dostępny chipset. Wyświetlacz OnePlus 2, rozpatrywany całościowo, jest przyjemny dla oka, ale na tym kończą się komplementy. Osobiście nie zauważam dodatkowej gęstości pikseli na panelach 1440p, więc wykluczając to, druga osoba aspekty urządzenia są konkurencyjne w stosunku do urządzeń średniej klasy w swoim przedziale cenowym, ale nie najwyższego kalibru flagowce.

OnePlus 2 jest przyzwoicie jasny jak na panel IPS LCD w tym przedziale cenowym. Ekrany AMOLED ostatnio zajmują pierwsze miejsca w tej kategorii, a OnePlus 2 faktycznie pozostaje w tyle za tegorocznymi potęgami Samsunga, szczególnie gdy osiągają maksymalną jasność automatyczną. W ekstremalnych warunkach słonecznych OnePlus 2 jest widoczny, ale nie na tyle, aby działać tak samo, jak inne, jaśniejsze telefony z najnowszymi ekranami AMOLED. Jest to szczególnie widoczne podczas strzelanin kamerowych w pełnym, mocnym świetle dziennym. Panel OnePlus 2 również nie może dorównać kontrastowi najlepszych paneli. Jednak w codziennym użytkowaniu zauważyłem tylko sporadyczne niedociągnięcia. Ekran nie robi się jednak zbyt ciemny, co oprócz przeciętnej czerni i kątów widzenia sprawia, że ​​korzystanie z telefonu jest irytujące, gdy budzi się go w nocy SMS-em.

Automatyczna jasność OnePlus 2 przydałaby się trochę pracy i ostatecznie zdecydowałem się ją po prostu wyłączyć

Jeśli chodzi o dokładność bieli, zauważyłem wcześnie, że biel OnePlus 2 jest zrównoważona dla oka, ale w porównaniu z Note5 tryb podstawowy biały (6588 K), może przeszkadzać najbardziej wybrednym użytkownikom, ponieważ jest chłodniejszy, co jest bardziej zauważalne w gradienty. Czerń, jaką generuje ten panel LCD IPS, jest przyzwoita, ale czarna jak smoła ramka podkreśla ją w niepochlebny sposób, a pod pewnymi kątami naprawdę rozjaśniają się bardziej, niż powinny - szczególnie, gdy patrzy się na to z góry rogi. Jednak kąty widzenia większości obrazów i sytuacji w świecie rzeczywistym są takie, jakich można oczekiwać od wyświetlacza IPS, a problem ten wydaje się dotyczyć głównie czerni i bieli.

Czerwień, zieleń i błękit są przyjemne dla oka, ale w porównaniu z Note5 w trybie podstawowym – jednym z najbardziej wiernie oddających kolory paneli – OnePlus 2, kolory wyglądają trochę wyblakłe, szczególnie w czerwieniach i zieleniach – ta ostatnia wygląda bardzo dziwnie w porównaniu z dokładnymi zieleniami, co zauważyłem również w akcentach i wbudowanej zieleni Tapeta. Gradienty kolorów w telefonie są dobre i zapewniają płynne przejścia bez typowej utraty szarości i ciemniejszych odcieni, charakterystycznej dla wielu paneli AMOLED.

Ekran OnePlus 2 to moim zdaniem jeden z lepszych aspektów urządzenia, ale tylko mając na uwadze cenę. Gdybym miał się czepiać, powiedziałbym również, że automatyczna jasność OnePlus 2 przydałaby się trochę pracy – jest to rodzaj który ma charakter adaptacyjny i zamiast dyktować jasność, skutecznie dostosowuje ją do pozycji suwaka umysł. Zacząłem majstrować przy nim częściej, niżbym chciał, i ostatecznie zdecydowałem się po prostu go wyłączyć. Pomijając tę ​​drobną irytację, ekran OnePlus 2 zapewnia przyzwoite wrażenia wizualne, po prostu nic spektakularnego. Aha, i nie miałem żadnych żółtych odcieni, problemów z ekranem dotykowym ani żadnych innych niesławnych problemów z OnePlus, więc to jeden plus.

Żywotność baterii i ładowanie^

OnePlus 2 ma dość monstrualną baterię o pojemności 3300 mAh, co prowadzi do przekonania, że ​​jego wytrzymałość na cały dzień jest poza wszelkimi oczekiwaniami. W końcu OnePlus One był dobrze znany ze swojej wytrzymałości, a on i inne urządzenia, takie jak Xperia Z3, mogą wytrzymać kilka dni przy mniejszych pakietach baterii. Z moich testów wynika jednak, że w przypadku OnePlus 2 tak nie jest. Żywotność baterii nie jest zła, ale jest znacznie gorsza niż w OnePlus One, zwłaszcza biorąc pod uwagę specyfikacje. Testowanie cue i wyniki:

Najlepszy wynik żywotności baterii, jaki uzyskałem w PCMark (średnia jasność, brak adaptacji), wyniósł zaledwie 6 godzin i 50 minut, a jeden zły bieg przy średniej jasności dał mi odmienny wynik 5 godzin i 26 minut, odmiany, której nie widziałem w żadnym innym urządzenie. Nie jest to szczególnie stresujący test porównawczy i zazwyczaj przeprowadzam go, aby oszacować rzeczywistą wydajność komponentów. Dla porównania Note5 o pojemności 3000 mAh wytrzymuje średnio 8 godzin na wyświetlaczu o wyższej rozdzielczości. Nadal jednak radzi sobie bardzo dobrze na tle innych urządzeń, nawet jeśli nie jest tak wydajny, jak mógłby być ze swoimi komponentami. Inne indywidualne testy pokazują, że OnePlus 2 pozostaje w tyle za OnePlus One również pod względem żywotności baterii w GeekBench, a ogólna żywotność baterii w rzeczywistych warunkach jest również porównywalnie gorsza.

Zanim zaczniesz oceniać moje bardziej subiektywne wyniki w świecie rzeczywistym, pamiętaj, że sposób użytkowania różni się w zależności od użytkownika, a ja bardzo intensywnie korzystam ze swoich smartfonów. Zwykle korzystam z LTE i codziennie korzystam z hotspotu przynajmniej na godzinę. Biorąc to pod uwagę, OnePlus 2 nigdy nie dał mi na czas ekranu przez ponad 4 godziny, co faktycznie mogłem osiągnąć na Note5 przy bardzo podobnym użytkowaniu. Zwykle dostaję od 2 godzin i 45 minut do 3 godzin i 30 minut włączonego ekranu, w tym godzinę strumieniowego przesyłania muzyki i/lub hotspotu, przez cały 14-godzinny dzień pracy. Biorąc pod uwagę, że tyle czasu spędzam na LTE, to faktycznie tak nie jest zbyt źle, ale zdecydowanie okazało się mniej, niż chciałbym, żeby mi oferowało i znacznie mniej, niż się spodziewałem… i jest to niewygodne z kilku dobrych powodów związanych z ładowaniem.

Ładowanie urządzenia od 0 do pełnego naładowania zajmuje około 3 godzin

W OnePlus 2 nie ma możliwości ładowania bezprzewodowego, bo OnePlus uznał je za zbyt wolne (na szczęście mamy teraz szybkie ładowanie bezprzewodowe). Urządzenie dumnie prezentuje także kabel USB typu C, ale jest to wprowadzający w błąd chwyt marketingowy nie zapewniają większą prędkość ładowania.

Prawdę mówiąc, OnePlus 2 ma port USB 2.0 i nie obsługuje szybkiego ładowania, co sprawia, że ​​jego prędkość ładowania jest niekonkurencyjna. Urządzenie zabiera ze sobą 3 godziny ładowanie od 0 do pełnego i jak w przypadku większości smartfonów, przekroczenie ostatnich 20 procent jest boleśnie powolne. Jeśli przyzwyczaiłeś się do QC2.0, jest to duża różnica. Nawet jeśli nie jest to coś, co aktywnie zauważasz na swoim urządzeniu QC2.0, OnePlus 2 ładuje się tak wolno, że niezależnie od tego zauważalne: w jednym przypadku korzystałem z niego, gdy był podłączony, a pasek baterii ledwo się przesunął 20 minut. Nawet biorąc pod uwagę, że telefony zwykle pobierają mniej energii podczas użytkowania, a także pobór prądu, jest to wyłączenie.

Kolejną rzeczą wartą odnotowania jest to, że kabel USB typu C w OnePlus 2 nie jest czymś, co znajdziesz wszędzie – tak naprawdę, założę się, że rzadko znajdziesz gdziekolwiek zapasowy – więc będziesz chciał go nosić ze sobą z Tobą. Przekonałem się o tym na własnej skórze dwukrotnie, gdy chciałem naładować telefon lub przesłać dane, ale zapomniałem w domu specjalnego kabla w kształcie płatka śniegu. Nie będzie to stanowić problemu, gdy USB typu C zostanie powszechnie przyjęte. I tam Jest uzasadniona użyteczność w stosunku do jego odwracalności, ale nie jest to coś na tyle praktycznego, aby uzasadniać takie poświęcenie; podłączenie OnePlus 2 przy wyłączonym świetle jest satysfakcjonujące, ale niemożność podłączenia go w większości miejsc, jeśli zapomniałeś kabla, z pewnością nie jest. Moim zdaniem szczerze nie wygląda to na zabezpieczenie na przyszłość.

Audio ^

Dźwięk OnePlus 2 jest bardzo dobry w słuchawkach, ale bardzo zły w głośnikach. Dwa głośniki na dole to tylko jeden głośnik, a to trik, na który ostatnio decyduje się wielu producentów OEM. Oszustwo dodatkowo potęguje fakt, że głośnik nie jest zbyt głośny – ja osobiście tak zrobiłem frustrowało mnie to podczas wykonywania obowiązków domowych i decydowania się na pozostawienie telefonu odtwarzającego dźwięk przez a głośnik. Kilka metrów odległości między Tobą a telefonem pogorszy jakość dźwięku. Rzeczywista jakość dźwięku nie jest najgorsza, ale nie jest też fenomenalna. Wydaje się jednak, że OnePlus 2 ma dobry przetwornik cyfrowo-analogowy, co widać na słuchawkach.

Dźwięk przez słuchawki jest przyzwoity i konkurencyjny w porównaniu z telefonami z ubiegłego roku (choć w tym roku wydaje się, że dźwięk hi-fi jak większy nacisk na różnych producentów OEM), a przesyłanie strumieniowe muzyki na tym urządzeniu nie przysporzyło mi żadnych problemów z dźwiękiem wydajność. Urządzenie jest również domyślnie wyposażone w MaxxAudio, a w pamięci ROM znajduje się wiele opcji dźwiękowych. Na przykład przywołanie suwaka głośności umożliwia dostęp do gotowych trybów dźwięku, takich jak „Gra”, „Film” i „Muzyka”, które nieznacznie zmieniają moc wyjściową.

Robią one niewielką i odpowiednią różnicę, ale ich wartość opiera się głównie na wygodzie posiadania ich łatwo dostępnego. Posiada również własny korektor programowy i sposoby konfigurowania wyjścia audio, ale jeśli jesteś użytkownikiem XDA, prawdopodobnie będziesz chciał zamiast tego viper4android. Nawet wtedy puryści mogą cieszyć się dźwiękiem takim, jakim jest.

[wav audio=" http://www.xda-developers.com/wp-content/uploads/2015/09/OP2VSNOTE5RECORDING.wav"][/audio]

Jeśli chodzi o jakość połączeń, nie miałem żadnych skarg poza być może lekko trzeszczącym mikrofonem na zewnątrz. Poniżej znajdziesz próbkę mikrofonu OnePlus 2 i Note5 (odpowiednio) dla porównania.

[wav audio=" http://www.xda-developers.com/wp-content/uploads/2015/09/oneplus2vsnote5audio.wav"][/audio]

Myśli o rozwoju ^

OnePlus One stał się jednym z najbardziej rozwiniętych urządzeń spoza tradycyjnej sfery OEM i pod wieloma względami jego osiągnięcia w zakresie rozwoju były niezwykłe. OnePlus One doczekał się niesamowitych jąder, a jego sprzęt przekroczył ograniczenia tradycyjnych smartfonów. Użytkownicy tego urządzenia są najprawdopodobniej usatysfakcjonowani optymalizacjami zapewnianymi przez ich ROMy, ponieważ opierają się one na tym, co już było doskonałym doświadczeniem użytkownika. OnePlus 2 również wygląda bardzo obiecująco.

Pomimo okropnej premiery pełnej nieefektywności i opóźnień, a nawet pomimo okropnego systemu zaproszeń, urządzenie ma już spory wybór ROMy w tym popularne nazwy, takie jak TEMASEK, Resurrection Remix i nieoficjalna wersja Paranoid Android. Dzieje się tak po części dlatego, że rootowanie i flashowanie ROMów w OnePlus 2 jest tak proste, jak zawsze, a także dlatego, że OnePlus i zespół Oxygen OS zachęcają do takich udoskonaleń.

Jakby tego było mało, aktywni są także niektórzy programiści z OnePlus One i z tego wyniknęło wiele wspaniałych rzeczy. Exodus ROM jest już obecny i popularny Jądra AK są również budowane dla tego urządzenia. OnePlus 2 jest nie tylko pełen obietnic dobrego rozwoju, ale lektura forów pokazuje bazę zadowolonych i podekscytowanych użytkowników.

Wiele urządzeń w tym roku napotkało kilka przeszkód w rozwoju XDA. W najnowszych telefonach Galaxy, LG G4, ZenFone 2 i wielu innych pojawiły się pierwsze przeszkody w uzyskaniu roota lub odblokowanie bootloadera, ale młodemu OnePlus 2 udało się raz zapewnić bardziej przyjazne dla flasha wrażenia więcej. Wiele problemów z OnePlus 2 można rozwiązać poprzez inteligentne ulepszanie, modowanie i wysokiej jakości pamięci ROM. Rzeczy takie jak wydajność i żywotność baterii już uległy poprawie w systemie operacyjnym Oxygen z jądrem AK. Jeśli lubisz poprawiać i flashować, aby zmaksymalizować możliwości telefonu, OnePlus 2 otwiera mnóstwo możliwości.

Końcowe przemyślenia ^

Jest wiele rzeczy, które celowo pominąłem w recenzji, aby nie zaburzać obiektywnej oceny poszczególnych aspektów. Wielu z Was zna poziom i rodzaj marketingu, jaki kryje się za OnePlus 2, obiecując, że będzie to „flagowy zabójca” nie telefonów z 2015 r., ale także telefonów z 2016 r. Spędziłem z tym urządzeniem wystarczająco dużo czasu, aby stwierdzić, że to po prostu nieprawda i jest to jedno z najbardziej bezsensownych twierdzeń, jakie osobiście słyszałem od jakiejś firmy na temat swojego produktu. Mówiłem to już wcześniej i powtórzę jeszcze raz: nie może to być zabójca flagowców z 2016 roku, ponieważ pod wieloma względami nie zabija flagowców z 2014 roku.

Ale patrząc na opakowanie, a następnie zastanawiając się nad ceną, można spojrzeć na OnePlus 2 nieco bardziej pozytywnie. Kosztujący 389 dolarów OnePlus 2 o pojemności 64 GB to konkurencyjny produkt. Jednak rynek się zmienił, odkąd OnePlus One pojawił się na rynku, a teraz nierzadko można znaleźć telefony w cenie poniżej 400 dolarów, które mogą konkurować z OnePlus 2. Na przykład Moto X Pure ma konkurencyjne specyfikacje, a wczesne recenzje chwalą jego wygodę użytkowania, wygląd i ogólną jakość. Nadchodzący Nexus 5X również jest konkurentem, na którego warto zwrócić uwagę, ale nawet bez nowych telefonów Nexus 6 będzie rutynowo sprzedawany za 350 dolarów lub mniej i oferuje nie tylko niesamowite specyfikacje w stosunku do ceny, ale także dobrą społeczność programistów i gwarantowane wsparcie dla Androida Marshmallow i przyszłości aktualizacje.

Z pewnością OnePlus 2 ma świetne aspekty. Po pierwsze, jakość wykonania to powiew świeżego powietrza z tradycyjnych, flagowych materiałów, konstrukcji i dopasowania. Rzeczy takie jak Alert Slider są bardziej wartościowe, niż się wydaje na pierwszy rzut oka, nawet jeśli nie są nieomylne. Oprogramowanie jest tym, co nazwałbym standardem plus jedeni z pewnością jest wygodniejszy niż wiele okropnych skórek producentów, z których wychodzą producenci OEM (szczególnie z Chin).

Ale w każdej dobrej rzeczy jest coś niezbyt dobrego. Nie dajcie się zwieść, ten telefon nadal warto kupić, ale nie jest tak uniwersalny w swojej atrakcyjności jak OnePlus One. Kompromisy są wyraźne i jasne, podobnie jak brak NFC bardziej namacalne niż kiedykolwiek dzięki Androidowi Pay (ale plusem jest to, że użytkownicy XDA nie mogą z tego powodu oszaleć). Skaner linii papilarnych jest jednym z najlepszych pod względem wydajności, ale ma ograniczoną funkcjonalność, ponieważ to urządzenie nie może dokonywać płatności mobilnych tak jak inne telefony z Androidem, co jeszcze bardziej go ogranicza. Snapdragon 810 powoduje również pewną niestabilność wydajności na poziomie sprzętowym i niestandardowym Jądra i zoptymalizowane ROMy mogą poprawić wrażenia, potencjał sprzętu wciąż jest widoczny kompromis.

Wniosek^

OnePlus 2 tak naprawdę nie wyróżnia się w żadnym obszarze. Gdybym miał podsumować to doświadczenie, powiedziałbym, że jest przeciętne lub przeciętne. Poza suwakiem alertów OnePlus 2 nie oferuje więcej niż inne telefony dostępne na rynku. Aparat potrafi dać świetne rezultaty, ale przy większym nakładzie pracy i rzadziej niż najlepsze aparaty w telefonach. Ekran jest dobry w swojej cenie, ale nie ma też nic na panelach dużego kalibru. Głośniki są meh, wydajność jest przyzwoita (ale z dużym potencjałem). Bateria jest gorsza, niż sugerują jej rozmiary, rozdzielczość i procesor, a ładowanie jest boleśnie powolne jak na flagowiec z 2015 roku. Powiedziałbym, że rzeczy, które wyróżniają ten telefon, to cena, projekt i scena rozwoju.

To prowadzi mnie do XDA i wyjaśnienia, dlaczego zaawansowany użytkownik miałby chcieć tego telefonu. OnePlus 2 już oferuje flashoholikom możliwość znalezienia rozwiązania, a obecne osiągnięcia również pokazują obiecujące wyniki i poprawki niektórych niedociągnięć tego urządzenia. Społeczność programistów może z biegiem czasu dalej się rozwijać, szczególnie przy odpowiednim wsparciu ze strony OnePlus. Cena jest również bardzo dobra, podobnie jak dostępność międzynarodowa, jeśli możesz przejść przez system zaproszeń przy nienaruszonym zdrowiu psychicznym.

Nic z tego nie oznacza, że ​​OnePlus 2 jest zabójcą flagowca. To po prostu dobry smartfon i przeciętny flagowiec, z dobrą ceną i kiepskim marketingiem.