De Oculus Quest 2 was mijn beste technische aankoop van het jaar, en je zou er ook een moeten overwegen

Virtual Reality, beter bekend als VR, is een concept dat al een tijdje bestaat. Terwijl consumenten-VR-headsets al in de jaren negentig voor het eerst op de markt kwamen, duurde het tot twintig jaar later voordat de technologie vorm begon te krijgen en aan populariteit won. In 2014 lanceerde Google Google Cardboard, een doe-het-zelf-project om de massa verder vertrouwd te maken met het concept van VR. Google Cardboard was een platform waarmee consumenten VR op een kosteneffectieve manier konden ervaren. Je gebruikte je smartphone met een stuk karton en een paar lenzen om een ​​meeslepend effect te creëren.

Zowel Google als externe ontwikkelaars lanceerden vervolgens een aantal apps waarmee je inhoud in VR kunt ervaren. Dit omvatte mediaspelers, games, galerijen, enz. Google introduceerde zelfs een VR-modus binnen de YouTube-app waarmee je een video kunt bekijken met een driedimensionale ervaring. Hoewel Google de Cardboard-kit niet in India verkocht, waren er verschillende externe fabrikanten die hun eigen versies verkochten. Ik kreeg er een van een lokaal merk en dat was mijn eerste ervaring met VR.

Mijn eerste ervaring met VR

De VR-opwinding verdween snel met Cardboard. Echt snel.

Geloof me, toen ik het voor de eerste keer gebruikte, leek het het coolste stukje technologie ooit gemaakt. Ik kon films in 3D kijken, vanaf mijn bank een achtbaanrit maken, panoramabeelden bekijken die op mijn telefoon waren opgenomen in een 360 graden-weergave, Jurassic Park binnenstappen en wat dan ook. Jammer genoeg verdween de opwinding snel. Echt snel. De dag dat ik hem kreeg, heb ik uren besteed aan het downloaden van alle mogelijke apps en games uit de Play Store. De volgende paar dagen moest ik een paar vrienden bellen om te bewijzen dat ik de coolste persoon ben die er is, omdat ik een VR-headset had.

Nog geen week later belandde mijn geliefde VR-headset in een hoek van de kast waar ik het minst kom.

Wat ging er mis?

Het concept om in een alternatieve realiteit in een virtuele wereld te zijn, was ongetwijfeld buitengewoon cool. Maar na een paar pogingen werd het saai en alledaags. Dit brengt me bij het eerste nadeel van het ervaren van VR via een smartphone: een beperkte reikwijdte van wat je daadwerkelijk kunt doen. Je kunt niet elke dag een film van twee uur kijken. De bibliotheek met apps en games was enorm, maar repetitief. Een achtbaanrit in het pretpark, een duikboottocht onder water en een rit door de heuvels - alles daarvan klinken geweldig totdat je je realiseert dat de 8 apps die je hebt gedownload hetzelfde hebben, maar dan anders locaties. Je begrijpt waar ik hiermee heen wil.

Ik kwam tot de conclusie dat VR slechts een modegril was die snel zou verdwijnen.

De weinige games die daadwerkelijk interactief waren, waren afhankelijk van een magnetische knop voor gebruikersinvoer. Ook dat was bij de meeste gelegenheden een schot in de roos. Niet te vergeten: de vermoeidheid die de hand ervaart als gevolg van het langdurig vasthouden van de headset, draagt ​​bij aan het ongemak, en sommige mensen ervaren zelfs verschillende niveaus van duizeligheid en misselijkheid. Het 480p-scherm op mijn smartphone maakte het er ook niet beter op. Al deze redenen samen hebben bijgedragen aan het creëren van een slechte indruk over VR. Ik kwam tot de conclusie dat VR slechts een modegril was die snel zou verdwijnen.

Wat ik me niet realiseerde, was dat mijn begrip van VR slechts beperkt was tot een paar uur die ik doorbracht met mijn telefoon in een goedkoop stuk karton. Wat ik moest ervaren was "echte" Virtual Reality.

Het begin van VR-gaming

Ik ben nooit echt een fervent gamer geweest. De enige consoles die ik ooit heb gehad zijn de Game Boy Advance SP en de PlayStation Portable (PSP). Ik heb ook niet echt veel pc-games gespeeld, afgezien van een paar versies van NFS en GTA. Ja, je kunt mij een boomer noemen. Hoe dan ook, dit is een belangrijke reden waarom VR-headsets zoals de Oculus Rift of HTC Vive mijn aandacht niet trokken. Ik had geen idee wat er gaande was in de gamingwereld. Toen de PS VR uitkwam, ging ik er schaamteloos van uit dat het op de Google Cardboard leek, maar gebruikte ik de PlayStation als invoerbron in plaats van een smartphone.

Pas toen ik in 2018 over technologie begon te schrijven en erover te schrijven, besefte ik dat VR veel meer inhoudt dan alleen stomme achtbaanritten met je smartphone als display. Er zijn GPU’s die specifiek geschikt zijn voor VR Gaming, Steam heeft een eigen VR-headset en er zijn VR versies van populaire gametitels die daadwerkelijk speelbaar zijn met controllers in plaats van met een kieskeurige magneet schakelaar. Dat wekte opnieuw mijn interesse in VR. Ook deze keer was het echter van korte duur. Niet vanwege een slechte ervaring, maar vanwege het prijskaartje, vooral hier in India.

Ontdek de Oculus Quest 2

Snel vooruit naar 2021, ik kwam een ​​paar video's tegen op mijn YouTube-aanbevelingen met betrekking tot de Oculus Quest 2. Merk op dat ik tot nu toe niet op de hoogte was van het feit dat de Quest 2 een zelfstandige VR-headset was. Mijn enige kennis over Oculus was dat het eigendom is van Facebook Meta, dus het is het beste om weg te blijven. Hoe dan ook, ik viel voor de clickbait-thumbnail en bekeek de video. Die video heeft mijn begrip van VR volledig veranderd. Wat volgde was een eindeloze lus van het bekijken van video's over de Oculus Quest 2. Aan het einde van de elfde video was ik ervan overtuigd dat ik er een wilde.

Een manier vinden om helemaal alleen te sporten, ook dat vanuit huis, leek bijna een droom die werkelijkheid werd.

De daadwerkelijke VR-games leken erg cool, de bediening was intuïtief en de bibliotheek was enorm. Van mijn favoriete sporten – Tafeltennis en Cricket – tot populaire titels als Superhot en The Walking Dead, alles waarin ik geïnteresseerd zou zijn, was aanwezig. Een klein achtergrondverhaal: ik speel absoluut graag cricket. Je hebt echter twee volledige teams van veel mensen nodig om het spel buiten te spelen, en nou ja, ik heb niet zoveel vrienden om me heen. Een manier vinden om het spel helemaal alleen te spelen, ook dat vanuit huis leek bijna een droom die uitkwam. Op dit punt had ik besloten om de Quest 2 zeker op te halen. De beslissing viel ook samen met mijn periodieke drang om geld uit te geven aan technologie. Weet je, zo'n moment waarop je gewoon zin hebt om iets nieuws te kopen, omdat je al een tijdje niets nieuws hebt gekocht. Ik ben zeker niet de enige, toch?

De Oculus Quest 2 kopen

Hoe dan ook, nu ik besloot dat ik er een wilde, deed ik wat iedereen zou doen: ernaar zoeken op Amazon. En jongen was ik teleurgesteld. Ik realiseerde me dat Oculus de Quest 2 niet officieel in India verkoopt, wat betekende dat externe verkopers hem exorbitant hoog konden prijzen. De prijs in India was meer dan tweemaal de Amerikaanse verkoopprijs van $ 299. Ik wilde uiteraard niet de extra premie betalen. Ik begon andere manieren te bedenken om het naar India te krijgen, onder meer door extra aardig te zijn tegen mijn neven in de VS, met wie ik al meer dan een jaar niet had gesproken.

Uiteindelijk heb ik een plaatselijke dealer gevonden die mij een redelijk bod heeft gedaan. Het was nog steeds veel meer dan wat het in de VS kost, maar op dit punt was ik wanhopig, dus gaf ik toe.

Het betreden van de virtuele wereld

Het opzetten van de Quest 2 was vrij eenvoudig, afgezien van de stomme regel dat je verplicht een Facebook-account nodig hebt. Ik moest die van mijn moeder gebruiken omdat ik zelf geen account heb, gevolgd door lichte spijt omdat ik nu in wezen vier camera's in mijn kamer had waarvan de feed rechtstreeks naar Facebook ging. Eenmaal ingesteld, duurde het niet lang voordat ik de besturing onder de knie had en daar was ik alle games aan het downloaden die ik wilde proberen.

Het was weer datzelfde gevoel van vijf jaar geleden, toen VR aanvoelde als het coolste ooit.

Voordat ik het wist, was ik verslaafd aan populaire VR-titels zoals Versla Sabre, Pistoolzweep, Superhete VR, En Elf tafeltennis. Het was weer datzelfde gevoel van vijf jaar geleden, toen VR aanvoelde als het coolste ooit. Het verschil is dat ik dat nog steeds denk, meer dan zes maanden nadat ik de Quest 2 heb gekregen. Het ging niet alleen om de beelden en het brede scala aan games. De grootste factor die aan deze ervaring heeft bijgedragen, waren de controllers. Afhankelijk van welk spel ik speelde, gaven de controllers me een echte first-person-ervaring. Ze veranderden in een peddel en een bal tijdens TT, een pistool en een magazijn tijdens het schieten, en verlichte lichtzwaarden tijdens cardio in Beat Sabre.

Lekker een spelletje spelen en tegelijkertijd calorieën verbranden? Hel ja!

Een van de grootste problemen toen COVID de hele wereld trof, was actief blijven. Nou, daarvoor was het voor mij al een probleem. Ik ben gewoon geen fan van sporten, wat door de jaren heen heeft geleid tot een extreem sedentaire levensstijl. Sinds de tijd dat ik mijn Quest 2 kreeg, lijkt dat aanzienlijk veranderd te zijn. Bij games als Beat Sabre en Pistol Whip zijn verschillende soorten lichaamsbewegingen betrokken die in wezen resulteren in een soort training. Lekker een spelletje spelen en tegelijkertijd calorieën verbranden? Ja, dat zou ik elke dag van de week doen.

Gameplay-ervaring

Alle games die ik tot nu toe heb gespeeld, waren volledig meeslepend en de mechanica was realistisch. Ik speel al jaren echt tafeltennis en beschouw mezelf als behoorlijk goed in het spel. Mijn ervaring met het spelen op de Quest 2 was fantastisch. De kracht die ik in de schoten stop, wordt nauwkeurig weerspiegeld in het spel, en dat geldt ook voor de richting waarin ik de bal draai. Zoals eerder vermeld, ben ik een grote fan van het cricketspel iB Cricket op de Quest 2 heeft me absoluut weggeblazen.

Van de gamefysica tot het grafische niveau voelt het extreem emulatief aan. De slagen die ik speel, worden precies weergegeven zoals ik de bal wil spelen. Ik kan leveringen van meer dan 140 km/u aan, waardoor ik een realistisch gevoel krijg. Ik heb nog nooit zo genoten van het spelen van een ander spel als dit.

Vanaf het moment dat ik mijn Quest 2 kreeg, heb ik zelden de activiteitsringen op mijn Apple Watch gesloten.

Sterker nog, ik kreeg uiteindelijk zelfs een op maat gemaakte cricketbat, speciaal ontworpen om de Quest 2-controller te huisvesten, voor een nog realistischere gameplay. Omdat cricket spelen ook veel fysieke beweging met zich meebrengt, wordt het ook een training terwijl ik geniet van het spelen. Vanaf het moment dat ik mijn Quest 2 kreeg, heb ik zelden de activiteitsringen op mijn apparaat gesloten Apple Watch. Dit was eerder een grote taak voor mij, omdat ik gewoon niet de moeite nam om veel te bewegen.

Diverse functies

Het niveau van onderdompeling dat je krijgt tijdens het gamen in VR is ongeëvenaard. Ik had niet verwacht dat de tracking zo nauwkeurig zou zijn, maar ik was aangenaam verrast toen ik hem in actie zag. Naast gamen kun je nog een aantal andere dingen met de headset doen. Je kunt programma's bekijken op Netflix, er is een speciale YouTube-app, een ingebouwde browser en zelfs de mogelijkheid om randapparatuur aan te sluiten en aan de headset te werken door je bureaublad op afstand te bedienen.

Over verbinding maken met een desktop gesproken: de Oculus Quest 2 kan zelfs functioneren als een pc VR-headset, afgezien van een zelfstandige headset. U kunt VR-titels op uw pc afspelen door de headset via een kabel of draadloos op de pc aan te sluiten en te genieten van een nog grotere bibliotheek met games. De Quest 2 draait op een build van Android, wat betekent dat je APK's kunt sideloaden en ook normale apps kunt uitvoeren.

Oculus Quest 2: Geld goed besteed!

Hoewel ik meer betaalde dan nodig was, was het absoluut de moeite waard.

Hoewel ik meer betaalde dan nodig was, was het absoluut de moeite waard. De Oculus Quest 2 is ongetwijfeld mijn beste technische aankoop van het jaar. Ik speel er niet alleen graag games op, maar ik kan er ook actief mee blijven. Ik pak de headset zodra ik klaar ben met mijn dienst, omdat het ook een geweldige manier is geworden om te ontspannen. Voor iedereen die de wereld van VR wil betreden, is de Quest 2 een geweldige keuze. Tenminste, op voorwaarde dat je geen problemen hebt met een aan Facebook gekoppeld apparaat met camera's die bij je wonen.

Ik ben blij dat de Oculus Quest 2 mijn aanvankelijke perceptie van VR kan veranderen. Ik kan nu verschillende gebruiksscenario's van deze technologie zien en hoe we in de toekomst meer VR en AR de mainstream "metaverse" zullen zien bereiken. Toch start ik nog steeds af en toe een achtbaanrit uit nostalgie. Ben zo terug, tijd om naar Disneyland te gaan!