Recenzja wyświetlacza Google Pixel 5: godny flagowca

Google Pixel 5 nie ma flagowego chipa ani panelu, ale ma najlepszy wyświetlacz Google w Pixelu. Dowiedz się, jak to zrobić, z naszej recenzji wyświetlacza!

W przypadku flagowca Google'a na rok 2020 firma zdecydowanie odeszła od kategorii smartfonów ultra-premium, które zwykle kosztują klientów powyżej 1000 dolarów. Wygląda na to, że obecna mantra Google upiera się, że nie wymaga najnowocześniejszego sprzętu do tworzenia pomocny słuchawka. Ale to, czy Google Pixel 5 może być konkurencyjny w stosunku do flagowców innych firm, jest osobnym punktem dyskusji, który omówiliśmy nasza pełna recenzja. Chcę tylko porozmawiać o najdroższym elemencie sprzętu we współczesnych telefonach: wyświetlaczu.

Mój Google Pixel 5 został kupiony osobiście bezpośrednio w sklepie Google Store. Firma Google w żaden sposób nie zrekompensowała tej recenzji.

Najważniejsze informacje z recenzji wyświetlacza Google Pixel 5

  • Znakomita kontrola tonów bliskich czerni (bez obcinania czerni)
  • Przyzwoita dokładność kolorów i kontrast
  • Doskonała precyzja punktu bieli i skali szarości
  • Przyzwoita jasność szczytowa
  • Doskonała reprodukcja HDR10
  • Maksymalna jasność wciąż pozostaje w tyle za konkurencją o tej samej cenie
  • Nieznaczna utrata kontrastu i nasycenia przy niskiej jasności
  • Pominięcie AmbientEQ
  • Więcej czarnych smug niż obecne flagowe OLED-y

Spis treści

  1. Wstęp
  2. Metodologia gromadzenia danych
  3. Profile kolorów
  4. Jasność
  5. Mapowanie kontrastu i tonów
  6. Balans bieli i precyzja skali szarości
  7. Dokładność kolorów
  8. Odtwarzanie HDR
  9. Uwagi końcowe
  10. Wyświetl tabelę danych

Google Pixel 5 od razu wyróżnia się na tle swoich poprzedników w nieoczekiwany sposób: w rzeczywistości przyjmuje nowoczesną formę wyświetlacza, z wyświetlaczem od krawędzi do krawędzi z naprawdę jednolite ramki, około 4 mm z każdej strony, co jest rzadkością w telefonach z Androidem. Google w dalszym ciągu korzysta z elastycznego podłoża OLED w swoim flagowcu, które można uczynić cieńszym i lepszym kąty widzenia i charakterystykę polaryzacji w porównaniu ze sztywnym OLED, którego używają w swoich Pixelach średniej klasy skład. Cienkość elastycznego wyświetlacza OLED zwiększa również przejrzystość optyczną, przybliżając emitujące piksele do szklanej osłony (a więc bliżej palców), co sprawia, że ​​ekran wygląda bardziej jak papier i atramentowy. Większość nowoczesnych, flagowych OLED-ów od kilku lat robiona jest z elastycznego podłoża, a jednak tak jest ważne jest, aby dokonać tego rozróżnienia, ponieważ jego przewaga optyczna nie jest widoczna na bieżącym wyświetlaczu pomiary. Dodatkowo wycięcie na przedni aparat w Google Pixel 5 wygląda na zlicowane z wyświetlaczem, podczas gdy aparat na Pixelu 4a wydaje się lekko uniesiony w porównaniu do ekranu z zauważalnym srebrnym pierścieniem wokół część.

6-calowy wyświetlacz Pixela 5 może sugerować, że jest to urządzenie plus size, ale w dużej mierze jest to stosunkowo kompaktowe urządzenie. Korpus Google Pixel 5 jest w rzeczywistości mniej więcej tego samego rozmiaru, co wszystkie jego mniejsze poprzedniki. Największy wpływ na wzrost rozmiaru wyświetlacza ma zmniejszenie ramki wzdłuż osi pionowej. W porównaniu do Pixela 2 XL, który również ma 6-calowy wyświetlacz, Pixel 5 sprawia wrażenie znacznie mniejszego. Jeśli chodzi o rozdzielczość ekranu, Google Pixel 5 zawiera 2340 × 1080 pikseli, czyli około 432 pikseli na cal. Poprzednie piksele w przypadku mniejszych wariantów zwykle pokrywały około 440 pikseli na cal, więc to niewielkie zmniejszenie gęstości pikseli nie powinno być zauważalne w porównaniu z nimi. Zdarzają się jednak przypadki, gdy podczas oglądania ekranu z bliska zauważam kolorowe obwódki, dlatego mile widziana byłaby nieco wyższa rozdzielczość ekranu. Częściowo popieram cel Apple, jakim jest zamiast tego osiągnięcie określonej gęstości pikseli (około 460 pikseli na cal) i przy użyciu rozdzielczości pikseli, która ją spełnia, przy jednoczesnej maksymalizacji współczynnika wypełnienia pikseli w celu uzyskania optymalnej mocy wyświetlania efektywność.

Panel wyświetlacza pochodzi wyłącznie od Samsung Display, a sprzęt wydaje się zostać nieco ulepszony w porównaniu z zeszłym rokiem, aby dostosować się do wyższej szczytowej jasności. Jednakże układ scalony sterownika wyświetlacza pozostaje taki sam jak w przypadku Pixela 4 XL (s6e3hc2), a sam panel wyświetlacza sprawia wrażenie OLED-a Samsunga starszej generacji. To stawia Google Pixel 5 w tyle za innymi flagowcami korzystającymi z nowszej generacji OLED firmy Samsung pod względem maksymalnej mocy wyjściowej i efektywność energetyczną, ale powinno dać Google szansę na udoskonalenie wyświetlania w innych obszarach, które omówię później NA. W każdym razie dopracowany wyświetlacz z niewielkimi lub żadnymi wadami zapewni lepsze wrażenia użytkownika niż wyświetlacz z nieco większą mocą wyjściową, ale z zauważalnymi wadami. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​nowsze diody OLED firmy Samsung Display podlegają znacznie większej kontroli jakości problemów niż poprzednie generacje, więc być może decyzję Google o pominięciu tej generacji można postrzegać jako pozytywny.

Metodologia gromadzenia danych
Aby uzyskać ilościowe dane dotyczące kolorów z wyświetlacza, przesyłam wzorce testowe wejściowe specyficzne dla urządzenia do Google Pixel 5 i mierzę wynikowa emisja wyświetlacza przy użyciu X-Rite i1Display Pro mierzona za pomocą spektrofotometru X-Rite i1Pro 2 w wysokiej rozdzielczości 3,3 nm tryb. Wzory testowe i ustawienia urządzenia, których używam, są korygowane pod kątem różnych charakterystyk wyświetlania i potencjalnych implementacji oprogramowania, które mogą zmienić moje pożądane pomiary. Moje pomiary są zazwyczaj wykonywane przy wyłączonych opcjach związanych z wyświetlaniem, chyba że zaznaczono inaczej. Używam. stała moc wzory (czasami nazywane. równa energia wzory), co odpowiada średniemu poziomowi pikseli wynoszącemu około 42%, w celu pomiaru funkcji przenoszenia i precyzji skali szarości. Ważne jest, aby mierzyć wyświetlacze emisyjne nie tylko przy stałym średnim poziomie pikseli, ale także przy stałych wzorcach mocy, ponieważ ich moc wyjściowa zależy od średniej luminancji wyświetlacza. Ponadto stały średni poziom pikseli nie oznacza z natury stałej mocy; wzory, których używam, zadowalają oba. Używam wyższego średniego poziomu pikseli, bliższego 50%, aby uchwycić punkt środkowy między niższymi poziomami pikseli a wieloma aplikacjami i stronami internetowymi z białym tłem, które mają wyższy poziom pikseli. Używam najnowszej metryki różnicy kolorów Δ. miTP(ITU-R BT.2124), czyli. ogólnie lepszy miernik różnic w kolorach niż Δ. mi00 który był używany w moich wcześniejszych recenzjach i nadal jest używany w recenzjach wyświetlania wielu innych witryn. Ci, którzy nadal używają Δ. mi00 w przypadku raportowania błędów kolorów zachęca się do używania Δ. miITP. Δ. miITP zwykle uwzględnia w swoich obliczeniach błąd luminancji (natężenia), ponieważ luminancja jest składnikiem niezbędnym do pełnego opisu koloru. Ponieważ jednak ludzki układ wzrokowy oddzielnie interpretuje chromatyczność i luminancję, nasze wzorce testowe utrzymują stałą luminancję i nie uwzględniają błędu luminancji (I/intensywności) w naszym Δ. miITP wartości. Ponadto pomocne jest oddzielenie tych dwóch błędów przy ocenie wydajności wyświetlacza, ponieważ podobnie jak w przypadku naszego systemu wizualnego dotyczą one różnych problemów z wyświetlaczem. W ten sposób możemy dokładniej przeanalizować i zrozumieć działanie wyświetlacza. Nasze docelowe kolory opierają się na przestrzeni kolorów ITP, która jest bardziej jednolita percepcyjnie niż CIE 1976 UCS i charakteryzuje się znacznie lepszą liniowością odcieni. Nasze cele są rozmieszczone mniej więcej równomiernie w całej przestrzeni barw ITP przy referencyjnej wartości 100 cd/m. 2 poziom bieli, a kolory przy nasyceniu 100%, 75%, 50% i 25%. Kolory są mierzone przy 73% bodźcu, co odpowiada około 50% wielkości luminancji, przy założeniu moc gamma wynosząca 2,20. Kontrast, skala szarości i dokładność kolorów są testowane w całej jasności wyświetlacza zakres. Przyrosty jasności są równomiernie rozmieszczone pomiędzy maksymalną i minimalną jasnością wyświetlacza w przestrzeni PQ. Wykresy i wykresy są również wykreślane w przestrzeni PQ (jeśli ma to zastosowanie) w celu prawidłowego przedstawienia rzeczywistego postrzegania jasności.Δ. miTP wartości wynoszą około 3. × wielkość Δmi00 wartości dla tej samej różnicy kolorów. Zmierzony błąd koloru ΔmiTP 1,0 oznacza najmniejszą wartość dla ledwo zauważalnej różnicy mierzonego koloru, podczas gdy wartość metryka zakłada najbardziej krytycznie dostosowany stan dla obserwatora, aby nie niedostatecznie przewidzieć kolor błędy. Błąd koloru ΔmiTP mniej niż 3,0 to akceptowalny poziom dokładności dla wyświetlacza referencyjnego (sugerowany na podstawie ITU-R BT.2124, załącznik 4.2), oraz ΔmiTP Wartość większa niż 8,0 może być zauważalna na pierwszy rzut oka, co przetestowałem empirycznie. Testowane są wzorce testowe HDR. ITU-R BT.2100 przy użyciu kwantyzatora percepcyjnego (ST 2084). Wzory HDR sRGB i P3 są równomiernie rozmieszczone w przypadku kolorów podstawowych sRGB/P3, a poziom bieli referencyjnej HDR wynosi 203 cd/m. 2(ITU-R BT.2408)i poziom sygnału PQ wynoszący 58% dla wszystkich jego wzorców. Wszystkie wzorce HDR są testowane przy średnim APL HDR wynoszącym 20% przy wzorcach testowych stałej mocy.

Profile kolorów

Pixel 5 obsługuje standardowe trzy profile kolorów Google: Naturalny, Wzmocniony, I Adaptacyjny, przy czym Adaptacyjny jest domyślnym profilem od razu po wyjęciu z pudełka.

Wszystkie trzy profile kolorów mają ten sam dokładnie ten sam punkt bieli, który zmierzyłem dla mojego Pixela 5 przy 6400 K. Mapowanie tonów profili jest również identyczne, a jego celem jest standardowa moc gamma wynosząca 2,20. Jedyna różnica między profilami dotyczy kolorów podstawowych docelowej przestrzeni kolorów:

The Adaptacyjny profile, który jest domyślnym profilem kolorów Google Pixel 5, kieruje się przestrzenią kolorów z czerwonymi i zielonymi kolorami podstawowymi, które wykraczają poza sRGB, ale są krótkie od DCI-P3. Czysty błękit jest podobny we wszystkich trzech profilach, a wszystkie mają ten sam kolor podstawowy sRGB-blue. Nazwa profilu jest błędna, ponieważ nie ma w niej nic „adaptacyjnego”. To nazewnictwo może prowadzić wielu użytkowników do przekonania, że ​​profil zmienia przestrzenie kolorów w zależności od przeglądanej treści. Jednak wcale tak nie jest; profil Adaptacyjny jest podobny do profilu Vivid dostępnego w innych telefonach z systemem Android, który po prostu zwiększa nasycenie kolorów dla wszystkich treści ogólnych.

The Naturalny profil to profil telefonu wiernie oddający kolory, uwzględniający przestrzeń barw sRGB dla treści ogólnych. Profil obsługuje system zarządzania kolorami systemu Android, który umożliwia profilowi ​​renderowanie treści w kolorach do DCI-P3.

The Wzmocniony profil jest podobny do profilu Natural, ale z nieznacznie wzmocnione kolory dla każdego koloru podstawowego. Google twierdzi, że profil zwiększa nasycenie kolorów o 10% w każdym kierunku, chociaż tak naprawdę nie zmierzyłem, jak dokładny jest ten opis.

Jako ważna uwaga dla użytkowników Pixela 2 i Pixela 3, profile Nasycony i Adaptacyjny te telefony mają chłodniejszy punkt bieli w porównaniu z profilem adaptacyjnym dostępnym w Pixelu 4 i później. Chociaż profile Nasycony i Adaptacyjny Pixela 2 i Pixela 3 zostały skalibrowane mniej więcej tak, aby wynosiły ok Punkt bieli 7000 K, Pixel 4 i nowsze mają docelowy standard branżowy wynoszący 6500 K, który pojawi się grzałka. Niestety Google nie udostępnia opcji ręcznego dostosowania temperatury barwowej punktu bieli dla tych, którzy preferują zimniejsze punkty bieli, ale Dobra wiadomość jest taka, że ​​ludzie mogą przystosować się do praktycznie każdego punktu bieli, a przyzwyczajenie się do standardowego punktu bieli D65 ma zalety w porównaniu z chłodniejszym jeden.

Jasność

Poprzednie urządzenia Pixel firmy Google ogólnie rozczarowywały, jeśli chodzi o maksymalną jasność wyświetlacza. Dla wielu osób maksymalna jasność wyświetlacza jest jedną z najważniejszych specyfikacji, jeśli nie najbardziej ważna specyfikacja, której należy szukać w wyświetlaczu. W końcu telefon jest bezużyteczny, jeśli wyświetlacz nie jest czytelny. W świecie, w którym smartfony reklamują jasność wyświetlacza pełnoekranowego na poziomie 700–800 nitów (przy 100% APL), Google wypuścił swój flagowy model Pixel 4, który był w stanie uzyskać jedynie 450 nitów. Tym samym jasność wyświetlacza stała się jedną z zmor linii Pixel.

Jakiś aktualizacja do serii Pixel 4 zbliżyły urządzenia do konkurencji, ostatecznie wdrażając tryby wysokiej jasności paneli wyświetlaczy. Zwiększyło to szczytową jasność pełnego ekranu z 450 nitów do 550–600 nitów, co w momencie premiery było nadal uważane za konserwatywne jak na flagowiec i przeciętne według dzisiejszych standardów. Aby więc konkurować z urządzeniami przyszłości, Google musiał trochę nadrobić zaległości.

W tym przypadku termin „średni poziom pikseli” (APL) jest synonimem obszaru świecących pikseli na wyświetlaczu wyrażonym jako procent całkowitego obszaru wyświetlania. Wyświetlacze emisyjne, takie jak OLED, różnią się jasnością w zależności od intensywności i obszaru emitowanych pikseli. „Zmierzona luminancja vs. Obszar wyświetlania” lub „Zmierzona luminancja vs. Rozmiar okna” byłyby lepiej pasującymi nazwami do wykresu, ponieważ metryka APL może obejmować wiele innych okoliczności, ale APL jest używany potocznie i jest ogólnie rozumiany przy omawianiu wyświetlania jasność.

W przypadku Pixela 5 Google wprowadza niewielką poprawę jasności wyświetlacza. W punkcie środkowym APL wynoszącym 50% zmierzyłem Google Pixel 5, aby osiągnąć szczyt przy około 750 nitach z automatyczną jasnością (470 nitów dla ręczna maksymalna jasność systemu), które są wartościami porównywalnymi z produktami konkurencji pod względem skalibrowanych kolorów tryby. Jednak przy wyższych APL Google Pixel 5 wykazuje gorszą wydajność w porównaniu do konkurencji: przy 80% APL, co dotyczy APL aplikacji o tematyce świetlnej, Pixel 5 emituje tylko około 680 nitów, podczas gdy konkurenci mogą osiągnąć około 800 nitów. Ta wydajność jasności Pixela 5 plasuje go mniej więcej w połowie drogi między Pixelem 4 a jego konkurentami, co wydaje się słabe w przypadku flagowego smartfona w 2020 roku. Minimalna jasność wynosi 1,9 nita, czyli tyle samo, co u większości konkurentów.

Mimo że Google Pixel 5 nadal pozostaje w tyle za innymi pod względem maksymalnej wydajności, dobrą wiadomością jest to, że to widzę jasność tego Pixela jest w końcu wystarczająco jasna, aby był przyzwoicie czytelny w najbardziej słonecznym świetle warunki. W okolicznościach, w których jasność wyświetlacza nie byłaby zadowalająca, na przykład w bezpośrednim świetle słonecznym w lecie w Kalifornii, wtedy nawet 1000 nitów LG G7 ThinQ nie wystarczy.

Niemniej jednak dodatkowy zapas jasności jest ważny dla poprawy dokładności i spójności mapowania tonów wyświetlacza. Ostatecznie wyświetlacz jest mocno ograniczony przez jasność na pełnym ekranie/100% APL, która w przypadku Google Pixel 5 wynosi 650 nitów. Panel o wyższej jasności, który może emitować 800 nitów przy 100% APL, podobnie jak te, które można znaleźć w innych flagowcach, umożliwiłby bardziej precyzyjną kalibrację przy 650 nitach. Widzimy, że szczytowa jasność Google Pixel 5 różni się znacznie w przypadku APL na ekranie, zmniejszając jasność wraz ze wzrostem APL na ekranie. Z tego powodu możemy spodziewać się, że wydajność mapowania tonów będzie się różnić w przypadku APL na ekranie; odwrotna proporcjonalna zależność luminancji vs. APL powinno oznaczać kontrast obrazu zwiększyć z ekranowym APL, co komplikuje kalibrację wyświetlacza przy tych poziomach jasności. Poniżej trybu wysokiej jasności, który w Pixelu 5 waha się od 1,9 do 470 nitów, Google utrzymuje wyświetlanie stała luminancji niezależnie od APL na ekranie, co pozwala firmie skalibrować wyświetlacz z wysokim poziomem precyzja. Jednak przy maksymalnej jasności Google próbuje wydobyć z panelu jak najwięcej sygnału wyjściowego przy niższych wartościach APL kosztem spójności kalibracji.

Wreszcie, ze względu na Google w jego aparacie i „pomocnej” kampanii marketingowej, wyższa jasność szczytowa byłaby niezbędna do poprawy dokładność wizjera aparatu podczas robienia zdjęć na świeżym powietrzu, co zwiększyłoby kontrolę ekspozycji i mapy tonów aparatu Pixel użyteczne.

Mapowanie kontrastu i tonów

Nie mogę przecenić znaczenia mapowania tonów i kontrastu wyświetlacza, a także właściwie go ocenić — pojawienie się kwantyzatora percepcyjnego zapewnia nam najlepszy wgląd w pomiary luminancji. Uważam, że mapowanie tonów wyświetlacza jest najważniejszym aspektem wyświetlacza, a wyświetlacz ze złym mapowaniem tonów absolutnie psuje mi wrażenia. Złe odwzorowanie tonów może skutkować zmiażdżonymi cieniami, zbyt ciemnymi kolorami i/lub rozmytym wyświetlaczem. Na szczęście dla mnie wszystkie trzy profile w Google Pixel 5 mają to samo mapowanie tonów, co ułatwia ocenę tej części. Istnieje niewielka różnica pomiędzy mapowaniem tonów w trybach 90 Hz i 60 Hz, ale większość różnice wynikają z odcienia koloru, więc poniżej omówię tylko 90 Hz, a w następnym 60 Hz Sekcja.

Lepszy obraz kontrastu percepcyjnego i zmienności wyświetlacza uzyskujemy, oglądając mapowanie tonów za pomocą osi skalowanych i znormalizowanych PQ. PQ to skrót od Perceptual Quantizer, który jest obecnie naszym najlepszym percepcyjno-liniowym mapowaniem wielkości luminancji na bodziec postrzeganej jasności dla ludzkiego oka. Termin „średnia luminancja wyświetlacza” (ADL) odnosi się do średniej oczekiwanej luminancji na całkowitej powierzchni monitora. wyświetlacza, wyrażona jako procent maksymalnej możliwej wartości, czyli luminancji pełnego ekranu biały.

Mapowanie tonów Pixela 5 ma na celu standardową moc gamma wynoszącą 2,20 (z wyjątkiem trybu wysokiej jasności), która jest niezbędną podstawą dla dokładnych tonów kolorów i kontrastu obrazu. I w przeważającej części widzimy, że Google Pixel 5 robi dokładnie śledzić moc gamma 2,20, z kilkoma przerwami.

Po pierwsze, najbardziej rzucającym się w oczy śladem jest krzywa mapy tonów maksymalnej jasności zaznaczona na czerwono. Widzimy, że mapowanie tonów sprawia, że ​​odcienie kolorów są znacznie jaśniejsze niż standardowe 2.20 mocy gamma, więc można się spodziewać, że Google Pixel 5 będzie wyglądał na zbyt jasny i wyblakły przy max jasność. Jednak maksymalną jasność Pixela 5 można zobaczyć tylko w naprawdę jasnych warunkach, a oświetlenie otoczenia jest bezpośrednio powiązane z postrzeganym kontrastem wyświetlacza. Gdy oświetlenie otoczenia jest znacznie jaśniejsze niż jasność wyświetlacza, na wyświetlaczu pojawią się odcienie kolorów stosunkowo ciemniejszy, dlatego w ramach rekompensaty wyświetlacz może rozjaśnić odcienie kolorów, aby zrównoważyć wpływ otoczenia oświetlenie. Jest to ta sama zasada, co zwiększenie jasności wyświetlacza, aby uczynić go bardziej czytelnym; zwiększenie jasności wyświetlacza zwiększa postrzegany kontrast wyświetlacza. Jeśli jednak wyświetlacz osiągnął szczytową jasność, jedyną inną opcją jest zwiększenie jasności tonów kolorystycznych, co tutaj robi Pixel 5. Ta krzywa mapy tonalnej pokazuje dobre zrozumienie koncepcji postrzeganego kontrastu przez Google, więc to zachowanie zasługuje na uznanie. Jednakże, jak wspomniano w poprzedniej sekcji Jasność, wadą Google Pixel 5 jest szczytowa jasność na pełnym ekranie, dlatego zmienia swoją luminancję za pomocą APL, aby zmaksymalizować jasność treści. Powoduje to, że krzywa mapy tonów maksymalnej jasności staje się bardziej stroma i ciemniejsza przy wyższych wartościach APL, na przykład w aplikacjach z jasnym motywem, co zmniejsza skuteczność jaśniejszych tonów kolorów.

Na drugim końcu spektrum jasności krzywe mapy tonów o niższej jasności wykazują pewne problematyczne zachowania:

Nasza krzywa mapy tonów jasności PQ w kolorze różowym wynosząca 20%, która jest powiązana z poziomem bieli wynoszącym około 10 nitów, pokazuje, że kolory Pixela 5 są zbyt jasne w całej skali szarości. W przeciwieństwie do krzywej mapy tonalnej przy maksymalnej jasności, zachowanie przy tej jasności jest niepożądane. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie utrzymują jasność wyświetlacza na stosunkowo stałym poziomie, jaśniej lub ciemniej niż jasność otoczenia, a te dwie jasności zwykle mieszczą się w tym samym zakresie przybliżony zakres. Dlatego mapowanie tonów wyświetlacza powinno być spójne w całym zakresie jasności wyświetlacza, z wyjątkiem krańcach (maksymalna i minimalna jasność), ponieważ wyświetlacz może nie być wystarczająco jasny lub przyciemniony, aby zadowolić użytkownika pierwszeństwo.

Przy minimalnej jasności krzywa mapy tonalnej Pixela 5 (na niebiesko) pokazuje reakcję śledzącą moc gamma 2,20 bardzo blisko, a w pobliżu czerni występuje lekkie podniesienie, aby zapewnić, że wyświetlacz nie będzie obcinał cieni. Zwykle byłoby to świetne zachowanie mapy tonów, ale w przeciwieństwie do przypadku krawędziowego przy maksymalnej jasności, musimy to wziąć pod uwagę jasność otaczającego światła otoczenia może być znacznie niższa niż poziom bieli minimalnej jasności Pixela 5 (1,9 gnidy). Ciemne pomieszczenie w domu będzie zazwyczaj miało natężenie oświetlenia poniżej 0,1 luksa, a czasem nawet poniżej 0,01 luksa w przypadku pomieszczenia bez aktywnych źródeł światła. Oglądanie białej plamki na wyświetlaczu o jasności 1,9 nita w takich warunkach jest podobne do oglądania jej na monitorze Wyświetlacz o jasności 800–1000 nitów w typowym oświetleniu biurowym (~200 luksów), co jest niewygodne i razi w oczy wielu ludzi. Dlatego tryb ciemny jest prawie obowiązkowy podczas oglądania w nocy, chyba że nienawidzisz swoich gałek ocznych. Jeśli wyświetlacz jest zbyt jasny w porównaniu z oświetleniem otoczenia i nie można go przyciemnić, na wyświetlaczu powinny pojawić się odcienie kolorów ciemniejszy zrekompensować. Jednak w przypadku krzywej mapy tonalnej Pixela 5 o minimalnej jasności odpowiedź mocy gamma na poziomie 2,20 może wydawać się zbyt jasna i rozmyta w ciemnym otoczeniu. Idealnym zachowaniem byłoby dostosowanie krzywej mapy tonalnej do oświetlenia otoczenia, ale jak dotąd nie znam żadnego telefonu, który zachowywałby się w ten sposób.

Panel OLED Pixela 5 nie wykazuje efektu przebicia czerni w całym zakresie jasności.

Oprócz tych dwóch problemów jest jeden element, który odróżnia Google Pixel 5 od większości innych wyświetlaczy: panel OLED Pixela 5 może w pierwszym kroku renderować szary (#010101) w całym zakresie jasności — innymi słowy, zero czarny dotyk z wyświetlacza — co jest wyczynem, który do tej pory mierzyłem tylko w przypadku iPhone'ów.

Balans bieli i precyzja skali szarości

ROZERWAĆ. Korekcja otoczenia

Rozprzestrzenianie się skali szarości dla Google Pixel 5, profil Natural

Na marginesie, ważne jest, aby zrozumieć, że skorelowana temperatura barwowa nie jest wiarygodną miarą pomiaru dokładności punktu bieli, ponieważ jest to jedynie porządkowe oszacowanie, jak ciepłe lub zimne jest źródło światła pojawia się; źródło światła o temperaturze 6300 K może być dokładniejsze w przypadku źródła światła D65 niż źródło światła o temperaturze 6400 K, jeśli na przykład źródło światła o temperaturze 6400 K otrzymuje zbyt dużo światła zielonego, przez co wydaje się zimniejsze. Metryka różnicy kolorów ΔmiTP pomiędzy zmierzonym punktem bieli a D65 wzdłuż miejsca światła dziennego jest obecnie najlepszym wskaźnikiem dokładności punktu bieli.

Google dzieli ten sam punkt bieli między wszystkimi trzema profilami kolorów, podobnie jak w przypadku mapowania tonów, co ponownie upraszcza moje pomiary i oceny.

Nasz Pixel 5 mierzy fantastycznie dokładny punkt bieli. Błąd koloru ΔmiTP pomiary wahają się od 0,5 do 1,2 w całym zakresie jasności Pixela 5, przy średniej skorelowanej temperaturze barwowej wynoszącej 6400 K. Jest to dokładność zgodna ze standardem D65 i znacznie bliższa niż w przypadku niektórych innych flagowców, które zmierzyłem, które generalnie mają tendencję do 6300 K w skalibrowanym trybie wyświetlania. Spójność pomiaru punktu bieli Pixela 5 jest również wyjątkowo doskonała.

Bardziej imponujące jest to, że nasz Pixel 5 wykazuje dość ścisłą kalibrację skali szarości. Z moich pomiarów wynika, że ​​odcień wszystkich szarości zgłasza błąd koloru ΔmiTP mniej niż 3,0 od średniego koloru szarego dla odpowiedniej jasności wyświetlacza. Dzieje się tak w całym zakresie jasności Pixela 5. Oznacza to, że przy dowolnej jasności wyświetlacza nasz Pixel 5 nie wykazywał żadnych oznak różnych odcieni szarości, które zwykle są najbardziej zauważalne podczas przeglądania aplikacji z ciemnymi motywami i wieloma warstwami interfejs. To osiągnięcie jest bardzo rzadkie wśród wyświetlaczy z Androidem, w tym wyświetlaczy flagowców Samsung Galaxy. Pamiętaj, że nie oznacza to, że Google Pixel 5 ma NIE podbarwienie w stosunku do D65, tyle że kolor szary zachowuje ten sam odcień dla danej jasności systemu.

W związku z tym występuje pewne szare zabarwienie, które może być zauważalne przy różnych ustawieniach jasności. Nasz zbiorczy wykres, który łączy wykresy w skali szarości w całym zakresie jasności Pixela 5, pokazuje pewne rozproszenie ciemniejszych tonów między zielenią i magentą, które wykracza poza średni obszar. Widzimy, że skala szarości jest lekko zabarwiona na zielono w zakresie od 60% do 20% jasności PQ, a to przesunięcie odcienia może być widoczne podczas dostosowywania tych ustawień jasności z innych ustawień jasności. W naszym urządzeniu nie ma to większego znaczenia i jest znacznie lepsze niż to, co widziałem na innych wyświetlaczach, ale jest obecne i może różnić się intensywnością w zależności od odchyleń produkcyjnych Twojego urządzenia.

Google Pixel 5 jest w swojej własnej lidze, jeśli chodzi o renderowanie odcieni zbliżonych do czerni

Co ciekawe, kalibracja skali szarości przy minimalnej jasności jest absolutnie znakomita — mogę powiedzieć, że jest idealnie skalibrowana, z błędami kolorów ΔmiTP i spread mniejszy niż 1,0. Wspominam o tym, ponieważ kalibracja minimalnej jasności jest zwykle najtrudniejsza, ponieważ pracujemy z dużą ilością szumu przy tak niskich sygnałach; Google najwyraźniej skupiało się na tym, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że ich poprzednie piksele nie miały tutaj wydajności. Ten wyczyn, a także całkowity brak przycinania czerni, stawia Pixela 5 w swojej własnej lidze (obok iPhone'a), jeśli chodzi o renderowanie tonów bliskich czerni.

Różnica kolorów częstotliwości odświeżania

Funkcja Smooth Display w Google Pixel 5 przełącza się z 90 Hz na 60 Hz, gdy wyświetlacz jest statyczny lub podczas odtwarzania treści z szybkością ≤60 klatek na sekundę. Jeśli jasność wyświetlacza jest niższa niż 25 nitów (ustawienie jasności 14/255), Pixel 5 pozostanie na stałym poziomie 90 Hz. W wysokiej częstotliwości odświeżania, mogą wystąpić zauważalne różnice w kalibracji kolorów pomiędzy 60 Hz a 90/120 Hz tryby.

Powyższe rysunki przełączają się pomiędzy wykresami 90 Hz i 60 Hz powyżej 25 nitów, pokazując różnicę kolorów, gdy Google Pixel 5 przełącza się w tryb wyświetlania 60 Hz. Widzimy lekkie przesunięcie w stronę zieleni w przypadku półtonów i ciemniejszych kolorów, ale z mojego doświadczenia wynika, że ​​przesunięcie było ledwo widoczne. Różnice te są znacznie mniej znaczące niż to, co zaobserwowano na Pixelu 4/4 XL Lub OnePlusa 8 Pro. Jak zawsze, różnice produkcyjne odgrywają dużą rolę, a inny Pixel 5 może uzyskać wyniki znacznie różniące się od tych, które zmierzyliśmy na naszym.

Dokładność kolorów

Wykresy dokładności kolorów sRGB dla Google Pixel 5, profil Natural

Urządzenia Google Pixel zazwyczaj radzą sobie całkiem dobrze z dokładnością kolorów w skalibrowanym trybie wyświetlania, więc spodziewałem się, że Pixel 5 nie będzie miał z tym żadnych problemów. Chociaż jednak dokładność kolorów na Pixelu 5 sama w sobie nie jest zła, zdziwiłem się, widząc niektóre błędy, które znalazłem.

Poniżej 40% jasności PQ zaczynamy zauważać kompresję gamy i nasycenia, przy czym najwięcej problemów pojawia się w okolicach 20% jasności PQ. W połączeniu z jaśniejszym odwzorowaniem tonów i kontrastem, Google Pixel 5 przy tej jasności wyświetlacza wydaje się nieco bardziej rozmyty. Problem nie polega na tym Jak przeważa przy minimalnej jasności, ale słabe oddawanie kolorów Pixela 5 przy jasności PQ na poziomie 20% jest rozczarowaniem.

Przy maksymalnej jasności (tryb wysokiej jasności) Pixel 5 wyświetla błędy odcieni w odcieniach czerwieni i pomarańczy, co może powodować, że odcienie skóry wydają się zbyt czerwone. Fiolety o wysokim nasyceniu są również zabarwione zdecydowanie za niebiesko. Występuje lekkie przesycenie w całej gamie barw, ale jest to pożądane zachowanie w trybie wysokiej jasności, aby przeciwdziałać częściowej kompresji gamy barw spowodowanej wysokim oświetleniem otoczenia.

Od 60% do 80% jasności PQ (90–250 nitów), która obejmuje zakres luminancji wyświetlacza w referencyjnych środowiskach oglądania, wierność kolorów Pixela 5 jest dobra i nie ma żadnych godnych uwagi błędów kolorów.

Wykresy dokładności kolorów P3 dla Google Pixel 5, profil Natural

Dokładność kolorów wyświetlacza P3 Pixela 5 jest dość podobna do dokładności kolorów sRGB, przy podobnej charakterystyce błędów kolorów, więc jest przyzwoita. Na Androidzie wciąż prawie nie ma treści innych niż HDR P3, a aparaty z Androidem nadal rejestrują kolory w formacie sRGB, więc te pomiary nie są obecnie zbyt przydatne. Ten może się zmienić w przyszłości, więc nadal warto mieć przyzwoitą dokładność P3 w celu zabezpieczenia się w przyszłości.

Odtwarzanie HDR

Podstawą reprodukcji kolorów jest kontrast, który w przypadku treści HDR w przeważającej mierze odpowiada krzywej PQ ST.2084. I och, jak radzi sobie Pixel 5: jego wyświetlacz podąża za krzywą PQ z podręcznikową precyzją, aż do maksymalnej jasności, która w przypadku treści HDR wynosi około 700 nitów. W pobliżu czerni znajduje się również niewielka winda, która zapewnia, że ​​czerń nie zostanie obcięta. Naprawdę nie mam nic więcej do powiedzenia na temat reakcji kontrastu HDR Pixela 5 — spójrz tylko, jak dokładnie śledzi swój cel. Jest to mierzone przy 20% APL przy stałej mocy wyświetlania, a wiele telewizorów konsumenckich z wyższej półki nie charakteryzuje się tak sztywną reakcją PQ (zazwyczaj dlatego, że mają znacznie większe ograniczenia mocy).

Jednak, podobnie jak w przypadku wszystkich innych Androidów, mapowanie tonów HDR10 ma wady. Nawet przy prawidłowych metadanych maksymalnej luminancji 1K lub 4K Android ignoruje je i tworzy mapy tonów ze szczytowym spadkiem jasności do poziomu sygnału PQ wynoszącego 100%. Maksymalna zawartość HDR10 wynosi 1000 nitów, więc wyświetlacz nie powinien odwzorowywać tonów powyżej 1000 nitów, czyli przy poziomie sygnału PQ wynoszącym 75%. Przy poziomie sygnału PQ wynoszącym 75% Pixel 5 generuje tylko 560 nitów, co oznacza, że ​​560 nitów, a nie 700, to w rzeczywistości szczytowa jasność Pixela 5 dla treści HDR10. Wydaje się, że ten problem dotyczy wszystkich Androidów, więc Google jest za to odpowiedzialny.

Słabością może być szczytowa jasność, która jest nieco niższa od 1000 nitów, jakie jest w stanie zapewnić standard HDR10. Będzie to jednak stanowić problem tylko wtedy, gdy oglądana treść zawiera rozjaśnienia przekraczające 700 nitów, co obecnie nie jest zbyt powszechne w przypadku większości programów i filmów. Co więcej, różnica między 700 a 1000 nitów dla małych, odblaskowych świateł nie jest w rzeczywistości aż tak wyraźna (ale ponad 2000 nitów Dolby Vision wystarczy). Jednak z powodu problemu z mapowaniem tonów HDR10 spada wydajność podświetlenia HDR.

Dokładność kolorów DCI-P3 na Pixelu 5 jest fantastyczna, co jest zaskakujące, ponieważ normalna dokładność wyświetlania P3 nie jest tak imponująca. Średni błąd koloru ΔmiTP w całej gamie DCI-P3 jest mniejsza niż 3,0, co jest akceptowalną wydajnością dla wyświetlacza referencyjnego. Są tylko dwa punkty, do których mogę się przyczepić, czyli 100% czerwonego i 100% niebieskiego, ale te maksymalne błędy są stosunkowo niewielkie.

Niestety Google Pixel 5 nie obsługuje Dolby Vision, a jedynie HDR10 i HDR10+ (ten ostatni obecnie wydaje się martwym standardem). Jeśli jakość odtwarzania HDR10 na wyświetlaczu jest dobra, pominięcie Dolby Vision nie byłoby wielkim problemem, ponieważ zawartość Dolby Vision zapewnia warstwę podstawową HDR10. Ale bez obsługi Dolby Vision utknęliśmy z niekompetentnym mapowaniem tonów HDR10 w Androidzie.

Końcowe uwagi na temat wyświetlacza Pixela 5

Google Pixel 5 ma bardzo dobry wyświetlacz bez najnowocześniejszych paneli i jest to najlepszy wyświetlacz Google w historii. To powiedzenie zwykle powoduje u czytelników przewrócenie oczami, bo dlaczego najnowszy flagowiec nie miałby być najlepszy? W przypadku wielu produktów zazwyczaj po rewizji może nastąpić regres w niektórych aspektach. Ale w tym przypadku Google wyposażył swój flagowiec w świetny wyświetlacz z mile widzianymi ulepszeniami, nie zmuszając mnie do myślenia „co do cholery?” przy niedoborze.

Pixel 5 może i nie ma najnowocześniejszego panelu, ale jest pretendentem do jednego z najlepszych wyświetlaczy tego roku

Powtórzę to na chwilę: brakuje mi AmbientEQ i uważam, że automatyczny balans bieli wyświetlacza to świetna funkcja. Jednakże jestem w pełni zadowolony z posiadania wyświetlacza bez niego, o ile ma on dokładność punktu bieli D65 tak dokładny jak na moim Pixelu 5, chociaż jestem pewien, że inni mogą chcieć opcji dostosowania bieli balansować.

Wracając do mojego punktu widzenia: od czasu, gdy testowałem ten telefon, nie było ani jednego wyróżniającego się problemu, który kazałby mi używać innego wyświetlacza. W rzeczywistości Google Pixel 5 ma jeden z najmniej problematyczne wyświetlacze, z których ostatnio korzystałem. Brak ostrego zabarwienia ciemnych tonów kolorów, brak uciążliwego migotania przy zmianie częstotliwości odświeżania, brak panelu problemy z jednolitością, żadnych ogromnych błędów kalibracji, przy których można by się drapać po głowie (chociaż jest ton HDR10 problem z mapowaniem). OnePlus 8 Pro z doskonałym sprzętem wyświetlającym jest dla mnie bezużyteczny ze względu na wszystkie powyższe problemy. Mam bardzo dużą wrażliwość, jeśli chodzi o wady panelu; możliwe, że po prostu miałem szczęście, ale panel mojego Pixela 5 jest nieskazitelny i czysty od niedoskonałości.

Zwykle nie mówię o jednolitości paneli tylko ze względu na zawodność ekstrapolacji jeden detalicznej, ale poczułem potrzebę zwrócenia na to uwagi, ponieważ w tym roku prawie wszystkie telefony, które recenzowałem, miały niedoskonałości panelu. Google był ostatni OEM, od którego spodziewałem się otrzymać idealny panel. I z czarna tragedia znana jako Pixel 2 XL, niemal czarna wydajność Pixela 5 zaskoczyła mnie. Była to bardzo celowa zmiana kalibracji i skupienie się na kontroli tonów cieni przez Google. Google Pixel 4 (inny niż XL) dał nam pierwsza zapowiedź tego typu występów, ale miałem wątpliwości co do jego wytrzymałości, ponieważ Pixel 4 XL nie radził sobie tak samo. Obawiałem się, że mógł to być po prostu przypadek dotyczący panelu LG w Pixelu 4 w porównaniu z panelem Samsunga w Pixelu 4 XL, ale widząc, że tak się stało ulepszony i przeniesiony na wyświetlacz Samsunga Pixela 5, który ma ten sam DDIC co Pixel 4 XL, utwierdza mnie w przekonaniu, że jest to produkt Google czyn.

Fora Google Pixel 5

Wygląda na to, że ogólny konsensus co do Google Pixel 5 jest taki, że jest to prawdziwe udoskonalenie w porównaniu z poprzednimi telefonami Pixel. Google robi, co może, korzystając ze znanych mu części, i nadal koncentruje się na aspektach składających się na praktyczny smartfon. Jeśli chodzi o wyświetlacze, tonacja kolorów Pixela 5 została udoskonalona w stopniu przewyższającym prawie każdy inny flagowiec. Jeśli fabryki Google są na Twoją korzyść i wyświetlacz Twojego Pixela 5 działa podobnie do mojego, to pomimo tego pakując najnowszy panel Samsunga, masz coś, co uważam za jeden z najbardziej nieskazitelnych wyświetlaczy smartfonów dostępny. I według Adama Conwaya z XDAzyskujesz także doskonałe oprogramowanie, najlepsze w swojej klasie oprogramowanie aparatu i wydajność, która przewyższa wyniki testów porównawczych.

Google Pixel 5

Pixel 5 może i nie ma najnowocześniejszego panelu, ale ma najlepszy jak dotąd wyświetlacz Google.

Pixel 5 może i nie ma najnowocześniejszego panelu, ale ma najlepszy jak dotąd wyświetlacz Google.

Linki partnerskie
Amazonka
Zobacz w Amazonie
Specyfikacja Google Pixel 5
Typ

Elastyczny wyświetlacz OLED

PenTile Diamentowy piksel

Producent Samsung Display Co.
Rozmiar

5,4 cala na 2,5 cala

Przekątna 6,0 cali

13,5 cala kwadratowego

Rezolucja

2340×1080

Proporcje pikseli 19,5:9

Zagęszczenie pikseli

305 czerwonych subpikseli na cal

432 zielonych subpikseli na cal

305 niebieskich subpikseli na cal

Odległość dla ostrości pikseliOdległości dla zaledwie rozdzielczych pikseli przy wizji 20/20. Typowa odległość oglądania smartfona wynosi około 12 cali

<8,0 cali dla pełnokolorowego obrazu

<11,3 cala dla obrazu achromatycznego

Czarny próg przycinaniaPoziomy sygnału mają zostać obcięte na czarno

<0,4% przy maksymalnej jasności

<0,4% przy minimalnej jasności

Specyfikacja Naturalny Adaptacyjny
Jasność

Minimum:

1,9 nita

Szczyt 100% APL:

651 nitów

Szczyt 50% APL:

749 nitów

Szczyt HDR 20% APL:

696 nitów

GammaStandard to prosta wartość gamma wynosząca 2,20 1.89–2.22
Biały PunktNorma to 6504 K

6400 K

ΔmiTP = 1.0

Różnica barwΔmiTP wartości powyżej 10 są oczywiste ΔmiTP wartości poniżej 3,0 wydają się dokładne ΔmiTP wartości poniżej 1,0 są nie do odróżnienia od doskonałości

sRGB:

Średnia ΔmiTP = 3.9

P3:

Średnia ΔmiTP = 4.3

15% większy gama niż sRGB

+12% nasycenia czerwieni, lekko zabarwiony pomarańcz

+25% nasycenia zieleni

+5% nasycenia koloru niebieskiego, lekko przyciemniony cyjan