Ağ tarafsızlığı, internet kullanımının birincil (yine de tartışmasız) prensipler. ISS'lerin veya İnternet Servis Sağlayıcılarının tüm internet iletişimlerine eşit davranması gerektiğini belirtir. Kullanıcının internette neye veya nereden eriştiğine bağlı olarak farklı ücretler ödemeden yapılmalıdır.
Bu, ISS'lerin kullanıcıların belirli web sitelerine veya hizmetlere erişmesini engellememesi, yavaşlatmaması veya ekstra ücret almaması gerektiği anlamına gelir. Ağ tarafsızlığı olmadan, ISP'ler örneğin Vimeo ile bir sözleşme imzalamakta ve ardından Vimeo yerine YouTube kullanan kullanıcılara sağladıkları internet hızlarını zorla yavaşlatmakta özgür olacaklardır. Veya başka bir video barındırma sitesi.
Terimin kendisi 2003 yılında Tim Wu adlı bir medya hukuku öğrencisi tarafından ortaya atıldı ve bir son kullanıcının neyi filtrelemeyi seçebileceğini etkilemedi. Başka bir deyişle, kullanıcı tarafından yapılandırılan alt bloklar iyidir. Yine de, bir ISS yetişkinlere uygun içerik yasakları uygularsa, bu ağ tarafsızlığını ihlal eder.
Ağ tarafsızlığının her yerde bir yasa olmadığını ve aslında aynı şekilde uygulanmadığını belirtmekte fayda var. Örneğin, terim ve tanım 90'lı yıllardan beri ABD'de ateş altında. 2019'da Temsilciler Meclisi, geniş bant internet kullanıcılarının çevrimiçi içeriğe eşit erişimini garanti etmek için İnterneti Kurtar Yasasını kabul etti. Bu yasa Senato'dan geçmedi ve tamamen Trump yönetimi altında yürürlükten kaldırıldı. Ağ tarafsızlığı konusundaki argümanlar dünya çapında kabaca aynıdır.
Net Tarafsızlığın Sorunları ve Avantajları
Belirtildiği gibi, bir site için trafiği potansiyel olarak hızlandırmak ve başka bir site için yavaşlatmak, bir kullanıcının deneyimini ciddi şekilde etkileyebilir. ISS'ler tarafından zorunlu kılındığında, ödeme yaptıkları hizmeti kullanma özgürlükleri için kaçınılmaz bir tehdit oluşturacaktır. Özünde, örneğin, özellikle Netflix için daha yüksek hızlar sunmak zararsız görünse de, bu tür özel "anlaşmanın" daha geniş kapsamlı etkisi ezici bir şekilde olumsuzdur. Belirli web sitelerinin başkalarıyla rekabet etme becerisine müdahale edebilir. ISS'ler, örneğin, çevrimiçi tabanlı işletmelerin rekabetçi kalma yeteneklerine doğrudan müdahale edebilir.
Başka bir konu, IP adresine göre olası ayrımcılık - veya net tarafsızlık olmadan doğrudan sansürdür. Çin, Rusya ve Kuzey Kore gibi bazı ülkeler açıkça buna aktif olarak katılıyor. Örneğin, ISS'lerinin ülkelerin devlet web sitelerini engellediğini kabul edilemez buluyorlar. Çin örneğinde, ISP'ler büyük ölçüde devlete aittir (veya en azından kontrollü) herhangi bir serbest piyasanın parçası olmaktan ziyade. Bu, uygulanan yasakların kullanıcılardan belirli arama terimlerini engellemeye kadar gidebileceği anlamına gelir. Popüler bir örnek, 4 Haziran 1989'da Çin'in ünlü Tiananmen Meydanı katliamıdır. Aramalar genellikle engellendiğinden, Çin'deki olay hakkında bilgi aramak zordur, sonuçlar filtrelenmiş ve dünyanın geri kalanında açık olarak bulunan bilgilere Çin'de erişilemiyor kendisi.
Bu, net tarafsızlığın neden en iyi örneklerinden biridir (ya da ona mümkün olduğunca yakın bir şey) İnternet geçerli bir bilgi ve iletişim kaynağı olmaya devam ederse gereklidir.
Net Tarafsızlığın Dezavantajları
Net tarafsızlığın nispeten mütevazı dezavantajları, son kullanıcıların ceplerinden çıkanlara kadar kaynama eğilimindedir. Net tarafsızlık olmadan, örneğin yalnızca Netflix ve YouTube'u kullanmak için ücret almayan veya daha az ücret almayan İSS'lerle sözleşmeler imzalamak mümkün olacaktır. Yalnızca bu siteleri kullanan kullanıcılar, önemli ölçüde daha ucuz bir anlaşma elde edebilir ve sonunda daha az ödeme yapabilir. Ancak bu kurulum, çok fazla olmadığı için çoğunlukla teoriktir (varsa) bu çalışma örnekleri.
Teoride, net tarafsızlık olmadan, ISS'ler sabit oranlı kullanım ücretlerinden site tabanlı ücretlere de geçebilir. Dolayısıyla, akış siteleri gibi çok fazla trafik kullanan siteler, daha pahalı olarak 'cezalandırılabilir'. Wikipedia gibi kaynakları oluşturmak ücretsizdir veya ücretsize yakındır. Bu, yukarıdaki örneğin tam tersidir, ancak bazı kullanıcılara, diğerlerinin pahasına da fayda sağlayacaktır.
Daha genel bir olumlu, belirli kaynakları tamamen kullanmak için ücretsiz hale getirme olasılığı olacaktır. Örneğin, kamu yararına olduğu düşünülen akademik veya araştırma siteleri ve siteler daha kolay olmalıdır. akış için bir "prim" ödemeye gücü yetmeyebilecek son derece düşük gelirli haneler için erişilebilir Siteler. Bu da teorik bir örnektir ve zorluklarla birlikte gelir. Örneğin, hangi sitelerin ücretsiz veya kamu yararına olacağına kim karar veriyor?
Çözüm
Ağ tarafsızlığı, onu çevreleyen birçok karmaşık görünümle nispeten basit bir kavramdır. Bununla birlikte, birçok görüş, düzenlemeyi kabul etmek veya serbest piyasanın karar vermesine izin vermekten ibarettir. Bu, sorunun ABD'de neden bu kadar kutuplaştırıcı olduğunu açıklamak için uzun bir yol kat ediyor. Konuyla ilgili düşünceleriniz nelerdir? Düşüncelerinizi yorumlarda paylaşın.