Aby mieć dużą szansę na uzyskanie wysokiej jakości wyniku z drukarki 3D, potrzebujesz idealnej pierwszej warstwy. Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby temu zaradzić lub je pogorszyć. Najbardziej podstawowym wymogiem jest posiadanie odpowiednio wypoziomowanego stołu roboczego. Możesz jednak napotkać problemy, jeśli dodasz coś do łóżka po jego skalibrowaniu.
Jeśli dodasz na przykład arkusz szkła hartowanego, będzie on kolidował z głowicą drukującą, ponieważ tafla szkła ma zauważalną grubość. W zależności od wysokości głowica drukująca pozostaje nad stołem i ruchów, które musi wykonać, może ujść jej na sucho, po prostu stukając w szybę. Jeśli masz pecha, metalowa dysza może ją zarysować lub w inny sposób uszkodzić. Ten problem może również dotyczyć cieńszych powłok, takich jak arkusz papieru lub siatka dyfrakcyjna. Odstęp między stołem roboczym a dyszą jest na ogół bardzo mały. W przypadku większości materiałów ma to być mniej więcej grubość arkusza papieru nad stołem roboczym. Nawet jeśli dysza nie wpływa na pokrycie stołu, nadal możesz napotkać problemy z niedostatecznym wytłoczeniem. Ponieważ dysza nieoczekiwanie zbliża się teraz do powierzchni, materiał nie może być łatwo zadrukowany, co uniemożliwia uzyskanie idealnej pierwszej warstwy.
Wprowadź odsunięcie Z
Odpowiedzią na te problemy jest ponowne wypoziomowanie stołu roboczego lub dostosowanie przesunięcia Z. Wyrównywanie stołu roboczego może być powolnym procesem. Zwłaszcza jeśli zrobiłeś to przed ostrożnym umieszczeniem na wierzchu kartki papieru. Jeśli masz pewność, że stół roboczy jest wypoziomowany, możesz zamiast tego zmienić ustawienie przesunięcia Z we krajalnicy, aby poinstruować drukarkę, aby zezwoliła na większą przerwę. Ustawienie przesunięcia Z dosłownie mówi drukarce, aby dostosowała swoją pozycję w osi Z o wartość przesunięcia. Głowica drukująca powinna domyślnie ustawić się w pozycji wyjściowej nieco powyżej jednej warstwy nad stołem roboczym. jeśli dostosujesz tę lukę, dodając cokolwiek, powinieneś dostosować ustawienie o dokładną grubość dodawanego materiału.
Ustawienie Z-offset można również wykorzystać do znacznej regulacji wysokości pierwszej warstwy. Pozwala to na drukowanie na istniejących wydrukach. Niestety wymaga to, aby górna część istniejącego modelu była płaska. Będziesz także musiał znać wysokość istniejącego trybu z dużą precyzją, aby uniknąć sytuacji, w których głowica drukująca uderza w nią lub jest zbyt wysoka. Będziesz chciał wcześniej zmierzyć wysokość modelu za pomocą suwmiarki, aby uzyskać dokładny i dokładny pomiar. Może to być dobry sposób na umieszczenie przedmiotu, takiego jak magnes, wewnątrz modelu.
Z-offset to ustawienie krajalnicy, które umożliwia skonfigurowanie dodatkowej szczeliny między stołem roboczym a dyszą. Zwykle jest mierzony w milimetrach i może być szczególnie pomocny, jeśli tymczasowo zmieniłeś wysokość stołu roboczego, ale wiesz, że jest wypoziomowane. Czy masz jakieś inne fajne zastosowania dla przesunięcia Z? Daj nam znać poniżej.