W kryptografii, rewolucyjna nowa metoda szyfrowania, która nie wymaga, aby odbiorca wiadomości otrzymał klucz dekodujący w oddzielnej transmisji. Potrzeba przesłania klucza, który jest wymagany do odszyfrowania wiadomości, jest główną słabością poprzednich technik szyfrowania.
W kryptografii klucza publicznego istnieją dwa klucze: publiczny i prywatny. Klucz publiczny służy do szyfrowania, a klucz prywatny do odszyfrowywania. Jeśli Jan chce otrzymać prywatną wiadomość od Alicji, Jan wysyła swój klucz publiczny do Alicji; Alicja następnie używa klucza do zaszyfrowania wiadomości. Alicja wysyła wiadomość do Johna. Każdy, kto próbowałby przechwycić wiadomość na trasie, stwierdziłby, że jest to zwykły bełkot. Kiedy Jan otrzymuje wiadomość, używa swojego klucza prywatnego do jej odszyfrowania. Ponieważ Jan nigdy nigdzie nie wysyła swojego klucza prywatnego ani nie przekazuje go nikomu, może mieć pewność, że wiadomość jest bezpieczna. Kryptografia klucza publicznego daje osobom fizycznym poziom bezpieczeństwa, który wcześniej był dostępny tylko dla najwyższych szczebli rządowych agencji bezpieczeństwa.
Technipages wyjaśnia kryptografię klucza publicznego
Kryptografia klucza publicznego, zwana także kryptografią klucza asymetrycznego, to system szyfrowania, który opiera się na wykorzystaniu dwóch kluczy wirtualnych, klucza prywatnego i klucza publicznego. Klucz prywatny służy do odszyfrowania wiadomości, podczas gdy klucz publiczny służy do zaszyfrowania wiadomości. W tym modelu, gdy wiadomość jest zaszyfrowana kluczem publicznym, tylko klucz prywatny może odszyfrować wiadomość. Tak jak wskazuje nazwa klucza, klucz prywatny ma być prywatny, aby tylko osoba obsługująca klucz mogła uzyskać dostęp do wiadomości, w przeciwieństwie do klucza publicznego, który może być zaszyfrowany przez każdego.
Klucze są kluczami wirtualnymi, a klucze prywatne i publiczne są dużymi wartościami liczbowymi używanymi do szyfrowania i odszyfrowywania danych. Klucze są tworzone przez zaufany organ, któremu ufają obie strony. Klucz prywatny jest zwykle przechowywany przez generator pary kluczy, natomiast klucz publiczny dla każdego, kto chce przesłać dane.
W 1977 roku kryptografia klucza publicznego została opublikowana przez Whitfield-Diffie i Martina Hellmana, ale początkowo została opracowana przez Jamesa Ellisa. Ale nawet żaden z nich nie mógł wymyślić ich zastosowania w praktycznym świecie. Rivest-Shamir-Adleman jako pierwszy opublikował działający system kryptografii klucza publicznego.
Typowe zastosowania kryptografii klucza publicznego
- Klucz publicznykryptografia to nowoczesny proces kryptograficzny do bezpiecznej komunikacji bez wcześniejszego uzgodnienia tajnego klucza
- w klucz publicznykryptografia, wykorzystuje parę kluczy do ustanowienia bezpiecznej komunikacji.
- Kryptografia klucza publicznego udostępnia główne technologie bezpieczeństwa na pulpicie w środowisku Windows 2000.
Najczęstsze nadużycia kryptografii klucza publicznego
- Kryptografia klucza publicznego nie pozwala na niezaprzeczalność, więc nadawca może odmówić wysłania wiadomości
- w kryptografia klucza publicznego, gdy klucz prywatny zostanie zgubiony, istnieją inne sposoby odszyfrowania wiadomości