Wyświetlacz Google Pixel 2 XL od chwili premiery budził kontrowersje. Nasza dogłębna analiza podkreśla dobro, zło i brzydotę.
W ostatnich miesiącach Piksel 2XL był tematem wiele kontrowersji, a konflikt dotyczący wyświetlacza telefonu narastał jeszcze przed jego premierą. Gdy kurz opadł, stało się to czymś w rodzaju refrenu: ekran Pixela 2 XL boryka się z problemami, takimi jak przedwczesne wypalanie się, kątowe przesunięcie kolorów „wyciszony„kolory”, „czarne zauroczenie", I "czarna plama”. Chociaż niektóre z tych problemów można przypisać słabej produkcji wyświetlaczy, niektóre aspekty wymagają dokładniejszego spojrzenia. Postaramy się opisać wydajność wyświetlacza Pixela 2 XL tak szczegółowo, jak to możliwe.
Pixel 2 XL to starszy przyrodni brat flagowej linii telefonów Google na rok 2017, posiadający POLED o przekątnej 5,99 cala wyświetlacz wyprodukowany przez firmę LG. Ekran wygląda bardzo ostro dzięki rozdzielczości 2880×1440, którego piksele są umieszczone w a PenTile Diamentowy piksel układ.
The PenTile Diamentowy piksel array zapewnia wewnętrzne wygładzanie subpikseli i zwiększa trwałość panelu poprzez wykorzystanie mniejszej liczby niebieskich subpikseli, które niszczą się znacznie szybciej niż subpiksele czerwone i zielone. W rezultacie układ subpikseli PenTile ma o jedną trzecią mniej subpikseli w porównaniu z konwencjonalnym wzorem subpikseli w paski RGB spotykanym na większości wyświetlaczy LCD, ale układ subpikseli PenTile wykorzystuje wrażliwość ludzkiej kory wzrokowej na zieleń i luminancję (w porównaniu chrominancja). Ekran utrzymuje stosunek zielonych subpikseli do pikseli w stosunku 1:1, dzięki czemu wyświetlacz PenTile jest taki sam luma rozdzielczość jak konwencjonalny wyświetlacz z paskami RGB, jednocześnie wprowadzając potencjalne kolorowe obwódki, ale przy Dzięki gęstości pikseli Pixel 2 XL nie widać żadnych obramowań, a ekran w większości przypadków jest idealnie ostry scenariusze. Godnym uwagi wyjątkiem jest VR, ale kształt diamentowego piksela pomaga złagodzić strach efekt drzwi ekranowych.
To nie pierwszy raz, gdy Google wykorzystuje tę technologię wyświetlania w swoich telefonach; the Google Pixel, Google Pixel XL, Nexusa 6P, Nexusa 6, I Galaktyczny Nexus wszystkie mają panele OLED z układem subpikseli PenTile. Co więcej, wszystkie wyświetlacze OLED w telefonach mogą wyświetlać kolory wykraczające poza standardowy obraz Gama kolorów sRGB. Prawie wszystkie kolory treści są celowo opisywane w odniesieniu do gamy kolorów sRGB, dlatego ważne jest, aby wyświetlacz był w stanie poprawnie odwzorowywać te kolory. Problem polega na tym, że te telefony pierwotnie nie zarządzały kolorami treści w swoich natywnych trybach wyświetlania, co skutkowało znacznie większą chrominancją kolorów, niż zamierzył to twórca oryginalnych treści. Firma Google podjęła inicjatywę rozwiązania tego problemu, wypuszczając Pixel 2 i Pixel 2 XL wraz z Androidem Oreo, który wprowadza zarządzanie kolorem dla urządzeń obsługujących szeroką gamę kolorów.
W przypadku Pixela 2 i Pixela 2 XL Google tak twierdzi „Jednym z [ich] zamierzeń projektowych było osiągnięcie bardziej naturalnego i dokładnego odwzorowania kolorów”. Ocenimy wydajność wyświetlania Pixela 2 XL i wyciągniemy wniosek, czy wysiłki Google w zakresie wierności kolorów zasługują na uznanie.
Będziemy używać pomiaru różnicy kolorów CIEDE2000 (w skrócie Δmi), skompensowany luminancją, jako miernik dokładności chromatycznej. Istnieją również inne wskaźniki różnicy kolorów, takie jak różnica kolorów Δty na CIE 1976 ty diagram chromatyczności, ale te metryki są gorsze pod względem jednorodności percepcyjnej, ponieważ próg dla zaledwie zauważalnej różnicy (JND) między kolorami może się znacznie różnić. Na przykład różnica kolorów wynosząca 0,008 Δty nie jest wizualnie zauważalna w przypadku koloru niebieskiego, ale ta sama zmierzona różnica koloru w przypadku koloru żółtego jest bardzo zauważalna. CIEDE2000 to standardowy miernik różnicy kolorów zaproponowany przez firmę CIEDE2000 Międzynarodowa Komisja ds. Oświetlenia (CIE) to najlepiej opisuje percepcyjnie jednolite różnice między kolorami. Ta metryka zwykle uwzględnia w swoich obliczeniach luminancję, ponieważ luminancja jest składnikiem niezbędnym do pełnego opisania koloru, co jest pomocne podczas kalibracji wyświetlacza do określonej jasności. Jednak wyświetlacze smartfonów stale zmieniają jasność, a ogólny błąd może być zmienny podczas pomiaru wyświetlacza przy różnych poziomach jasności. Z tego powodu błąd luminancji zostanie skompensowany w naszym Δmi wartości, więc mierzona jest tylko chromatyczność. Pomiary kolorów wyświetlacza zostaną wykonane przy jasności wyświetlacza wynoszącej 200 cd/m² aby zapewnić spójność, a prezentowane błędy luminancji będą zgodne ze standardową funkcją mocy gamma sRGB 2.2 w celach informacyjnych.
Ogólnie rzecz biorąc, gdy różnica kolorów Δmi jest poniżej 3,0, różnica w kolorze jest zauważalna tylko w warunkach diagnostycznych, np. gdy kolor mierzony i kolor docelowy pojawiają się obok siebie na mierzonym wyświetlaczu. W przeciwnym razie różnica kolorów nie jest wizualnie zauważalna i wydaje się dokładna. Różnica koloru Δmi Mówi się, że kolor o wartości 1,0 lub mniejszej jest całkowicie nie do odróżnienia od koloru idealnego i wydaje się identyczny z kolorem docelowym, nawet jeśli sąsiaduje z nim.
Nasz Pixel 2 XL osiąga maksymalną jasność 474 cd/m² przy 100% APL, lub średni poziom obrazu (średni procent aktywnej luminancji każdego subpiksela w stosunku do ustawionej jasności wyświetlacza), co stanowi znaczny wzrost w porównaniu z 412 Pixela XL cd/m²i Pixel 2 432 cd/m². Należy pamiętać, że ten pomiar został wykonany Po aktualizacja Androida 8.0 w listopadzie 2017 r., jak twierdzi Google zmniejsza maksymalną jasność Pixela 2 XL o 50 nitów (cd/m²). Spadek ten jest zauważalny jedynie przy niższych wartościach APL, przy których Pixel 2 XL powinien być w miarę jasny. W każdym razie jasność wyświetlacza Pixela 2 XL przy 100% APL jest konkurencyjna w stosunku do zmierzonej jasności Note 8 wynoszącej 480 cd/m²przy 100% APL przy automatycznej jasności i aktywnym nadbiegu jasności telefonu.
Średni APL dla zużycia mediów cyfrowych oscyluje wokół 40%, więc pomiary jasności w okolicach tego zakresu APL są znacznie bardziej praktyczne. Przy 50% APL mierzy nasz Pixel 2 XL 530 cd/m², który jest wystarczająco jasny do użytku na zewnątrz, ale przebija go takie modele jak Note 8, który zmierzyliśmy 643 cd/m²przy 50% APL. W przeciwieństwie do Note 8, Pixel 2 XL nie oferuje funkcji overdrive jasności i utrzymuje tę samą maksymalną jasność dzięki funkcji Adaptive Brightness NA Lub wyłączony.
Wyświetlacz opada do 4.1 cd/m² na najniższej jasności z funkcją Adaptive Brightness wyłączony. Po włączeniu opcji Jasność adaptacyjna wyświetlacz przechodzi do 1.6 cd/m² --mniej więcej tak niski, jak wyświetlacze większości innych smartfonów.
Dokładna skala szarości i punkt bieli mają kluczowe znaczenie dla uzyskania dokładnych kolorów. Przesunięcie skali szarości spowoduje propagację błędu w całej gamie kolorów wyświetlacza (z wyjątkiem 100% kolorów podstawowych — czerwonego, niebieskiego, i zielony), dlatego absolutnie kluczowa jest analiza skali szarości wyświetlacza w celu oceny głównych źródeł błędów podczas pomiaru koloru dokładność. Google twierdzi, że skalibrowano wyświetlacz Pixela 2 XL na a Punkt bieli D67, co nie jest dobrym początkiem w pogoni za dokładnym kolorem.
Średnia skorelowana temperatura barwowa faktycznie wynosi około 6700 K, jak podaje Google. Punkt bieli przy wyższych intensywnościach staje się jeszcze zimniejszy, osiągając maksimum przy 7239 tys przy 95% bieli, co mieści się w zakresie większości treści tła. Z tego zestawienia wynika, że wyświetlacz ulega przesunięciu w stronę błękitu przy prawie wszystkich intensywnościach, co wpływa na mieszaniny kolorów — szczególnie na kolory drugorzędne. Należy pamiętać, że skala szarości dla profili kolorów Naturalny i Wzmocniony jest dokładnie taka sama.
Gama wyświetlacza Pixela 2 XL jest nieco niepokojąca. Standardowa docelowa wartość gamma dla sRGB/Rec.709 to spójna krzywa mocy 2.2. Jednak gamma wyświetlacza Pixela 2 XL wydaje się podążać za krzywą mocy 2.4, który był popularny w telewizorach HD przed zaleceniem BT.1886. W rezultacie mieszanki kolorów mogą wydawać się ciemniejsze na wyświetlaczu telefonu, a zakres luminancji czerni będzie się zwiększał. Jest to przydatne, ponieważ ludzkie oko jest znacznie bardziej wrażliwe na zmiany w ciemniejszych kolorach niż na zmiany w jaśniejszych kolorach, chociaż jest to naprawdę zauważalne tylko wtedy, gdy widz znajduje się w ciemnym otoczeniu.
Krzywa mocy 2,4 to nie źle celować – wiele telewizorów HDTV nadal kieruje się tą krzywą mocy – ale Google nie dostrzegł konsekwencji zastosowania tej zaciemniającej krzywej mocy w smartfonie. Wyższa moc gamma jest przeznaczona do kin i dużych telewizorów w ciemnym otoczeniu. Smartfony to mniejsze urządzenia używane w różnych warunkach oświetleniowych, dlatego uzyskane kolory o niższej intensywności nie są idealne we wszystkich środowiskach, np. na zewnątrz w słoneczny dzień. Lepiej byłoby do nich zastosować funkcję niższej mocy gamma, taką jak 2.0, aby zapewnić lepszą widoczność w odniesieniu do kolorów o niskiej intensywności.
Dodatkowo wyższa krzywa mocy Pixela 2 XL dodatkowo przycina czerń w pobliżu intensywności 0%. „Zmiażdżona czerń” jest nieodłącznym ograniczeniem sprzętowym wyświetlaczy OLED obecnej generacji, ponieważ mają one absolutny charakter minimalny poziom inny niż czarny, który zwykle nie jest wystarczająco przyciemniony, aby zapewnić pełną 8-bitową intensywność głębi, z wyjątkiem bardzo wysokiej jasności poziomy. W przypadku kalibratorów wyświetlaczy, które nalegają na używanie współczynnika gamma wyświetlacza wynoszącego 2,4, zalecenie BT.1886 częściowo rozwiązuje problem obcinania czerni, sugerując początkową niższa krzywa mocy dla niższych intensywności, która wzrasta do krzywej mocy 2,4. Niższa wartość gamma w pobliżu poziomu czerni pomoże rozjaśnić te kilka początkowych luminancji kilku krokach, a ta specyfikacja gamma jest znacznie bardziej odpowiednia dla producentów OEM, którzy chcą zastosować kinowy charakter na wyświetlaczach swoich smartfonów, minimalizując jednocześnie zmiażdżoną czerń.
W przypadku Pixela 2 XL wygląda na to, że tak Google używa nienormalnie dużej początkowej mocy gamma—nawet powyżej 2,4—dla niższych zakresów luminancji. Spowoduje to jeszcze większe przycięcie czerni niż zwykle w przypadku wyświetlaczy OLED i będzie miało negatywny wpływ na oglądanie ciemniejszych filmów i nagrań wideo. Podczas pełnoetapowego pomiaru w dolnym zakresie luminancji wynoszącym 20% skala intensywności naszego Pixela 2 XL wygląda na postrzępioną i zacinającą się kroki pośrednie, widoczne jako proste poziome linie i nagłe, strome zmiany dla pierwszych 6% luminancji zakres. Wszystko poniżej 3% zostanie zmiażdżone.
Należy pamiętać, że podczas oglądania zwykłych mediów jaśniejsze odcienie mogą zostać zmiażdżone w kolorze czarnym, ponieważ próg przycinania do czerni zwiększa się wraz z zawartością APL. Co więcej, przesadne zgniecenie czerni i postrzępiona skala intensywności wydają się być wynikiem nieprawidłowego przeniesienia przez Google skali intensywności Pixela 2 XL podczas kalibracji wyświetlacza do sRGB.
Gdy Pixel 2 XL jest ustawiony na natywną gamę wyświetlania, skala intensywności staje się znacznie płynniejsza, a próg przycinanie do czerni zmniejsza się z 3% do 2,4%, co stawia Pixel 2 XL na równi z Note 8 pod względem czerni obrzynek. Zarówno Pixel 2 XL, jak i Note 8 znacznie skorzystałyby na wyższej początkowej wartości gamma, aby rozjaśnić czerń i zminimalizować obcinanie czerni.
Zaskakujące jest to, że Pixel 2 XL ma jedną z najdokładniejszych skali szarości na każdym wyświetlaczu smartfona w swojej natywnej gamie wyświetlaczy, przewyższając nawet nasz model Note 8.
Pomimo wyższej wartości gamma i celowej zmiany punktu bieli skala szarości Pixela 2 XL jest nadal zgodna ze specyfikacją sRGB/Rec.709. Skala szarości w profilach kolorów Natural i Wzmocniony daje średnią temperaturę barwową wynoszącą 6740 tys i średnia różnica kolorów w skali szarości Δmi = 2.01. W profilu kolorów Nasycone, który jest natywną gamą wyświetlania Pixel 2 XL, Pixel 2 XL ma zdumiewającą, percepcyjną prawie idealnyśrednia różnica kolorów w skali szarości Δmi = 1.22. Na podstawie tych pomiarów wydaje się możliwe, że Google mógłby zapewnić profil kolorów sRGB z natywną dokładnością w skali szarości lub, jeszcze lepiej, profil kolorów sRGB suwak temperatury barwowej jak Samsung i inni. Jest to ogólna poprawa dokładności skali szarości sRGB Pixela XL, chociaż w przypadku Pixela XL robi mają bardziej pożądaną funkcję mocy gamma wynoszącą 2,2. Skala szarości Pixela 2 XL w profilach kolorów Natural i Wzmocniony nie jest tak dokładna jak Zwróć uwagę na skalę szarości 8 w trybie ekranu podstawowego, ale dokładność skali szarości Pixel 2 XL jest w porządku i bez odniesienia diagnostycznego, wizualnie dokładny.
Po wyjęciu z pudełka Pixel 2 XL domyślnie korzysta z profilu kolorów Google Boosted, który obsługuje gamę kolorów sRGB rozszerzony o 10% we wszystkich kierunkach do nieco zwiększonej intensywności kolorów. Google twierdzi, że od tego czasu domyślnie korzysta z tego profilu „[Ludzie] postrzegają kolory jako mniej żywe na mniejszych ekranach, takich jak smartfony”. Chociaż może się to wydawać dobrym pomysłem, Google nie uwzględnił niejednorodnej wrażliwości ludzkiego oka na światło: Podczas gdy czerwone wydają się nieco wzmocnione, zielone i żółte otrzymują bardziej znaczące wzmocnienie, które się zmienia ich mieszanki o wysokiej intensywności po mdły neon i blues wyglądają, jakby nie otrzymywały prawie żadnego wzmocnienia Wszystko.
Zanim przeanalizujemy domyślny profil Pixela 2 XL, najpierw przyjrzymy się profilowi kolorów Natural telefonu, który odpowiada gamie kolorów sRGB z punktem bieli D67.
Na CIE 1976 ty wykresie chromatyczności, Pixel 2 XL pokrywa około 92,3% gamy kolorów sRGB, przy czym najbardziej zauważalne są spadki przy intensywności czerwieni wynoszącej niemal 100%. Należy jednak pamiętać, że CIE 1976 ty diagram chromatyczności nie jest percepcyjnie jednolity i że percepcyjna różnica koloru w kolorze czerwonym jest znacznie mniej dotkliwa, niż sugeruje to diagram; różnica chromatyczna 100% czerwieni wynosi w rzeczywistości tylko a Δmi wynoszącej 1,34, co jest wizualnie niewykrywalne. Przesunięcie w kierunku niebieskiego w skali szarości staje się widoczne w kolorach wtórnych, przesuwając zarówno magentę, jak i cyjan w stronę błękitu i nieznacznie przechylając żółty w stronę zieleni. Pomimo przesunięć odcienia kolorów wtórnych, Pixel 2 XL prawidłowo nasyca bardzo swoich kolorów, z średnia różnica kolorów w nasyceniu Δmi = 1.78 i a maksymalna różnica nasycenia kolorów Δmi = 4.22 przy 100% cyjanu.
Do niepomylić nasycenie z luminancją; wyświetlacz Pixela 2 XL osiąga wszystkie docelowe poziomy nasycenia z wyjątkiem cyjanu, który powoduje przesycenie, ale jego kinowa gamma wyświetla kolory, które mogą wydawać się ciemniejsze niż zwykle, ponieważ gamma jest bardziej dostosowana do słabego oświetlenia oglądanie. Jednak w wyniku ogólnego przesunięcia koloru niebieskiego Pixela 2 XL na prawie wszystkich poziomach luminancji, gamma czerwieni jest stale wyższa, co oznacza, że czerwienie będą z konieczności nieco ciemniejsze w porównaniu z innymi mieszaninami kolorów, jak widać na powyższej różnicy luminancji wykres.
The Kontroler kolorów X-Rite, dawniej GretagMacbeth ColorChecker, to zestaw kolorów do testowania dokładności kolorów na wyświetlaczach. Różni się od przemiatania nasycenia za pomocą mieszanin kolorów, które często pojawiają się na zdjęciach i natury, takie jak kolor skóry i liście, a które są trudne do dokładnego odtworzenia cyfrowo. Spojrzenie na dokładność kolorów wyświetlacza X-Rite ColorChecker jest pomocne w spekulacji na temat wydajności kolorów wyświetlacza na zdjęciach i filmach, podczas gdy pomiar nasycenia lepiej nadaje się do bardziej solidnych, żywych treści, takich jak ikony aplikacji, logo, kolorowe tapety, animacje i elementy interfejsu aplikacji, takie jak pasek akcji systemu Android. Pixel 2 XL radzi sobie bardzo dobrze w ColorChecker, z średnia różnica kolorów X-Rite ColorChecker Δmi = 1.85 i a maksymalna różnica kolorów X-Rite ColorChecker w skali innej niż szara Δmi = 2.41 na współrzędnej koloru cyjan (0,1473, 0,4120).
Wskakując do domyślnego wzmocnionego profilu kolorów Pixela 2 XL, widzimy, że pokrywa on prawie 110% gamy kolorów sRGB w modelu CIE 1976 ty diagram chromatyczności. Nadal wydaje się, że brakuje czerwieni o intensywności prawie 100% w porównaniu ze wzmocnionym profilem kolorów. Biorąc to pod uwagę, 100% czerwień w profilu kolorów Wzmocniony ma większą, bardziej zauważalną różnicę chromatyczną Δmi = 3,01 niż w przypadku profilu kolorów Natural (Δmi = 1,34), chociaż jaśniejszy wygląd czerwieni w profilu Boosted kompensuje jej zbyt ciemny wygląd w profilu Natural. W porównaniu z normalną gamą sRGB, wzmocniony profil kolorów ma: średnia różnica kolorów w nasyceniu Δmi = 2.71, czyli więcej niż w profilu kolorów Natural (zgodnie z oczekiwaniami).
Ogólnie rzecz biorąc, wzmocniony profil kolorów Pixela 2 XL to dobry sposób na nieznaczne zwiększenie jaskrawości wyświetlacza przy jednoczesnym zachowaniu dokładności. Głównym problemem jest to, że wzrost nasycenia nie jest równomierny, a żółcie i zielenie wykazują najbardziej zauważalny wzrost intensywności.
Google nie wyraźnie wspomniała, że profil kolorów Nasycone jest skalibrowany do gamy kolorów DCI-P3, ale stwierdziła, że stawia Pixel 2 XL w natywnej gamie wyświetlania, a specyfikacja Pixel 2 XL sugeruje, że pokrywa 100% kolorów DCI-P3 przestrzeń. Jego natywna gama musi być DCI-P3 lub większa, dlatego będziemy ją mierzyć w porównaniu z gamą kolorów DCI-P3.
Widzimy, że natywna gama wyświetlania Pixela 2 XL pasuje do przestrzeni kolorów DCI-P3 z średnia różnica kolorów w nasyceniu Δmi = 1.69, co jest dokładniejsze niż średnia różnica nasycenia kolorów w profilu kolorów Natural (Δmi = 1.78). Ten tryb jest precyzyjnie skalibrowany i tylko dwie docelowe wartości kolorów różnią się kolorem Δmi powyżej 3: Punkt bieli i 100% cyjanu. W pozostałych zmierzonych kolorach różnice są prawie niezauważalne, a kolory w profilu kolorów Nasycone nie są przyciemnione, ale rozjaśnione. Większość kolorów będzie nieco jaśniejsza na wyświetlaczu Pixel 2 XL, ale błękit nie będzie.
Jedną z wad wyświetlaczy OLED opartych na wgłębieniach jest ich zależność od kąta bieli, co powoduje zmianę koloru i jasności wyświetlacza pod różnymi kątami. W naszym urządzeniu Pixel 2 XL wyświetlacz tracił niewiele światła po nachyleniu pod kątem, ale doświadczył poważnego przypadku zmiany koloru kątowego w kierunku niebieskiego patrząc od pionu.
Przesunięcie kolorów w Pixelu 2 XL jest znacznie gorsze niż w Pixelu 2, który ma wyświetlacz OLED wyprodukowany przez Samsunga. Oba telefony wykorzystują różne wzorce konstrukcyjne OLED, aby poradzić sobie z kątową zmianą kolorów, przy czym diody LED na panelu LG Pixela 2 XL stopniowo zmieniają się w inny kolor, gdy patrzy się na niego pod kątem prostym, a panel Samsunga Pixela 2 zmienia kolor naprzemiennie między czerwonym i niebieskim, wzrastający dotkliwe, gdy patrzy się na niego od pionu, aż do całkowitego „tęczy” w pobliżu równoległości.
Pixel 2 XL (po lewej), Pixel 2 (po prawej)
Kolejną słabością wyświetlaczy OLED jest to, że ich poszczególne diody włączają się dłużej niż wyłączają, przy czym niebieski subpiksel zapala się najszybciej. Powoduje to efekt ducha, galarety lub „czarnej smugi”, gdy kolor o niskiej jasności jest przesuwany na czarnym tle i odwrotnie. Nasz Pixel 2 XL wykazywał normalny poziom zjawy, porównywalny z Note 8.
[szerokość wideo="360" wysokość="640" mp4=" https://static1.xdaimages.com/wordpress/wp-content/uploads/2017/12/VID_20171126_175636_2.mp4"]
Note 8 (na górze), Pixel 2 XL (na dole)
Porównując zdjęcia wyświetlaczy Pixel 2 XL i Note 8 obok siebie, na pierwszy rzut oka wydają się bardzo podobne. Jednak różnice temperatur natychmiast stają się widoczne. W powyższym porównaniu niższa temperatura Pixela 2 XL jest bardzo widoczna na błękitnym niebie i wodzie; cieplejszy ton Note 8 nieco je wycofuje i wyolbrzymia ciepło słoneczne poprzez rozjaśnienia w lewym górnym rogu i poręcze na dole. Żadne z nich nie daje dokładnie prawidłowego zdjęcia—Pixel 2 XL jest za zimny, a Note 8 za ciepły-Bale mniej wyrazisty profil Note 8 sprawia, że to zdjęcie jest dokładniejsze.
Przejdźmy do tego nieskazitelne portretowe selfie, zauważalny jest wpływ temperatur obu wyświetlaczy na odcień skóry. Niższe temperatury sprawią, że odcienie skóry będą blade, a wyższe temperatury sprawią, że skóra będzie miała bogatszy kolor. Ludzkie oko jest bardzo wrażliwe na odcienie skóry i po raz kolejny żaden z wyświetlaczy nie oddaje zdjęcia w pełni poprawnie—Pixel 2 XL sprawia, że skóra wydaje się zbyt blada, a Note 8 sprawia, że jest ona zbyt ciepła dla skóry o niższej intensywności. Jednak Note 8 jest z nich dokładniejszy.
Oto więcej zdjęć obok siebie:
Pixel 2 XL ogólnie renderuje zdjęcia bardzo dokładnie, chociaż jest nieco zimniejszy ze względu na naleganie Google, aby wyświetlacz był „świeży”. Podczas udostępniania multimediów znajomym większość wyświetlaczy ma zazwyczaj zimniejsze punkty bieli, więc możesz czuć się bezpiecznie, wiedząc, że skala szarości zostanie wyglądają podobnie i że inni oglądający je w tej samej przestrzeni kolorów (czyli prawie wszystkie komputery, laptopy i iPhone'y) zobaczą to samo zdjęcie.
Chociaż Google podjął pewne wątpliwe decyzje dotyczące dostrajania wyświetlacza Pixela 2 XL, jest on rzeczywiście dobrze skalibrowany i dokładny w swoim profilu naturalnych kolorów—jest dokładniejszy niż większość telewizorów HD, monitorów komputerowych i wielu wyświetlaczy smartfonów. Większość błędów kolorów jest niezauważalna w warunkach niediagnostycznych, a wiele z nich jest całkowicie niezauważalnych. Miejmy nadzieję, że celowo chłodniejszy ton będzie czymś, czym Google może zająć się w przyszłej aktualizacji dla tych, którzy nie preferują zimniejszych wyświetlaczy. Jednak niektóre decyzje Google dotyczące projektu interfejsu użytkownika, w połączeniu z ciemniejszą wartością gamma, mogą utrudniać przekonanie ludzi, że Pixel 2 XL używa tego samego profilu kolorów, co iPhone'y Apple. Niektóre z tych decyzji projektowych obejmują biały gradient zastosowany w dolnej części natywnego programu uruchamiającego Pixel 2 XL oraz małe ikony aplikacji. Ekran główny iPhone'a firmy Apple wydaje się znacznie bardziej kolorowy ze względu na większe ikony aplikacji i kształt ikon (zaokrąglone kwadraty mają wyższy współczynnik wypełnienia niż koła), które wykorzystują mniej białych przestrzeni i wyraźniejsze kolory niż aplikacje na Androida i Google ikony.
Natywna gama kolorów Pixela 2 XL w profilu kolorów Saturated jest dokładnie skalibrowana do gamy kolorów DCI-P3, więc możemy oczekiwać, że urządzenie będzie renderować szeroką gamę kolorów poprawnie, gdy więcej aplikacji na Androida zarządza kolorami (oczywiście, jeśli używasz profilu kolorów Nasycone, aby powierzchownie sprawić, że kolory będą bardziej żywe, nie będzie to materiał). Występuje znaczne, kątowe przesunięcie kolorów w stronę niebieskiego, bardziej dotkliwe w naszym urządzeniu niż na wyświetlaczach konkurencji. Jednakże wielu użytkowników opublikowało zdjęcia swoich jednostek, które nie wykazują tak dużej zmiany koloru pod kątem, więc może to ostatecznie sprowadza się do kwestii kontroli jakości, którą być może Google i LG mogą zaostrzyć w OLED przyszłej generacji wyświetla. Zaletą panelu LG jest to, że jest mało kanciasty luminancja przesunięcia i że nie tęczy pod ekstremalnymi kątami, jak to ma miejsce w przypadku Samsunga, gdy wyświetlacz osiągnie maksymalny kolor przesunięciu, wydaje się idealnie jednolity, aż do momentu równoległego, podczas gdy wyświetlacz Samsunga byłby nieczytelny, znacznie odbiegający od równoległego. Idealnym rozwiązaniem byłoby zminimalizowanie tego przesunięcia kolorów, a ulepszenia mogłyby sprawić, że będzie ono lepsze od obecnego rozwiązania firmy Samsung do zmiany kolorów, polegającego na różnicowaniu odcienia i nasilenia przesunięcia kolorów.
W naszym urządzeniu wykazano również niewielkie ziarnistość wyświetlacza, zauważalne jedynie przy obserwacji z bliskiej odległości od wyświetlacza. Problem ten różni się również w zależności od urządzenia, dlatego można temu zaradzić, wprowadzając ściślejszą kontrolę jakości.
Wyświetlacze naszego Pixela 2 XL również wydają się puste i emitują słyszalne dźwięki które są głośniejsze niż zwykle po stuknięciu lub dotknięciu górnej szyby. Dzieje się tak na skutek gromadzenia się nadmiernej ilości powietrza pod szkłem, co może być spowodowane słabą przyczepnością ekranu podczas laminowania ekranu OLED z obudową smartfona. Ta kieszeń powietrzna działa jak naczynie dla dźwięków i wibracji, powodując, że dźwięk z głośników wibruje ekran z większym sprzężeniem zwrotnym niż w przypadku ciasno dopasowanego ekranu. Pixel 2 i większość innych smartfonów obecnej generacji nie ma tego problemu, ale większość starszych urządzeń tak. Spekulujemy, że tjego wada projektowa jest prawdopodobnie przeoczeniem podczas pierwszej pracy Google ze szkłem 3D Gorilla Glass i kształtowaniem wyświetlaczy OLED.
Gamma wyświetlacza jest prawdopodobnie najbardziej sprzecznym aspektem kalibracji wyświetlacza Pixela 2 XL, ponieważ powoduje, że wiele tonów jest ciemniejszych niż to, do czego przywykła większość użytkowników. Jako urządzenie mobilne, gamma wyświetlacza powinna być niższa lub dynamiczna. Wyższa wartość gamma Pixela 2 XL może sprawić, że oglądanie multimediów w świetle słonecznym będzie większym wyzwaniem, nawet jeśli wyświetlacz będzie odpowiednio jasny. Po raz kolejny gamma wyświetlacza wraz z jej nieprawidłowym przeniesieniem z natywnej gamy wyświetlacza do sRGB (wynikające z tego w czarnym zmiażdżeniu), wszystko można zmienić w oprogramowaniu — zależy to tylko od tego, czy Google znajdzie wystarczający powód, aby to zrobić Więc.
To, który problem z wyświetlaniem jest najbardziej uciążliwy, zależy od użytkownika, a niektóre z nich mogą wydawać się przytłaczające w przypadku tego telefonu drogie, ale ten sam powód kupowania telefonów Google – ich oprogramowanie – jest również główną przyczyną problemów, więc pamiętaj, aby pozwolić oni wiedzą!
Sprawdź fora XDA dotyczące Pixela 2 XL! >>>