Jedną z podstawowych informacji o drukowaniu 3D jest to, że nawisy i mosty wymagają wsparcia. Jest to tak prawdziwe, że istnieją materiały zaprojektowane specjalnie do użytku jako materiał podporowy, taki jak PVA. Istnieją jednak pewne nietypowe scenariusze, w których tak nie jest, kiedy naprawdę myślisz, że tak powinno być.
Sprężyny są doskonałym przykładem konstrukcji, która oczywiście potrzebuje wsparcia. Cała konstrukcja jest nawisem, który jest szczególnie łatwy do prawidłowego podparcia za pomocą rozpuszczalnych podpór. Niemniej jednak, przy odpowiednich ustawieniach, możesz faktycznie wydrukować sprężynę w jednym pasmie, bez jakichkolwiek podpór. Zainspirowany utwardzonym pasmem sączącego się filamentu od końca wydruku do głowicy drukującej, Warsztat MakeFast zaprojektował proces, aby odtworzyć to na potrzeby sprężyn jednożyłowych.
Jak to działa?
Istnieje kilka sztuczek związanych z drukowaniem sprężyny z pojedynczą żyłką. Pierwszym z nich jest zapewnienie dopasowania 1:1 natężenia przepływu do przebytej odległości. Pomaga to utrzymać naprężenie drukowanego filamentu, utrzymując go na miejscu bez nadmiernego lub zbyt głębokiego wytłaczania. Ważne jest również powolne, ale konsekwentne przesuwanie głowicy drukującej. Takie podejście pozwala na zestalenie się drukowanego włókna bez zniekształceń. W zależności od rodzaju i długości sprężyny może być konieczne rozszerzenie sprężyny w miarę wchodzenia w górę. Dzieje się tak, ponieważ głowica drukująca wywiera siłę ciągnącą, przesuwając górę sprężyny dalej w kierunku głowicy drukującej. jeśli na to nie pozwolisz, górna część sprężyny będzie węższa niż spód.
Oprogramowanie do krojenia nie jest, niestety, zaprojektowane tak, aby myśleć w ten sposób, ponieważ zostało zaprojektowane z myślą o podejściu wielowarstwowym. Nie można drukować w ten sposób bez ręcznej modyfikacji kodu G. Na szczęście dla tych, którzy nie znają zawiłości G-kodu. MakeFast Workshop wydał również narzędzie JavaScript o otwartym kodzie źródłowym, które generuje dla Ciebie kod G. wystarczy wprowadzić żądane parametry sprężyny. Narzędzie można znaleźć tutaj. Po prostu wprowadź żądane ustawienia, a następnie postępuj zgodnie z instrukcjami, aby uzyskać funkcjonalny G-Code.
Chociaż te jednożyłowe sprężyny mogą nie mieć największej siły stojącej za ich sprężyną, stanowią nowatorską koncepcję drukowania 3D. Czy próbowałeś drukować sprężyny jednonitkowe? Jakie było twoje doświadczenie? Daj nam znać poniżej.