HDR oznacza High Dynamic Range i jest funkcją reklamowaną w wielu nowych telewizorach, monitorach komputerowych, a nawet telefonach komórkowych. Niestety, istnieje wiele konkurencyjnych standardów HDR, które utrudniają zrozumienie, co faktycznie robi HDR i dlaczego jest lepszy niż standardowy zakres dynamiczny.
SDR
SDR lub standardowy zakres dynamiczny to ustawienie domyślne dla większości urządzeń. Monitory SDR używają 8-bitowej głębi kolorów, co oznacza, że 8 bitów danych jest używanych do określenia wartości dla każdego z trzech kanałów kolorów. Standardowy schemat kolorów dla zawartości SDR jest znany jako sRGB (standard Red Green Blue) i jest standardem uzgodnionym przez HP i Microsoft w 1996 roku, zanim został ujednolicony przez IEC w 1999 roku.
Schemat kolorów sRGB opiera się na kolorach, które mogłyby być reprezentowane na monitorach CRT danego dnia. Zazwyczaj monitory SDR działają z jasnością od 120 do 300 nitów.
Wskazówka: cd/m^2 to jednostka SI dla luminancji. Opiera się na kandeli, jednostce SI oznaczającej natężenie światła i na metrach kwadratowych. Kandela na metr kwadratowy jest również popularnie nazywana „nitką”, która pochodzi od łacińskiego „Niter”, co oznacza „błyszczeć”.
HDR
HDR poprawia SDR, używając szerszego spektrum kolorów znanego jako WCG, Wide Color Gamut. HDR może to najlepiej wykorzystać, zwiększając głębię kolorów z 8-bitów do 10-bitów. Pozwala to na określenie znacznie większej liczby kolorów, co zapewnia większą dokładność kolorów.
HDR ma również co najmniej szczytową jasność 450 nitów, chociaż niektóre telewizory mogą osiągać nawet 10 000 nitów. Dodatkowe dane dotyczące jasności są przesyłane jako metadane i umożliwiają uzyskanie większego kontrastu jasnego/ciemnego, dzięki czemu kolory wydają się żywsze.
Wskazówka: Metadane to dodatkowy strumień danych, który dostarcza „dane o innych danych”.
Normy
HDR10 to najpopularniejszy standard HDR, wykorzystuje 10-bitowy kolor. Jasność jest przesyłana jako metadane, ale tylko na początku transmisji, co oznacza, że tylko jedna można użyć ustawienia jasności zamiast dynamicznej zmiany jasności w stosunku do scena. Standard HDR10 pozwala również na osiągnięcie szczytowej jasności 1000 nitów.
HDR10+ bazuje na standardzie HDR10, obsługując do 12-bitową głębię kolorów, wideo 8K i szczytową jasność do 10 000 nitów. HDR10+ pozwala również na jasność klatka po klatce lub scena po scenie, co zapewnia większy kontrast podczas przełączania między jasnymi i ciemnymi lokalizacjami.
Innym popularnym standardem jest Dolby Vision, który obsługuje podobny zestaw funkcji do HDR10 +, ale jest zastrzeżony i kosztuje 3 USD za urządzenie, a nie darmowy standard HDR10 +.