Android ma już 6 lat. Przez lata Android był w stanie opanować ponad 80% rynku, pozostawiając w tyle iOS i Windows Mobile/Phone. Dlatego nadszedł ten moment, aby spojrzeć wstecz na początek historii małego zielonego robota.
Android został zaprezentowany w listopadzie 2007 roku, ale 22 września 2008 roku był „prawdziwym” początkiem. Tego dnia, HTC Sen (znany również jako T-Mobile G1). Początki nie były jednak miłe i łatwe. Wielu krytyków twierdziło, że system operacyjny nigdy nie będzie w stanie przebić systemów Apple i Microsoftu. W tamtym czasie opinie te były całkiem uzasadnione. Przecież ówczesny Android znacznie różnił się od wysoce spersonalizowanych wersji wydawanych obecnie przez Sony, LG, HTC i Samsung.
Wczesne wersje Androida miały umożliwiać dzwonienie, wysyłanie i odbieranie wiadomości tekstowych oraz łączenie się z Internetem. Tym, co czyniło Androida wyjątkowym, było to, że był oprogramowaniem typu open source i użytkownicy mogli współtworzyć kod, dodając innowacyjne pomysły.
Wróćmy jednak do HTC Sen przez chwilę. Urządzenie zostało zaprezentowane na jednej z pierwszych konferencji poświęconych Androidowi. Jego specyfikacja techniczna była jak na tamte czasy znakomita: procesor Qualcomm MSM 7201A ARM 11 taktowany zegarem 528 MHz, 256 MB pamięci wewnętrznej i 192 MB pamięci RAM. W porównaniu z wieloma innymi urządzeniami tamtej epoki było to coś przekraczającego wszelkie wyobrażenia. Telefon początkowo posiadał system Android 1.0 z możliwością aktualizacji do Androida 1.6 Donut.
Wersja 1.0 miał wiele unikalnych funkcji, takich jak Android Market (obecnie znany jako Sklep Google Play), który dał użytkownikom możliwość uzyskania setek aplikacji zwiększających początkowe możliwości programu telefon. Kontakty przechowywano w chmurze i zintegrowano z Gmailem. System operacyjny miał także w pełni funkcjonalną przeglądarkę internetową. Początkowo Google nie używał kryptonimów cukierniczych, takich jak Cupcake, Donut czy Eclair. To był po prostu Android 1.0, chociaż Android 1.1 miał nazwę kodową Petit Four i wydano kilka innych kamieni milowych o nazwach Astro Boy i Bender po drodze.
Ciastko z Androidem 1.5 oferował wiele ulepszeń. Pierwszym dużym krokiem była aktualizacja jądra do wersji 2.6.27, dzięki której system stał się bardziej stabilny. Zaprezentowano także widżety, które po 4 latach nadal są szeroko stosowane. Po raz pierwszy użytkownicy mogli zainstalować niestandardowe klawiatury. Ostatnim dużym ulepszeniem było wdrożenie kopiowania/wklejania.
Android 1.6 Donut miała swoją premierę 4 miesiące później, ale zasadniczo była to ulepszona wersja Cupcake, która nie wnosiła zbyt wiele do użytkownika innowacja z wyjątkiem zrzutów ekranu w Android Market i możliwości wyboru wielu zdjęć do usunięcia z Galeria.
Kolejnym dużym krokiem w rozwoju Androida było Androida 2.0/2.1 Eclair. Jądro zostało po raz kolejny zaktualizowane, tym razem do wersji 2.6.29. System synchronizacji kontaktów został unowocześniony i oferował możliwość dodawania adresów e-mail. A skoro o tym mowa, wprowadzono samodzielną aplikację e-mail, a także obsługę Bluetooth 2.1. Aplikacja aparatu w Eclair dodała obsługę lamp błyskowych urządzenia, a także powiększanie i ustawianie balansu bieli. Zoptymalizowano także interfejs użytkownika, zwiększając prędkość przewijania i umożliwiając użytkownikom wybieranie animowanych tapet jako tła. Wersja 2.1 była także dużą aktualizacją, ponieważ po raz pierwszy Google zdecydowało się wypuścić telefon: wyprodukowany przez HTC Nexusa One. Od tego czasu wszystkie ich markowe urządzenia nosiły ten pseudonim Ogniwo. Wielu uważa, że to imię pochodzi od Philipa K. Nexus Dicka 6.
Androida 2.2 Froyo (regionalny skrót oznaczający mrożony jogurt) został zaprezentowany w maju 2010 r. Głównym celem tej aktualizacji była poprawa szybkości systemu, o czym świadczy wprowadzenie do Dalvik kompilatora JIT (Just-in-Time). Ulepszono także łączność, umożliwiając tethering do Internetu przez USB i Wi-Fi. Na koniec aplikacja przeglądarkowa został zaktualizowany, aby obsługiwał pliki GIF i odtwarzacze Flash, co zostało później usunięte, gdy Chrome zastąpił AOSP przeglądarka. W IV kwartale 2010 roku Android był dostępny na 1/3 amerykańskich smartfonów, ostatecznie wyprzedził iOS. Od tego czasu Android był postrzegany jako główny gracz mobilny.
The Google Nexus S był pierwszym smartfonem, który został dostarczony z Piernikowy Android 2.3. Było to jednocześnie pierwsze urządzenie Nexus wyprodukowane przez firmę Samsung. To był ważny krok, ponieważ Samsung stał się obecnie największym producentem smartfonów. Urządzenie było prawie takie samo jak Samsung Galaxy S, wysoko cenione starsze urządzenie. Gingerbread był bardzo udanym systemem operacyjnym, który z czasem stał się najpopularniejszą wersją mobilnego systemu operacyjnego. Android 2.3 oferował natywną obsługę nowych czujników, takich jak NFC, żyroskop i barometr. Po raz pierwszy Android otrzymał obsługę interfejsu API dla kamer przednich i tylnych, a nie implementacje specyficzne dla urządzenia, takie jak to, które pierwotnie można było zobaczyć na HTC Evo 4G. System operacyjny był szybki i niezawodny i nadal można go znaleźć na różnych starszych urządzeniach.
To imponujące, że tak mały odtwarzacz stał się jednym z najbardziej rozpowszechnionych systemów operacyjnych wszechczasów. Ale na razie zatrzymajmy tę historię. W przyszłym tygodniu będziemy kontynuować prace nad późniejszymi wersjami Google.