Pamięć bąbelkowa to rodzaj pamięci, który wykorzystuje materiały, które można namagnesować tylko w jednym kierunku, a nie w dwóch. Tworzone jest pole magnetyczne, które pod kątem prostym do płaszczyzny, na której się opiera, tworzy coś, co nazywamy bańką – maleńki okrąg. Powoduje to niewielką różnicę między obszarami bąbelkowymi i namagnesowanymi a resztą szyby. Różnicę tę można wykorzystać do reprezentacji danych cyfrowych.
Technipages wyjaśnia pamięć bąbelkową
Ten rodzaj pamięci, nazwany na cześć tworzących się małych bąbelków, jest nieulotny, co oznacza, że nie jest usuwany ani tracony po wyłączeniu urządzenia. Inne typy pamięci często usuwają zapisane w niej dane, gdy zasilanie urządzenia zostanie utracone lub odcięte. Jest to określane jako ulotna pamięć RAM i ma swoje zalety i wady. Pamięć bąbelkowa jest używana w niektórych komputerach do przechowywania danych pomiędzy sesjami operacyjnymi – szczególnie w komputerach przenośnych. Jest znacznie wolniejszy niż inne rodzaje technologii RAM. Konkurencyjne typy technologii, takie jak pamięć EEPROM lub kasowalna i programowalna pamięć tylko do odczytu, są szybsze, i to nie bez znaczenia.
Każdy bąbelek, czasami nazywany domeną, zawiera dokładnie jeden bit danych. Oznacza to, że spora ich kolekcja jest ułożona obok siebie, tworząc większy moduł pamięci. Pamięć bąbelkowa przeżywała swój rozkwit w latach 80., kiedy stała się obiecującą alternatywą dla istniejących technologii. Szybko okazało się, że jest gorszy od innych rodzajów pamięci, zwłaszcza jeśli chodzi o szybkość i cenę.
Typowe zastosowania pamięci bąbelkowej
- Chociaż początkowo pamięć bąbelkowa wydawała się dobrym wyborem, nie wytrzymała próby czasu.
- Pamięć bąbelkowa szybko okazała się mniej wydajna i mniej opłacalna niż inne typy.
- Nieulotne typy pamięci RAM, takie jak pamięć bąbelkowa, nie tracą zapisanych w nich informacji po odcięciu zasilania.
Częste nadużycia pamięci bąbelkowej
- Pamięć bąbelkowa to rodzaj pamięci wirtualnej, która bąbelkuje i przechowuje informacje przez długi czas.