Węzeł AKiTiO: testowanie obsługi NVIDIA eGPU w Ubuntu 17.10

Po SIGGRAPH pojawiły się pytania, czy eGPU jest obsługiwane w systemie Linux. Daniel odpowiada na to pytanie przy pomocy węzła AKiTiO i firmy NVIDIA.

Od czasu ogłoszenia technologii Intel Thunderbolt 3 dostępna jest obsługa zewnętrznych kart graficznych (eGPU). Niestety przez większą część ubiegłego roku, w tym w przypadku Skull Canyon NUC firmy Intel, zastosowanie tego rozwiązania było w najlepszym razie wyzwaniem. Większość płyt głównych nie obsługiwała w pełni tej technologii, a te, które ją obsługiwały, zazwyczaj wymagały znacznie droższego systemu. Na przykład Skull Canyon NUC w chwili premiery kosztował 700 dolarów, nieskonfigurowany. Dodanie dysków SSD i pamięci RAM zwykle podnosiło tę kwotę znacznie powyżej 1000 USD.

Własne produkty Razera Blade Stealth i podobne produkty obsługujące Thunderbolt 3 również oscylowały wokół tego przedziału cenowego. Nie wzięto tego pod uwagę nawet w przypadku obudów, z których Razer Core był jednym z niewielu dostępnych przez większą część 2016 roku. Za 500 dolarów obudowa nie zawierała nawet karty graficznej. Ci, którzy w ogóle mogli sobie na to pozwolić, musieli walczyć z ograniczonymi zapasami, aby go przetestować. W rezultacie dotarcie do głównych użytkowników stanowiło duże wyzwanie.

Trzeba przyznać branży, że rok 2017 przyniósł wiele ulepszeń w tym zakresie. Na początku roku dowiedziałem się, że AKiTiO, gracz na scenie Thunderbolt od lat przed obsługą eGPU, wypuścił swój produkt Node obsługujący to nowe rozwiązanie. Za 299 dolarów – a czasami w cenie połowy Razer Core – Node wydawał się znacznie atrakcyjniejszy. Inni gracze, tacy jak oddział AORUS GIGABYTE, już to zrobili również wkroczył do królestwa ogłaszając obudowę z NVIDIA GTX 1070 za nieco więcej niż Core. Firma Intel, chcąc pomóc Thunderboltowi 3 w osiągnięciu masy krytycznej, zdecydowała się udostępnić go bezpłatnie od 1 stycznia 2018 r.

Skontaktowaliśmy się z AKiTiO w marcu i podczas krótkiej podróży do Stanów Zjednoczonych sprowadziliśmy Node na Okinawę. Od tego czasu przeprowadzaliśmy testy na Skull Canyon NUC w systemie Windows, a także testowaliśmy HTC Vive przy użyciu tej kombinacji NUC/Node. Jednak gdy XDA sfinalizowała pokrycie sprzętu, większość testów i wyników została odłożona na dalszy plan. Został on wznowiony podczas wizyty na SIGGRAPH po rozmowach z działem marketingu biznesowego NVIDIA i kilkoma nowymi przyjaciółmi z firmy Sieć SFF. Mimo wszystkiego, co wiedziano na temat obsługi eGPU w systemie Windows, bardzo niewiele było wiadome w systemie Linux. Po powrocie z Los Angeles ze wszystkimi właściwymi komponentami nadszedł czas, aby rzucić trochę światła na ten temat.


Rozpakowywanie i zdjęcia

Węzeł AKiTiO zawiera zasilacz SFX 400W wraz z 2 złączami zasilania 6+2. To, w połączeniu z obsługą kart o długości powyżej 300 mm, oznaczało, że pasuje do każdej karty, którą miałem pod ręką do przetestowania. Ostatecznie do testów użyłem najpotężniejszego z obecnego arsenału: karty NVIDIA GTX 1080 Founder's Edition. Powinno to wyeliminować wszelkie potencjalne wąskie gardła, które mogą pochodzić z samego procesora graficznego.

Góra i bok to pojedyncza osłona wysuwana z tyłu. Uważam, że jedną z rzeczy, na którą AKiTiO może chcieć zwrócić uwagę w przyszłej wersji, jest umieszczenie odłączanych slajdów, ponieważ zsuwanie się i zakładanie pokrywy czasami blokuje się w niewłaściwym miejscu i należy je wyregulować, zanim będzie można kontynuować poruszający. Biorąc jednak pod uwagę, że jest znacznie tańszy niż konkurencyjny Razer Core, jestem skłonny z tego zrezygnować ze względu na różnicę w cenie. Node jest również wyposażony w wentylator z przodu obudowy, który wypycha powietrze z tyłu i zapewnia przyjemny chłód.


Sprzęt komputerowy

Przeprowadziłem testy Linuksa wkrótce po teście porównawczym Intel i7-7700K. Czytelnicy zauważą, że jest to prawie dokładnie ta sama konfiguracja. W przeważającej części Intel jest jedynym, który zaimplementował to na swoich płytach głównych. GIGABYTE wprowadzi to jednak do AMD z oddzielną kartą w procesorze nadchodząca płyta główna X399. Jak zwykle w przypadku naszych ujawnień, wszelkie przedmioty, które nie zostały zakupione przeze mnie i/lub XDA, są tutaj odnotowane, a także strona, która je dostarczyła.

Konfiguracja platformy współdzielonej (między eGPU i oddzielną kartą graficzną)

  • Zasilacz Corsair CX-750M 80 Plus Złoty
  • Dysk OCZ 512 GB RD400 m.2 NVMe
  • MSI NVIDIA GeForce GTX 1080 Founder’s Edition
  • Lian Li PITSTOP PC-T60
  • GeIL EVO X DDR4-3200 16 GB(dostarczone przez AMD)
  • Cooler Master MasterLiquid Pro 240
  • GIGABYTE Z170X-Gaming 7(dostarczone przez GIGABYTE)
  • Intel Core i7-7700K(dostarczone przez firmę Intel)

Zewnętrzne testy specyficzne dla procesora graficznego

  • Zewnętrzna obudowa karty graficznej AKiTiO Node TB3(dostarczone przez AKiTiO)

Konfiguracja

Chociaż omawiamy głównie Linuksa, głupio byłoby nie wspomnieć, nawet mimochodem, o testach, które zostały przeprowadzone, ale nie zostały wykorzystane w pełnej recenzji. Dlatego wkrótce po otrzymaniu węzła szybko skonfigurowaliśmy go w Skull Canyon NUC w systemie Windows. Ustawienia Thunderbolt wymagały włączenia w BIOS-ie, ale kiedy już to zrobiono, było to tak proste podłączenie, zatwierdzenie urządzenia do połączenia/użytkowania przez Thunderbolt, a następnie instalacja NVIDIA kierowcy. Różnicę szybko przetestowano za pomocą 3DMark Fire Strike. Różnice zanim I Po były po prostu zdumiewające. Po raz pierwszy uruchomiliśmy także HTC Vive i z radością stwierdziliśmy, że VR działa doskonale dzięki połączeniu Thunderbolt.

Bazując na moim doświadczeniu w konfigurowaniu węzła za pomocą NUC, rozsądne wydawało się najpierw skonfigurowanie tego w środowisku Windows i upewnienie się, że działa ono poprawnie na stanowisku testowym. Zainstalowano tymczasową wersję systemu Windows 10 x64 – a węzeł początkowo nie odpowiadał. Po krótkich poszukiwaniach okazało się, że dla Z170X-Gaming 7 wymagana była zarówno aktualizacja BIOS-u, jak i aktualizacji oprogramowania sprzętowego Thunderbolt i na szczęście obie są dostępne na stronie pomocy technicznej. Po zastosowaniu niezbędnych aktualizacji Node ożył i natychmiast pokazał wyniki podobne do tych, które widzieliśmy w przypadku Skull Canyon NUC w systemie Windows.

Przeszliśmy na Linuksa, korzystając z tej samej kompilacji Ubuntu 17.10 z recenzji i7-7700K. Po serii testów odkryliśmy również, że korzystanie z eGPU w Linuksie tego wymagało tylko użyj go i zintegrowanej karty graficznej Intel. Próby wyłączenia zintegrowanej karty graficznej i użycia zamiast niej Radeona HD6450 kończyły się bardzo złymi wynikami. Zdaliśmy sobie również sprawę, że w obecnym stylu wydawało się, że łatwiej jest używać wyłącznie sterownika typu open source, a nie oddzielnego sterownika NVIDIA. Kiedy już wszystko zostało załatwione, przyszedł czas na przetestowanie i sprawdzenie, czy zamiast zintegrowanej grafiki będzie można wykorzystać GTX 1080. Szybkie uruchomienie benchmarku Unigine Heaven położyło kres temu raz na zawsze.

Ostatnią rzeczą, którą testowaliśmy w ramach konfiguracji funkcjonalności, była próba „podłączenia podczas pracy” i usunięcia lub dodania węzła podczas pracy komputera. Spowodowało to zablokowanie komputera, ale na szczęście wyłączenie komputera i jego podłączenie lub odłączenie (zimna wtyczka) zadziałało bez problemu. Teraz, gdy główna funkcjonalność działała, nadszedł czas, aby sprawdzić, jak dobrze to działa.


Benchmarki NVIDIA

Tradycyjnie testy przeprowadziliśmy przy użyciu pakietu Phoronix Test Suite. Wszystkie wyniki testów, w tym niepełne porównania, można zobaczyć na stronie Witryna OpenBenchmarking.org. Dwa zestawy testów porównawczych przyniosły realne wyniki: JuliaGPU i LuxMark. Ponieważ Luxmark wydawał się dawać podobne wyniki zarówno w eGPU (przy użyciu węzła AKiTiO), jak i Direct (w pozycji siedzącej) do gniazda PCI-E x16 na płycie głównej) Zwrócę uwagę, gdzie zamiast tego zauważyliśmy zauważalne różnice: JuliaGPU.

W obu przypadkach w trybie eGPU wydajność spadła o około 20%. Biorąc pod uwagę, że połączenie Thunderbolt 3 ma działać tylko na PCI-E x4, jest to całkiem całkiem imponujące – zwłaszcza biorąc pod uwagę testy porównawcze Luxmarka, które wykazały niemal identyczną wydajność w obu przypadkach sprawy. Kiedy testowaliśmy wydajność gier w Tomb Raider I Deus Ex: Rozłam Ludzkości otrzymaliśmy podobny zestaw wyników. W przypadku starszych Tomb Raider widzimy niewielką różnicę. W nowszej grze, np Deus Ex: Rozłam Ludzkości, różnica między eGPU a direct jest ponownie zauważalna. W tym teście porównawczym gier redukcja była niższa i wahała się od 12% do 15% zamiast 20%, które zaobserwowaliśmy w JuliiGPU.


Końcowe przemyślenia/wnioski dotyczące węzła AKiTiO

Obsługa zewnętrznej grafiki Thunderbolt 3 to świetna koncepcja, która powinna wreszcie zacząć obowiązywać w 2018 roku. Szkoda, że ​​dotarcie tam zajęło tak dużo czasu; Już same bariery związane z kosztami sprawiały, że było mało prawdopodobne, aby ci, którzy prawdopodobnie mogli z niego skorzystać najczęściej – rodziny i studenci z ograniczonym budżetem – mogli sobie na to pozwolić. Wyobraźmy sobie jednak scenariusz, w którym student chce zabrać ze sobą na zajęcia komputer typu „2 w 1” lub notebook, aby robić notatki i uczyć się – ale następnie potrzebuje dodatkowej mocy graficznej, aby albo wykonać obliczenia (takie jak OpenCL lub CUDA), albo zwlekać z niektórymi hazard. W tej chwili wirtualne komputery stacjonarne obsługujące tego rodzaju potrzeby/przypadki użycia są nadal zbyt drogie dla zwykłego użytkownika; Jeśli jednak Thunderbolt 3 zacznie być wdrażany na masową skalę w całym spektrum cenowym, rozwiązania takie jak węzeł AKiTiO mogą z łatwością pomóc w zapewnieniu mocy, gdy jej potrzebują. Użytkownicy komputerów stacjonarnych prawdopodobnie nie odniosą z tego tak dużych korzyści i, szczerze mówiąc, osoba posiadająca taką możliwość Pieniądze wydane na Skull Canyon NUC mogłyby równie łatwo zbudować w tym samym komputerze PC godnym imprezowania w sieci LAN budżet.

Jeśli jednak potrzebujesz skalowalnych rozwiązań graficznych w środowisku pracy, gdzie możliwy jest wzrost wydajności lub musi być współdzielony między różnymi osobami w celu wykonania wielu zadań asynchronicznych, wówczas może to być świetne rozwiązanie. Prawdopodobnie pojawią się inne świetne przypadki użycia, które pojawią się, im więcej informacji wyjdzie na jaw. A jeśli szukasz obudowy eGPU jako jednego z takich rozwiązań, ta z pewnością zasługuje na rozważenie wśród innych dostępnych opcji. Co najważniejsze – jeśli zastanawiałeś się, czy eGPU będzie działać w Ubuntu? Krótko mówiąc, odpowiedź brzmi: tak! Wiedz tylko, że w przypadku problemów rozsądnie będzie sprawdzić system Windows, nawet tymczasowo, aby upewnić się, że tam działa.

Skoro już wiesz, jak działa eGPU w Linuksie, czy zmienia to Twoje zdanie na temat jego zakupu? A może już go masz i chcesz podzielić się wskazówkami z naszymi czytelnikami? Wypowiedz się w komentarzach poniżej lub dołącz do dyskusji na Twitterze, Facebooku lub Google+!

Notatka redaktora: Węzeł AKiTiO został udostępniony firmie XDA w celu przeglądu.