C to język programowania wysokiego poziomu, który ma na celu wykorzystanie funkcji i procedur. Dzięki swojej strukturze i składni zapobiega się niezamierzonym operacjom, jednak złożoność języka C, zwłaszcza w jaki sposób obsługiwana pamięć spowodowała liczne luki w zabezpieczeniach w wielu aplikacjach, które zostały napisane w to. Kod C musi być skompilowany do formatu wykonywalnego przed uruchomieniem, co daje językowi przewagę szybkości i stabilności nad językami interpretowanymi w czasie wykonywania.
Technipages wyjaśnia C
Dzięki projektowi C z niskopoziomowym dostępem do pamięci i stosunkowo prostym kompilatorem, mimo że jest to język wysokiego poziomu, kod skutecznie odwzorowuje się na instrukcje maszynowe. Obsługa języka C jest niezwykle szeroka, obsługują ją wszystkie główne systemy operacyjne, podobnie jak większość mikrokontrolerów a nawet superkomputery, ponieważ takie skompilowane programy w języku C można łatwo przenosić, aby obsługiwać szeroką gamę systemy.
Wiele języków zostało w jakiś sposób zainspirowanych przez C i wykorzystuje określone formaty i standardy, które spopularyzował. C++, Java, Python, PHP, Perl, Rust, Go, Swift i wiele innych języków wykorzystuje elementy lub style zapożyczone z C. C został pierwotnie opracowany w 1972 r. z nieformalną specyfikacją opublikowaną w 1978 r. oraz znormalizowaną i poprawioną wersją opublikowaną po raz pierwszy w 1989 r.
Jądro Linuksa, DOOM i wczesne wersje pakietu Microsoft Office to popularne przykłady oprogramowania napisanego w C. C jest bardzo intensywnie używany w systemach wbudowanych, które zarządzają rzeczami z samolotów, pociągów, samochodów, przemysłowych systemów sterowania, a nawet niektórych statków kosmicznych.
Typowe zastosowania C
- Programy w języku C zgodne ze standardami są pisane z myślą o przenośności.
- Początki C są ściśle związane z rozwojem systemu operacyjnego Unix.
- C obsługuje użycie wskaźników, typu odniesienia, który rejestruje adres lub lokalizację obiektu lub funkcji w pamięci.
Częste nadużycia C
- C to język programowania obiektowego.