In dit stuk bekijken we hoe Google Chrome Internet Explorer heeft gedood, wat een van de grootste tegenslagen in de geschiedenis van de browseroorlog markeert.
In iets meer dan dertien jaar is de Chrome-browser van Google uitgegroeid van een nieuw project tot de kolos die we vandaag de dag kennen. Vandaag, Chrome is veruit de populairste browser ter wereld, zowel op desktop als mobiel. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Chrome Internet Explorer heeft gedood. Hoe heeft Google deze ongelooflijke prestatie in zo'n korte tijd bereikt?
Meestal zijn ze vanaf nul begonnen. Microsoft bleef, samen met Mozilla en anderen, hun browsers bouwen op basis van verouderde code. Google gebruikte een paar bestaande tools om Chrome te maken, maar voor het grootste deel was hun benadering van een browser compleet nieuw.
Toen Google op het toneel verscheen, had Microsoft niet echt veel nagedacht over het opnieuw uitvinden van de browserervaring. In feite werkte Internet Explorer in 2008 hetzelfde als in 1998. Google had plannen om dat allemaal te veranderen. In het begin wilde Chrome een compleet platform zijn om het internet op een nieuwe manier te verkennen, en niet alleen een browser. Deze ambities hebben Google ertoe aangezet om op verschillende belangrijke manieren te innoveren en uiteindelijk door te breken met het grootste browsermarktaandeel in 2012.
In dit artikel bekijken we hoe Google Chrome van 2008 tot 2012 naar de top schoot. Er waren drie belangrijke factoren die hieraan bijdroegen: het open-sourcekarakter van Chromium, een revolutie in het surfen op internet met extensies, en de opkomst van Android en Chromebooks. Dit artikel vormt de aftrap van onze serie over de geschiedenis van webbrowsers en viert de 23e verjaardag van Google op 27 september 2021.
2008: lancering in bèta
Google lanceerde de Chrome-browser in bèta op 2 september 2008. Dit was een zeer interessante tijd in de techniek. Smartphones waren vrij nieuw en apps waren in 2008 niet echt een probleem. Google keek al naar de toekomst en ontwikkelde Chrome bovenop de HTML-layout-engine, WebKit, die webapps zoals hun populaire Maps-service zou ondersteunen. Toen de bèta werd gelanceerd, Google heeft een strip gemaakt om uit te leggen waarom ze een nieuwe browser hebben gemaakt in een zee van bestaande alternatieven.
De strip zelf is met 39 pagina's behoorlijk lang, maar de eerste pagina geeft een redelijk goede samenvatting van de filosofie van Google. In hun ogen was de browserervaring volledig kapot. Mensen gebruikten het internet niet meer alleen om toegang te krijgen tot onderzoeksartikelen voor school; het internet was een grote plaats waar inhoud kon worden geconsumeerd. Misschien wel het grootste unieke voordeel voor Chrome in het begin was het sandboxen van afzonderlijke browsertabbladen. Het crashen van de browser kwam vrij vaak voor, vooral in Internet Explorer. Sandboxing betekende dat als één tabblad crashte, niet de hele sessie daarmee mislukte.
Het sandboxen van afzonderlijke tabbladen was een stap die uitkeek naar de toekomst van het internet, waar apps webpagina's zouden vervangen als het belangrijkste hulpmiddel voor gebruikers. Met dit in gedachten zette Google de volgende grote stap in het veroveren van de browserruimte: in september 2008 werd het open-source Chromium Project gelanceerd. Niet alleen was open source in die tijd in zwang, het wekte ook interesse van ontwikkelaars in Chrome als project. Google wist dat ze ontwikkelaars aan boord nodig hadden om de verbeteringen aan Chrome te versnellen en om nieuwe extensies te creëren.
2009: Chrome OS en extensies
In 2009 was het duidelijk dat Chrome een groot probleem was. Die zomer kondigde Google aan dat ze een volledig besturingssysteem gingen bouwen op basis van Chrome, toepasselijk genaamd 'Chrome OS'. Tegelijkertijd converteerden gebruikers steeds meer naar Chrome. In juli 2009 gebruikten ruim 30 miljoen mensen de nieuwe browser van Google. Een gebruikersbestand van 30 miljoen in minder dan een jaar is behoorlijk ongelooflijk, zeker iets wat nog niet eerder is gezien in de browseroorlogen.
Hoewel Chrome OS en het groeiende gebruikersbestand groot nieuws waren, waren ze niet het grootste Chrome-verhaal van 2009. In december 2009 lanceerde Google de extensiegalerij. Extensies waren destijds revolutionair. Dit was het grote keerpunt, waarop Google gebruikers hoopte te overtuigen dat apps de toekomst van surfen op het web waren. Zowel gebruikers als ontwikkelaars waren dol op extensies. In iets meer dan een jaar tijd telde de uitbreidingsgalerij meer dan 10.000 uitbreidingen en thema's. Aanpassing is iets heel persoonlijks en mensen omarmden het idee om het uiterlijk en de functionaliteit van hun browser te personaliseren.
Eind 2009 had Chrome al een marktaandeel van 5%. Hoewel dat aantal klein lijkt, moet je er rekening mee houden dat dit een gloednieuw product was, dat vocht voor concurrentie op een gevestigde markt. Thema's en extensies stonden, samen met de ongelooflijke snelheid van Chrome dankzij sandboxing, klaar om in 2010 nog grotere winsten te boeken.
2010: Inkomsten genereren en de Chrome Web Store
Nu Chrome exponentieel groeit, werd het tijd voor Google om het succes te gaan verzilveren. In augustus 2010 begon Google ontwikkelaars $ 5 in rekening te brengen voor het publiceren van hun Chrome-apps in de extensiegalerij. Dit was zowel een inkomstenmogelijkheid als een veiligheidsmaatregel. Dankzij de vergoeding van $ 5 kon Google domeinverificatie implementeren voor alle nieuwe apps die voor publicatie werden ingediend.
Het hele jaar door bleef Chrome de grootste gebruikerstoename ooit zien. Met een verdrievoudiging van 40 miljoen naar 120 miljoen in de loop van 2010 bedreigde Google terecht de toppositie van Microsoft op het gebied van browsermarktaandeel. Misschien wel het meest interessante is dat Microsoft niet veel heeft gedaan om de klim van Chrome naar de top te voorkomen. In plaats van nieuwe platformonafhankelijke functies toe te voegen, concentreerde Microsoft zich op een diepere integratie met Windows in Internet Explorer 9.
Helaas bestonden de meeste van de functies die IE9 voor Windows had toegevoegd al in Chrome. Het lijdt geen twijfel dat als Microsoft in 2010 een werkelijk opnieuw ontworpen versie van IE zou lanceren, ze de opkomst van Chrome naar nummer 1 op zijn minst zouden hebben vertraagd.
Eind 2010 lanceerde Google de Chrome webshop. In tegenstelling tot de kleinere extensiegalerij was dit een meer gepolijste app store voor Chrome-gebruikers. Nieuwe ontwikkelaars sprongen aan boord en Chrome werd al snel niet alleen de snelste browser, maar ook de meest veelzijdige. De extensies, plug-ins en thema's in de Chrome Web Store bepaalden hoe mensen internet gebruikten en zelfs hoe inkomsten met webinhoud werden gegenereerd. Nu advertentieblokextensies direct beschikbaar waren, was de traditionele methode om via advertenties inkomsten te genereren met webinhoud niet langer haalbaar. Dit introduceerde geheel nieuwe mogelijkheden voor Google om te innoveren in hun andere belangrijke activiteit: adverteren.
De groei van Chrome lag op het gebied van cruise control en deed dingen anders dan elke andere browser, maar Google was nog steeds niet tevreden. Het werd tijd dat Chrome een paar nieuwe trucs, speciale hardware en een nieuwe verflaag kreeg.
2011: Een nieuw logo, Chromebooks en de tabbladenpagina
Vanaf het allereerste begin had Chrome een 3D-logo. In maart 2011 zag dat ontwerp er behoorlijk verouderd uit. Apple begon de trend om platte pictogrammen naar iOS te brengen en Google wilde niet dat hun ontwerp misplaatst leek. De ontwerpwijziging was vrij minimaal, maar behoorlijk impactvol. Met hetzelfde kleurenschema heeft Google het Chrome-logo afgevlakt om het een modernere uitstraling te geven.
In mei 2011 lanceerde Google Chromebooks. Hoewel netbooks in 2011 redelijk populair waren, was het idee van een laptop zonder harde schijf tamelijk vreemd. Chromebooks zouden alle taken via de Chrome-browser afhandelen. Aanvankelijk stagneerde de groei van het aantal Chromebooks door de lancering van Apple's iPad. Gelukkig werden Chromebooks, met wat volharding van OEM's en aanpassingen van Google, een hit, vooral in de onderwijssector.
Nu Chrome OS op speciale hardware draait, had Google een extra uitlaatklep om het gebruikersbestand voor Chrome als browser te vergroten. De komende tien jaar zouden Chromebooks alomtegenwoordig worden in het budgetcomputersegment, waarbij nu zowel Android als Android worden gebruikt en Linux-apps.
Ter afsluiting van 2011 debuteerde Chrome met een andere functie die binnenkort standaard in alle browsers zou zijn: de nieuwe tabbladpagina. Het idee was geniaal, zij het ongelooflijk eenvoudig. Het verzamelen van al uw favoriete Chrome-apps of pagina's die u vaak bezoekt, was gewoon logisch. Naarmate mensen leerden de nieuwe tabbladpagina aan te passen, werd het surfen op internet eenvoudiger en werd het werk intuïtiever uitgevoerd.
Eind 2011 had Chrome een marktaandeel van bijna 25%, bijna een gedeelde tweede plaats met Firefox. Om de laatste stap te kunnen zetten, moest Google Chrome naar mobiele apparaten brengen.
2012: Chrome komt naar Android en iOS
Achteraf gezien is het ongelooflijk verrassend hoe lang het heeft geduurd Chrome wordt gelanceerd op Android. Android werd officieel als besturingssysteem in september 2008, op hetzelfde moment dat de bètaversie van Chrome debuteerde. Aangezien dit beide Google-producten zijn met vergelijkbare verjaardagen, had Chrome vóór 2012 op Android moeten verschijnen. Mobiel was echter precies het platform dat Google nodig had om de eerste plaats in te nemen. Ze wilden dat niet verpesten.
In februari 2012 werd Chrome eindelijk gelanceerd op Android. Met miljoenen Android-apparaten op de markt was dit een enorme katalysator voor het veroveren van veel marktaandeel in één beweging. Slechts vier maanden later lanceerde Google Chrome voor iOS. Hoewel Safari nog steeds populairder was onder iPhone-gebruikers, was de mogelijkheid om een deel van dat gebruikersbestand te veroveren enorm. Vanaf dat moment duurde het nog maar een paar maanden voordat Google Microsoft voorgoed van de troon kon stoten.
Tegen het einde van de zomer van 2012 werd aangekondigd dat Google het marktaandeel voor browsers had overgenomen, met 31% van de gebruikers op Chrome. Microsoft heeft zeker bijgedragen aan het versnellen van hun ondergang door niet echt te innoveren met de functies van Internet Explorer in een tijd waarin Chrome zich richtte op de toekomst van webapplicaties.
Google was nog niet klaar, maar ze hebben bereikt wat ze in het begin wilden bereiken: Chrome heeft Internet Explorer gedood en de manier veranderd waarop mensen internet gebruiken.